Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
XXXII Zgromadzenie Doroczne odbyło się w Muzeum Literackim Sándora Petőfiego w Budapeszcie, które już w 1984 r. gościło VII Konferencję Doroczną. Temat spotkania „Podróże pisarzy (i kompozytorów). W jaki sposób przedstawiać je w muzeach literackich” nawiązywał do Międzynarodowego Dnia Muzeów w roku 2009, który odbył się pod hasłem „Muzea i turystyka”. W konferencji brali udział członkowie ICLM z państw: Chorwacja (1), Dania (3), Estonia (1), Francja (3), Niemcy (2), Węgry (3), Włochy (3), Łotwa (1), Holandia (3), Północna Irlandia (1), Norwegia (4), Polska (1), Rosja (29), Słowacja (3), Szwecja (2). Obrady rozpoczęły się w Muzeum Petofiego, którego dyrektor generalny p. Csilla Erdödy-Csorba wygłosiła przemówienie wprowadzające: „Bagaż pisarzy”. Wśród wygłoszonych referatów piszący te słowa mówił o wystawie w warszawskim Muzeum Literatury „Podróże Pana Cogito”, a także przypomniał, że nie wszystkie podróże literatów, choć owocowały wartościowymi utworami literackimi, odbywane były przez tych autorów dobrowolnie. Jako przykład mówiący podał książkę pt. W kręgu Jakutów Wacława Sieroszewskiego, pisarza zesłanego na Syberię. Tego dnia po obradach uczestnicy obejrzeli nową, zrealizowaną po remoncie pałacu Károlyi, stałą wystawę Sándora Petofiego. Następnego dnia zwiedzili węgierski parlament, a później w Starej Budzie, w Instytucie Węgierskiej Akademii Nauk ciekawą wystawę poświęconą Josephowi Haydnowi w 200-lecie śmierci kompozytora. Trzeci dzień poświęcony był wyjazdowi nad Balatom do Balatonfüred gdzie odbyło się Walne Zgromadzenie członków ICLM. Prezydent ICLM Lothar Jordan poinformował o temacie Międzynarodowego Dnia Muzeów w 2011 r. „Muzeum i Pamięć”, który koresponduje z programem UNESCO „Pamięć Świata”. Postanowiono, że następna Konferencji ICLM-ICOM w 2010 r. odbędzie się w Szanghaju.
EN
Beata Pawłowska-Wilde passed away on Easter Saturday 2015. She graduated from the Department of Conservation and Historic Monuments Studies specialising in museology at the Copernicus University in Toruń. She was Head of the Museology Department of the Centre for Documentation of Monuments (ODZ) for many years, as well as the co-author of publications on museums, including „Muzealnictwo”, „Museum Events”, the „Bibliography of information contained in publications by museums in Poland” and others. She was born on 13th April 1932 into a family of scientists researching history and art history. Both her private and professional life were greatly influenced by her family home and her surroundings, imbued with a scientific approach towards all and any activities, humanities, patriotism and honour.Her childhood was marked by the war. At the beginning of the Warsaw Rising, at the age of 12, she and her younger brother Christopher were deported to forced labour in Germany. Her moving accounts from those tragic days may be found in the Oral History Archives of the Museum of the Warsaw Rising.She graduated from the Faculty of Fine Arts of Copernicus University in Toruń in 1954. She was engaged by Prof. Kazimierz Malinowski to work at ODZ in 1963. Her first task was to assemble and classify a bibliography of museology from Polish and foreign writings, as well as to edit subsequent volumes of the „Library of Museology and Monument Protection” Series. In 1976 she became Head of the Museology Department. While in that position she directed her own projects related to the history of museology; for example, she devised a comprehensive survey for the Index of Museum Registry in Poland and subsequent editions of the Inventory of Museums in Poland. From 1982 she worked as Managing Editor of „Muzealnictwo”, from 2000-2010 as Associate Editor, and from 1991 as editor-in-chief of the periodical „Museum Events”. She also co-authored successive volumes of the „Bibliography of information contained in publications issued by the museums in Poland. Non-serial and serial publications”. During 40 years in the Museology Department of the Centre for Documentation of Monuments, Beata Pawłowska-Wilde made an invaluable contribution to the systematisation of activities relating to Polish museums, recording them and promoting knowledge about Polish and international museology. She established a relationship with Polish museum professionals which resulted in close contacts between „Muzealnictwo’s” Editorial Board with this circle to this day. She co-operated conceptually with the Editorial Board, offering her advice and support when preparing each issue of the periodical. The editorial archives include: a film about „Muzealnictwo” made in 2012 on the occasion of the 60th anniversary of the annual, and footage shot by her son, Tomasz Wilde, which consists of priceless memories of Beata Pawłowska-Wilde, as well as of the long-time editor-in-chief of the „Muzealnictwo” Annual, Janusz Odrowąż-Pieniążek, in which both of them tell interesting and touching stories about the editors’ history, their associates and the fate of the periodical in the 1980s and 1990s.
