Cyfrowa transformacja stanowi wyzwanie dla wielu obszarów funkcjonowania współczesnego społeczeństwa. Jej skutki są szczególnie zauważalne w przypadku rynku pracy i wyrażają się m.in. nowymi wymaganiami pracodawców – zarówno względem osób aktywnych zawodowo, jak i wchodzących na rynek pracy. Postęp technologiczny i automatyzacja zmniejszają liczbę prac wymagających niskich kwalifikacji. Co więcej, od pracowników wymaga się większej elastyczności. Oznacza to konieczność ciągłego dostosowywania się do zmieniających się trendów na rynku pracy, nieustannego uczenia się i nabywania nowych kompetencji, w tym kompetencji cyfrowych. Celem niniejszego artykułu jest identyfikacja luk w zakresie kompetencji cyfrowych wśród młodych dorosłych w Polsce i determinant poziomu kompetencji. Ponadto określono cele szczegółowe: 1) ocenę poziomu kompetencji cyfrowych młodych dorosłych w Polsce, 2) identyfikację luk w tym obszarze, 3) identyfikację czynników różnicujących poziom kompetencji cyfrowych. Katalog kompetencji został zaczerpnięty z European Digital Competence Framework, który obejmuje 21 kompetencji cyfrowych pogrupowanych w pięciu obszarach (umiejętność korzystania z informacji i danych; komunikacja i współpraca; tworzenie treści cyfrowych; bezpieczeństwo; rozwiązywanie problemów). W tym celu przeprowadzono ogólnopolskie badanie na próbie liczącej 1000 respondentów, obejmującej młodych dorosłych (w wieku 18–30 lat) z co najmniej średnim wykształceniem, dobranych kwotowo spośród uczestników panelu. W badaniach zastosowano analizę statystyczną, w tym statystyki opisowe, modelowanie regresyjne (regresja krokowa) oraz test t dla prób niezależnych i jednoczynnikową analizę wariancji. Wyniki badań wskazują, że kompetencje cyfrowe młodych dorosłych różnią się w zależności od analizowanych obszarów. Respondenci są świadomi swoich niewystarczających kompetencji, szczególnie w obszarze tworzenia treści cyfrowych (umiejętności związane z programowaniem). Znaczny odsetek osób nie ma zamiaru nabywać tych kompetencji w ramach uczenia się przez całe życie. Samoocena kompetencji wskazuje także, że ich poziom różni się ze względu na płeć, wiek, profil i poziom wykształcenia.
EN
Digital transformation is a challenge for many areas of modern society functioning. The effects of digitalisation are particularly noticeable in the labour market and are expressed, among others, in new requirements of employers both for professionally active people and those entering the labour market. Technological advances and automation are reducing the number of low skilled jobs. Moreover, employees are required to be more flexible. As a consequence, there is a need to adapt to changing trends in the labour market, and to constantly learn and acquire new competences, including digital competences. This paper aims to identify vulnerabilities regarding digital competences and their determinants amongst young adults in Poland. Furthermore, detailed objectives were defined: (1) assessment of the level of digital competences of young adults in Poland; (2) identification of the gaps in this area; (3) identification of factors differentiating the level of digital competences. The catalogue of competences under study was taken from the European Digital Competence Framework, which includes 21 digital competences grouped into five areas: (information and data literacy; communication and collaboration; digital content creation; safety; problem solving). To achieve the objective, a nationwide survey was conducted. The sample consisted of 1,000 young adult respondents (aged 18–30), with at least secondary education, selected by quotas from panel participants. The research methods used statistical analysis, including descriptive statistics, regression modelling (stepwise regression), as well as t-tests for independent samples, and One-Way ANOVA. Research results indicate that digital competences of young adults vary depending on the area. The respondents are aware of their insufficient skills, especially in the area of digital content creation (skills connected with programming). A relatively considerable share of individuals have no intention of acquiring these competences as part of lifelong learning. Self assessment of competences also indicates that their level differs due to individuals’ gender, age, level of education, and profile of education.
