Aim: School represents a specific cultural borderland, in which particular emphasis should be put on the analysis of the teachers, foreign schoolchildren and their parents as well as other schoolchildren. All this raises many questions. In this paper there is an attempt to answer several of these questions: How are the legal arrangements adjusted to the presence of foreign schoolchildren in the Polish educational system? What kind of competences are required to work with a foreign child? What kind of tasks and problems are imposed on teachers in the presence of foreign schoolchild in the classroom? Are teachers prepared to work with them? What is the scope of such work (e.g. emotional contact with schoolchildren, the capability to assess them, to help them study)? When do teachers feel the need for support in work with such schoolchildren? What kind of need is this? What could enhance the integration of foreign and Polish schoolchildren? What are the possibilities for improvement of the cooperation between the school and the parents of the foreign schoolchildren in teachers’ opinions? Methods: Desk research (i.a. legal documents, reports) and elicited data research (research of teachers’ opinions of foreign students, conducted in the public primary schools in urban and rural environments; the selection of schools – targeted; the research tool – survey questionnaire), Results: The list of problems and difficulties in the education of foreign school children is long, and it is not easy to either to finalise it or to set the problems in order of importance. Among them there are: language barriers; lack of competences or lack of their development that allows teachers to work with a foreign schoolchild; foreign schoolchildren assessment issues; intercultural accessibility or the lack of it in local environment (including school); psychological and developmental determinants of a foreign schoolchild. Conclusions: The issue of foreign schoolchildren is still under an ongoing diagnostic process. Polish schools usually have little or no experience in the field of working with the foreign schoolchild – the scale of multiculturalism scale in our educational institutions is not very great. Even if they have it, support for foreign schoolchildren still requires reorganisation and improvement (despite all the actions taken), therefore the need for systematic study of these issues is indisputable.
PL
Cel: Szkoła stanowi swoiste pogranicze kulturowe, w którym szczególną uwagę należy skupić na analizie funkcjonowania nauczycieli, uczniów–cudzoziemców i ich rodziców, innych uczniów, a w związku z tym rodzi się wiele pytań. W niniejszym artykule została podjęta próba odpowiedzi na kilka z nich: W jakim zakresie istniejące rozwiązania prawne są dostosowane do obecności uczniów cudzoziemskich w polskim systemie oświaty? Jakiego rodzaju kompetencje są potrzebne w pracy z dzieckiem cudzoziemskim? Przed jakimi zadaniami i problemami stawia nauczyciela obecność ucznia–cudzoziemca w klasie szkolnej? Czy nauczyciele są przygotowani do pracy z nimi? W jakim zakresie (np. kontakt emocjonalny z uczniem, umiejętność ewaluacji ucznia, pomoc uczniowi w nauce)? Czy i w jakiej formie nauczyciele odczuwają potrzebę wsparcia w pracy z takimi uczniami? Co może wspomóc integrację uczniów cudzoziemskich i polskich? Jakie, zdaniem nauczycieli, są możliwości doskonalenia współpracy na linii szkoła – rodzice ucznia cudzoziemskiego? Metody: Analiza danych zastanych (m.in. dokumentów prawnych, sprawozdań) i wywołanych (badania dotyczące uczniów cudzoziemskich w opiniach nauczycieli, które przeprowadzono w publicznych szkołach podstawowych w środowisku wielkomiejskim oraz wiejskim; dobór szkół – celowy; narzędzie badawcze – kwestionariusz ankiety). Wyniki: Lista problemów i trudności w edukacji uczniów cudzoziemskich jest długa i nie jest prostym zadaniem ani zamknięcie tej listy, ani ocena tego, które z nich są najważniejsze, a które mniej ważne. Wśród nich można wymienić m.in.: barierę językową; deficyty w zakresie posiadania i rozwoju kompetencji nauczycieli niezbędnych w pracy z uczniem cudzoziemskim; kwestię oceny uczniów cudzoziemskich; międzykulturowe otwarcie lub zamknięcie środowiska lokalnego (w tym szkoły); uwarunkowania psychologiczne i rozwojowe ucznia cudzoziemskiego. Wnioski: Uczeń cudzoziemski to uczeń raczej „rozpoznawany” niż „rozpoznany”. Polskie szkoły zazwyczaj nie mają doświadczenia w zakresie pracy z uczniem cudzoziemskim – skala wielokulturowości naszych instytucji oświatowych nie jest duża. Nawet jeżeli je posiadają, pomoc dzieciom–uczniom cudzoziemskim nadal wymaga reorganizacji i doskonalenia (pomimo podejmowanych w tym kierunku działań), tym samym prowadzenie systematycznych badań dotyczących tego zagadnienia jest bezdyskusyjne.
