Search results

1

Zmiany strukturalne jako determinanta popytu na kapitał ludzki

100%

Cyrek M.

Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy

|

2017

|

vol. 49

48-72

PL

W opracowaniu podjęto problem zmian popytu na kapitał ludzki, wynikających z przekształceń strukturalnych w gospodarce Polski w kontekście jej zbieżności ze strukturami UE. Założono, że charakterystyki strukturalne obserwowane obecnie w UE jako całości stanowią wzorzec rozwojowy dla państw, które odrabiają dystans rozwojowy. Tym samym kierunek transformacji układów branżowych prowadzi do konwergencji Polski do innych państw członkowskich ugrupowania. Zmiany relacji branżowych determinują zaś zapotrzebowanie na kapitał ludzki. Badania oparto na identyfikacji dotychczas zrealizowanego popytu na kapitał ludzki w wymiarze jego poziomu oraz charakteru. Odnosząc się do pierwszego ze wskazanych aspektów przyjęto, że wyznacznikiem poziomu kapitału ludzkiego zaangażowanego w procesy gospodarcze jest wykształcenie pracujących. Dokonano porównań udziału pracujących z wyższym wykształceniem w gospodarkach Polski i UE, struktury wykształcenia w układzie branżowym, jak i udziału w zatrudnieniu branży wiedzochłonnych. Zidentyfikowane tendencje rozwojowe w tym zakresie wskazują na stopniowo zmniejszającą się lukę rozwojową polskiej gospodarki, związaną jednocześnie z dążeniem do modelu gospodarki opartej na wiedzy. Zasadniczą barierą absorpcji kapitału ludzkiego w Polsce okazuje się niekorzystna struktura sektorowo-branżowa. W drugim z aspektów analiz odniesiono się do charakteru zaangażowanego kapitału ludzkiego, jako bazującego na wiedzy ogólnej lub specyficznej branżowo. W celu identyfikacji charakteru wiedzy posłużono się oceną koncentracji rozkładu zawodów pomiędzy branżami oraz udziałem grup zawodowych w poszczególnych branżach. Dysproporcje polskiej gospodarki względem państw UE związane są z niższym udziałem zawodów oraz branży bazujących na wiedzy ogólnej. Tymczasem trendy rozwojowe wskazują na zwiększanie się znaczenia tego typu wiedzy. Barierą w osiągnięciu zbieżności w ramach UE w tym wymiarze okazują się również niekorzystne relacje branżowe w Polsce.

EN

The study deals with a problem of changes in demand for human capital, that are caused by structural changes in Polish economy in the context of its convergence with the EU structures. There was assumed that structural features that are observed nowadays in the EU as a whole constitute a model for development of these countries that limit their development gap. Thus, a direction of transformation in branch relationships leads to convergence of Poland with other EU members and changes in branch relationships determine demand for human capital. The research was aimed at identification of the realised demand for human capital, concerning a level and a character of the resources. Considering the first aspect there was assumed that an indicator of a level of human capital engaged in economic processes is education of the employees. There were made comparisons of a share of highly educated employees in Poland and the EU, a structure of education in branches, as well as a share of employment in knowledge-intensive activities. The identified development tendencies showed decreasing development gap of Polish economy, connected with creation of a knowledge-based economy. The essential barrier of human capital absorption in Poland appears to be unfavorable structure of branches. The second aspect of the analysis was connected with a character of the engaged human capital, that was specified as basing on general or specific knowledge. To identify the character of knowledge there was assessed a concentration of occupations between branches and a share of professional groups in the specified branches. Disparities between Polish economy and the EU countries are described by a lower share of occupations and branches basing on a general knowledge in Poland. Meanwhile development trends show an increase of such kind of knowledge. A barrier to achieve cohesion within EU in this dimension also appeared to be the unfavorable branch relationships in Poland.

2

Techniques utilised at 2017 Judo World Championship and their classification: comparisons between sexes, weight categories, winners and non-winners

100%

Pereira Martins F., Dualiby Pinto de Souza L. S., Pinheiro de Campos R., Bromley S. J., Yuri Takito M., Franchini E.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2019

