Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Thomistic Themes in Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s Theology

100%
Blanco-Sarto P.
Wrocławski Przegląd Teologiczny
|
2022
|
vol. 30
|
issue 1
35-66
PL
Spośród wielu autorytetów Ratzinger otrzymał swoją formację od „trzech wielkich mistrzów”: Augustyna, Bonawentury i Tomasza z Akwinu. Odrzucając nieosobową i esencjalistyczną scholastykę, uznaje on autorytet Akwinaty – postrzegany poprzez „tomizm augustiański” – w antropologii, doktrynie o łasce i stworzeniu, a także w naturze aktu wiary i metodzie teologicznej. Niemiecki teolog stara się pogodzić perspektywę ontologiczną z perspektywą historyczno-zbawczą, perspektywę personalistyczną z metafizyczną. Na potrzeby syntezy wiary i rozumu, filozofii i teologii Ratzinger znajduje u Akwinaty dobry model, który opiera się nie tylko na porządku łaski, ale także na porządku stworzenia.
EN
Among many other sources, Ratzinger received his formation from the “three great masters” – Augustine, Bonaventure and Thomas Aquinas. While rejecting an unpersonal and essentialist scholasticism, he recognizes the authority of Aquinas – seen through an “Augustinian Thomism” – in anthropology, the doctrine of grace and creation, as well as in the nature of the act of faith and the method of theology. The German theologian tries to make the ontological perspective compatible with the historical-salvific perspective, the personalist perspective with the metaphysical point of view. In the synthesis between faith and reason, philosophy and theology, Ratzinger finds in Aquinas a good model, which is based not only on the order of grace but also on the order of creation.
2
Publication available in full text mode
Content available

El inicio del camino. Fe, bautismo y pertenencia a la Iglesia en el pensamiento de Joseph Ratzinger

100%
Blanco-Sarto P.
Wrocławski Przegląd Teologiczny
|
2020
|
vol. 28
|
issue 2
PL
Przez chrzest nowy chrześcijanin rodzi się z wody i zostaje zanurzony w zmartwychwstaniu Chrystusa. Niniejszy artykuł w pierwszej kolejności zwraca uwagę na liturgiczny wymiar tego aktu wiary na podstawie badań bawarskiego teologa. Odnawiające zanurzenie wpływa na wszystkie wymiary osoby: od poznawczego do etycznego, a także relacyjnego i emocjonalnego. Następnie przedstawiony jest społeczny i wspólnotowy wymiar omawianego aktu wiary, który wprowadza do zbawczej wspólnoty wierzących. W ostatniej części autor przypomina o takich skutkach, jak światło i radość, których doświadcza wierzący po uświadomieniu sobie otrzymanego chrztu. Jako wspólne dziedzictwo wszystkich chrześcijan, ten pierwszy z otrzymywanych sakramentów stanowi dobry pomost i punkt wyjścia dla dialogu ekumenicznego, zgodnie z zaleceniami Soboru Watykańskiego II (por. UR 22).
3
Publication available in full text mode
Content available

Dostoevsky overcomes Nihilism: Luigi Pareyson reads The Brothers Karamazov

100%
Blanco-Sarto P.
Wrocławski Przegląd Teologiczny
|
2021
|
vol. 29
|
issue 1
PL
„Powieści Dostojewskiego są czystą filozofią” – twierdził włoski egzystencjalista Luigi Pareyson (1918–1991), przedstawiając chrześcijanina Dostojewskiego jako zdolnego do przezwyciężenia nihilistycznego natarcia na postchrześcijańską kulturę, zarówno w jego najostrzejszej, jak i „słabszej” postmodernistycznej wersji. Nietzsche również znajduje w Dostojewskim – chronologicznie wcześniejszym – odpowiednią osobę do przezwyciężenia nihilizmu. Rosyjski powieściopisarz, zanim stał się chrześcijaninem, zstąpił znikąd do piekła, na zesłanie na Syberii, by przeżyć mękę, która nieuchronnie miała prowadzić donikąd, a doprowadziła do odnalezienia Jezusa Chrystusa. Ten paradoks sprawia, że w jego powieściach i ideach możemy odnaleźć schronienie na przełomie tysiącleci.
4
Publication available in full text mode
Content available