The demographic winter is a considerable challenge for modern societies, going beyond the borders of developed European countries. The decision to have offspring is a great challenge. At the same time, the arrival of a child into a family is more and more often perceived as an extraordinary event and entails actions reflecting a special care of the child’s healthy development. The reasons for this include a diminishing birth rate which has led to the deficit in simple demographic renewal and an increase in the number of single parent families. The birth of (the first) child induces the process of spouses’ (partners’) assuming parental roles. Bearing in mind the age and development of their child, they fulfil childcare and parenting duties, create suitable conditions for learning, encourage the child to make progress at school; they also should devote their time and attention to the child’s problems, talk to them and, in having their trust, teach the child responsibility. The number of tasks assumed by the child’s carers and the extent to which they are fulfilled are determined by both intra-family factors and those from outside the family. Child rearing patterns have changed significantly, which is reflected in amendments to legal regulations or experts’ discussions on methods of child rearing. In view of the above, the following questions have been asked: To have or to not have children? To what extent modern parents fulfil the above and other tasks connected with their offspring? What child rearing patterns do they prefer? How do they assess themselves as fathers/mothers? What roles do family and child supporting institutions (first of all, educational establishments including the nursery, kindergarten and school) have in the socialization of the youngest? The answers to some of these questions are based on the analysis of secondary data and on the researcher’s own study.
PL
Zima demograficzna stanowi poważne wyzwanie dla współczesnych społeczeństw, wykraczając poza granice rozwiniętych krajów europejskich. Podjęcie decyzji o posiadaniu potomstwa to nie lada wyzwanie. Jednocześnie pojawienie się dziecka w rodzinie jest coraz częściej postrzegane w kategoriach wyjątkowego zdarzenia i wiąże się z podejmowaniem działań wyrażających szczególną troskę o jego właściwy rozwój. Ma to związek m.in. ze zmniejszającym się wskaźnikiem urodzeń, który doprowadził do deficytu prostej zastępowalności pokoleń; nie bez znaczenia pozostaje także wzrost rodzin monoparentalnych. Urodzenie się (pierwszego) dziecka wyzwala proces podejmowania przez małżonków (partnerów) ról rodzicielskich. Uwzględniając rozwój i wiek dziecka spełniają oni zadania opiekuńcze, wychowawcze, tworzą odpowiednie warunki do nauki, zachęcają je do postępów szkolnych, powinni poświęcać czas oraz uwagę jego problemom, rozmawiać oraz darząc zaufaniem – uczyć odpowiedzialności. Ilość zadań podejmowanych przez opiekunów dziecka oraz zakres ich realizacji determinowany jest zarówno przez czynniki wewnątrzrodzinne, jak i te mające swoje źródło na zewnątrz rodziny. Wzory wychowania dziecka uległy ogromnym zmianom – o czym świadczą przykładowo modyfikacje prawne czy dyskusje eksperckie dotyczące metod wychowania dzieci. W związku z powyższym stawia się następujące pytania: Mieć dzieci czy nie mieć? W jakim zakresie współcześni rodzice wypełniają ww. i inne zadania wobec potomstwa? Jakie wzory wychowania dziecka preferują? Jak oceniają siebie w roli ojca/matki? Jakie miejsce w procesie socjalizacji najmłodszych zajmują instytucje wspierające rodzinę i dziecko (przede wszystkim oświatowo-wychowawcze, takie jak: żłobek, przedszkole i szkoła). Źródłem odpowiedzi na niektóre z nich są dane zastane, jak i wyniki badań własnych.