PL
W Wielką Sobotę poprzedzającą Wielkanoc 2015 r. zmarła Beata Pawłowska-Wilde – absolwentka konserwatorstwa i zabytkoznawstwa ze specjalizacją w zakresie muzealnictwa na Uniwersytecie im. M. Kopernika w Toruniu, wieloletnia szefowa Działu Muzealnictwa Ośrodka Dokumentacji Zabytków (ODZ), współtwórczyni wydawnictw dotyczących muzeów, m.in. „Muzealnictwa”, „Zdarzeń Muzealnych”, „Bibliografii zawartości wydawnictw muzeów w Polsce” i innych. Urodziła się 13 kwietnia1932 r. w Warszawie w rodzinie naukowców badających dzieje historii i sztuki. Dom rodzinny i otoczenie przepojone atmosferą naukowego podejścia do wszelkich działań, humanizmem, patriotyzmem i honorem – to wszystko wpłynęło na Jej życie prywatne i postawę zawodową. Jej dzieciństwo naznaczyła wojna – na początku Powstania Warszawskiego, w wieku 12 lat została wywieziona razem ze swoim młodszym bratem Krzysztofem na roboty do Niemiec. W Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego znajduje się przejmująca relacja Beaty Pawłowskiej-Wilde z tamtych tragicznych dni. W 1954 r. ukończyła Wydział Sztuk Pięknych na UM K w Toruniu. W 1963 r. została zaangażowana przez prof. Kazimierza Malinowskiego do pracy w ODZ i jej pierwszym zadaniem było gromadzenie i klasyfikowanie bibliografii muzealnictwa z piśmiennictwa polskiego i obcego oraz redagowanie poszczególnych tomów serii „Biblioteki Muzealnictwa i Ochrony Zabytków”. W 1967 r. została kierownikiem Działu Muzealnictwa – wykonując zadania związane z pełnieniem tej funkcji prowadziła jednocześnie projekty autorskie dotyczące historii muzealnictwa: opracowała obszerną ankietę do Kartoteki Ewidencji Muzeów w Polsce i kolejnych wydań Wykazu Muzeów w Polsce. Od 1982 r. pełniła obowiązki sekretarza redakcji „Muzealnictwa”, w l. 2000–2010 zastępcy red. naczelnego, od 1991 r. red. naczelnego biuletynu „Zdarzenia Muzealne”, współtworzyła również kolejne tomy „Bibliografii zawartości wydawnictw muzeów w Polsce. Druki zwarte i ciągłe”. Przez 40 lat pracy w Dziale Muzealnictwa ODZ Beata Pawłowska-Wilde wniosła nieoceniony wkład w usystematyzowanie działań dotyczących polskich muzeów, zewidencjonowania ich, a także w propagowanie wiedzy o muzealnictwie polskim i światowym. Zbudowała więź ze środowiskiem muzealników polskich, która do dziś owocuje bliskimi kontaktami redakcji „Muzealnictwa” z tym środowiskiem. Do ostatniej chwili życia współpracowała z redakcją koncepcyjnie, służąc jej radą i wsparciem merytorycznym przy tworzeniu każdego numeru periodyku. W archiwum redakcyjnym znajdują się: film o piśmie „Muzealnictwo” zrealizowany w 2012 r., w związku z jubileuszem 60-lecia jego istnienia oraz, nakręcony przez syna, Tomasza Wilde, materiał filmowy, który zawiera bezcenne wspomnienia Beaty Pawłowskiej-Wilde, a także wieloletniego redaktora naczelnego, Janusza Odrowąża-Pieniążka – obydwoje snują interesującą i wzruszającą opowieść o dziejach redakcji, jej współpracownikach i losach pisma w latach 80. i 90. XX wieku.
