Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Skłonności do podejmowania ryzyka wśród osób uprawiających różne odmiany sportu wspinaczkowego

100%
Sas-Nowosielski K., Gutek M.
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
|
2018
|
vol. 61
3-9
PL
Cel badań. Porównanie skłonności do ryzyka wśród osób uprawiających różne dyscypliny wspinaczkowe: buldering, wspinaczkę lodową/drytooling, alpinizm/taternictwo, wspinaczkę tradycyjną (określaną także mianem „na własnej asekuracji”) oraz wspinaczkę sportową. Materiał i metoda. Badaniami objęto 284 osoby, w tym 69 kobiet. Zastosowano metodę sondażową, technikę ankietową, jako narzędzie badawcze wykorzystując Test Zachowań Ryzykownych Studenskiego. Wyniki. Średnia wyników skali testu wyniosła 67,44 i odniesiona do norm stenowych opracowanych przez Studenskiego oznacza silne skłonności do ryzyka i preferencję zachowań niosących ze sobą ryzyko. Kobiety i mężczyźni nie różnią się pod tym względem w sposób istotny, z wyjątkiem wymiaru Poczucia lękowej niepewności, która okazała się istotnie wyższa u kobiet. Była to zarazem jedyna zmienna niezależna od wieku. Różnice między uprawiającymi różne dyscypliny wspinaczkowe dotyczyły wymiarów: Poczucia wewnętrznego przymusu do ryzykowania oraz Świadomości uczestnictwa w zagrożeniu. W obu przypadkach najwyższe wyniki uzyskali alpiniści, natomiast najniższe uprawiający wspinaczkę sportową. Wnioski. Choć wspinaczkę zalicza się do sportów ekstremalnych, osoby uprawiające różne jej odmiany wykazują zróżnicowane skłonności do ryzyka.
EN
Background. The purpose of the study was to compare risk propensity among people practising various types of climbing: bouldering, drytooling, alpinism, traditional climbing, and sports climbing. Material and methods. The study involved 284 climbers, including 69 women. The participants filled in the Risky Behaviour Test by Studenski. Results. The mean test outcome was 67,44, which, when related to sten norms by Studenski, means strong risk propensity among climbers and preferences for risky behaviours. No gender differences were observed, except for anxiety uncertainty, which was significantly higher in female subjects. It was also the only factor that turned out not related to the age of the climbers. Differences between types of climbing concerned the compulsion to risk and awareness of participation in risk. In both cases, the highest scores were observed in alpinists and the lowest in sports climbers. Conclusions. Although climbing is generally recognized as one of the extreme sports, the risk propensity is different among climbers representing various types of this activity.
2
Publication available in full text mode
Content available

Wiedza i postawy trenerów w zakresie dopingu i przeciwdziałania temu zjawisku w sporcie

100%
Sas-Nowosielski K., Szóstak W.
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
|
2016
|
vol. 55
77-83
EN
Background. The aim of the study was to establish the attitudes and knowledge of sports coaches with reference to doping and anti-doping policies. Material and methods. The study included 100 coaches representing 11 disciplines. They filled in an anonymous question­naire assessing their knowledge of and attitudes toward doping. Results. The coaches’ overall anti-doping attitude is positive and quite strong (M = 4.55, SD = 0.65). The strongest partial attitude was toward sanctions for breaking anti-doping rules (M = 5.35, SD = 0.91), the weakest – toward the possibility of succeeding without doping (M = 3.92, SD = 1.35). In the three categories of knowledge items, the percentage of correct responses were similar: 54.17% for athletes’ rights and duties, 53.57% for doping control procedures, and 53.33% for banned performance-enhancing drugs. The main sources of information for coaches were the Internet and television. Conclusions. The anti-doping attitudes of coaches are positive but it seems necessary to increase their knowledge, especially with planned educatio­nal programs.
3
Publication available in full text mode
Content available

