Problematyka prezentowanego artykułu dotyka praktycznego zagadnienia związanego z nabyciem wewnątrzwspólnotowym pojazdu i jego kwalifikacji do właściwej pozycji Scalonej Nomenklatury. Poruszane w artykule kwestie są o tyle istotne, że bardzo często dochodzi do wydawania przez organy celne i sądy administracyjne odmiennych decyzji i orzeczeń na bazie takich samym stanów faktycznych i prawnych. Z tego też względu Autorka podjęła próbę opisu działań tak organów i sądów, jak i podatników zobowiązanych do uiszczenia podatku akcyzowego, w razie zaliczenia pojazdu do pozycji CN 8703, mimo istnienia uzasadnionych podstaw zaliczenia pojazdu do pozycji CN 8704, co powoduje niebagatelne skutki prawne dla podatnika, tj. nie rodzi zobowiązania podatkowego.
EN
The problem of the presented article concerns practical issues related to the intra-Community acquisition of a vehicle and its eligibility for the correct position of the Combined Nomenclature. The issues discussed in the article are of such importance that it often comes to the situation, in which the customs authorities and administrative courts take different decisions and judgments based on the same facts and law. Regarding the fact, the author has made an attempt to describe actions of such authorities and courts, as well as taxpayers liable to pay excise duty if the vehicle calls for CN heading 8703, although there are reasonable grounds for the vehicle to call for CN heading 8704, resulting in considerable legal consequences for the taxpayer, i.e. it does not bear the tax liability.
Problematyka artykułu dotyka praktycznego zagadnienia związanego z wewnątrzwspólnotowym nabyciem pojazdu i jego kwalifikacji do właściwej pozycji Scalonej Nomenklatury. Poruszane kwestie są o tyle istotne, że bardzo często dochodzi do wydawania przez organy celne i sądy administracyjne odmiennych decyzji i orzeczeń na bazie takich samym stanów faktycznych i prawnych. Z tego też względu autorka podjęła próbę opisu działania tak organów i sądów, jak i podatników zobowiązanych do uiszczenia podatku akcyzowego, w razie zaliczenia pojazdu do pozycji CN 8703, mimo istnienia uzasadnionych podstaw zaliczenia pojazdu do pozycji CN 8704, co powoduje niebagatelne skutki prawne dla podatnika, tj. nie rodzi zobowiązania podatkowego.
XX
The problem of the presented article concerns practical issues related to the intra-Community acquisition of a vehicle and its eligibility for the correct position of the Combined Nomenclature. The issues discussed in the article are of such importance that it often comes to the situation, in which the customs authorities and administrative courts take different decisions and judgments based on the same facts and law. Regarding the fact, the author has made an attempt to describe actions of such authorities and courts, as well as taxpayers liable to pay excise duty if the vehicle calls for CN heading 8703, although there are reasonable grounds for the vehicle to call for CN heading 8704, resulting in considerable legal consequences for the taxpayer, i.e. it does not bear the tax liability.
The issues raised in the study concern extremely important and at the same time very delicate, the subject of which is the human body and its organs in the context of the human right to property. Undoubtedly, the interdisciplinary nature of the subject matter makes it extremely interesting and worth analyzing in depth. Jurisprudence regarding the right to property of the human body and its part, in the common law and Australian jurisdiction, is not uniform, which additionally makes it difficult to give an unambiguous answer to the question whether a person is free to decide on the purpose of his body or its part during life or in case of death. Therefore, this study will be an attempt to answer the above question, with the proviso that due to the size of the issue is not a comprehensive study.
PL
Problematyka poruszana w opracowaniu dotyczy niezwykle ważnych i jednocześnie delikatnych zagadnień, których przedmiotem jest ludzkie ciało i jego organy w kontekście przysługującego człowiekowi prawa własności. Niewątpliwie interdyscyplinarność i obszerność tematyki czyni ją niezwykle interesującą i wartą pogłębionej analizy. Orzecznictwo w zakresie prawa własności ludzkiego ciała i jego części w systemie prawnym common law i jurysdykcji Australii nie jest jednolite, co dodatkowo utrudnia udzielenie jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy człowiek ma swobodę decydowania o przeznaczeniu swojego ciała lub jego części w czasie życia lub na wypadek śmierci. W związku z tym niniejsze opracowanie będzie próbą odpowiedzi na powyższe pytanie, z zastrzeżeniem, że z uwagi na obszerność zagadnienia nie jest to opracowanie całościowe.