PL
Organizowany od czterech lat Konkurs „Mazowieckie Zdarzenia Muzealne – Wierzba” przyczynia się do popularyzowania i podnoszenia rangi działań podejmowanych przez mazowieckie placówki muzealne. Dzięki swojej formule, odwołującej się do idei chronienia dziedzictwa kulturowego oraz kształtowania wartości estetycznych promuje subregiony oraz województwo mazowieckie. Konkurs, na stałe wpisany już do kalendarza imprez kulturalnych na Mazowszu podnosi prestiż muzeów, wpływa na ich rozwój, a także jest wyrazem uznania dla ich pracy. Z roku na rok wzrasta liczba muzeów, które zgłaszają do konkursu swoje działania. Na IV edycję wpłynęło 51 wniosków, w tym 37 dotyczących wystaw i 14 imprez w plenerze, zorganizowanych przez mazowieckie muzea w 2009 roku.Kapituła, zgodnie z Regulaminem Konkursu, korzystając z przysługującego prawa, zdecydowała o dokonaniu podziału w kategorii najciekawszej wystawy, na przedsięwzięcia przygotowane przez „większe” i „mniejsze” muzea, biorąc za kryterium podziału liczbę etatów w poszczególnych placówkach. Decyzję tę umotywowano chęcią nagrodzenia za zorganizowanie wystaw zarówno muzeów dużych, dysponujących większymi środkami finansowymi i liczną grupą pracowników, ale również małych placówek, które dysponując skromnymi funduszami oraz nielicznym personelem zorganizowały wystawy godne nagrodzenia w konkursie.W kategorii wystaw przyznano 3 nagrody główne ex aequo dla „dużych” i „małych” muzeów oraz 7 wyróżnień honorowych. Imprezy w plenerze nagrodzono 3 nagrodami głównymi oraz 1 wyróżnieniem honorowym. Uroczystość wręczenia nagród IV edycji Wierzby obyła się 16 października 2010 roku. Zaproszono na nią oprócz dyrektorów muzeów-zwycięzców, także komisarzy – osoby, które bezpośrednio poniosły trud organizacji nagrodzonych zdarzeń.
XX
Prof. Andrzej Ryszkiewicz (1922–2005), an art historian and Varsavianist, was a distinguished researcher and an expert in the Polish painting, in French and Polish artistic relations and in the 18th- and 19th-century cultural art scene. Furthermore, he was a respected teacher and educator of several generations of Polish art historians, a renowned specialist in the history of Polish art collecting, and a consummate art collector himself. For decades, his publications have served as the primary reference for researchers dealing with art collecting and collectors themselves. The Professor’s outstanding achievement involves “Katalog kolekcjonerów polskich XIX i XX wieku” (Catalogue of Polish 19th- and 20th-Century Art Collectors) (hereinafter: the “Catalogue”) started in 1978 in co-operation with the Museology Department of the Historical Monuments Documentation Centre. The Catalogue was meant to be the preparation for a publication entitled “Informatorium do dziejów muzealnictwa i kolekcjonerstwa polskiego” (On History of Polish Museology and Art Collecting). Until 2011, the Catalogue existed as a set of catalogue fiches (approx. 6,100). It was divided into two sub-catalogues. The first was an index of names of collectors where fiches contained last names of the collectors, presented in an alphabetic order, and a reference to a location where their collection was held. The second index was the index of locations, also alphabetically listed, in which under the name of the location where the collection was held, the surname of the collector was repeated. It was followed by the information as to what the collector collected, and with bibliographical references in which the information on the given collection could be found. For objective reasons, the aforementioned “Informatorium” has never been prepared for publication. The Catalogue was accompanied by the bibliography, prepared by Prof. Ryszkiewicz. In 2011, once the Catalogue had been moved to the National Institute for Museums and Public Collections, its electronic version in the form of an Excel database (with 3,049 records) was prepared with a view to archiving and digitalising it and for its future potential development for purposes related to the Institute’s statutory activities. The Excel version represents in extenso the information from the fiches and it can be consulted upon a request filed with the Institute. Similarly as the original fiche-based Catalogue, this version, in a modern and user-friendly form, can serve as a starting point for further search for researchers interested in the Polish art collecting, and it can act as a source of information helpful in more advanced analyses and syntheses.