The morality of practicing martial arts and combat sports

100%
Kostorz K., Sas-Nowosielski K.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2021
|
vol. 21
|
issue 2
EN
Background. It has been suggested that undertaking physical activity solely for recreational purposes without any form of competition, as opposed to the competitive practising of a particular sport discipline can differentiate the moral attitudes of the individuals [Bilski, Borawska 2013]. Problem and aim. The purpose of the study was to analyse the level of acceptance of particular ethical codes within practition-ers of martial arts and combat sports athletes. Material & methods. The Ethics Questionnaire developed by Wojciszke and Baryla [2000] was used. There were 219 respondents. Results. Among those practising martial arts, higher trust in productivity ethics was noted (p = 0.04), while combat sports athletes obtained higher averages in the case of common good ethics (p = 0.04) and collectivism ethics (p = 0.03). As compared with men, women presented higher acceptance of common good ethics, autonomy ethics, and dignity ethics. Neither the training experience nor the training rank differentiated the respondents’ results. Conclusions. The level of acceptance of the identified ethical codes is not constant, but is characterized by particular dynamics and variability during human life. Therefore, the research presented here should constitute a starting point for future studies. It would be advisable to perform longitudinal studies with the application of a cross-sectional and sequential analysis design. Their aim would be to determine changes in the level of acceptance of particular ethical codes over a given period; e.g., a two-year training cycle.
PL
Wprowadzenie. Wskazuje się, że podejmowanie aktywności fizycznej wyłącznie w celach rekreacyjnych, bez udziału w jakiejkolwiek formie rywalizacji a wyczynowe uprawianie konkretnej dyscypliny sportu, może różnicować postawy moralne ćwiczących [Bilski, Borawska 2013]. Problem i cel badań. Celem badań była analiza stopnia akceptacji poszczególnych kodów etycznych osób ćwiczących sztuki i sporty walki. Materiał i metody. Było 210 respondentów. Wykorzystano Kwestionariusz Etyk autorstwa Wojciszkego i Baryły [2000]. Wyniki. Wśród osób uprawiających sztuki walki odnotowano większe zaufanie do etyki produktywności (p = 0.04), natomiast zawodnicy sportów walki uzyskali wyższą średnią w przypadku etyki dobra powszechnego (p = 0.04) i etyki kolektywizmu (p= 0.03). W porównaniu z mężczyznami kobiety prezentowały wyższą akceptacją w etykę dobra powszechnego, autonomii i godności. Ani staż treningowy, ani stopień szkoleniowy nie różnicowały wyników respondentów. Wnioski. Stopień akceptacji poszczególnych kodów etycznych nie jest stały, ale charakteryzuje go pewna dynamika i zmienność w trakcie życia człowieka. Dlatego też przedstawione tu badania powinny stanowić punkt wyjścia do dalszych rozważań. Wskazane byłoby przeprowadzenie longitudinalnych badań z zastosowaniem przekrojowo-sekwencyjnego schematu analiz. Ich celem byłaby próba określenia zmian zachodzących w stopniu ufności w poszczególne kody etyczne np. dwurocznego cyklu treningowego.
4
Publication available in full text mode
Content available

Motywy i bariery uczestnictwa kobiet w zajęciach fitnessu

100%
Sas-Nowosielski K., Nowicka M.
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
|
2017
|
vol. 56
3-9
PL
Cel badań. Celem badań było dokonanie diagnozy motywów, jakimi kierują się kobiety uczestniczące w zajęciach ruchowych w fitness klubach oraz postrzeganych przez nie barier takiego uczestnictwa. Materiał i metody. W badaniach wzięło udział 95 kobiet w wieku 37,40 ± 12,15 roku. Zastosowano metodę sondażową jako narzędzia, wykorzystując Inwentarz Motywacji do Ćwiczeń Fizycznych EMI-2 w adaptacji Zając oraz kwestionariusz barier ćwiczeń fizycznych własnego autorstwa. Wyniki. Najsilniej odczuwaną barierą okazał się brak czasu 2,81 (± 1,35). Bardzo rzadko do rzadko odczuwane były bariery fizyczne (M = 1,59 ± 0,85) i motywacyjne (M = 1,56 ± 1,19). Wśród motywów podejmowania ćwiczeń dominowały: „pozytywne zdrowie” oraz „rewitalizacja”, natomiast motywami, które najsłabiej kierowały zachowaniami kobiet były: „rywalizacja” i „zyskiwanie uznania społecznego”. Wnioski. (1) Z powodu „braku czasu” strategie postępowania nakierowane na kształtowanie umiejętności zarządzania czasem powinny stanowić element działań wspierających uczestniczki zajęć w fitness klubach. (2) W hierarchii motywów, którymi kierują się kobiety uczęszczające na zajęcia fitnessu, najwyższą pozycję zajmowały motywy zdrowotne. (3) Ze względu na mniejszy udział motywów wewnętrznych należy dążyć do maksymalizacji takich doświadczeń osób ćwiczących, jak radość i satysfakcja płynące z samej aktywności.
EN
Background. Physical activity belongs to the most important health behaviours. The aim of the study was to reveal the motives and barriers of women attending fitness classes. Material and methods. The study included 95 women aged 37.40 ± 12.15. They filled in an anonymous questionnaire assessing their motives of exercising and their perceived barriers. Results. The most common barrier was time constraints (M = 2.81 ± 1.35). Physical (M = 1.59 ± 0.85) and motivational (M = 1.56 ± 1.19) barriers are rarely and very rarely experienced. The weakest and practically irrelevant barriers were emotional (M = 1.22 ± 1.03), social (M = 1.00 ± 1.20), and availability-related (M = 0.99 ± 0.96). To identify motives for exercise participation, the Polish version of Exercise Motivations Inventory 2 was used. The most important motives were positive health and revitalization, whereas social recognition and competition turned out the least significant. Conclusions. The findings can bring implications to promote women’s exercise behaviours.
5
Publication available in full text mode
Content available