|

vol. 19

|

issue 1

58-65

EN

Background. Judo throwing techniques are traditionally classified as ashi-waza (leg techniques), te-waza (arm techniques), koshiwaza (hip techniques) and sutemi-waza (sacrifice techniques). However, this classification has recently been criticised, and instead a 9-group classification system based on action characteristics (movement type, base of support, throw direction, and position of attack) has been proposed. Problem and aim. To determine the throwing techniques that resulted in score using this classification and compare weight categories, sexes and medal/non-medal winners during the 2017 Senior Judo World Championship. Method. The analysis included 756 throwing techniques that resulted in a score (over 601 matches) across the competition. Results. There was an association between technique classification and sex (c2 = 15.64; p = 0.048; Cramer`s V = 0.144): females scored more frequently using the techniques from group 3 compared with males (c2 = 6.93; p = 0.009), whereas males scored more often using the techniques from group 8 compared with females (c2 = 5.55; p = 0.019). A significant relationship between technique classification and weight category (c2 = 106.19; p < 0.001; Cramer`s V = 0.153) was observed, but there was no association between technique classification and World Championship classification (c2 = 9.55; p = 0.298; Cramer`s V = 0.112). Additionally, a limited number of throwing techniques resulted in more than half of all scoring situations during this competition. Conclusions. Techniques types utilised by athletes differed according to sex and weight category, and that a few number of techniques were utilised in this top-level judo competition.

PL

Tło. Techniki rzutów w judo są tradycyjnie klasyfikowane, jako ashi-waza (techniki nóg), te-waza (techniki ramion), koshi-waza (techniki bioder) i sutemi-waza (techniki poświęcenia). Ta klasyfikacja została jednak ostatnio skrytykowana, a zamiast tego zaproponowano 9-grupowy system klasyfikacji oparty na charakterystyce działania (typ ruchu, podstawa wsparcia, kierunek rzutu i pozycja ataku). Problem i cel. Celem badania było określenie punktowanych technik rzucania, stosując stworzoną klasyfikację i porównanie zawodników ze względu na kategorie wagowe, płeć oraz medalistów i nie-medalistów podczas Mistrzostw Świata Seniorów w 2017. Metoda. Analiza obejmowała 756 punktowanych technik rzucania (ponad 601 pasujących wyników) w całej konkurencji. Wyniki. Stwierdzono związek między techniką a płcią (c2 = 15.64, p = 0.048, współczynnik Cramera V = 0.144): kobiety w porównaniu z mężczyznami częściej zdobywały punkty używając technik z grupy 3 (c2 = 6,93, p = 0,009), podczas gdy mężczyźni w porównaniu z kobietami częściej zdobywali punky używając technik z grupy 8 (c2 = 5,55, p = 0,019). Stwierdzono istotny związek między klasyfikacją techniki a kategorią wagową (c2 = 106,19; p <0,001; współczynnik Cramera V = 0,353), ale nie było związku między klasyfikacją techniki a klasyfikacją mistrzostw świata (c2 = 9.55; p = 0.298 współczynnik Cramera V = 0,112). Dodatkowo ograniczona liczba technik rzucania spowodowała ponad połowę wszystkich sytuacji punktowych podczas tej konkurencji. Wnioski. Techniki stosowane przez sportowców różniły się w zależności od płci i kategorii wagowej, a kilka technik wykorzystano w czasie zawodów judo na najwyższym poziomie.

3

Nowe kwalifikacje rynkowe w sektorze nieruchomości

84%

Szumińska H.

Edukacja Ustawiczna Dorosłych

|

2018

|

issue 3

130-143

EN

The author of the article analyses the processes in the area of qualifications in the sector of real estate after entry into force the low of Integrated Qualification System from 22.12.2015. Responses to the question of how after 3 years from system connection formal education and non-formal education and informal education the trade looks like. In comparative perspective are introduced issues: qualifications system until now, authorization, legal bases, processes of incorporation of qualifications. The baseline is ordered real estate market. Functioning Sector Council competence in Real Estate Management, sector frame in real estate management and complete descriptions of full and partial qualifications from formal and non-formal as well as market qualifications included typically in the Integrated Qualification Registry.

4

Injury in Martial Art Activities: Focusing on Pencak Silat Athletes

84%

Abdul Latif R., Md Yusoff Y., Tumijan W., Ronny Linoby A. F. L., Yoyok S.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2022

|

vol. 22

|

issue 2s

53-62

EN

Background. SUKMA is the biggest national biannual sports event in Malaysia for athletes between 15 and 23 years of age. Combat activities are classified as sports that have a high risk of injuries due to the application of specific techniques and are listed in SUKMA. Problem and aim: The purpose of this study was to provide an overview of the types of injuries that occur during competition situations among Pencak Silat athletes and the cases of different gender-specific injuries in Pencak Silat. Material and Methods. The data were collected using an adopted questionnaire. Respondents of the study were 186 Pencak Silat athletes who participated in SUKMA XIX Perak 2018. Male respondents were 100 and female 86. 58.6% of the participants were between 18 and 21 years old. Results. Based on the result, the most frequent injuries that occurred in Pencak Silat are bruises (n = 69), and the least frequent injuries are fractures [n = 6]. The primary cause of most of the injuries in Pencak Silat is kicking (n =87). Other than that, the highest-rate recurring injuries that occurred during training and competition are bruises (n = 48, n = 21). In this study, the result also indicates that different injuries occur based on gender due to the capability of the gender. Conclusions. This study presents the injury profiles in Pencak Silat. Injuries in martial arts are the result of kicks and punches that result mostly in bruises and occur frequently in male athletes. It is believed that understanding most risk factors will help to develop preventive measures for the safety of athletes.

