Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Divine Providence: Fine-Grained, Coarse-Grained, or Something in Between?

100%

Guillon J.-B.

Roczniki Filozoficzne

2020

vol. 68

issue 3

71-109

Dariusz Łukasiewicz has investigated in depth the “Argument from Chance” which argues that the data revealing chance in the world are incompatible with Divine Providence. Łukasiewicz agrees that these data undermine the traditional model of Providence-a fine-grained model in which every single detail is controlled by God-but maintains that they are not incompatible with a coarse-grained model-in which God leaves to chance many aspects of history (including some horrendous evils). Furthermore, Łukasiewicz provides independent reasons to prefer this coarse-grained model. Even though I agree that a maximally fine-grained model is undermined by the scientific data, I argue that this is no sufficient reason to adopt a model as coarse-grained as Łukasiewicz’s. I propose a model of intermediate level of fine-grainedness which could avoid the drawbacks of both extremes, and seems to me to provide a more traditional approach to the problem of evil.

Boża opatrzność: szczegółowa, ogólna czy pośrednia? W swoim eseju Dariusz Łukasiewicz analizuje szczegółowo „argument z przypadku”, zgodnie z którym dane wskazujące na istnienie w świecie przypadku są nie do pogodzenia z Opatrznością Bożą. Łukasiewicz akceptuje pogląd, że owe dane podważają tradycyjny model Opatrzności – model szczegółowy, w którym każdy najmniejszy szczegół jest kontrolowany przez Boga, twierdzi jednak, że nie są one niezgodne z modelem ogólnym, w którym Bóg pozostawia działaniu przypadku wiele aspektów dziejów świata (w tym również przypadki okropnego zła). Łukasiewicz podaje również niezależne racje za przyjęciem tego modelu ogólnego. Chociaż zgadzam się, że dane pochodzące z nauk szczegółowych podważają model maksymalnie szczegółowy, argumentuję, że nie wystarczy to, aby przyjąć model aż tak ogólny, jak Łukasiewiczowy. Proponuję model pośredni, który pozwala uniknąć wad obu modeli skrajnych, a zarazem lepiej współgra z tradycyjnym podejściem do problemu zła.

“You Would Not Seek Me If You Had Not Found Me”-Another Pascalian Response to the Problem of Divine Hiddenness

100%

Guillon J.-B.

Roczniki Filozoficzne

2021

vol. 69

issue 3

163-214

„Nie szukałbyś mnie, gdybyś mnie nie znalazł” – inna pascalowska odpowiedź na problem Bożego ukrycia Jedna z wersji problemu skrytości dotyczy ludzi, którzy szukają Boga i martwią się, że Go nie znajdują. Mając na uwadze tak strapionych poszukiwaczy Boga, Blaise Pascal wyobraził sobie Jezusa, który mówi im: „Nie szukałbyś mnie, gdybyś mnie nie znalazł”. To właśnie nazywam Pascalowskim Warunkiem Ukrycia (PWU). W pierwszej części tego artykułu twierdzę, że PWU prowadzi do nowej interpretacji odpowiedzi Pascala na problem ukrycia, znacząco odmiennej od interpretacji Pascala u Hicka czy Schellenberga. Krótko mówiąc: dla każdej osoby, która jest przygnębiona nieznalezieniem Boga i która (z tego powodu) poważnie rozważa argument z ukrycia, PWU wykazuje, że ich własne cierpienie jest dowodem na to, że Bóg w rzeczywistości nie jest dla nich ukryty (ponieważ pragnienie Boga zostało w nich wzbudzone przez samego Boga). W drugiej części artykułu odkładam na bok pytanie egzegetyczne i staram się rozwinąć tę oryginalną strategię jako współczesną odpowiedź na jedną z wersji problemu ukrycia, którą nazywam „problemem pierwszej osoby”. Twierdzę, że strategia PWU oferuje wiarygodną odpowiedź na problem pierwszej osoby. W rezultacie nawet jeśli musimy uzupełnić strategię PWU innymi, bardziej tradycyjnymi strategiami (aby odpowiedzieć na inne wersje problemu), strategia PWU powinna być prawdopodobnie częścią pełnej historii o Bożym ukryciu.

One version of the Problem of Divine Hiddenness is about people who are looking for God and are distressed about not finding him. Having in mind such distressed God-seekers, Blaise Pascal imagined Jesus telling them the following: “Take comfort; you would not seek me if you had not found me.” This is what I call the Pascalian Conditional of Hiddenness (PCH). In the first part of this paper, I argue that the PCH leads to a new interpretation of Pascal’s own response to the problem, significantly different from Hick’s or Schellenberg’s interpretations of Pascal. In short: for any person who is distressed about not finding God, and who (for this reason) seriously considers the Argument from Hiddenness, the PCH would show that their own distress constitutes evidence that God is in fact not hidden to them (because this desire for God has been instigated in them by God himself). In the second part of the paper, I set aside the exegetical question and try to develop this original strategy as a contemporary response to one version of the Problem of Divine Hiddenness, which I call the “first-person problem.” I argue that the PCH strategy offers a plausibly actual story to respond to the first-person problem. As a result, even if we need to complement the PCH strategy with other more traditional strategies (in order to respond to other versions of the problem), the PCH strategy should plausibly be part of the complete true story about Divine Hiddenness.

Refine search results

2 Roczniki Filozoficzne

2 Guillon J.-B.

1 2021

1 2020

Search results

Divine Providence: Fine-Grained, Coarse-Grained, or Something in Between?

“You Would Not Seek Me If You Had Not Found Me”-Another Pascalian Response to the Problem of Divine Hiddenness