In this study, we aimed to determine the role of visual speech cues in the process of foreign language learning by hearing school-age children. Our experiments used Cued Speech, a method designed for people who are deaf or hard of hearing. We expected that the principles of the method might also be beneficial for people with normal hearing because they may help distinguish the sounds of foreign speech that are difficult to hear. This study mainly focused on the effects of speech perception. We tested 126 Polish junior high school students (66 girls and 60 boys) with a normal range of phonemic hearing and language aptitude. We envisaged that foreign language learners using visual speech cues would achieve a higher score on a test of foreign language than learners who had studied the language in the traditional manner. We also formulated a hypothesis concerning the interaction of training type and training conditions on the effectiveness of foreign language learning: that the difference in the effects of foreign language learning between participants who received visual or executive training and typical training would be more significant in the presence of auditory distractors than in their absence. We observed interactions between conditions and types of training for speech sound identification. Under conditions of auditory distraction, foreign language learners using Cued Speech scored significantly higher than learners who had traditional training.
Celem badania była analiza wpływu zapoznania się z opisem katalogowym w różnych warunkach: przeczytania lub wysłuchania opisu przed obejrzeniem obrazu, wysłuchania opisu w trakcie oglądania obrazu, braku opisu (warunek kontrolny) na ocenę abstrakcyjnego i figuratywnego malarstwa współczesnego. W badaniach uczestniczyli studenci, którzy nie byli ekspertami w dziedzinie sztuki. Badani oglądali reprodukcje obrazów, znając bądź nie ich opisy katalogowe. Obrazy oceniano z perspektywy formy, treści i aksjologii, z wykorzystaniem kwestionariusza oceny dzieła malarskiego. Jego konstrukcję wywiedziono z teorii estetyki Romana Ingardena. Za podstawę teoretyczną badań posłużyły koncepcje: (1) pamięci roboczej, (2) podwójnego kodowania oraz (3) płynności przetwarzania i przyjemności estetycznej. Weryfikowano hipotezy, zgodnie z którymi nieprofesjonalni odbiorcy oceniają wyżej na wymiarze aksjologicznym obrazy, jeśli zapoznają się z ich opisami katalogowymi (zwłaszcza w sytuacji jednoczesnego oglądania obrazu i słuchania opisu); a także jeśli są to obrazy figuratywne. Okazało się, że nieprofesjonalni odbiorcy sztuki bardziej doceniają współczesne obrazy figuratywne niż abstrakcyjne – co potwierdza przyjętą hipotezę. Stwierdzono też, że wartościowanie dzieła przez niedoświadczonego widza zależy nie tyle od podania mu informacji katalogowej, ale od sposobu zapoznania się odbiorcy z tą informacją. Odkryciem nowym w stosunku do wcześniejszych badań jest ustalenie, iż nieprofesjonalnym odbiorcom sztuki współczesne obrazy podobają się bardziej i w większym stopniu wzbudzają pozytywne emocje, gdy ich oglądaniu towarzyszy wysłuchanie informacji katalogowej, niż gdy informacja katalogowa wysłuchana jest tuż przed oglądaniem dzieła. Rezultat ten jest ważny aplikacyjnie i może zostać wykorzystany m.in. przez działy edukacji galerii i muzeów.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.