Search results

1

Przepis art. 240 § 1 Kodeksu karnego a tajemnica obrończa, adwokacka, radcowska i tajemnica spowiedzi

100%

Burdziak K.

Prawo w Działaniu

|

2022

|

issue 51

63-78

EN

The study attempts to answer the question of what the relationship with each other is the secrecy of defense / lawyer / legal counsel / confession and the obligation to notify about the crime, and more precisely: in what relation to each other the legal norms set out in Article 178 of the Code of Criminal Procedure (and other provisions) and in Article 240 § 1 of the CC. The research method used in the work is the dogmatic and legal method. As a result of the considerations, it was found that: 1) a defender / advocate / legal counsel / clergyman, without immediately notifying the body appointed to prosecute crimes of the fact of committing one of the prohibited acts listed in Article 240 § 1 of the CC, does not exceed any sanctioned law norm (especially the one mentioned in Article 240 § 1 of the CC), due to the fact that it does not violate the rules of conduct also with regard to the legal interest in the form of the proper functioning of the judiciary; 2) the provisions of Article 178 of the Code of Criminal Procedure, Article 6 sec. 1-3 of the Act - Law on the Bar, Article 3 sec. 3-5 of the Act on Legal Advisers, Article 86 § 1 of the CCP, Article 180 § 2 of the CCP do not constitute provisions modifying the scope of application or standardization of the sanctioned norm set out in Article 240 § 1 of the CC (all the more so, they do not constitute circumstances that make it impossible to accept the unlawfulness of human behavior, i.e. counter-types; it is also impossible to use in their context the lex specialis derogat legi generali rule). They only confirm the high rank and social acceptance of the defense, lawyer, legal adviser secrets and confession secrets.

PL

W pracy podjęto próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie, w jakim stosunku względem siebie pozostają tajemnica obrończa/adwokacka/radcowska/spowiedzi i obowiązek zawiadomienia o przestępstwie, ściślej: w jakim stosunku względem siebie pozostają normy prawne wysłowione w art. 178 Kodeksu postępowania karnego (oraz innych przepisach) i w art. 240 § 1 Kodeksu karnego. Metodą badawczą wykorzystaną w pracy jest metoda dogmatycznoprawna. W wyniku przeprowadzonych rozważań ustalono, że: 1) obrońca / adwokat / radca prawny / duchowny, nie zawiadamiając niezwłocznie organu powołanego do ścigania przestępstw o fakcie popełnienia jednego z czynów zabronionych wymienionych w art. 240 § 1 k.k., nie przekracza żadnej prawnokarnej normy sankcjonowanej (zwłaszcza tej wymienionej w art. 240 § 1 k.k.), a to z uwagi na to, iż nie narusza reguł postępowania także wobec dobra prawnego w postaci prawidłowego funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości; 2) przepisy art. 178 k.p.k., art. 6 ust. 1–3 ustawy – Prawo o adwokaturze, art. 3 ust. 3–5 ustawy o radcach prawnych, art. 86 § 1 k.p.k., art. 180 § 2 k.p.k. nie stanowią przepisów modyfikujących zakres zastosowania bądź normowania normy sankcjonowanej wysłowionej w art. 240 § 1 k.k. (tym bardziej zaś nie stanowią okoliczności uniemożliwiających przyjęcie bezprawności ludzkiego zachowania się, czyli kontratypów; niemożliwe jest również skorzystanie w ich kontekście z reguły lex specialis derogat legi generali). Potwierdzają one wyłącznie wysoką rangę i społeczną akceptację tajemnicy obrończej, adwokackiej, radcowskiej i tajemnicy spowiedzi.

2

Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego za 2022 rok

100%

Stefański R. A.

Ius Novum

|

2023

|

vol. 17

|

issue 2

75-87

EN

The article is of scientific research nature and it aims to analyse resolutions and rulings of the Supreme Court Criminal Chamber concerning substantive criminal law passed in 2022 as a response to the so-called legal questions. The subject of the analysis covers such issues as: the crime of failure to report a crime (Article 240 § 1 of the Criminal Code); suspension of the statute of limitations for criminal offenses due to the Covid-19 pandemic; a student of the Faculty of Public Order of the Academy of Internal Affairs in Szczytno as a person not serving in the state security bodies; and revocation of a driving licence in the event its holder who is a member of a military unit performing tasks outside the country commits an act consisting in driving a motor vehicle under the influence of alcohol (Article 135(1) of the Road Traffic Act). The basic scientific research aim is to evaluate the legitimacy of this body’s interpretation of the regulations covering the legal issues referred to the Supreme Court for resolution. The main research theses consist in showing that the so-called legal questions referred to the Supreme Court play an important role in ensuring the uniformity of common and military courts’ judgements because the body’s stance is based on in-depth reasoning. The research findings are original in nature as they creatively develop the interpretation contained in the resolutions analysed. The research is mainly national in scope. The article is especially important for science because it contains a deepened dogmatic analysis and a big load of theoretical thought, as well as it is practically useful as it enriches the Supreme Court’s arguments or refers to circumstances justifying different opinions.

