Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  ziemniaki
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Ocena zawartości witaminy C w ziemniaku poddanym procesom technologicznym

100%
Wyka J., Tajner-Czopek A., Godyla M., Witek P., Wilczek W.
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
|
2017
|
issue 494
227-233
PL
Czynnikami sprzyjającymi procesowi rozkładu witaminy C są: podwyższona temperatura, obecność tlenu, środowisko obojętne lub zasadowe, obecność enzymów utleniających, obecność jonów metali, takich jak żelazo, miedź i srebro. Żywność przetworzona jest uboga w naturalne składniki odżywcze, w tym witaminy, których ilości są znacznie redukowane w stosowanych powszechnie procesach technologicznych przetwarzania żywności. W badaniach oznaczono metodą miareczkową Tillmansa zawartość witaminy C w ziemniaku (Solanum tuberosum) odmiany Bryza z wykorzystaniem różnych procesów technologicznych stosowanych w gastronomii i gospodarstwach domowych przy produkcji potraw. Wykazano, że najniższą zawartość witaminy C oznaczono w plackach ziemniaczanych. Największą zawartość witaminy C miały ziemniaki surowe, następnie wrzucone i gotowane we wrzącej wodzie oraz gotowane w łupinie.
2
Publication available in full text mode
Content available

GŁÓD I NADMIAR. KONSUMPCJA ŻYWNOŚCI W PRUSACH W XIX I POCZ. XX W.

63%
Łukasiewicz D.
Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW
|
2018
|
issue 2
65-88
EN
There was a breakthrough in the scope of nutrition in the half of the 19th c. in Prussia. There was a revolutionary “delocation” of the nutrition system, so the connection between nutrition and place of residence (I eat only what was produced in my place of living). This meant the end of local famine due to food transport by train and transoceanic steamships. Thanks to fertilizing and cattle breeding as well as new crops, despite the increase in population number, the production and the consumption of food rocketed. The consumption in Prussia between 1850 and 1900 increased by 113%, the consumption of wheat by 147% and the consumption of rye by 24%. In 1800 potatoes constituted 10% of crop production in Prussia and in year 1883 it equaled 71%. The consumption of potatoes and sugar (sugar beet) was popularized. Among the middle-class members, a modern cuisine and its dishes were shaped as well as eating habits which to a large extent have been present today and understood as the national cuisine. There was a huge variety of quality of food which was connected with material status and remuneration. In case of many workers, the food was poor and deprived of necessary nutrients. Particular difficulties occurred during economic crises, which sometimes appeared to be dramatic (1914–1918, 1923–1924, 1929–1933). Generally, the real salaries grew dynamically, especially starting from the end of the 19th c., which made the 19th c. different from the more constant 18th c. In Prussia there was a variety in the level of food consumption connected with the higher economic level in the Western provinces. As it was commented by the king’s professor Schubert, 1/3 of rural population of Eastern Prussia ate potatoes only and resigned from bread as their main food. The situation of small holders and daily workers was the most difficult. Eastern rural province of Prussia had a problem with handling the overpopulation of small holders who were looking for a better place for living in emigration (Ostflucht, Landflucht and even to America). It was later overcome.
PL
W połowie XIX wieku nastąpił przełom w zakresie żywienia w Prusach. Nastąpiła rewolucyjna „delokalizacja” systemu żywienia a więc zerwany został związek między żywieniem i miejscem zamieszkania (jem to co wytworzono w miejscu mojego zamieszkania), co oznacza koniec lokalnych klęsk głodu, przerwanych przez transport żywności koleją oraz transoceanicznymi parowcami. Dzięki nawożeniu i poprawie hodowli bydła oraz nowym uprawom, pomimo wzrostu liczby ludności bardzo wzrosła produkcja i konsumpcja żywności. Konsumpcja w Prusach między rokiem 1850, a 1900 wzrosła o 113%, pszenicy o 147%, żyta o 24%. W 1800 r. ziemniaki stanowiły w Prusach 10% produkcji zbożowej, a w 1883 r. 71%. Nastąpiło upowszechnienie konsumpcji ziemniaków oraz cukru (burak cukrowy). Wśród osób średniozamożnych kształtowała się nowoczesna kuchnia i jej potrawy, oraz zwyczaje żywieniowe, które w znacznym stopniu utrzymały się do dzisiaj, jako kuchnia narodowa. Utrzymywało się jednak duże zróżnicowanie w jakości żywienia związane z położeniem materialnym i wynagrodzeniem. W wypadku znacznej części robotników żywienie było marne i pozbawione koniecznych składników odżywczych. Szczególne trudności miały miejsce w okresach kryzysów gospodarczych, które przyjmowały niekiedy dramatyczną postać (1914–1918, 1923–1924, 1929–1933). Generalnie jednak realne płace dynamicznie rosły, szczególnie od końca XIX w., czym wiek XIX różnił się od bardziej statycznego wieku XVIII. Na obszarze Prus występowało też zróżnicowanie poziomu konsumpcji żywności, związane z wyższym poziomem gospodarczym prowincji zachodnich. Jak to komentował królewiecki profesor Schubert, 1/3 ludności wiejskiej Prus Wschodnich żywiła się samymi ziemniakami i zrezygnowała z chleba, jako głównego pożywienia. Najtrudniejsza była sytuacja licznej ludności małorolnej i robotników dniówkowych. Wschodnie rolnicze prowincje Prus miały problem z poradzeniem sobie z nadwyżką ludności małorolnej, która szukała szczęścia w emigracji (Ostflucht, Landflucht na zachód, a nawet do Ameryki, co udało się przezwyciężyć.
3
Content available remote

