Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Konstytucyjne zasady ustroju Czeczenii w latach 1992–2000

100%
Szukalski J.
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
|
2014
|
vol. 21
|
issue 2
EN
The article presents constitutional principles of the system in Chechnya in the years 1992–2000, the time of the republic’s actual independence. The basis of the analysis is the examination of the 12 March 1992 Constitution of the Republic Chechnya. The chief principles of the system of Republic Chechnya, discussed in chapter 1 and 2, were: the principle of sovereignty and independence, the principle of a republican form of government, the principle of a democratic state of law, the principle of freedom, human and civil rights, the principle of sovereignty of the nation, the principle of political representation, the principle of separation and balance of powers, the principle of a unicameralism, the principle of political pluralism, the principle of a parliamentary system of government, the principle of separateness and autonomy of judicial power, the principle of decentralisation of the public power and local government. The conclusion underlines the fact these principles articulated the values and ideals of a democratic order in the independent Chechnya.
PL
W artykule przedstawiono konstytucyjne zasady ustroju Czeczenii w latach 1992–2000, tzn. w okresie kiedy republika cieszyła się faktyczną niepodległością. Podstawę analizy formalnoprawnej stanowiła Konstytucja Republiki Czeczenii z 12 marca 1992 roku. Do naczelnych zasad ustroju Republiki Czeczenii, ujętych przede wszystkim w rozdziałach I i II, należały: zasada suwerenności i niepodległości państwowej, zasada republikańskiej formy rządu, zasada demokratycznego państwa prawnego, zasada wolności i praw człowieka i obywatela, zasada suwerenności narodu, zasada reprezentacji politycznej, zasada podziału władzy i równowagi władz, zasada jednoizbowości parlamentu, zasada pluralizmu politycznego, zasada parlamentarnego systemu rządów, zasada odrębności i niezależności władzy sądowniczej oraz zasada decentralizacji władzy publicznej i samorządu terytorialnego. We wnioskach końcowych podkreślono, że zasady te wyrażały wartości i idee demokratycznego porządku ustrojowego niepodległej Czeczenii.
2
Publication available in full text mode
Content available

Recenzja. Andrzej Pogłódek, Instytucja referendum we współczesnym Kirgistanie. Studium prawno-polityczne, ISBN 978-83-64744-76-1, Fundacja Instytut Prawa Ustrojowego, Warszawa 2018, ss. 366

100%
Szukalski J.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2021
|
issue 5 (63)
563-567
3
Publication available in full text mode
Content available

Institution of the plenipotentiary ombudsman for human rights in Tajikistan in the normative and practical dimension

100%
Szukalski J.
Polityka i Społeczeństwo
|
2022
|
vol. 20
|
issue 4
319-336
PL
The office of the Plenipotentiary Ombudsman for Human Rights was established in Tajikistan on the basis of a relevant bill adopted on March 20, 2008. Statutory regulations normalize every important issue concerning the organization and modes of operation of the ombudsman. Fundamentally they generally meet the standards of analogous acts in force in democratic states. In the normative dimension, one can only object to the method of selecting the Ombudsman, dependent on the President of Tajikistan, which, in turn, questions his independence from the presidential center of power. On the other hand, in the practical dimension, within the reality of the authoritarian system functioning in Tajikistan, the Ombudsman's institution is a façade and is not able to fulfill the functions for which it was appointed. This is evidenced by the Ombudsman's reports, clearly lacking cases relating to first-generation human rights.
EN
Instytucję Pełnomocnego Rzecznika do Spraw Praw Człowieka ustanowiono w Tadżykistanie na podstawie stosownej ustawy, przyjętej 20 marca 2008 r. Regulacje ustawowe normują wszystkie istotne kwestie dotyczące organizacji i trybu funkcjonowania Rzecznika. Zasadniczo spełniają one na ogół standardy analogicznych aktów obowiązujących w państwach demokratycznych. W wymiarze normatywnym można mieć jedynie zastrzeżenia do sposobu wyboru Rzecznika, zależnego od Prezydenta Tadżykistanu, co z kolei podaje w wątpliwość jego niezależność od ośrodka prezydenckiego. Natomiast w wymiarze praktycznym, w realiach funkcjonującego w Tadżykistanie systemu autorytarnego, ombudsman jest instytucją fasadową i nie jest w stanie spełniać funkcji, do jakich został powołany. Świadczą o tym raporty Rzecznika, w których wyraźnie brakuje spraw odnoszących się do praw człowieka pierwszej generacji.
4
Publication available in full text mode
Content available

Recenzja: Vladimir Kvint, Strategiczne przywództwo Amira Timura. Komentarze do Kodeksu, ISBN 978-83-953065-3-2, Wydawnictwo Poznanie, Warszawa 2021, ss. 287

100%
Szukalski J.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2022
|
issue 4(68)
377-380
5
Publication available in full text mode
Content available