PL

Tło. SUKMA jest największą krajową imprezą sportową organizowaną dwa razy w roku w Malezji dla sportowców w wieku od 15 do 23 lat. Sporty walki są klasyfikowane jako sporty, w których występuje wysokie ryzyko urazów z powodu stosowania specyficznych technik, wymienionych w SUKMA. Problem i cel: Celem tego badania było przedstawienie przeglądu rodzajów urazów, które występują podczas zawodów wśród zawodników Pencak Silat, oraz przypadków urazów charakterystycznych dla różnych płci w Pencak Silat. Materiał i metody. Dane zebrano przy użyciu zaadaptowanego i przyjętego kwestionariusza. Respondentami badania było 186 zawodników Pencak Silat, którzy wzięli udział w SUKMA XIX Perak 2018. Mężczyźni stanowili 100 respondentów, a kobiety 86. 58,6% uczestników było w wieku od 18 do 21 lat. Wyniki. W oparciu o wyniki można stwierdzić, że najczęstszymi urazami, które wystąpują w Pencak Silat są siniaki (n = 69), a najrzadziej występującymi urazami są złamania [n = 6]. Główną przyczyną większości urazów w Pencak Silat jest kopnięcie (n = 87). Poza tym, najczęściej powtarzającymi się urazami, które wystąpiły podczas treningu i zawodów, są stłuczenia (n = 48, n = 21). Wyniki tego badania wskazują również, że urazy różnią się w zależności od płci ze względu na jej możliwości. Wnioski. Niniejsze opracowanie przedstawia profile urazów w Pencak Silat. Urazy w sztukach walki są wynikiem kopnięć i uderzeń, które w większości przypadków prowadzą do stłuczeń i często występują u sportowców płci męskiej. Wierzy się, że zrozumienie większości czynników ryzyka pomoże w opracowaniu środków zapobiegawczych dla bezpieczeństwa sportowców.

5

A Study of Youth Martial Arts Athletes’ Engagement Motivations and Their Health Related Behaviors

84%

Hao Zeng Z.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2019

|

vol. 19

|

issue 1

20-33

EN

Aim. Scientific studies concerning youth martial-arts athletes (YMAs) have become increasingly broader and deeper since the first Youth Olympic Summer-Games in 2010. This paper aims at examining the engagement motivations (EMs) that motivated the YMAs who engaged in martial-arts practices and competitions and their health -related behaviors. Method. Participants were 163 YMAs (Ages =12-18; 84 boys, 79 girls; 71 American, 92 Chinese). Data collection was done by employing Adapted Youth Martial-arts Athlete’ Motivations and Health-Relate Behaviors Questionnaire (AYMAMHRBQ). The AYMAMHRBQ contained 19 questions examining participants’ EMs, 27 questions investigating health-relate behaviors. Data analyses included a 2 Gender (boy, girl) x 2 Ages (younger, older) x 2 Skill-levels (high, medium) x 2 Countries (PRC, USA) MANOVA, and other suitable methods. Results. The top three mean-scores among the 19 EMs were: “Precious value” “Improving health” “Having fun”. The ‘Skill-levels’ did not have significant differences but ‘Gender’ ‘Ages’ and ‘Countries’ had. The follow-up MANOVA discovered that: boys scored higher in five EMs than girls, but girls scored higher in one EM than boys. “Older-age” scored significantly higher in ‘To establish prestige’ than “Younger-age”; but “Younger-age” scored significantly higher than “Older-age” in ‘To develop unique skills’. Eleven out of 19 comparisons reached significant differences in ‘Countries’ aspect. Precious features about these YMAs’ health-relate behaviors were found and discussed. Conclusion. When examining the YMAs’ EMs, ‘Skill-levels’ factor was not a determinate aspect while ‘Gender’ ‘Ages’ and ‘Countries’ aspects were. Those features of the YMAs’ health- relate behaviors possess important meanings for improving YMAs’ coaching and management.

