Search results

1

Ulotność architektury. Z Agatą Skwarczyńską rozmawia Zuzanna Berendt

100%

Berendt Z.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2022

|

issue 172

208-223

2

Mnogie natury spektaklu. O konieczności przekraczania estetyki performatywności w badaniach nad nowym tańcem

100%

Berendt Z.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2020

|

vol. 111

|

issue 4

145-156

EN

This article suggests that the already classic paradigm of research in performing arts – developed by Erika Fischer-Lichte in The Transformative Power of Performance: A New Aesthetics – needs reconsidering, with a particular focus on new dance and chorography. This proposal results from the recent hybridisation of performing arts, inclusion of discursive content in performances on a par with choreography, and the changed position of the viewer in new dance performances. An analysis is offered of Druga natura (Second Nature), a dance performance by Karolina Grzywnowicz (visual artist) and Agata Siniarska (choreographer and performer), which takes place within the space of an artistic installation. A broader perspective is adopted which includes a discussion of the institutional (production and operation) and aesthetic conditions for new dance in Poland. The characteristics of the performance’s contexts (modern dance aesthetics, Pola Nireńska’s biography, the history of the Holocaust in the dance community) are analysed alongside the viewer’s experience designed as a multi-sensory and intellectual experience.

3

Ciało produkujące pytania. Z Agatą Siniarską rozmawia Zuzanna Berendt

100%

Berendt Z.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2021

|

issue 165

251-268

4

Dziwne rzeczy

100%

Berendt Z.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2023

|

issue 175-176

426-432

PL

Wrocławski Teatr Współczesny Leonora Carrington Trąbka do słuchania przekład: Maryna Ochab, reżyseria: Weronika Szczawińska, adaptacja, dramaturgia, współpraca reżyserska, opracowanie muzyczne: Piotr Wawer jr, scenografia, kostiumy, światło: Marta Szypulska, kompozycje, aranżacje: Julia Gadzina, choreografia: Alicja Czyczel premiera: 22 kwietnia 2023

5

Kółka i inne zamknięte figury

100%

Berendt Z.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2021

|

issue 163/164

381-387

PL

Teatr Ludowy w Krakowie Witold Gombrowicz Iwona, księżniczka Burgunda reżyseria: Cezary Tomaszewski, dramaturgia: Aldona Kopkiewicz, scenografia: Bracia (Agnieszka Klepacka, Maciej Chorąży), światło: Jędrzej Jęcikowski premiera: 6 czerwca 2021

6

Krajobrazy pozorne

100%

Berendt Z.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2023

|

issue 178

276-281

PL

Studio Hrdinů w Pradze Fatamorgana choreografia, kostiumy: Paweł Sakowicz, współpraca dramaturgiczna: Jan Horák, scenografia: Valentýna Janů, muzyka: Agnė Matulevičiūtė, reżyseria światła: Václav Hruška premiera: 17 czerwca 2023

7

„Żeby coś uratować, trzeba najpierw to zauważyć”. Myśl ekologiczna w trylogii przyrodoznawczej

100%

Berendt Z.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2024

|

issue 181-182

209-243

EN

This article is an analysis of the artistic (dramaturgical, visual, choreographic and sonic) strategies used by director Weronika Szczawińska and her collaborators (Piotr Wawer jr, Agata Maszkiewicz and Marta Szypulska) in the three performances that make up the natural-science trilogy, i.e. A Conversation about Trees (Rozmowa o drzewach, 2019), The Urban Birder (Miejski ptasiarz, 2020), and Mushrooms (Grzyby, 2022). Referring, among other things, to the theory of the three ecologies formulated by Félix Guattari, the author analyses the way in which non-human nature is presented on stage and how the different strategies create the audience experience. The main points of the article include the statement that Szczawińska uses the anthropocentrism of theatre as a cultural device to transcend the traditional perception of non-human nature, and that the strategies she uses to make nature present in theatre raise awareness of its acute absence in the conditions of an artistic event.