Lęk a wsparcie społeczne wśród osób startujących w maratonach

81%
Starzak J., Sas-Nowosielski K., Kostorz K.
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
|
2019
|
vol. 65
49-58
PL
Cel badań. Celem badań było ustalenie, w jaki sposób czynniki demograficzne, treningowe i społeczne wiążą się z odczuwaniem przez biegaczy startujących w maratonach symptomów lęku przedstartowego, a także z jego oceną na skali mobilizujący-deprymujący. Materiał i metody. Przebadano metodą ankietową 240 uczestników trzech największych maratonów w Polsce. Wykorzystano polskie wersje The Revised Competitive State Anxiety Inventory-2 (CSAI-2RD) oraz Social Support for Physical Activity Scale. Wyniki. Wśród wymiarów intensywności lęku wartości lęku poznawczego i somatycznego były wyższe u kobiet i młodszych biegaczy, natomiast wartości pewności siebie – u mężczyzn. Przewidywany czas bieżącego maratonu korelował z intensywnością lęku pozytywnie, natomiast staż treningowy – negatywnie. Po przeprowadzeniu serii analiz regresji prostej ze wsparciem społecznym rodziny oraz przyjaciół jako potencjalnymi predyktorami poszczególnych wymiarów lęku (zmienne zależne) stwierdzono, że jedynie dwa z testowanych modeli były istotne statystycznie – intensywność lęku somatycznego (wsparcie rodziny i przyjaciół) i intensywność lęku poznawczego (wsparcie rodziny). Niespodziewany okazał się jedynie dodatni kierunek tej zależności oznaczający, że poziom lęku odczuwanego przez osoby biegające w maratonach rośnie wraz z poziomem otrzymywanego wsparcia społecznego. Wnioski. Pewne grupy osób są szczególnie narażone na stres przedstartowy. Konieczność sprostania oczekiwaniom rodziny i przyjaciół może generować stres związany z nadmiernym jej zaangażowaniem w aktywność sportową biegacza. Uzasadniony wydaje się optymalny stopień zaangażowania oraz wyczulenie środowiska rodzinnego i przyjaciół na stan zawodnika. Określenie, w jaki sposób wsparcie rodziny i przyjaciół oceniane jest przez osoby uprawiające sport wymaga dalszych badań.
EN
Background. The purpose of the study was to examine how demographic, training, and social factors were related to pre-performance cognitive and somatic anxiety symptoms and their interpretation among runners taking part in marathon races. Material and methods. A total of 240 participants of the three biggest marathons in Poland were surveyed by using the Polish adaptations of the Revised Competitive State Anxiety Inventory-2 (CSAI-2RD) and the Social Support for Physical Activity Scale. Results. The intensity scores for cognitive and somatic anxiety were higher for female and younger runners, while the self-confidence scores – for males. The expected time of the current marathon was positively correlated with the anxiety intensity; in the case of experience, the correlation turned out negative. Linear regression analyses with social support from family and friends as potential predictors of particular dimensions of anxiety revealed that only two of the tested models were significant: somatic anxiety intensity (support from family and friends) and cognitive anxiety intensity (support from family). Surprisingly, the marathon runners’ anxiety increased along with the level of social support. Conclusions. Certain groups of people are particularly vulnerable to pre-competitive anxiety. The need to meet the expectations of the supportive environment and its excessive involvement may be a cause of stress. It seems appropriate to provide a moderate degree of support and sensitize the family and friends to the condition of the runner. An important line of future research would focus on determining how social support is assessed by people practising sport.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.