PL

Cel. Naukowe badania dotyczące młodzieżowych zawodników sztuk walki (YMA) stały się coraz bardziej powszechne i dogłębne od czasu pierwszych Młodzieżowych Igrzysk Olimpijskich w 2010 roku. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie motywacji do zaangażowania się w sztuki walki, młodzieżowych zawodników, ich treningi i zawody oraz zachowania związane ze zdrowiem. Metoda. Uczestnikami badania było 163 młodych adeptów sztuk walki (w wieku = 12-18 lat, 84 chłopców, 79 dziewcząt, 71 Amerykanów, 92 Chińczyków). Zbieranie danych odbywało się za pomocą kwestionariusza „Motywacje i zachowania behawioralne związane z zdrowiem” zawierającym 19 pytań badających uczestników w związku z ich motywacją oraz 27 pytań dotyczących zachowania związanego ze zdrowiem. W analizie danych pojawiły się następujące kryteria: 2 x Płeć (chłopiec, dziewczynka), 2 x Wiek (młodszy, starszy), 2 x Poziomy umiejętności (wysoki, średni), 2 x Kraje (ChRL, USA). Zastosowano analizę MANOVA i inne stosowne metody. Wyniki. Trzy najlepsze wyniki wśród 19 czynników motywacyjnych to: „Cenna wartość”, „Poprawa zdrowia”, „Dobra zabawa „Poziomy umiejętności” nie różniły się znacząco, w przeciwieństwie do kategorii „Płeć”, „Wiek” i „Kraje”. Analiza MANOVA wykazała, że: chłopcy uzyskali wyższe wyniki w pięciu czynnikach motywacyjnych niż dziewczęta, a dziewczęta osiągnęły wyższe wyniki w jednym punkcie niż chłopcy. Osoby „Starsze wiekiem” uzyskały znacznie wyższe wyniki w punkcie „Prestiż” niż osoby „Młodsze wiekiem”; ale osoby „Młodsze wiekiem” uzyskały znacznie wyższą ocenę niż osoby „Starsze wiekiem” w „Rozwijaniu unikalnych umiejętności”. Jedenaście spośród 19 porównań osiągnęło znaczne różnice w aspekcie „Kraje”. Opisano i omówiono cenne cechy związane z zachowaniami związanymi ze zdrowiem młodzieżowych zawodników sztuk walki. Wniosek. Podczas badania poziomu motywacji młodzieżowych zawodników sztuk walki „Poziomy umiejętności” nie były determinującym aspektem, w przeciwieństwie do kategorii „Płeć”, „Wiek” i „Kraje”. Cechy zachowań zdrowotnych młodzieżowych zawodników mają ważne znaczenie dla poprawy coachingu i zarządzania.

6

Judo world ranking lists and performance during cadet, junior and senior World Championships

84%

Velloso Breviglieri P., Soares Possa M. E., Moura Campos V., Humberstone C., Franchini E.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2018

|

vol. 18

|

issue 2

48-53

EN

Background. In 2009, the International Judo Federation established the Judo World Tour and the judo Ranking List (WRL), initially for senior and then for cadet and junior athletes. However, no study has investigated its predictive power for World Championships for senior, junior or cadet age groups. Problem and aim. To verify the relationship between ranking, short-term performance variables and World Championship performances. Method. Data from 230 male cadet, 198 female cadet, 339 male junior, 241 female junior, 437 male senior, and 289 female senior judo athletes were analyzed. Stepwise multiple linear regression was conducted to predict points attained in the World Championship for each sex and age group. Results. The WRL and short-term performance could predict between 5% and 27% of the result in the World Championships for these groups. For seniors, being among the top ranked athletes in the draw, but having performed a lower number of competitions, were factors associated to a better performance; for juniors, being among the top ranked athletes in the draw (for males), being the best ranked athlete and presenting a higher winning percentage in the year of the competition (for females), better predicted performance; for cadets, a higher number of wins up to the World Championship, but a lower number of total matches up to this event, were the main factors associated with performance. Conclusions. World Championship performance for cadet, junior and senior male and female judo athletes could only be partially predicted (5% to 27%) by the WRL and by the performance in competitions in the year of the event.

PL

Tło. W 2009 r. Międzynarodowa Federacja Judo utworzyła Judo World Tour i listę rankingową judo (WRL), początkowo dla seniorów, a następnie dla kadetów i juniorów. Jednak żadne badanie nie zbadało jej zdolności predykcyjnej do mistrzostw świata w grupach wiekowych: seniorów, juniorów i kadetów. Problem i cel. Celem badania była weryfikacja związku między rankingiem, krótkoterminowymi zmiennymi wyników a wynikami osiągniętymi w czasie Mistrzostw Świata. Metoda. Przeanalizowano dane uzyskane od zawodników judo: 230 kadetów, 198 kadetek, 339 juniorów, 241 juniorek, 437 seniorów i 289 seniorek. Stopniowo przeprowadzono regresję liniową, aby przewidzieć punkty zdobyte w Mistrzostwach Świata dla każdej płci i grupy wiekowej. Wyniki. Lista rankingowa judo i krótkoterminowe osiągnięcia mogą pomóc w pomiędzy 5% a 27% w przewidzeniu wyników w Mistrzostwach Świata dla badanych grup. Czynnikiem, który przyczynił się do lepszych wyników seniorów była mniejsza liczba zawodów, w których brali udział. W przypadku juniorów, którzy byli jednymi z najlepszych sportowców w rankingu i juniorek prezentujących wyższy procent wygranych w roku zawodów, przewidywalność wyników była większa. W przypadku kadetów głównymi czynnikami związanymi z wynikami była większa liczba zwycięstw prowadząca do Mistrzostw Świata, ale mniejsza liczba wszystkich meczów. Wnioski. Wyniki Mistrzostw Świata zawodników i zawodniczek judo w kategorii kadetów, juniorów i seniorów można przewidzieć tylko częściowo (5% do 27%) przy zastosowaniu listy rankingowej, a także wyników osiągniętych w zawodach w ciągu roku.

