Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Ewolucja stanowiska Sojuszu Północnoatlantyckiego w sprawie obrony wschodniej flanki NATO – od Newport do Waszyngtonu (2014–2024)

100%

Kociubiński K., Sokołowski A.

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

2024

vol. 18

issue 2

15-35

The article aims to present the evolution of the North Atlantic Alliance’s position on the defence of NATO’s eastern flank – from Newport to Washington. The analysis focuses on the official declarations from successive NATO summits held between 2014 and 2024. The decisions made at these summits, along with the actions of the Alliance as a whole and individual member states, highlight how threats to the security of the transatlantic area were addressed at specific times. The authors examine the extent to which the outcomes of political decisions were implemented in the defence activities of stakeholders in response to the most significant threat at the turn of the second and third decades of the 21st century – the aggressive policies of the authorities of the Russian Federation – not only towards sovereign Ukraine, but also towards the states of NATO’s eastern flank. In conclusion, the authors point out that external factors, such as a direct threat to European states and Russia’s aggressive policies, were the most important catalysts for the integration of the Alliance.

Celem autorów tego artykułu jest zaprezentowanie ewolucji stanowiska Sojuszu Północnoatlantyckiego w sprawie obrony wschodniej flanki NATO – od Newport do Waszyngtonu. Przedmiotem analizy są oficjalne deklaracje z kolejnych szczytów NATO, odbywających się w latach 2014–2024. Decyzje na nich podjęte oraz działania całego Sojuszu i poszczególnych państw członkowskich pokazują, w jaki sposób reagowano na pojawiające się w danym czasie zagrożenia dla bezpieczeństwa obszaru transatlantyckiego. Autorzy badają więc, na ile rezultaty politycznych decyzji wdrożone zostały do praktyki działań obronnych zainteresowanych podmiotów w obliczu największego zagrożenia na przełomie drugiej i trzeciej dekady XXI wieku, za jakie bez wątpienia trzeba uznać agresywną politykę władz Federacji Rosyjskiej – nie tylko wobec suwerennej Ukrainy, ale również wobec państw wschodniej flanki NATO. W konkluzji autorzy zwracają uwagę, iż uwarunkowania zewnętrzne w postaci bezpośredniego zagrożenia dla państw europejskich i agresywna polityka Rosji były najważniejszymi katalizatorami integracji Sojuszu.

Zagrożenia hybrydowe dla bezpieczeństwa Polski ze strony Białorusi po 2020 r.

100%

Kociubiński K., Shadurski V.

Wschodnioznawstwo

2024

vol. 18

231-253

Despite the obvious advantages of democratic governance and market economy, in the modern world a noticeable consolidation of authoritarian regimes can be observed, which is aimed primarily at preserving personalist models of power. The coexistence of democratic and authoritarian states is the most important challenge for ensuring global and regional security. The main reason for international tension at the present stage is that authoritarian regimes are by their nature aggressive both in domestic and foreign policy. Practice shows that undemocratic governments try to justify their systemic mistakes and miscalculations to the population by using an external threat. The topic of the publication is the demonstration of the aggressive nature of the Belarusian dictatorship and assessment of its hostile actions against neighboring democratic states. The study also pays close attention to the analysis of the effectiveness of democratic policies in countering military and hybrid attacks by non‑ democratic countries. The article examines with specific examples the hybrid threats that the Belarusian dictatorship uses: encouragement of illegal migration, propaganda and disinformation, attempts to undermine stability and cause panic in a neighboring country through subversive operations, and creation of environmental problems and others. The authors also assess the attempts of democratic countries to counter the aggressive actions of authoritarian neighbors. They consider the measures taken by democratic countries to counter the aggressive actions to be clearly insufficient and often ineffective. The main reason for this is the lack of a collective strategy and the implementation of an active and coordinated policy. The collective strategy, according to the authors, could include various measures, first of all a limitation of the international legal personality of regimes that violate international law and domestic legislation and also punishing criminals who commit crimes against humanity. The coexistence of democratic and authoritarian states is a reality of the modern world. The main thing is that this coexistence is as peaceful and constructive as possible. This is not achieved automatically, but requires constant active actions by the international community

Pomimo oczywistych zalet i korzyści rządów demokratycznych i gospodarki rynkowej, we współczesnym świecie można zaobserwować tendencje odchodzenia od demokratycznych form rządzenia przy jednoczesnej konsolidacji reżimów autorytarnych, której celem jest przede wszystkim zachowanie personalistycznych modeli władzy. Współistnienie państw demokratycznych i autorytarnych jest najważniejszym wyzwaniem XXI w. dla zapewnienia bezpieczeństwa globalnego i regionalnego. Głównym powodem napięć międzynarodowych na obecnym etapie jest to, że reżimy autorytarne są z natury agresywne, zarówno w polityce wewnętrznej, jak i zagranicznej. Praktyka pokazuje, że rządy niedemokratyczne co do zasady, usprawiedliwiają przed ludnością swoje systemowe błędy i nietrafione kalkulacje ekonomiczne, powołując się na zagrożenia zewnętrzne, płynące od państw demokratycznych. Tematem publikacji jest wykazanie agresywnej natury białoruskiej dyktatury i ocena jej wrogich działań wobec sąsiednich państw demokratycznych. W opracowaniu zwrócono również szczególną uwagę na analizę skuteczności polityki demokratycznej w przeciwdziałaniu atakom militarnym i hybrydowym ze strony państw niedemokratycznych. W artykule zbadano na konkretnych przykładach zagrożenia hybrydowe, z których korzysta białoruska dyktatura, w tym m.in. zachęcanie do nielegalnej migracji, propaganda i dezinformacja, próby podważenia stabilności i wywołania paniki w sąsiednim kraju poprzez działania wywrotowe, tworzenie problemów środowiskowych, etc. Autorzy podjęli się również próby oceny, na ile obrona krajów demokratycznych przed agresywnymi działaniami autorytarnych sąsiadów jest efektywna. Wydaje się bowiem, że środki podejmowane przez kraje demokratyczne w celu zwalczania agresywnych działań są wyraźnie niewystarczające i często nieskuteczne. Głównym powodem tego jest brak zbiorowej strategii i realizacji aktywnej i skoordynowanej polityki. Zdaniem autorów zbiorowa strategia mogłaby obejmować różne środki, przede wszystkim ograniczenie międzynarodowej osobowości prawnej reżimów naruszających prawo międzynarodowe i ustawodawstwo krajowe, a także skuteczne karanie przestępców popełniających zbrodnie przeciwko ludzkości. Współistnienie państw demokratycznych i autorytarnych we współczesnym świecie jest faktem nie do zaprzeczenia. Kluczowym staje się, aby współistnienie to odbywało się na zasadach pokojowych. Aby to jednak osiągnąć, niezbędne są nieustające i holistyczne działania całej wspólnoty międzynarodowej.

Refine search results

1 Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

1 Wschodnioznawstwo

2 Kociubiński K.

1 Shadurski V.

1 Sokołowski A.

2 2024

Search results

Ewolucja stanowiska Sojuszu Północnoatlantyckiego w sprawie obrony wschodniej flanki NATO – od Newport do Waszyngtonu (2014–2024)

Zagrożenia hybrydowe dla bezpieczeństwa Polski ze strony Białorusi po 2020 r.