Search results

1

Architektonika dramatu. Prolegomena do lektury "Jaskini filozofów" Zbigniewa Herberta

100%

Kopciński J.

Colloquia Litteraria

|

2008

|

vol. 3

|

issue 1/2

127-134

2

THE ARCHITECTONICS OF DRAMA: AN INTRODUCTION TO THE READING OF ZBIGNIEW HERBERT’S JASKINIA FILOZOFÓW (A CAVE OF PHILOSPHERS)

100%

Kopciński J.

Colloquia Litteraria

|

2017

|

issue 1

3

A Fox in the Land of Ulro: Miłosz and Beckett

100%

Kopciński J.

Colloquia Litteraria

|

2017

|

issue 1

EN

In the sketch I present Beckett as a representative of western civilisation and a dialogue between Beckett and Czesław Miłosz. A characteristic outcome of this confrontation are the instruction for the habitués of the Urlo Land (Ziemia Urlo): cultivation of love for order, exercising the memory against the flow of time, choice of goodness despite the unmitigated evil, faith in what is visible, love for facts and search for meaning.

4

Lis na ziemi Ulro. Miłosz i Beckett

100%

Kopciński J.

Colloquia Litteraria

|

2011

|

vol. 11

|

issue 2

31-41

PL

In the sketch I present Beckett as a representative of western civilisation and a dialogue between Beckett and Czesław Miłosz. A characteristic outcome of this confrontation are the instruction for the habitués of the Urlo Land (Ziemia Urlo): cultivation of love for order, exercising the memory against the flow of time, choice of goodness despite the unmitigated evil, faith in what is visible, love for facts and search for meaning.

5

Nowe przestrzenie subiektywności: Radiowy genotyp dramaturgii współczesnej

100%

Kopciński J.

Pamiętnik Teatralny

|

2019

|

vol. 68

|

issue 2

23-40

EN

According to Jacek Kopciński, the dramatic discourse itself, released from the regime of textual structure and traditional arrangement, has become the protagonist of new Polish dramaturgy. The author argues that the dramatic collages, assemblies and hybrids, recorded in the form of linguistic streaming, reflect the way in which people communicate in a mediated reality. The chief characteristic of this process is multi-channel transmission, which the author associated with new technologies of sound recording and its broadcasting and reception in a radio play (5.1 surround sound system). A comparison of the poetics of contemporary drama with works written especially for the radio (by Tomasz Man or Krzysztof Czeczot) reveals some surprising similarities; most importantly, the deep subjectivisation of the represented world of the play. When analysing works by Mariusz Bieliński (and mentioning the works of Zyta Rudzka, Artur Pałyga, Weronika Murek and Mateusz Pakuła), the author puts forward a thesis about the radio genotype of the new Polish drama, which is rarely staged, but is often performed in the Polish Radio Theatre.

PL

Artykuł dowodzi, że najważniejszym bohaterem nowej polskiej dramaturgii stał się sam dyskurs dramatyczny, uwolniony spod reżimu tekstowej struktury i tradycyjnej organizacji. Autor przekonuje, że zapisywane w postaci językowego streamingu dramatyczne kolaże, montaże i hybrydy swoim kształtem odwzorowują sposób komunikowania się ludzi współczesnych w zmediatyzowanej rzeczywistości. Naczelną cechą tego procesu jest wielokanałowość przekazu, którą autor skojarzył z nowymi technologiami zapisu dźwięku, jego nadawania i odbioru w słuchowisku radiowym (system dźwięku przestrzennego 5.1). Porównanie poetyki dramatów współczesnych z utworami pisanymi specjalnie dla radia (takich autorów jak Tomasz Man czy Krzysztof Czeczot) ujawnia zaskakujące zbieżności, wśród których najważniejszą jest głęboka subiektywizacja świata przedstawionego dramatu. Analizując utwory Mariusza Bielińskiego (i wspominając twórczość Zyty Rudzkiej, Artura Pałygi, Weroniki Murek czy Mateusza Pakuły), autor formułuję tezę o radiowym genotypie nowej polskiej dramaturgii, która rzadko pojawia się na scenach, za to bardzo często realizowana jest w Teatrze Polskiego Radia.

6

Psy, ludzie i Bóg: Ekoteologia w dramatach Mariusza Bielińskiego i Jarosława Jakubowskiego

100%

Kopciński J.