7

Kata selection after the full adoption of the scoring system at the top-level karate competitions

84%

Augustovicova D., Hadza R.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2022

|

vol. 22

|

issue 5

71-79

EN

Background. The new kata competition rules were implemented in 2019 with a one-year transition period. Problem and aim. The main goal of the study is to describe the selection and successfulness of selected types of kata performed at the 2021 WKF top-level karate competitions. The secondary goal is to find out if there is an association between gender and the kata selection, and differences in kata selection across the age categories from round to round. Methods. All performed types of kata during the eleven WKF top-level karate events of the season 2021 were recorded. Athletes’ country, sex, age category, name of the performed kata, technical, athletic, and total score, promotion to the next round (pass or did not pass to the next round, or win/lose in medal bouts), and ranking were recorded. Descriptive statistics and the Chi-square tests for the analysis were used. A total of 2,579 kata ensembles were performed (1,263 in the male and 1,316 in the female category, 861 in the cadets, 741 in the juniors, 101 in the U21, and 876 in the seniors’ categories). Results. The most performed kata in the season 2021 was: Gojushiho (503, 19.5 %), followed by Papuren (345, 13.4%) Anan Dai (287, 11,1%) Suparinpei (200, 7,8%), Chatanyara Kushanku (169, 7, 6.6%). The most successful kata in the first round was Kururunfa (75,3%). The highest average score had those types of kata which were performed rarely such as Kyan No Kushanku, Tomari Bassai, Kishimoto No Kushanku. The most unsuccessful kata to pass to the 2nd round was Chatanyara Kushanku (24.3%) and the lowest average score had Seizan (19.70±2.15). Conclusion. Coaches and athletes should select the kata carefully to raise the chance to pass to the next round. The higher chance to pass to the next round or win the medal bout have types of kata with high movement frequency or kata performed rarely. Coaches should differentiate the kata selection according to gender. It seems referees do not meaningfully evaluate performed kata ensembles but rather selected the best athletes for the next round.

PL

Tło. Nowe zasady zawodów kata zostały wprowadzone w 2019 roku z rocznym okresem przejściowym.Problem i cel. Głównym celem pracy było opisanie doboru i skuteczności wybranych typów kata wykonywanych na zawodach karate najwyższej rangi WKF w 2021. Drugim celem było ustalenie, czy istnieje związek między płcią a wyborem kata oraz różnicami w wyborze kata w różnych kategoriach wiekowych z rundy na rundę. Metody. Zarejestrowano wszystkie wykonywane rodzaje kata podczas jedenastu imprez karate na najwyższym poziomie WKF w sezonie 2021. Zanotowane zostały następujące kategorie: kraj zawodników, płeć, kategoria wiekowa, nazwa wykonanego kata, wynik techniczny, sportowy i łączny, awans do następnej rundy (przejście lub nie przejście do następnej rundy lub wygrana/ przegrana w walkach medalowych) oraz ranking. Do analizy wykorzystano statystyki opisowe oraz testy chi-kwadrat. Łącznie wykonano 2579 sekwencji kata (1263 w kategorii mężczyzn i 1316 w kategorii kobiet, 861 w kategorii kadetów, 741 w kategorii juniorów, 101 w kategorii U21 i 876 w kategorii seniorów). Wyniki. Najczęściej wykonywanym kata w sezonie 2021 było: Gojushiho (503, 19,5%),następnie Papuren (345, 13,4%) Anan Dai (287, 11,1%) Suparinpei (200, 7,8%), Chatanyara Kushanku (169, 7, 6,6%). Najbardziej udanym kata w pierwszej rundzie była Kururunfa (75,3%). Najwyższy średni wynik miały te rodzaje kata, które były wykonywane rzadko, takie jak Kyan No Kushanku, Tomari Bassai, Kishimoto No Kushanku. Najbardziej nieudanym kata, które nie przeszło do II rundy było Chatanyara Kushanku (24,3%), a najniższą średnią ocenę uzyskało Seizan (19,70±2,15). Wnioski. Trenerzy i zawodnicy powinni starannie dobierać kata, aby zwiększyć szansę na przejście do następnej rundy. Większe szanse na przejście do następnej rundy lub wygranie walki o medal mają typy kata o dużej częstotliwości ruchów lub kata wykonywane rzadko. Trenerzy powinni różnicować wybór kata w zależności od płci. Wydaje się, że sędziowie nie oceniają miarodajnie wykonywanych sekwencji kata, a raczej wybierają najlepszych zawodników do następnej rundy.