8

Przyszłe przyjemności ciał

100%

Berendt Z.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2024

|

issue 183

260-265

PL

Recenzja spektaklu: Kolektyw Artystycznych Form Eksperymentalnych KAFE, Teatr Łaźnia Nowa, Dom Utopii – Międzynarodowe Centrum Empatii, Narodowy Instytut Muzyki i Tańca Łys kreacja i performans: Ernest Borowski, Ula Dziurdzia, Teresa Fazan, mariia Lemperk, sos k. osowska, Ana Szopa, Szymon Tur, choreografia: Ana Szopa, dramaturgia: Teresa Fazan, muzyka, wideo: Ernest Borowski, instalacja: mariia Lemperk, koordynacja intymności: Aleksandra Osowicz premiera: 29 czerwca 2024

9

Dowody zbrodni

100%

Berendt Z.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2024

|

issue 184

285-294

PL

Metro Gestão Cultural, Carolina Bianchi, Cara de Cavalo Siła Suki – Trylogia. Rozdział 1: Panna młoda i Śpiący Kopciuszek pomysł, tekst i reżyseria: Carolina Bianchi, dramaturgia, research: Carolina Mendonça, reżyseria techniczna, dźwięk, muzyka: Miguel Caldas, scenografia i projekty graficzne: Luisa Callegari, reżyseria światła: Jo Rios, wideo i projekcje: Montserrat Fonseca Llach, premiera: lipiec 2023, Festival d’Avignon pokaz w ramach 5. Międzynarodowego Festiwalu Nowa Europa. Głośniej! w Nowym Teatrze w Warszawie

10

Ekologiczne (post)apokalipsy Magdy Szpecht

100%

Berendt Z.

Pamiętnik Teatralny

|

2025

|

vol. 74

|

issue 1

31-46

EN

The article has two main aims: 1) to present and analyse the representation of time and the experience of time in the performances Wracać wciąż do domu (Always Coming Home) and Solastalgia: Terrapia, directed by Magda Szpecht; 2) to demonstrate a proposed way of thinking about dramaturgy using ecological thought as a tool for investigating relations (especially temporal relations) in performative works. Szpecht’s performances are discussed in the context of reflections on time in the Anthropocene and its influence on cultural texts. The performances are analysed in terms of their temporal, acoustic, visual, and performative dramaturgy.

PL

Artykuł ma dwa zasadnicze cele: 1) przedstawienie i analizę reprezentacji czasu oraz doświadczenia czasu w wyreżyserowanych przez Magdę Szpecht spektaklach Wracać wciąż do domu oraz Solastalgia: Terrapia; 2) pokazanie propozycji myślenia o dramaturgii z wykorzystaniem myśli ekologicznej jako narzędzia badania relacji (szczególnie relacji czasowych) w pracach performatywnych. Spektakle Szpecht zostały umieszczone w kontekście refleksji na temat czasu w antropocenie oraz jego wpływu na teksty kultury. Analizy spektakli przeprowadzono pod kątem ich dramaturgii czasowej, dźwiękowej, wizualnej oraz performatywnej.

11

Opowieści dla przyszłości ludzi i roślin. Performowanie spekulacji w ogrodzie botanicznym

63%

Berendt Z., Majewska A.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2021

|

vol. 113

|

issue 1

74-87

EN

This article describes the residency of the multimedia artist Karolina Grzywnowicz and a research team that accompanied her at the Botanic Garden of the Jagiellonian University in Kraków. In the first section the authors offer a critical analysis of the discourses produced by the Garden and embedded in the modernist paradigm where nature and culture are perceived as separate constructs. This paradigm is juxtaposed with the imagination crisis (in envisaging the spatial scale of ecological crises and their processes) and human responsibility. The second section focuses on a performance tour of the Garden prepared by Grzywnowicz and her team at the end of their two-week-long project. The authors analyse this event using the category of speculative practice proposed by Isabelle Stengers. How does the narrative constructed by the artist resonate within the discourse created by the Garden? Has the artist’s speculative practice resulted in an alternative approach to the human–matter relationship? Has it changed the way in which people think about the Garden?

12

Produkowanie, czyli tworzenie

63%

Berendt Z., Majewska A.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2023

|

issue 175-176

353-377

EN

Zuzanna Berendt and Anna Majewska in conversation with Alicja Berejowska, Sonia Nieśpiałowska, Ula Zerek i Karolina Wycisk

PL

Z Alicją Berejowską, Sonią Nieśpiałowską, Ulą Zerek i Karoliną Wycisk rozmawiają Zuzanna Berendt i Anna Majewska

13

Wspólny pokój. O praktyce kuratorskiej

63%

Berendt Z., Majewska A.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2022

|

issue 168

98-133

EN

The authors of the article attempt to expand the discourse on curatorial practices in the field of performing arts by introducing the notion of shared room. By making reference to their own experience in curating, they create a metaphor which serves both as a tool for describing the precarious position of curators and for designing alternative strategies of doing this work based on the ideas of solidarity, relationality and sharing. In the first part the authors present their understanding of curatorial practice situating it in the context of those definitions of curating that they recognise as dominating in the Polish context. The second part of the article deals with four aspects of the shared room metaphor: its relational ontology; the precarious condition of its inhabitants; the strategies of sharing employed in it; and the reproductive work done in it and understood as creative practice.

