Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Competition law has established a distinction between agreements restricting competition 'by object' and 'by effect'. This division has a significant practical importance as in case of anticompetitive conduct consistent with these classified as a restriction 'by object' the competition authority's obligations to support its findings with the necessary evidence are much lowered - the competition authority does not need to prove the effects of the practice. However, there is still no uniform answer to the question of whether the presumption of harmfulness of by-object restrictions can be rebutted due to the context of a specific case. Polish jurisprudence does not provide an unambiguous answer, drifting between a formal and a more economic approach. More explicit conclusions in favor of an economic approach can be drawn from EU law. The aim of the article is to present and compare models of antitrust assessment of restrictions "by object" developed in Polish and EU jurisprudence, and to propose, on this basis, a solution, that should be adopted in Polish jurisprudence. The author argues in favor of the antitrust authority examining the broader economic context also in case of conducts that fall into the categories usually assessed as restrictions "by object", provided that an appropriate evidence and arguments exist that may refute the presumption of restriction of competition.
PL
W prawie konkurencji ustalił się podział na porozumienia, które ograniczają konkurencję ze względu na sam cel (charakter) oraz ze względu na skutek. Podział ma istotne znaczenie praktyczne, gdyż znacznie obniża obowiązki dowodowe organu ochrony konkurencji w przypadku zakwalifikowania kwestionowanej praktyki jako ograniczenie ze względu na cel - organ ochrony konkurencji nie musi udowodniać skutków praktyki. Wciąż brak jednolitej odpowiedzi na pytanie, czy domniemanie szkodliwości ograniczeń ze względu na cel można obalić z uwagi na kontekst konkretnej sprawy. Stanowisko polskich sądów dryfuje między formalnym a bardziej ekonomicznym podejściem. Bardziej jednoznacznie za podejściem ekonomicznym opowiada się orzecznictwo unijne. Celem artykułu jest przedstawienie i porównanie modeli antymonopolowej oceny porozumień ograniczających konkurencję ze względu na cel wypracowanych w orzecznictwie polskim i unijnym, oraz zaproponowanie rozwiązania, które powinno zostać przyjęte w polskim orzecznictwie. Autor argumentuje na rzecz badania przez organ antymonopolowy szerszego kontekstu ekonomicznego również porozumień z kategorii zazwyczaj zaliczanych do kategorii ograniczeń ze względu na cel, jeśli tylko przez stronę zostały przedstawione odpowiednie dowody i argumenty mogące obalić domniemanie szkodliwości porozumienia dla konkurencji.
PL
Umowy agencyjne lub umowy do nich zbliżone mogą kształtować relacje między przedsiębiorcami działających w systemie dystrybucji produktów. Jednocześnie status tych umów w polskim prawie ochrony konkurencji wydaje się nie do końca jasny. Nie budzi wątpliwości, że umowy agencyjne zawierane w systemach dystrybucji produktów stanowią (wertykalne) porozumienia między przedsiębiorcami. Głębszej analizy wymaga natomiast kwestia stosowania się do tych umów zakazu porozumień ograniczających konkurencję oraz reguł wyłączeń grupowych zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z 30 marca 2011 r. w sprawie wyłączenia niektórych rodzajów porozumień wertykalnych spod zakazu porozumień ograniczających konkurencję. W artykule przedstawiona została propozycja podejścia do problemu kwalifikowania umów agencyjnych w kontekście zakazu porozumień ograniczających konkurencję, z uwzględnieniem zarówno wykładni językowej wskazanego wyżej rozporządzenia, jak i wcześniejszych rozporządzeń wyłączeniowych oraz orzecznictwa antymonopolowego. W artykule przedstawiane są argumenty za stosowaniem w odniesieniu do umów agencyjnych wykładni inspirowanej podejściem do tych umów w prawie konkurencji Unii Europejskiej.
EN
Relationships between members of a distribution system can be based on agency agreements and agreements similar to them. From the perspective of Polish competition law, the status of agency relations does not seem clear, however. Arrangements between an agent and a principal within a distribution system are indisputably vertical agreements between undertakings. Nevertheless, a deeper analysis is required with respect to the application to agency agreements of the restrictive agreements prohibition and the rules of the Polish Council of Ministers’ Regulation of 30 March 2011 on the exemption from the prohibition of competition restricting agreements of certain vertical agreements. The article presents a proposal on how to approach agency agreements for the purpose of the application of the ban on anticompetitive agreements, taking into account both the literal interpretation of the 2011 block exemption, previous legislation and relevant case-law. The article presents arguments for an EU competition law inspired approach when assessing agency agreements under Polish competition law.
PL
Artykuł stanowi omówienie decyzji włoskiego organu ochrony konkurencji dotyczącej relacji wertykalnych między mediolańskimi korporacjami taksówkarskimi a zrzeszonymi w nich kierowcami. W decyzji uznano, że obowiązujące taksówkarzy klauzule o zakazie konkurencji mogą wywierać efekt zamknięcia dostępu do rynku przedsiębiorcom, którzy, wykorzystując nowe technologie, tworzą alternatywę wobec zasiedziałych korporacji radio taxi. Zakwalifikowanie tych klauzul jako antykonkurencyjnych uzasadnione zostało kontekstem gospodarczym i rynkowym, w jakim były stosowane, a przede wszystkim faktem związania nimi niemal wszystkich działających w Mediolanie taksówkarzy. Na innym rynku, w innych warunkach gospodarczych i prawnych efekt antymonopolowej analizy klauzul o zakazie konkurencji w relacjach taksówkarz – korporacja taksówkarska może być zatem odmienny.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie podejścia włoskiego organu ochrony konkurencji (Autorita’ Garante della Concorrenza e del Mercato) do stosowanych przez przedsiębiorców programów zgodności z prawem konkurencji. Prezentowane jest aktualne orzecznictwo tego organu oraz nowo przyjęte „Wytyczne w sprawie compliance w sprawach antymonopolowych”. Wdrażającym programy zgodności z prawem antymonopolowym przedsiębiorcom, którzy naruszyli prawo antymonopolowe, włoski organ antymonopolowy zapewnia, pod pewnymi warunkami, możliwość redukcji kary pieniężnej. Tym samym Autorita’ Garante della Concorrenza e del Mercato uznaje, że nagradzanie wysiłków na rzecz przestrzegania prawa, nawet jeśli naruszenie nastąpiło, zachęca przedsiębiorców do angażowania zasobów w zapobieganie naruszeniom. Jest to podejście odmienne niż m.in. przyjmowane przez polski organ antymonopolowy. Tym bardziej warto zaprezentować je polskiemu czytelnikowi w ramach dyskusji na temat relacji między programami compliance a publicznym egzekwowaniem zakazu praktyk ograniczających konkurencję.
PL
Artykuł dotyczy projektu nowej dyrektywy antymonopolowej (tzw. dyrektywy ECN+), będącej inicjatywą Komisji Europejskiej w celu modernizacji zdecentralizowanego systemu egzekwowania unijnego prawa konkurencji wprowadzonego rozporządzeniem Rady (WE) nr 1/2003. Projekt dyrektywy szeroko ingeruje w status i uprawnienia dochodzeniowe krajowych organów ds. konkurencji, ustanawia minimalny zakres uprawnień dochodzeniowych i decyzyjnych tych organów oraz pogłębia konwergencję w zakresie wielu aspektów proceduralnych i nakładanych sankcji. Celem artykułu jest kompleksowe przedstawienie proponowanych uregulowań i ustalenie ich wpływu, w przypadku przyjęcia dyrektywy, na polskie prawo ochrony konkurencji.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.