8

Participation Tactics of Elite Fencers in Competition System in 2004–2016 Olympic cycles

84%

Zadorozhna O., Briskin Y., Pityn M., Smyrnovskyy S., Svistelnyk I., Korobeinikova I., Xu X.-Q.

Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology

|

2024

|

vol. 24

|

issue 2

57-67

EN

Background. Tactic is one of the basic terms in fencing. Most authors consider it only during the bout. Problem and aim. Instead, the participation tactic in particular events or during the season is covered fragmentally and needs proper substantiation. The study aimed to analyze the specifics of the participation tactics of elite fencers in the competition system during three Olympic cycles from 2004 to 2016. Methods. Theoretical analysis, documentary method, generalization of literature and Internet data allowed for the identification of the problematic field of tactics in fencing. We then analyzed the individual profiles of 72 elite fencers on FIE website during three Olympic cycles from 2004 to 2016 (total amount of events, results at World Cups, Grand Prix, World Championships, positions in FIE Ranking List, medal achievements). The results were processed using STATISTIKA 10.0 and Microsoft Excel software. Results. Competition practice of elite fencers differs depending on the season. In 2004-2008 and 2008-2012, most of them increased their participation during the 1st-3rd seasons from 6.96 to 11.08 events (average mean). In the 4th season competition practice included 9.00 tournaments. In 2012-2016 competition practice of most athletes subsequently grew from 7.30 events in the 1st season to 9.63 in the 4th. The dynamics of fencers’ results differed depending on the season. Conclusions. According to the dynamics of fencers’ results, five types of participation tactics were identified: leadership holding, a gradual increase of FIE Ranking position, combined tactics, holding FIE Ranking position and leadership coming back. A group of athletes combined performances in a few age categories: Cadets, Juniors and Seniors.

PL

Tło. Taktyka jest jednym z podstawowych pojęć w szermierce. Większość autorów rozważa ją tylko podczas walki. Problem i cel. Taktyka uczestnictwa w poszczególnych zawodach lub w trakcie sezonu jest ujęta fragmentarycznie i wymaga odpowiedniego uzasadnienia. Badanie miało na celu analizę specyfiki taktyki uczestnictwa elitarnych szermierzy w systemie rywalizacji podczas trzech cykli limpijskich od 2004 do 2016 roku. Metody. Analiza teoretyczna, metoda dokumentacyjna, uogólnienie danych literaturowych i internetowych pozwoliły na zidentyfikowanie problematycznego obszaru taktyki w szermierce. Następnie przeanalizowano indywidualne profile 72 elitarnych szermierzy na stronie internetowej FIE podczas trzech cykli olimpijskich w latach 2004-2016 (łączna liczba zawodów, wyniki w Pucharach Świata, Grand Prix, Mistrzostwach Świata, pozycje na liście rankingowej FIE, osiągnięcia medalowe). Wyniki zostały przetworzone przy użyciu oprogramowania STATISTIKA 10.0 i Microsoft Excel. Wyniki. Praktyka zawodnicza szermierzy elity różni się w zależności od sezonu. W latach 2004-2008 i 2008-2012 większość z nich zwiększyła swój udział w 1-3 sezonach z 6,96 do 11,08 zawodów (średnia średnia). W czwartym sezonie praktyka zawodnicza obejmowała 9,00 turniejów. W latach 2012-2016 praktyka zawodnicza większości szermierzy wzrosła z 7,30 zawodów w 1. sezonie do 9,63 w 4. sezonie. Dynamika wyników szermierzy różniła się w zależności od sezonu. Wnioski. Zgodnie z dynamiką wyników szermierzy zidentyfikowano pięć rodzajów taktyk uczestnictwa: utrzymywanie pozycji lidera, stopniowy wzrost pozycji w rankingu FIE, taktyki łączone, utrzymywanie pozycji w rankingu FIE i powrót lidera. Grupa zawodników łączyła występy w kilku kategoriach wiekowych: Kadeci, Juniorzy i Seniorzy.

9

Aktywność fizyczna dorosłych mieszkańców Katowic a wybrane uwarunkowania zawodowe i społeczno-ekonomiczne

67%

Puciato D., Rozpara M., Mynarski W., Łoś A., Królikowska B.

