Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: znamiona przestępstwa

Sort By:

Limit search:

Związek przyczynowy, jako podstawowy warunek pozwalający na przypisanie odpowiedzialności sprawcy przestępstwa skutkowego – próba uporządkowania pojęć.

100%

Remigiusz R.

Acta Iuris Stetinensis

2014

issue 8

W związku z propozycją Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego, odnośnie wprowadzenia do obecnie obowiązującego Kodeksu karnego przepisu regulującego zagadnienie przypisania skutku w prawie karnym – niniejszy szkic skupia się na węzłowych zagadnieniach, wiążących się z przedmiotową tematyką. W ujęciu autora – podstawowym czynnikiem, przy badaniu związku przyczynowego, jest powszechnie stosowany warunek sine qua non, który to (z racji na dość szeroki zakres wykorzystania) musi być ograniczony do sytuacji istotnych z punktu widzenia prawa karnego. Rzeczony warunek stanowi pierwszy element wartościowania, który następnie doprecyzowany jest poprzez ustalenie, czy zaistniało naganne przyczynienie się określonego sprawcy do zrealizowania przezeń znamion konkretnego typu czynu zabronionego pod groźbą kary. Autor przyjmuje, że związek przyczynowy stanowi jedno ze znamion opisujących czyny zabronione znamienne skutkiem. W związku z tym, społeczna szkodliwość czynu –także musi wypełnić swoją materialną treścią tytułowy element. Ponadto niniejszy artykuł wyraźnie rozgranicza zagadnienie samej przyczynowości od przypisania odpowiedzialności sprawcy za skutek w prawie karnym, gdyż to dopiero ona stanowi punkt wyjścia dla stosowania (bądź niestosowania) właściwej reakcji prawnokarnej.

In connection with the proposal of Criminal Law Codification Commission, regarding the introduction to the current Criminal Code provision which will regulate the issue of assignment effect in criminal law - this sketch focuses on key issues associated with thisground. In opinion of the author - an essential factor when examining the causality is commonly used condition sine qua non, which (due to a fairly wide range of use) must be limited to situations relevant to the criminal law. The discussed condition is the first element of adjudication, which is then clarified by determining whether there is reprehensible to contribute a specific perpetrator to actualize by him the constituent hallmarks of a particular type of criminal offense. The author assumes that the causal relationship is one of the constituent hallmarks of offenses which is describe by effect. Therefore, the social danger of the act - also must complete the title element by its own material content. In addition, this article clearly distinguishes the same issue of causation from the attach of responsibility for the result of the offender in the criminal law, because it is only the starting point for the use (or non-use) of the relevant criminal law response.

Usprawiedliwiony błąd co do znamion czynu zabronionego – próba oceny zasadności nowelizacji z dnia 20 lutego 2015 roku

100%

Wójtowicz-Pytel P.

Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

2016

issue 2(19)

101-116

One of the institutions, which underwent some significant changes as a result of the act amending The Criminal Code of 20th February 2015, is a mistake of fact under the Article 28 (1) of the Criminal Code. This institution is related to such basic issues of The Criminal Code as fault and a subject party. On the one hand, it standardises exclusion from criminal liability but on the other hand it entails certain doubts with regards to the amended law. It is questioned whether the amendment was actually necessary. As many theoreticians indicate, the consequences of the implementation of this regulation basically remain the same as in the case of the previous one. This amendment is perceived as a meaningless change only connected to its form. What is more, there is a new element added to the institution of a mistake of fact, namely justification. However, this element is not a novelty in the Criminal Code. The aim of this work is to assess the amendment and its purposefulness.

Jedną z instytucji, podlegających istotnym zmianom w wyniku ustawy nowelizującej Kodeks karny z dnia 20 lutego 2015 roku jest błąd co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego, uregulowany w art. 28 § 1 Kodeksu karnego. Instytucja ta jest powiązana z podstawowymi kwestiami nauki prawa karnego, jak wina i strona podmiotowa. Z jednej strony w wyniku nowelizacji przepisu mamy do czynienia z ujednoliceniem w kwestii wyłączenia odpowiedzialności karnej, z drugiej jednak strony pojawiły się co do znowelizowanego przepisu w nauce prawa karnego wątpliwości. Przede wszystkim czy istotnie nowelizacja w tym zakresie była niezbędna, jako że wielu teoretyków wskazuje na konsekwencje zastosowania regulacji, które nie są inne niż przy zastosowaniu poprzedniej regulacji. W związku z tym zmiana traktowana jest jako kosmetyczna dotycząca jedynie konstrukcji samego przepisu. Co więcej pojawiło się nowe znamię dodane do opisu instytucji błędu co do znamion czynu zabronionego, to znaczy usprawiedliwienia. Nie jest to jednak znamię nieznane nauce prawa karnego. Celem niniejszej pracy jest próba oceny nowelizacji i analizy jej celowości.

Refine search results

1 Acta Iuris Stetinensis

1 Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

1 Remigiusz R.

1 Wójtowicz-Pytel P.

1 2016

1 2014

Search results

Związek przyczynowy, jako podstawowy warunek pozwalający na przypisanie odpowiedzialności sprawcy przestępstwa skutkowego – próba uporządkowania pojęć.

Usprawiedliwiony błąd co do znamion czynu zabronionego – próba oceny zasadności nowelizacji z dnia 20 lutego 2015 roku