Pamiętnik Teatralny

|

2022

|

vol. 71

|

issue 1

95-118

EN

Mariusz Bielinski’s Księga Psa (The Book of Dog) and Jarosław Jakubowski’s Pies (The Dog) are two dramatic texts portraying the relationship between humans and animals in an original way. In both plays, the dog is an entity in its own right, a representative of the “companion species” to the human being (Haraway), “member of the family group” (Baratay) and the “zoe-egalitarian” community as understood in contemporary posthumanism (Braidotti). The author of the essay evokes these categories and then transcends them by exploring the metaphysical concept of human-animal relations depicted in the plays under discussion. Bieliński’s and Jakubowski’s protagonists turn to retrospective, which takes the form of writerly and existential mourning rite for a dead dog, leading to a profound transformation of their consciousness. By juxtaposing the fate of the suffering animal with the Passion of Christ, both authors deconstruct the petrified truths of Christian faith, renewing and incorporating them into the space of their own experience and discourse. Therefore, the proposed interpretation of the dramas combines the ecological perspective with theology. The author refers to Linzey’s concept of “animal theology” (the sacrifice of Jesus Christ as a model of interspecies relations) and posits, drawing on Gadamer and Lévinas, that both plays are centred around the hermeneutical question of whether the “spiritual distance” that has arisen between God and humans in our era can be overcome by modern humanity by turning towards the animal in order to “assimilate” its “strangeness” and thus open up to the “strangeness” of God.

PL

Księga psa Mariusza Bielińskiego i Pies Jarosława Jakubowskiego to dwa teksty dramatyczne, które w oryginalny sposób ukazują relacje między człowiekiem i zwierzęciem. W obu sztukach pies jest samoistnym bytem, „gatunkiem stowarzyszonym” z człowiekiem (Haraway), „członkiem wspólnoty rodzinnej” (Baratay) i „zoe-egalitarystycznej” wspólnoty w znaczeniu, jakie nadaje temu pojęciu współczesny posthumanizm (Braidotti). Autor eseju odwołuje się do tych kategorii, by je następnie przekroczyć, badając metafizyczną koncepcję ludzko-zwierzęcych relacji ukazaną w dramatach. Podejmowana przez bohaterów Bielińskiego i Jakubowskiego retrospekcja przyjmuje postać pisarsko-egzystencjalnego obrządku żałobnego po zmarłym psie i prowadzi do głębokiej przemiany ich świadomości. Poprzez zderzenie losu cierpiącego zwierzęcia z historią Męki Pańskiej obaj pisarze dekonstruują spetryfikowane prawdy wiary chrześcijańskiej, odnawiając je i włączając w przestrzeń własnego doświadczenia i własnego dyskursu. Dlatego w interpretacji dramatów perspektywa ekologiczna została połączona z teologiczną. Autor odwołuje się do koncepcji „teologii zwierząt” Linzeya (ofiara Jezusa Chrystusa jako wzór międzygatunkowych relacji), a następnie, podążając za myślą Gadamera i Lévinasa, stawia tezę, że osią obu utworów jest hermeneutyczne pytanie o to, czy „duchowy dystans”, jaki w naszej epoce powstał między Bogiem a ludźmi, człowiek nowoczesny może pokonać, zwracając się w stronę zwierzęcia, by „przyswoić sobie” jego „obcość”, która otworzy go na „obcość” Boga.

7

Stain. Phantasmat of the transcendent evil in the “Letters from our readers” by Zbigniew Herbert

44%

Kopciński J.

Nauka

|

2005

|

issue 3

Refine search results

4 Colloquia Litteraria

2 Pamiętnik Teatralny

1 Nauka

7 Kopciński J.

1 2022

1 2019

2 2017

1 2011

1 2008

1 2005

Architektonika dramatu. Prolegomena do lektury "Jaskini filozofów" Zbigniewa Herberta

THE ARCHITECTONICS OF DRAMA: AN INTRODUCTION TO THE READING OF ZBIGNIEW HERBERT’S JASKINIA FILOZOFÓW (A CAVE OF PHILOSPHERS)

A Fox in the Land of Ulro: Miłosz and Beckett

Lis na ziemi Ulro. Miłosz i Beckett

Nowe przestrzenie subiektywności: Radiowy genotyp dramaturgii współczesnej

Psy, ludzie i Bóg: Ekoteologia w dramatach Mariusza Bielińskiego i Jarosława Jakubowskiego

Stain. Phantasmat of the transcendent evil in the “Letters from our readers” by Zbigniew Herbert