Normatywne gwarancje wolności zrzeszania się w partie polityczne w Kazachstanie

100%
Szukalski J.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2022
|
issue 1 (65)
201-213
PL
Przedmiotem opracowania jest problem wolności zrzeszania się w partie polityczne w Kazachstanie w ujęciu normatywnym. Analiza regulacji krajowych dotyczących gwarancji pluralizmu politycznego oraz określających zasady tworzenia i działalności partii politycznych w Kazachstanie wskazuje na szereg uchybień i sprzeczności z przyjętymi przez niego zobowiązaniami międzynarodowymi w zakresie wolności zrzeszania się. Obowiązująca obecnie w tym państwie ustawa o partiach politycznych zawiera bardzo restrykcyjne przepisy. Brakuje w niej bowiem przepisów zawierających gwarancje dostępu partii politycznych do środków masowego przekazu oraz swobodnego organizowania mityngów i demonstracji. W ustawie są też przepisy zakazujące tworzenia partii politycznych o charakterze religijnym, narodowym i etnicznym.
EN
The subject of the study is the problem of freedom of association in political parties in Kazakhstan from the normative perspective. The analysis of national regulations concerning the guarantee of political pluralism and determining the principles for the creation and operation of political parties in Kazakhstan indicates for series transgressions and contradictions with international obligations accepted by them at the area freedom of association. The current law on political parties in this country contains very restrictive provisions. It lacks provisions that would guarantee the access of political parties to the mass media and the free organization of meetings and demonstrations. The law also prohibits the creation of religious, national and ethnic political parties.
6
Content available remote

Instytucja referendum ogólnokrajowego w Uzbekistanie - regulacje prawne i praktyka

63%
Szukalski J., Żmigrodzki R.
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
|
2015
|
issue 2
69-84
EN
This paper presents the institution of national referendums in modern Uzbekistan, which in 1991 became an independent and sovereign state in the wake ofthe collapse of the Soviet Union. It discusses the legislative regulations of referendums stipulated in the Constitution of Uzbekistan of 1992 and the 1992 Law. In the analysis ofthe latter, particular attention is given to such elements as the right to vote, the principle of transparency, the entities authorised to take the initiative to hold a referendum, the authorities responsible for the preparation and holding of a referendum and the criteria for its validity. There were only four referenda held in Uzbekistan in the period of concern: two in 1991, and one in 1995 and 2002 each. It is concluded that national referendums in Uzbekistan play an essential role, providing the only fully democratic form of citizens expressing their preferences in this authoritarian state.
PL
W artykule przedstawiono instytucję referendum ogólnokrajowego we współczesnym Uzbekistanie, który po rozpadzie Związku Radzieckiego jest od 1991 r. niepodległym i suwerennym państwem. W dalszej części omówiono regulacje prawne dotyczące referendum, zawarte w Konstytucji Uzbekistanu z 1992 r. i ustawie z 1992 r. Analizując ustawę zwrócono uwagę zwłaszcza na takie elementy, jak czynne prawo wyborcze, zasadę jawności, podmioty uprawnione do wystąpienia z inicjatywą przeprowadzenia referendum, organy odpowiedzialne za przygotowanie i przeprowadzenie referendum oraz kryteria ważności referendum. W omawianym okresie w Uzbekistanie odbyły się tylko cztery referenda: dwukrotnie w1991,1995i 2002 r. W konstatacji podkreślono, że referendum ogólnokrajowe w Uzbekistanie spełnia bardzo ważną rolę, stanowiąc w istocie w warunkach państwa o autorytarnym systemie rządów je dyną w pełni demokratyczną formę wyrażenia woli obywateli tego kraju.
7
Publication available in full text mode
Content available

Pozycja ustrojowa Parlamentu Gruzji w latach 1990–2013

63%
Żmigrodzki M., Szukalski J.
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
|
2015
|
issue 1
25-50
EN
The paper presents an outline of Georgian parliamentarism and, subsequently, the institution of the Georgian parliament itself in the period between 1990 and 2013. The next section describes the structural position of the Parliament of Georgia by analyzing its Constitution of 1995, as well other acts of parliament. It also mentions the systemic principles, definition of sovereign authority, competence of the governing bodies of the state, the relationships between the President and the Government, as well as the existing internal organization and the scope of legislation. In the conclusion it is stressed that the structural position of the Georgian Parliament in the given period is similar to the position of parliaments in the presidential model of government.
PL
W artykule omówiono zarys problematyki gruzińskiego parlamentaryzmu, ze szczególnym uwzględnieniem funkcjonowania Parlamentu Gruzji w okresie między 1990 i 2013 rokiem. Autorzy na podstawie zapisów Konstytucji z 1995 roku oraz innych ustaw przedstawili pozycję ustrojową gruzińskiego parlamentu. Nakreślili zasady systemowe i suwerena, omówili kompetencje poszczególnych organów państwa, relacje między prezydentem a rządem, zasady funkcjonowania i całą organizację procesu prawodawczego. Podsumowując należy podkreślić, że pozycja ustrojowa gruzińskiego parlamentu w omawianym okresie jest podobna do funkcjonowania parlamentu w klasycznym systemie prezydenckim.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.