Medycyna Pracy

|

2013

|

vol. 64

|

issue 5

649-657

EN

Background: The issue of physical activity (PA) is often addressed in the literature, but its socio-economic determinants are not fully recognized. To date no studies of the adult population of Katowice have been carried out. Research in this area is of great importance in the context of the documented influence of PA on health and extension of retirement age in Poland. The aim of this paper is to evaluate the relationship between PA and socio-economic status of adult residents of Katowice. Materials and Methods: The study carried out in 2010 comprised 2053 people (987 women and 1066 men) aged 30-65 years. To evaluate PA in the study group the diagnostic survey method and a research tool in the form of an abridged version of the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ), with specification expanded by the authors, were used. In the statistical analysis logistic regression was employed. Results: The likelihood of meeting the standards of health-enhancing PA was higher in men than in women, and it decreased with age and education level of the respondents. The highest proportion of those meeting the recommendation of health-enhancing PA was observed among blue-collar workers, operators, teachers, police and soldiers. The lowest probability of meeting the recommendations of the American College of Sports Medicine was found among economists and lawyers, office workers, the unemployed, managers, and engineers, pensioners and health care professionals. Conclusions: The study demonstrates the correlation between PA and socio-economic status of the respondents. The analysis of the results indicates the necessity to promote PA programs mainly among women, the elderly, the unemployed, pensioners and representatives of professions, such as economists, lawyers, managers, engineers, and health professionals. Med Pr 2013;64(5):649–657

PL

Wprowadzenie: Problematyka aktywności fizycznej jest często podejmowana w publikacjach, ale nie do końca znane są jej społecznoekonomiczne uwarunkowania. Badania prezentowane w niniejszym artykule nie były wcześniej prowadzone w odniesieniu do dorosłej populacji katowickiej. Ich realizacja jest szczególnie istotna w związku z udokumentowanym związkiem aktywności fizycznej ze stanem zdrowia oraz z wydłużeniem wieku emerytalnego w Polsce. Celem pracy jest ocena związku zachodzącego między aktywnością fizyczną a statusem społeczno-ekonomicznym dorosłych mieszkańców Katowic. Materiał i metody: W badaniach, przeprowadzonych w 2010 r. wzięły udział 2053 osoby (987 kobiet, 1066 mężczyzn) w wieku 30-65 lat. Do oceny aktywności fizycznej zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, a jako narzędzie badawcze wykorzystano Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej (International Physical Activity Questionnaires - IPAQ) w wersji krótkiej, z rozbudowaną przez autorów metryczką. W analizie statystycznej zgromadzonego materiału badawczego wykorzystano regresję logistyczną. Wyniki: Szanse na wypełnienie norm aktywności fizycznej korzystnej dla zdrowia były wyższe u mężczyzn w porównaniu z kobietami oraz malały z wiekiem i poziomem wykształcenia respondentów. Najwyższy odsetek osób, które stosują się do zaleceń prozdrowotnej aktywności fizycznej, stwierdzono wśród pracowników fizycznych, operatorów, nauczycieli i pracowników służb mundurowych (policjantów i żołnierzy). Najmniejsze prawdopodobieństwo spełnienia zaleceń American College of Sports Medicine stwierdzono wśród ekonomistów i prawników, pracowników biurowych, bezrobotnych, menedżerów, inżynierów, emerytów, rencistów i pracowników służby zdrowia. Wnioski: W badaniach wykazano występowanie związku aktywności fizycznej ze statusem społeczno-ekonomicznym badanych. Analiza wyników wskazuje na konieczność adresowania programów promujących aktywność fizyczną głównie do kobiet, osób starszych, bezrobotnych, emerytów i rencistów oraz przedstawicieli takich zawodów, jak ekonomiści, prawnicy, menadżerowie, inżynierowie i pracownicy służby zdrowia. Med. Pr. 2013;64(5):649–657

10

PROFESSIONAL KNOWLEDGE IN EDUCATION: WHAT KIND OF ORGANIZATIONAL PRINCIPLES ARE BEHIND THE KNOWLEDGE PRACTICES, AND WHAT ARE THE CONDITIONS FOR DEVELOPING THIS KNOWLEDGE?

67%

Erik B.

Problemy Profesjologii

|

2017

|

issue 2

167-176

EN

The integration of theory and practice is the key element in research on professions and their knowledge. This topic polarizes researchers, and while some stress the importance of practical knowledge, for others theoretical knowledge is most important. At the same time, the ongoing neoliberal educational reforms have introduced a new and watered-down concept of knowledge in professional education. With a starting point in Karl Maton’s Legitimation Code Theory, this article introduces a set of more nuanced concepts, suitable for studying professional knowledge in education. The article refutes the generic concept of knowledge used by educational authorities and argues that professional knowledge is based on knowledge practices that are informed by specialized knowledge.