PL
Profesor Andrzej Ryszkiewicz (1922–2005), historyk sztuki, warszawiak, był wybitnym badaczem i znawcą malarstwa polskiego, francusko-polskich związków artystycznych oraz kultury artystycznej XVIII-XIX w, a także cenionym dydaktykiem i wychowawcą kilku pokoleń polskich historyków sztuki, oraz wybitnym znawcą dziejów kolekcjonerstwa polskiego i wytrawnym kolekcjonerem. Jego publikacje od dziesięcioleci są podstawową literaturą dla badaczy kolekcjonerstwa i samych kolekcjonerów. Wielką zasługą Profesora jest opracowanie „Katalogu kolekcjonerów polskich XIX i XX wieku” [dalej Katalog], który powstawał od 1978 r., we współpracy z Działem Muzealnictwa Ośrodka Dokumentacji Zabytków. Katalog miał być przygotowaniem do publikacji pt. Informatorium do dziejów muzealnictwa i kolekcjonerstwa polskiego. Katalog do 2011 r. istniał w formie zbioru fiszek katalogowych (ok. 6100), podzielony na dwa podkatalogi: pierwszy z nich to indeks osobowy kolekcjonerów – na fiszkach zapisane są, w układzie alfabetycznym, nazwiska kolekcjonerów, a także odniesienie do miejscowości, w której znajdowała się ich kolekcja; drugi – indeks miejscowości, także w układzie alfabetycznym – pod nazwą miejscowości, w której znajdowała się kolekcja, powtórzone jest nazwisko kolekcjonera, następnie znajduje się informacja o tym, co kolekcjoner zbierał, na końcu – zapis pozycji bibliograficznych, w których można znaleźć informację o tej kolekcji. Wspomniane Informatorium nigdy nie zostało przygotowane do druku z przyczyn obiektywnych. Katalogowi towarzyszyła, sporządzona przez prof. A. Ryszkiewicza, bibliografia wydawnictw, z których Profesor dokonywał ekscerpcji. W 2011 r., kiedy Katalog został przeniesiony do Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów (NIMOZ), w dbałości o jego archiwizację, digitalizację oraz ewentualne opracowanie na potrzeby związane ze statutową działalnością Instytutu opracowano jego wersję elektroniczną – bazę w EXCELU (3049 rekordów). Jest ona in extenso przeniesieniem informacji z fiszek i można się z nią zapoznać, zwracając się o to z prośbą do NIMOZ. Podobnie, jak pierwotny Katalog „fiszkowy” – w tej nowoczesnej, łatwej w obsłudze formie – może stanowić dla badaczy polskiego kolekcjonerstwa punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i być źródłem informacji przydatnym do głębszych analiz i syntez.
PL
Jubileuszowa X konferencja naukowa środowisk związanych z ochroną dziedzictwa kulturowego i tradycji morskiej i rzecznej tytułem „Trzymajmy się morza” nawiązywała do 92. rocznicy utworzenia Ligi Morskiej i Kolonialnej. Odbyła się pod honorowym patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, jej organizatorami byli: Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu i Centralne Muzeum Morskie w Gdańsku. Program konferencji obejmował dwudniową sesję naukową oraz dwudniową podróż studyjną. Konferencji towarzyszyły: wystawa retrospektywna Jerzego Ściesińskiego pt. „Na styku lądu i morza” oraz recital Jerzego Porębskiego „Z rybakami w świat – morskie opowieści z szantą w tle”.W konferencji uczestniczyli przedstawiciele muzeów, a także instytucji i stowarzyszeń zainteresowanych muzealnictwem i dziedzictwem morskim i rzecznym, również przedstawiciele organizacji turystycznych i osoby zajmujące się tworzeniem oraz promocją produktów turystycznych. Obrady toczyły się wokół tematów związanych z: edukacją morską i rzeczną, pracami naukowymi i badawczymi nadwodnego dziedzictwa kulturowego, tworzeniem produktów turystycznych w oparciu o to dziedzictwo. W ramach sesji zatytułowanych: „Programy konserwatorskie i badania naukowe”, „Działalność muzeów morskich i rzecznych”, „Z dziejów żeglugi śródlądowej” referenci prezentowali stan aktualny i plany rozwojowe muzeów morskich i rzecznych, projekty i realizacje ekspozycji muzealnych oraz takie działania, jak strategie promocji i marketingu, zmierzające do ulepszenia komunikacji muzeów z odbiorcą i zacieśnienia więzów z społecznością lokalną. Objazd studyjny szlakiem dobrych praktyk w muzeach i galeriach historycznych Pomorza Zachodniego była to podróż tematyczna wzdłuż wybrzeża Bałtyku, podczas której zapoznano się ze stanem placówek muzealnych gmin województwa zachodniopomorskiego. Ostatniego dnia odbyła się podróż szlakiem militarnej historii miasta „Twierdza Kołobrzeg” . X Konferencja Muzealnictwa Morskiego i Rzecznego w Kołobrzegu osiągnęła wysoki poziom naukowy. Była spotkaniem wybitnych profesjonalistów, ale także społeczników i miłośników zabytków, którzy gromadzą, prowadzą badania naukowe i eksponują obiekty nadwodnego dziedzictwa kulturowego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.