Factors contribution to the adoption of production technologies by potato growers in Northwest Bangladesh

63%
Uddin A. B. M. S., Rahman M. M., Alam M. B., Kamaly M. H. K.
Journal of Agribusiness and Rural Development
|
2014
|
issue 3(33)
283-297
EN
The present study was undertaken to determine the factors which contribute to the adoption of potato production technologies by the growers. The adoption of potato production technologies by the growers was measured by computing of scores of proper land preparation, cultivation of modern variety, fertilizer dose, fertilizer application method, irrigation, plant protection measures, seed quality, intercultural operations, planting time, seed size and planting space. Data were collected from randomly selected 232 potato growers by using interview schedule in three Upazilla of Rajshahi district in Bangladesh during July 2010 to February 2011. Out of 11 technologies relating to the adoption of potato production, recommended irrigation was at the top of highest ranking by the adoption index and plant spacing was the lowest. Majority (46.55%) of the growers had medium adoption compared to high (29.74%) and low (23.71%) adoption. Pearson correlation test depicted that out of 22 variables, 16 had significant positive relationship with the adoption of potato production technologies. Results of stepwise multiple regression analysis revealed that seven variables namely: innovativeness, potato production knowledge, aspiration, potato problem awareness, group contact, peer relationship and attitude contributed significantly which altogether explained to the extent of 65.30% of the total variation to the adoption of potato production technologies. Path analysis indicated that these variables had both direct and indirect effects to the adoption behaviour. Potato growers who had more innovativeness, better knowledge in connection to potato production, more aspiration, more contact with group members, more peer relation and more favourable attitude were found to better adopt the potato production technologies.
PL
Poniżej opisane badania zostały podjęte w celu oznaczenia czynników, które mają wpływ na wybór technologii produkcji ziemniaków. Wybory dokonane przez hodowców zostały zbadane za pomocą przetworzenia danych dotyczących punktowego oszacowania właściwego przygotowania ziemi, uprawy nowej odmiany, zastosowanej dawki nawozu, metody aplikacji nawozu, nawodnienia, środków ochrony roślin, jakości ziarna, technik zmienno-gatunkowych, daty sadzenia, wielkości nasion i odstępów między rzędami. Dane zebrano od 232 losowo wybranych rolników uprawiających ziemniaki. Zrobiono to przy pomocy ankiety przeprowadzonej ustnie w trzech powiatach dystryktu Rajshahi w Bangladeszu w okresie od lipca 2010 do lutego 2011 roku. Spośród 11 technik odnoszących się do uprawy ziemniaków, wskazania na nawadnianie jako najistotniejszą z nich znalazły się na 1. miejscu, podczas gdy odległości między rzędami na ostatnim. Większość plantatorów (46,55%) wykazała się średnim wskaźnikiem zastosowania technik, 29,74% znacznym oraz 23,71% niskim. Na podstawie współczynnika korelacji Pearsona stwierdzono, że spośród 22 zmiennych, 16 wykazało istotne pozytywne związki z zastosowanymi technikami produkcji ziemniaków. Wyniki przeprowadzonej krokowej analizy wielokrotnej regresji wykazały, że siedem zmiennych, tj.: innowacyjność, wiedza na temat produkcji ziemniaków, aspiracje, świadomość problemów występujących w trakcie produkcji, kontakty grupowe, partnerskie oraz postawa, przyczyniło się w znacznym stopniu do takiego wyniku. Łącznie zróżnicowanie osiągnęło 65,30% (całości zróżnicowania technologii). Analiza ścieżkowa wykazała, że te zmienne wpłynęły zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio na przyjętą postawę. Hodowcy, którzy odznaczali się znaczną innowacyjnością, lepszą wiedzą tematyczną i wyższymi aspiracjami, częstszymi kontaktami z członkami zespołu, i z partnerami, oraz właściwymi postawami, łatwiej adaptowali techniki produkcji ziemniaków.
4
Content available remote