Pandemia COVID-19 wywołała poważne konsekwencje dla gospodarki, a w szczególności dla sektora finansów publicznych zarówno na poziomie rządowym, jak i samorządowym. Skutki kryzysu spowodowanego pandemią były odczuwalne zwłaszcza przez jednostki samorządu terytorialnego (JST), które odpowiedzialne są za realizację większości zadań publicznych na poziomie lokalnym. W konsekwencji zwiększa się rola planowania budżetowego i szczególnego znaczenia nabiera racjonalizacja wydatków publicznych w odpowiedzi na zmniejszające się dochody. Artykuł wpisuje się w dyskusję na temat konsekwencji kryzysu wywołanego przez COVID-19. Sformułowano w nim dwa cele badawcze. Pierwszym była ocena skutków kryzysu wywołanego pandemią COVID-19 dla dochodów budżetowych i kondycji finansowej polskich gmin miejskich. Drugim była identyfikacja zmian w strukturze dochodów budżetów gmin miejskich w Polsce, będących konsekwencją pandemii. Na potrzeby badania wykorzystano analizę wskaźnikową budżetów gmin miejskich, która pozwala na syntetyczne określenie kondycji finansowej oraz weryfikację decyzji rozwojowych. Cel badania zrealizowano, analizując dynamikę wskaźników charakteryzujących dochody budżetów gmin miejskich w Polsce. Zakres badań obejmował lata 2010–2022. Wyniki i sformułowane praktyczne rekomendacje stanowią uzupełnienie badań nad skutkami pandemii COVID-19 dla finansów publicznych, a w szczególności JST. Analizy wskazują na zmianę struktury dochodów gmin miejskich w Polsce, co jest efektem zmniejszenia udziału dochodów własnych, zwłaszcza podatkowych, oraz wzrostu udziału dochodów transferowych. Wynikało to z trzech czynników. Dwa z nich były bezpośrednio związane z pandemią, tj.: 1) zmniejszenie dochodów podatkowych (przede wszystkim z udziałów w PIT) w wyniku lockdownu i kryzysu gospodarczego; 2) formy wsparcia dla samorządów w postaci zwiększenia dochodów transferowych. Trzeci czynnik, który wpłynął na spadek dochodów własnych, to zmiany przepisów prawnych pozostające bez związku z pandemią (np. zmiany w PIT czy w programie „Rodzina 500+”).
EN
The COVID-19 pandemic has given rise to grave economic consequences, especially for the public finance sector, both at the central and local government level. The aftermath of the pandemic-induced crisis began to be felt particularly by local government units (LGUs), which are responsible for the implementation of most public tasks at local level. As a consequence, the role of budget planning increases and the rationalization of public expenditure in response to declining revenues becomes important. This paper is in line with the ongoing discussion on the implications of the COVID-19-induced crisis. Two research goals were formulated. The former was to assess the effects of the crisis caused by the COVID-19 pandemic on budget revenues and indirectly on the financial standing of Polish urban municipalities, and the latter was to identify changes in the structure of urban municipalities budgets in Poland as a consequence of the pandemic. For the needs of the study, we used an indicator analysis of urban municipalities budgets, which allows for a synthetic determination of the financial condition and verification of development decisions. The aim of the research was achieved by analyzing the dynamics of indicators that characterize urban municipalities budget revenue in Poland. The scope of research covered the years 2010–2022. The results and the formulated practical recommendations constitute a complementation of the research on the effects of the COVID-19 pandemic for public finance, in particular the finances of local government units. The analyses demonstrate a shift in the urban municipalities revenue structure in Poland, which is the effect of a decreased share of own revenue, especially tax revenue, and an increase in the share of transfer revenue. This was due to three factors. Two of them were directly related to the COVID-19 pandemic, i.e 1) reduction in tax revenue (mainly from shares in PIT) as a result of the lockdown and the economic crisis; 2) options of support for local governments in the form of increasing transfer revenue. The third factor that contributed to the decline in own revenue are changes unrelated to the pandemic. These include, for example, changes in personal income tax or changes in the “Family 500+” programme.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.