(Um)welt-Ethos. Creation, ecology and environment in ecumenical perspective

100%
Blanco-Sarto P.
Studia Oecumenica
|
2022
|
vol. 22
59-73
PL
Chrześcijaństwo obciąża się nieraz winą za powstałe na przestrzeni wieków zaniedbania w dziedzinie ekologii. Słowa „ekonomia”, „ekologia” i „ekumenizm” pochodzą od tego samego słowa (oikos – dom) i pozostają bardzo bliskie w swym semantycznym rozwoju. Ale Welt-ethos musi być poprzedzony przez Welt-logos i Um-welt-logos, co oznacza, że natura winna określać naszą relację z planetą. Zasada ta kontrastuje nieco z historią chrześcijaństwa, którego stanowisko w tym zakresie bywało niejednoznaczne. Historyczne spojrzenie może pomóc lepiej zrozumieć te abstrakcyjne idee jako obecne w aktualnym czasie. Ekumeniczna i ekologiczna duchowość jest praktykowana nie tylko przez mnichów i zakonników, ale przez wszystkich wierzących w Chrystusa, a teologia stworzenia stała się ekumenicznym punktem spotkania wszystkich chrześcijan. Niniejsze studium, opierając się na biblijnej, historycznej, ekumenicznej i porównawczej metodologii, ma na celu ukazanie sposobu traktowania tej kwestii w chrześcijaństwie w przeszłości i jak należy odnosić się do niej w przyszłości.
EN
Christianity is sometimes considered as guilty of the ecological miscare throughout history. The words ‘economy’, ‘ecology’ and ‘ecumenism’ come from the same word (oikos – house) and remain very close in their respective developments. But Welt-ethos must be preceded by a Welt-logos and by an Um-welt-logos, that means that Nature has her own voice in our relationship with the Planet. This is a counter-intuitive principle in the history of Christianity, whose position has been sometimes ambiguous. An historical approach can help us to understand better these abstract ideas as incarnated in the present moment. This ecumenical and ecological spirituality is lived not only by monks and friars, but also by all believers in Christ, and the theology of creation is an ecumenical meeting-point between all Christians. In this study we will follow here a biblical, historical, ecumenical and comparative methodology, for understanding how was lived this issue in the Christianity, and how must be lived in the future.
5
Publication available in full text mode
Content available

The idea of work: from Luther to Pentecostals in recent protestant authors

100%
Blanco-Sarto P.
Teologia i Moralność
|
2022
|
vol. 17
|
issue 2(32)
189-203
PL
Dla Lutra praca była powołaniem, Kalwin zaś przez pracę podkreślał potrzebę uwielbienia Boga. Od czasu propozycji Webera i Troeltscha teologię pracy i pochodzenie kapitalizmu omawiano i badano w różnych denominacjach protestanckich, takich jak luteranie, kalwiniści, purytanie i metodyści. U niniejszych wybranych kilku ostatnich teologów protestanckich doceniamy ciągłość i ewolucję w teologii pracy, które prowadzą nas do dziedzictwa zielonoświątkowego w naszych czasach. Niektóre perspektywy powracają do koncepcji contemptus mundi, którą odrzucił Luter, jednak odkrycie działania Ducha Świętego w codziennej pracy wymaga zielonoświątkowej teologii pracy.
EN
For Luther, work was a vocation, while Calvin emphasised the need to glorify God through work. Since the proposal of Weber and Troeltsch, the theology of work and the origin of capitalism has been discussed and studied in different Protestant denominations such as Lutherans, Calvinists, Puritans and Methodists. In this selection of some recent Protestant theologians, we appreciate continuity and evolution in the theology of work that lead us to the Pentecostal inheritance in our days. Some perspectives go back to the contemptus mundi that Luther refused, but the discovering of the action of the Holy Spirit in the daily work needs a Pentecostal theology of the work.
6
Publication available in full text mode
Content available