Introduction. In Poland (but not only) the last decades have been characterised by a persistent phenomenon of an increasing proportion of elderly people in the population age structure. The dynamics of social changes, which are caused, among other factors, by demographic processes, makes the issue of elderly care one of the most important challenges today. In our country elderly care is organised mainly in the private sphere – the family plays a huge role here. Meanwhile, the families’ caring potential is diminishing. Aim. The aim of the article is to identify problems and challenges concerning the system of support for the elderly in Poland, including the support provided by informal caretakers. Materials and methods. The study is based on the desk research method. Results. Among the many challenges concerning the situation of the elderly in Poland, those related to health and health care are predominant. Life expectancy does not go hand in hand with health, and with age come (often multidimensional) care needs. Informal caretakers for older people are usually family members (so-called family caretakers), most often women – still underestimated allies of the state care system. Research to date has shown, among other things, that providing care for the elderly is time-consuming, demanding, lacking comprehensive support from the health care system, overburdening caregivers and making it difficult for them to fulfil their other roles, for instance: professional roles. Changing, improving and developing a senior care system so that it would meet the current needs of seniors and their caretakers is a very timely and urgent task. Improving the situation of informal caretakers means improving the situation of their charges.
PL
Wprowadzenie. W Polsce (choć nie tylko) ostatnie dziesięciolecia cechuje trwałe zjawisko, jakim jest wzrost udziału osób starszych w strukturze wieku ludności. Dynamika zmian społecznych, których źródłem są m.in. procesy demograficzne powoduje, że jednym z ważniejszych dziś wyzwań jest kwestia opieki nad seniorami. W naszym kraju opieka ta organizowana jest głównie w sferze prywatnej – ogromną rolę odgrywa tutaj rodzina. Tymczasem jej opiekuńczy potencjał maleje. Cel. Celem artykułu jest wskazanie problemów i wyzwań dotyczących systemu wsparcia osób starszych w Polsce, w tym wsparcia udzielanego im przez opiekunów nieformalnych. Materiały i metody. W pracy wykorzystano dane zastane. Wyniki. Wśród wielu wyzwań dotyczących sytuacji osób starszych w Polsce nie od dziś dominują te, który dotyczą zdrowia i opieki zdrowotnej. Wydłużanie się życia nie idzie w parze ze zdrowiem, a wraz z wiekiem pojawiają się (niejednokrotnie wielowymiarowe) potrzeby opiekuńcze. Opiekunami nieformalnymi seniorów są zazwyczaj członkowie rodziny (tzw. opiekunowie rodzinni), najczęściej kobiety – to wciąż niedocenieni sprzymierzeńcy systemu opiekuńczego państwa. Z dotychczasowych badań wynika m.in., że sprawowanie tej opieki jest czasochłonne, wymagające, pozbawione kompleksowego wsparcia ze strony twórców i świadczeniodawców m.in. systemu opieki zdrowotnej, nadmiernie obciążające opiekunów i utrudniające pełnienie przez nich innych ról (np. zawodowych). Zmiana, doskonalenie i rozwijanie systemu opieki senioralnej, odpowiadającego na bieżące potrzeby zarówno seniorów, jak i ich opiekunów jest zadaniem bardzo aktualnym i pilnym. Poprawa sytuacji opiekunów nieformalnych, to poprawa sytuacji ich podopiecznych.