14

Wytwarzanie wiedzy – w poszukiwaniu narzędzi

45%

Berendt Z., Guzy M., Majewska A., Ruszkiewicz A., Wawryk W.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2021

|

issue 165

81-87

15

Przestrzeń Wspólna praktykuje autowywiad

27%

Berendt Z., Czyczel A., Chmielewska D., Dawidek M., Hubar E., Lewandowska S., Mogilnicka K., Rewucka P., Wańtuch A., Wolnicka M., Wójcicki Ł., Zamołojko R.

Didaskalia. Gazeta Teatralna

|

2022

|

issue 167

322-339

PL

Przestrzeń Wspólna jest non-profitową inicjatywą o charakterze seminaryjno-warsztatowym. Zapoczątkowana w maju 2020 roku rozwija się w niehierarchicznie współdzielonej przestrzeni online podczas spotkań raz na dwa tygodnie. Metoda naszej pracy opiera się na lekturze i moderowanej dyskusji wokół tekstów praktyczek i praktyków i badaczek i badaczy ruchu. Towarzyszą jej zaproponowane przez uczestniczki i uczestników autorskie praktyki choreograficzne, praca z wyobraźnią, rysunkiem, uważnością i słowem. Aktywność grupy jest dokumentowana w formie zbiorowych notatek. Kluczowe cele PW: budowanie pozainstytucjonalnej wspólnoty twórczyń i twórców opartej na trosce i zaufaniu; możliwość eksploracji indywidualnych i kolektywnych praktyk artystycznych; wytwarzanie języka teorii na styku z praktyką. Do powstania Przestrzeni Wspólnej przyczyniła się potrzeba środowiskowej solidarności i przejścia od jednostkowego do zespołowego poszukiwania narzędzi współpracy twórczej, wytwarzania wiedzy i dyskursu wokół tańca, sztuki performance i oddolnego organizowania się, co jest jedną z dobrych praktyk choreografii. Twórcza wymiana doświadczeń nienastawiona na uzyskanie materialnego dzieła sytuuje nas w opozycji do zjawiska nadprodukcji w kulturze i ma potencjał artystyczno-badawczy funkcjonujący również poza kontekstem pandemii. Inicjatywa skupia się na rozmowie, krytyce, inspiracji i konfrontacji różnych opinii. Towarzyszy nam przekonanie, że twórczość to również budowanie i podtrzymywanie więzi, które wymagają czasu, uwagi i energii. Sytuacja zamknięcia (lockdown) i narzuconego społecznego dystansu oraz przeniesienie aktywności do przestrzeni wirtualnej pozwoliła na spotkanie się poza dotychczasowymi strukturami. Konceptualna, kolektywna praca nad badaniem ruchu (movement research) w sytuacji pandemii umożliwia nam rozwój praktyk w okresie utrudnionego kontaktu i prekarnego funkcjonowania artystek i artystów. Różnorodność naszych wrażliwości, doświadczeń zdobywanych w wielu środowiskach twórczych i miejscach na świecie uważamy za atut wzbogacający dynamikę spotkań i samoorganizację grupy. Pięć słów kluczowych: budowanie relacji; choreografia; kolektyw; wspólnota; Zoom.

Refine search results

Ulotność architektury. Z Agatą Skwarczyńską rozmawia Zuzanna Berendt

Mnogie natury spektaklu. O konieczności przekraczania estetyki performatywności w badaniach nad nowym tańcem

Ciało produkujące pytania. Z Agatą Siniarską rozmawia Zuzanna Berendt

Dziwne rzeczy

Kółka i inne zamknięte figury

Krajobrazy pozorne

„Żeby coś uratować, trzeba najpierw to zauważyć”. Myśl ekologiczna w trylogii przyrodoznawczej

Przyszłe przyjemności ciał

Dowody zbrodni

Ekologiczne (post)apokalipsy Magdy Szpecht

Opowieści dla przyszłości ludzi i roślin. Performowanie spekulacji w ogrodzie botanicznym

Produkowanie, czyli tworzenie

Wspólny pokój. O praktyce kuratorskiej

Wytwarzanie wiedzy – w poszukiwaniu narzędzi

Przestrzeń Wspólna praktykuje autowywiad