Artykuł Sylwestra Wróbla Jednostki pomocnicze gminy. Wybrane zagadnienia wpisuje się w nurt badań poświeconych zagadnieniom samorządu terytorialnego i demokracji bezpośredniej. Autor analizuje rolę i znaczenie jednostek pomocniczych, odwołując się zarówno do rozwiązań formalnoprawnych, jak i doświadczeń historycznych (w tym także innych państw).
Barbara Krauz-Mozer należy do nielicznego kręgu badaczy od lat poświęcających uwagę procesowi budowy teorii w nauce o polityce oraz metodologicznymi zagadnieniami tej dyscypliny. W Teoriach polityki prezentuje, jak można domniemywać, rezultaty najnowszych badań w tym zakresie. Po wtóre, autorka koncentruje się w swoich badaniach na niezwykle istotnym, jeśli nie kluczowym dla wiedzy politycznej i politologicznej, a zarazem ogromnie złożonym i skomplikowanym problemie procesu budowy teorii. Po trzecie, w pracy zostało podjęte zagadnienie konstruowania teorii w perspektywie interdyscyplinarnej. Autorka odwołuje się tedy do ustaleń, modeli i teorii filozofii nauki. Przywołuje publikacje z zakresu ogólnej metodologii nauk. Analizuje kwestie naukoznawcze.
The purpose of this article is to analyse the transition from Anthony Downs’ rational choice theory of voting, which significantly simplifies the characteristics and motivations of voters, to its main developments – more detailed theories that more accurately reflect reality. Downs assumed that rational voters act in their self-interest when deciding whether to vote or abstain. However, this perspective oversimplifies the characteristics and motivations of individual voters, and therefore there is a need to bring the theory closer to the observed facts. This paper examines the main extensions of Downs’ theory, focusing on their structure and significance for theoretical reflection on rational voting. A separate section discusses the methodological approach that allows researchers to move from Downs’ theory to more complex theories based on models with greater explanatory potential.
PL
Celem niniejszego artykułu jest analiza przejścia od teorii głosowania racjonalnego Anthony’ego Downsa, istotnie upraszczającej cechy i motywacje wyborców, do jej głównych rozwinięć – teorii bardziej szczegółowych, które trafniej odzwierciedlają rzeczywistość. Downs założył, że racjonalni wyborcy kierują się własnym interesem przy podejmowaniu decyzji o głosowaniu lub absencji wyborczej. Takie ujęcie nadmiernie upraszcza jednak cechy i motywacje głosujących jednostek, stąd potrzeba przybliżenia teorii do obserwowanych faktów. W artykule omawiamy główne rozwinięcia teorii Downsa, koncentrując się na ich strukturze oraz znaczeniu dla teoretycznej refleksji nad głosowaniem racjonalnym. Odrębną część pracy poświęcamy omówieniu metodologii, umożliwiającej badaczom przejście od teorii Downsa do bardziej złożonych teorii, opartych na modelach o wyższym potencjale eksplanacyjnym.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.