The issues presented in this study are of historical nature and constitute an introduction to the subsequent detailed research. Its purpose is to present an outline of the development of a compensation system for a person suffered primarily in connection with the performance of work or personal injury resulting from a road accident in New Zealand. These are, of course, not the only situations justifying a claimant’s claim for payment of benefits, but they are certainly a central category. The study indicates the historical context because it is not without significance for the shape of current regulations. Basically, it should be noted that the framework adopted in 1972, although changed over the years, has underlain the contemporary Accident Compensation System.
PL
Problematyka przedstawiona w niniejszym opracowaniu ma charakter historyczny i stanowi wstęp do kolejnych opracowań szczegółowych. Jej celem jest przedstawienie zarysu kształtowania się systemu naprawienia szkody na osobie doznanej przede wszystkim w związku z wykonywaniem pracy lub uszkodzeniem ciała będącego następstwem zdarzenia drogowego w Nowej Zelandii. Nie są to oczywiście jedyne sytuacje uzasadniające wystąpienie przez poszkodowanego z roszczeniem o wypłatę świadczeń, ale z całą pewnością stanowiące kategorię centralną. W opracowaniu wskazano na kontekst historyczny, ponieważ nie pozostaje on bez znaczenie na kształt regulacji obecnej. Zasadniczo należy stwierdzić, że przyjęte w 1972 roku rozwiązania, chociaż na zmieniane na przestrzeni lat, zachowały swoją podstawę na której system (Accident Compensation System) opiera się do dnia dzisiejszego.
Problematyka ustalenia terminów przedawnienia roszczeń tak terminów a tempore facti, jak i a tempore scientiae ma niewątpliwie ogromne znaczenie dla obrotu prawnego, a przede wszystkim dla ustalenia sytuacji prawnej uprawnionego i zobowiązanego do naprawienia szkody. Zatem nie może spotkać się z krytyką stwierdzenie, że termin ten nie może biec w nieskończoność, nawet przy szkodach dotykających najwyższe dobra osobiste człowieka, jakimi jest życie i zdrowie. Sprzyja to stabilizacji wszystkich uczestników obrotu. Nie można jednak zaakceptować sytuacji, w której interesy dłużnika stawiane są ponad interesami poszkodowanego, co w przypadku art. 442 KC w zakresie szkody na osobie miało miejsce i wydaje się zasadnym stwierdzenie, że może mieć miejsce również na tle wykładni art. 4421 KC. Nie można deprecjonować interesu poszkodowanego, uzasadniając to potrzebami stabilizacji obrotu i stanem długotrwałej niepewności sprawcy czynu niedozwolonego. Należy mieć na uwadze, że stan niepewności może pojawić się dopiero po ujawnieniu się szkody68, a zatem stan niepewności odnieść można tylko do terminu a tempore scientiae. Zgodzić się natomiast należy, że termin przedawnienia ma spełnić funkcje dyscyplinujące i mobilizujące poszkodowanego, która pozostaje w ścisłym związku z kompensacyjną funkcją odpowiedzialności odszkodowawczej. Ponadto upływ czasu wpływa niekorzystne na możliwości dowodowe, zarówno jeśli chodzi o poszkodowanego, jak i zobowiązanego do naprawienia szkody, co jednak nie może stanowić przeszkody w możliwości realizacji praw podmiotowych. Zagadnienie przedawnienia roszczeń powstałych jako następstwo szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym nabiera szczególnego znaczenia również ze względu na okoliczność, że z roku na rok wzrasta świadomość prawna obywateli, również dzięki rozwijanemu dynamicznie bezpłatnemu poradnictwu prawnemu.