PL

Artykuł ma charakter naukowo-badawczy, a jego przedmiotem jest analiza uchwał i postanowień Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego wydanych w 2022 r., w wyniku rozpatrzenia tzw. pytań prawnych. Przedmiotem rozważań są takie zagadnienia jak: przestępstwo niezawiadomienia o przestępstwie (art. 240 § 1 k.k.); zawieszenie biegu przedawnienia karalności w związku z epidemią COVID-19; słuchacz lub student Wydziału Porządku Publicznego w Szczytnie Akademii Spraw Wewnętrznych jako osoba niepełniąca służby w organach bezpieczeństwa państwa oraz zatrzymanie prawa jazdy osobie wchodzącej w skład jednostki wojskowej wykonującej zadania poza granicami państwa, popełniającej za granicą czyn polegający na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości (art. 135 ust. 1 p.r.d.). Podstawowym celem naukowym była ocena zasadności dokonanych przez ten organ interpretacji przepisów regulujących zagadnienia prawne poddane Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia. Główną tezą badawczą było wykazanie, że tzw. instytucja pytań prawnych kierowanych do Sądu Najwyższego spełnia ważną rolę w zapewnieniu jednolitości orzecznictwa sądów powszechnych i wojskowych, gdyż argumentacja stanowiska tego organu jest pogłębiona. Wyniki badania mają oryginalny charakter, ponieważ rozwijają twórczo interpretację zawartą w analizowanych rozstrzygnięciach. Badania mają przede wszystkim zasięg krajowy. Artykuł ma istotne znaczenie dla nauki – zawiera pogłębioną analizę dogmatyczną oraz duży ładunek myśli teoretycznej, a także jest przydatny dla praktyki, wzbogacając argumentację Sądu Najwyższego lub przytaczając okoliczności uzasadniające poglądy odmienne.

3

Are Priests under the Duty to Report a Confessed Crime?

100%

Jasińska M.

Kościół i Prawo

|

2023

|

vol. 12

|

issue 2

229-242

EN

The proper operation of justice requires cooperation of society as the entity jointly responsible for the security of the state. The perfect expression of this is the duty to report a committed crime, which rests with anyone who has credible information about a prohibited act. We distinguish civic and legal duties as well as punishable failure to report a crime. The considerations undertaken are aimed at answering the question: in what situations a clergyman is bound by the above duties, and when he can evade them? Further, what are the consequences of violating these duties with regard to the seal of confession by which the priest is bound. Confession is not the only form of contact between the faithful and the clergyman, but it is the only one that enjoys protection, so the question is whether pastoral conversation and spiritual guidance can benefit from the protection related to professional secrecy. It is crucial to have these questions answered from the perspective of a believer who entrusts his secrets to a clergyman, in confidence that they will always be protected.

PL

Prawidłowe działanie wymiaru sprawiedliwości wymaga współdziałania społeczeństwa, które jest współodpowiedzialne za bezpieczeństwo państwa. Doskonałym wyrazem tego jest obowiązek zawiadomienia o popełnionym przestępstwie, który spoczywa na każdym, kto ma wiarygodną wiadomość o czynie zabronionym. Wyróżniamy obowiązek społeczny, prawny oraz karalne niezawiadomienie o przestępstwie. Rozważania podjęte mają na celu udzielenie odpowiedzi na pytanie: w jakich sytuacjach duchowny związany jest powyższymi obowiązkami, a kiedy może się od nich uchylić? Jak też, jakie konsekwencje powoduje naruszenie tych obowiązków w odniesieniu do tajemnicy spowiedzi, którą duchowny jest związany. Spowiedź to nie jedyna forma kontaktu wiernego z duchownym, ale tylko ta korzysta z ochrony, pytanie zatem, czy rozmowa duszpasterska, przewodnictwo duchowne mogą korzystać z ochrony związanej z tajemnicą zawodową. Udzielenie odpowiedzi na te pytania ma kluczowe znaczenie z perspektywy wiernego, który powierza swoje tajemnice duchownemu sądząc, że zawsze będą one chronione.

Refine search results

1 Ius Novum

1 Kościół i Prawo

1 Prawo w Działaniu

1 Burdziak K.

1 Jasińska M.

1 Stefański R. A.

2 2023

1 2022

Przepis art. 240 § 1 Kodeksu karnego a tajemnica obrończa, adwokacka, radcowska i tajemnica spowiedzi

Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego za 2022 rok

Are Priests under the Duty to Report a Confessed Crime?