Aim. It is emphasized that contemporary marriages, as compared to those that were common in the past (based on the dominance of the husband over his wife), have a more difficult task to perform, which is to solve the problem of cooperation in the development of new patterns of mutual relations. They face the necessity of developing a new allocating of family roles. The aim of the article is to describe the role model of an “ideal wife”; obstacles (and their causes) in fulfilling the requirements of the role of the “perfect wife” by contemporary women (tension in the role); fulfilled and unfulfilled expectations of wives towards their husbands and their abilities to communicate the expectations to their partners. Methods. Desk research (including official data and available research results) as well as the Author’s own research results (based on a sample consisting of married women, selection of the sample – snowball strategy, research tool – questionnaire interview). Results. The analyses made give an overview of the existing challenges and dilemmas in fulfilling the requirements of the role of the “ideal wife” by contemporary married women. First of all, the excess of duties (related to the role of a housewife, babysitter, or mother and insufficient involvement of the husband in the work of the household), and lack of time – these factors disrupt the role of a wife. Respondents share common beliefs concerning the most desirable personality traits of a “perfect wife”. The results show overlapping of the traditional and the contemporary role models of wife, with the advantage of the former. Conclusions. The results of analyses prompt us to ask a question about what to do so that contemporary spouses have more opportunities to spend time together (the so-called “time for two”). They also remind us of the importance of marital communication in building a sense of happiness in marriage.
PL
Cel. Podkreśla się, że współczesne małżeństwa, w porównaniu do tych, które żyły dawniej i korzystały z gotowych wzorców, opartych na czytelnej dominacji męża nad żoną, mają trudniejsze zadanie, polegające na współpracy w zakresie wypracowywania wzorów wzajemnych relacji. Wskazuje się na przymus kreowania ról rodzinnych. Celem artykułu jest charakterystyka: modelu świadomościowego idealnej żony; przeszkód (i ich przyczyn) w realizacji wymogów roli żony przez współczesne kobiety (napięcie w roli); (nie)spełnionych oczekiwań żon wobec swoich mężów oraz umiejętności ich komunikowania współpartnerowi. Metody. Analiza danych zastanych (m.in. urzędowych, ogólnodostępnych, wyniki badań innych badaczy) i wywołanych (badano kobiety żyjące w związku małżeńskim, z wykluczeniem osób w konflikcie okołorozwodowym; dobór próby – celowy realizowany ze strategią kuli śnieżnej; narzędzie badawcze – kwestionariusz wywiadu). Wyniki. Dokonane analizy dają ogląd istniejących wyzwań i dylematów w wypełnianiu wymogów roli żony przez współczesne mężatki. Przede wszystkim nadmiar obowiązków (związany z pełnieniem roli gospodyni domowej, opiekunki czy matki, i niewystarczającym zaangażowaniem męża w prace na terenie gospodarstwa domowego) i brak czasu – to czynniki zakłócające pełnienie roli żony. W świadomości badanych istnieją utarte przekonania dotyczące tego, jakimi cechami powinna charakteryzować się wzorowa żona – wyniki ukazują nakładanie się tradycyjnego i nowoczesnego modelu współmałżonki, z przewagą tego pierwszego. Wnioski. Rezultaty analiz zmuszają do postawienia m.in. pytania o to, co zrobić, aby współcześni małżonkowie mieli więcej sposobności na wspólne spędzanie czasu (tzw. „czasu we dwoje”). Przypominają o niebagatelnym znaczeniu komunikacji małżeńskiej w budowaniu poczucia szczęścia w małżeństwie.
Pandemia COVID-19, ogłoszona przez WHO 11 marca 2020 roku, wywarła wpływ na wszystkie obszary życia społecznego. Edukacja nie jest wyjątkiem: nagle i niespodziewanie proces kształcenia został przeniesiony na platformy wirtualne, co zrodziło wiele wyzwań i problemów dotykających wszystkich jego uczestników (nauczycieli, uczniów i rodziców). Wśród problemów, które przyniosła nauczycielom zmiana funkcjonowania systemu edukacji, należy wymienić (choć nie jest to pełna lista): stres i zmęczenie związane ze zdalnym nauczaniem, zwiększenie czasu przeznaczanego na pracę zawodową, wydłużenie czasu spędzanego przed komputerem, nadmierną konsolidację życia zawodowego i osobistego (praca w domu), pogorszenie kondycji fizycznej i psychicznej. Czas pandemii zazwyczaj nie sprzyja ani kontynuacji, ani podejmowaniu przez nauczycieli zachowań prozdrowotnych.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.