EN
The issue of defining the limitation periods for claims, both the periods a tempore facti and a tempore scientiae, undoubtedly, is extremely important for the conduct of legal transactions, and, above all, for defining the legal situation of the aggrieved party and the person obliged to redress the damage. Therefore, the statement that the period cannot run endlessly should not be criticized, even in the case of the damage of the most important personal interests such as life and health. It should favour the stabilization of each participant of legal transactions. However, it is inadmissible to accept the situation in which the obligator’s interests are more important than the interests of the aggrieved party, which in the case of Article 442 of KC in respect of the damage on a person took place, and it seems to be a justified statement, which may also take place in the interpretation of Article 4421 of KC. The interests of the aggrieved party cannot be deprecated, justifying it with the need of the stable conduct of legal transactions, and with the fact that the tortfeasor is in the condition of long-term uncertainty. It should be remembered that the condition of uncertainty may occur only after the damage discovery, thus, the condition of uncertainty may be referred to the period a tempore scientiae. It should be agreed that the limitation period should have the functions that discipline and motivate the aggrieved party, which stay in close connection with the compensatory function of the liability for damages. Moreover, the lapse of time has a negative influence on the evidence possibility, both when it comes to the aggrieved party and the person obliged to redress the damage, which, however, cannot be an obstacle for the possibility of exercising subjective rights. The issue of the statute of limitations for claims resulting from the damage based on tort takes on particular meaning, also due to the fact that every year the citizens’ sense of law is improving; among others, thanks to gratuitous legal advice that is developing rapidly.
At what point can we speak of the origins of a natural person – is this really the moment of birth and what does the end of the person’s existence mean – or should it be justified that this is the moment of death? Authors try to answer for two questions, which will require focusing attention on the definition of a human, child and finally also a natural person defined in Polish civil law. On the other hand, due to the fact that the concept of a natural person does not function only in the area of private law, the authors will also refer to the necessary extent to, inter alia, criminal and constitutional law, which is the intended action of the authors. It should be noted, however, that the basic scope analyzed is, however, private law.
PL
W którym momencie możemy mówić o początku osoby fizycznej – czy to rzeczywiście moment narodzin i co oznacza koniec istnienia osoby – czy też należy uznać, że jest to moment śmierci? W prezentowanym artykule autorzy odpowiadają na te dwa pytania, co wymagało poddania analizie pojęć, takich jak: człowiek, dziecko, nasciturus, a wreszcie także osoba fizyczna zdefiniowana w polskim prawie cywilnym. Z drugiej strony, z uwagi na fakt, że pojęcie osoby fizycznej nie funkcjonuje wyłącznie w obszarze prawa prywatnego, autorzy odwołują się również w niezbędnym zakresie m.in. do prawa karnego i konstytucyjnego, co jest zamierzonym działaniem mającym na celu ukazanie oddziaływania na inne obszary prawa i jednocześnie uwypuklenie doniosłości poruszanej problematyki. Należy jednak zaznaczyć, że podstawowym analizowanym zakresem jest jednak prawo prywatne. Z oczywistych względów w opracowaniu pojęcia te były analizowane nie tylko z perspektywy prawnej, ale także medycznej i aksjologicznej. Nie sposób odpowiedzieć na postawione pytania bez odniesienia do nauk biologicznych czy poglądów filozoficznych, ponieważ omawiana kwestia nie dotyczy tylko obszaru nauk prawnych, ale ze względu na swoje znaczenie praktyczne obejmuje szeroki obszar badawczy. Jedynie tytułem przykładu – nie da się określić momentu śmierci człowieka bez odniesienia do osiągnięć medycyny w tym zakresie. Dodatkowo autorzy dokonali próby odpowiedzi na pytanie, czy art. 8 § 1 k.c. pozwala na jednoznaczny wniosek, że skoro każda osoba ma zdolność prawną od chwili urodzenia, to moment ten należy utożsamiać z uzyskaniem statusu osoby fizycznej.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.