Celem artykułu jest identyfikacja zjawiska decouplingu, czyli rozdzielenia, polityki wspólnotowej i praktyki w państwach członkowskich na przykładzie Polski wobec przedsiębiorców przeżywających trudności finansowe, wskazanie na ich wpływ na funkcjonowanie instytucji upadłości i restrukturyzacji, a także zarysowanie kierunków przyszłych badań. Kiedy oczekiwania uczestników obrotu gospodarczego nie są zgodne z interesami formułowanymi w politykach Unii Europejskiej, państwa członkowskie mogą próbować uzyskać legitymizację poprzez formułowanie odpowiednich formalnych działań bez zmiany faktycznych praktyk. Zjawisko to określa się w języku angielskim jako decoupling, czyli rozdzielenie, rozłączenie. W artykule wykorzystano wyniki badań prowadzonych przez autorów artykułu w ramach grantu UMO – 2013/09/B/HS4/03605 finansowanego przez NCN pt. „Ocena poziomu rzeczywistej ochrony praw wierzycieli w Polsce w latach 2004–2012. Koszty transakcyjne dochodzenia praw z umów”.
Współczesna gospodarka globalna oparta na wiedzy tworzy trudne warunki otoczenia okołobiznesowego, które charakteryzuje się dużą zmiennością i niestabilnością. Strategiczne umowy współpracy stały się kluczowym czynnikiem wpływającym na budowanie trwałej, permanentnej i trudnej do skopiowania pozycji konkurencyjnej. Działanie w pojedynkę w wielu sytuacjach jest już niemożliwe, a zawieranie aliansów strategicznych stało się już nie tylko atrakcyjną opcją wśród różnorodnych form tworzenia wartości, lecz koniecznością. Celem artykułu jest ocena roli aliansów strategicznych w tworzeniu wartości przedsiębiorstw. Kluczowym zagadnieniem jest określenie znaczenia i miejsca podejmowania decyzji współpracy w ramach sojuszy w procesie tworzenia wartości przedsiębiorstw. Ponadto analizą objęto wybrane studia przypadków korporacji globalnych
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.