Tematem niniejszego artykułu są surrealistyczne zabiegi chilijskiego autora Alejandra Zambry w książce Facsímil, tj. automatyzm, rewolucjonizm, oniryzm i sny, kontrowersyjne zestawienia elementów oraz irracjonalizm jako sprzeciw wobec roli ustandaryzowanych egzaminów w promowaniu uległości rządom autorytarnym. Praca prezentuje przede wszystkim dwa poziomy eksperymentów, tj. kładzie nacisk na strukturę książki, która składa się z fragmentów tworzących w rezultacie jedną spójną całość, a także podkreśla fragmentaryczność narracji, spowodowaną wykorzystaniem wielu cech surrealizmu. Mimo, iż nurt surrealistyczny powstał w Europie, został przyjęty i zaadaptowany na grunt amerykański. Pomimo różnic oraz rozwoju technik w różnych krajach Ameryki Południowej, można doszukać się wspólnego mianownika, pod postacią twórcy André Bretona, którego wpływ jest nadal widoczny w twórczości pisarzy latynoamerykańskich.
This article describes a parody of the Russian intelligentsia in the 1970s. It also discusses the motif of a crocodile in Russian culture, i.e. Pomadov and Oblomov, and a longing for freedom. It also aims to show the atrocities of everyday life.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.