PL

Integracja teorii i praktyki jest kluczowym elementem badań nad zawodami i ich wiedzą. Ten temat polaryzuje badaczy, gdy jedni kładą nacisk na znaczenie wiedzy praktycznej, dla innych wiedza teoretyczna jest ważniejsza. Jednocześnie trwające neoliberalne reformy edukacji wprowadziły nową i rozwodnioną koncepcję wiedzy w zakresie kształcenia zawodowego. Wy-chodząc z teorii kodu legitymizującego Karla Matona, artykuł przedstawia zestaw bardziej zróżnicowanych pojęć, odpowiednich do studiowania profesjonalnej wiedzy w edukacji. Arty-kuł odrzuca ogólną koncepcję wiedzy stosowaną przez władze oświatowe i twierdzi, że wiedza profesjonalna opiera się na praktykach wiedzy, które są kształtowane przez wiedzę specjalistyczną.

11

Реабилитация лиц с ограниченными возможностями здоровья средствами адаптивного спорта (Движение Специальной Олимпиады)

59%

Павловна Бегидова Т.

Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania

|

2019

|

issue 3(32)

101-118

RU

Международное спортивное движение Специальной Олимпиады более 50 лет помогает в реабилитации лиц с ограниченными возможностями здоровья. В статье приведены реальные примеры многолетней комплексной реабилитации и социальной интеграции лиц с инвалидностью с использованием адаптивной физической культуры и адаптивного спорта. По инициативе автора статьи в Воронеже была открыта спортивная школа для детей различных нозологических групп заболеваний, создано территориальное отделение Специальной Олимпиады России, в Воронежском государственном институте физической культуры начато обучение бакалавров и магистров по направлению подготовки «Адаптивная физическая культура». Опыт реабилитации лиц с ограниченными возможностями здоровья средствами адаптивного спорта отражен в научных публикациях, нормативно-правовых документах и проектах, и распространяется в регионах России и других странах.

EN

The Special Olympics International Sports Movement for over 50 years has been helping in rehabilitation of persons with disabilities. The article presents some real examples of long-term comprehensive rehabilitation and social integration of persons with disabilities using adaptive physical education and adaptive sports. On the author’s initiative, a sports school for children of various nosological groups of diseases was opened in Voronezh, a regional branch of the Special Olympics of Russia was created, and the Voronezh State Institute of Physical Culture began training bachelors and masters in Adaptive Physical Education. The experience of rehabilitation of persons with disabilities through adaptive sports is reflected in scientific publications, regulatory documents and projects, and is distributed in the regions of Russia as well as other countries.

PL

Od przeszło 50. lat międzynarodowy Ruch Sportowy Olimpiad Specjalnych uczestniczy w rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Niniejszy artykuł prezentuje prawdziwe przykłady wieloletniej kompleksowej rehabilitacji i integracji społecznej osób niepełnosprawnych, korzystających z adaptacyjnego wychowania fizycznego i sportów adaptacyjnych. Z inicjatywy autorki artykułu w Woroneżu otwarto szkołę sportową dla dzieci z różnych grup chorób nozologicznych; utworzono również wydział terytorialny Olimpiad Specjalnych Rosji, a w Państwowym Instytucie Kultury Fizycznej w Woroneżu rozpoczęto kształcenie licencjatów i magistrów w zakresie adaptacyjnego wychowania fizycznego. Doświadczenie wyniesione z rehabilitacji osób niepełnosprawnych uprawiających sporty adaptacyjne znajduje odzwierciedlenie w publikacjach naukowych, dokumentach i projektach regulacyjnych oraz jest rozpowszechniane w różnych regionach Rosji i na terenie innych państw.

Refine search results

Zmiany strukturalne jako determinanta popytu na kapitał ludzki

Techniques utilised at 2017 Judo World Championship and their classification: comparisons between sexes, weight categories, winners and non-winners

Nowe kwalifikacje rynkowe w sektorze nieruchomości

Injury in Martial Art Activities: Focusing on Pencak Silat Athletes

A Study of Youth Martial Arts Athletes’ Engagement Motivations and Their Health Related Behaviors

Judo world ranking lists and performance during cadet, junior and senior World Championships

Kata selection after the full adoption of the scoring system at the top-level karate competitions

Participation Tactics of Elite Fencers in Competition System in 2004–2016 Olympic cycles

Aktywność fizyczna dorosłych mieszkańców Katowic a wybrane uwarunkowania zawodowe i społeczno-ekonomiczne

PROFESSIONAL KNOWLEDGE IN EDUCATION: WHAT KIND OF ORGANIZATIONAL PRINCIPLES ARE BEHIND THE KNOWLEDGE PRACTICES, AND WHAT ARE THE CONDITIONS FOR DEVELOPING THIS KNOWLEDGE?

Реабилитация лиц с ограниченными возможностями здоровья средствами адаптивного спорта (Движение Специальной Олимпиады)