El sacerdocio común en luteranos y católicos

100%
Blanco-Sarto P.
Roczniki Teologiczne
|
2022
|
vol. 69
|
issue 11
127-156
PL
Luter kładł nacisk na królewskie, powszechne kapłaństwo wszystkich ochrzczonych, co podkreślał także Sobór Watykański II, odnosząc się do komplementarności kapłaństwa osób świeckich i duchownych, które jednak różnią się non tantum gradu sed essentiam (por. LG 10). Artykuł omawia główne zagadnienia dotyczące kapłaństwa powszechnego, zgodnie z myślą Lutra oraz interpretacją idei Lutra przez Sobor Trydencki i Watykański II, uzupełniając rozważania XX-wiecznego katolickiego autora, Josemaríi Escrivy de Balaguer. Autor, co może być interesujące dla zrozumienia omawianego tematu, zauważa podobieństwa i różnice, które sprzyjają późniejszemu dialogowi ekumenicznemu, który nabiera szczególnego znaczenia w kontekście teologii synodalności.
EN
Luther insisted on the royal, common or universal priesthood of all the baptised, as the Second Vatican Council also recalled, referring to the mutual complementarity between the common and ministerial priesthood, which however differ non tantum gradu sed essentiam (cf. LG 10). These pages review the main points on the common priesthood, according to Luther's proposal and the response of the Councils of Trent and Vatican II and, as a complementary counterpoint, add the teachings of a 20th century Catholic author, Josemaría Escrivá de Balaguer, partly before and partly after Vatican II, which could be of interest for understanding the subject under discussion. The similarities and differences are thus noted here, which are conducive to the subsequent ecumenical dialogue on this subject, which is acquiring particular importance in the context of the theology of synodality.
ES
Lutero insistió en el sacerdocio real, común o universal de todos los bautizados, tal como recordó también el Concilio Vaticano II, al referirse a la mutua complementariedad entre sacerdocio común y ministerial, los cuales sin embargo difieren non tantum gradu sed essentiam (cf. LG 10). En estas páginas se repasan los principales puntos sobre el sacerdocio común, según la propuesta de Lutero y la respuesta de los concilios de Trento y Vaticano II y, como contrapunto complementario, se añaden las enseñanzas de un autor católico del siglo XX, Josemaría Escrivá de Balaguer, en parte anterior y posterior al Vaticano II, y que podría resultar de interés para entender el tema abordado. Se advierten así aquí las semejanzas y las diferencias que propician el posterior diálogo ecuménico sobre este tema que está adquiriendo una especial importancia con motivo de la teología de la sinodalidad.
7
Publication available in full text mode
Content available

The Common Priesthood of Lutherans and Catholics

100%
Blanco-Sarto P.
Roczniki Teologiczne
|
2022
|
vol. 69
|
issue 11 English Version
105-133
EN
Luther insisted on the royal, common or universal priesthood of all the baptised, as the Second Vatican Council also recalled, referring to the mutual complementarity between the common and ministerial priesthood, which however differ non tantum gradu sed essentiam (cf. LG 10). These pages review the main points on the common priesthood, according to Luther's proposal and the response of the Councils of Trent and Vatican II and, as a complementary counterpoint, add the teachings of a 20th century Catholic author, Josemaría Escrivá de Balaguer, partly before and partly after Vatican II, which could be of interest for understanding the subject under discussion. The similarities and differences are thus noted here, which are conducive to the subsequent ecumenical dialogue on this subject, which is acquiring particular importance in the context of the theology of synodality.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.