A comparative stochastic frontier analysis of irrigated and rain-fed potato farms in Eastern Ethiopia

51%
Kumilachew A. M., Musa H. A.
Journal of Agribusiness and Rural Development
|
2015
|
issue 4(38)
769-781
EN
Irrigation development has been considered as one of the viable strategies for achieving food security. Accordingly, the government of Ethiopia has been increasing water resource development and utilization. However, to what extent the irrigation users are better off than rainfall dependent counterparts on their technical effi ciency (TE) and variability in productivity among the farmers is not well known. Therefore, this study compared the technical efficiency of farmers who are producing potato under irrigation and through rainfall in Eastern Ethiopia. Propensity Score Matching was applied to select irrigated farms with comparable attributes to rain-fed farms to see the true effi ciency diff erences between the two groups. Cobb-Douglas production function was fi tted using the stochastic production frontier for both irrigated and rain fed farming. The result indicated that irrigated farms have high ineffi ciencies compared with the rain-fed farms. This indicates the existence of considerable potential for increasing output by improving the effi ciency of irrigated farms than rain-fed farms. Among the factors hypothesized to determine the level of TE, landholding, family size and extension contact were found to have a signifi cant eff ect on irrigated farms whereas, landholding, non/off income, farm income, livestock size and extension contact were the determinants in rain-fed farms. This indicates that factors that aff ect technical efficiency in irrigated farms are not necessarily the same as rain fed farms. Therefore, it is important to consider both farms groups in evaluating strategies aimed at improving technical effi ciency of smallholder farmers
PL
Rozwój systemów nawadniania jest powszechnie uważany za jedną z najistotniejszych strategii zapewniających bezpieczeństwo żywnościowe. Zwiększenie zasobów wodnych i odpowiednie ich wykorzystanie to kwestie szczególnie istotne dla rządu Etiopii. Dotychczas nie zbadano jednak dokładnie korzyści stosowania nawadniania sztucznego na tle nawadniania naturalnego pod względem efektywności technologicznej. Niniejsze opracowanie zawiera zatem porównanie efektywności technologicznej tych dwóch grup producentów ziemniaków na obszarze wschodniej Etiopii. Przy wyborze porównywalnych gospodarstw do badania zastosowano metodę PSM (Propensity Score Matching), co umożliwiło określenie rzeczywistych różnic między podmiotami z obu grup. Dopasowano funkcję produkcji Cobba-Douglasa, stosując porównawczą analizę stochastyczną produkcji dla obu przypadków – z nawadnianiem i bez. Wykazano, że gospodarstwa nawadniane są znacznie mniej efektywne w porównaniu z drugą grupą. Wskazuje to na ogromny potencjał zwiększenia ich produkcji dzięki poprawie efektywności. W gospodarstwach nawadnianych za czynniki mające hipotetycznie największy wpływ na poziom efektywności technologicznej uznano: wielkość gospodarstwa, liczebność rodziny i kontakty z ośrodkami doskonalenia, natomiast w gospodarstwach nawadnianych naturalnie były to: wielkość gospodarstwa, dochód z działalności pozarolniczej i rolniczej, liczebność żywego inwentarza i kontakty z ośrodkami doskonalenia. Okazuje się więc, że w każdej z tych dwóch grup gospodarstw zupełnie inne czynniki wpływają na efektywność technologiczną. Przy opracowywaniu strategii mających na celu jej poprawę trzeba zatem uwzględnić specyfi kę obu badanych grup.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.