Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

How to Create a Language for the Whole People? On the Codification of Putonghua Pronunciation

100%
Kurpaska M.
Roczniki Humanistyczne
|
2019
|
vol. 67
|
issue 9: Sinologia
89-100
EN
The process of creating a modern national standard language for the whole of China has been long. It started in the beginning of the 20th century, when it became clear that a common spoken tongue was needed to unite the Chinese people. Thus the concept of Guóyǔ — ‘national language’ — was created. After the founding of People’s Republic of China, the work was taken up anew, the standard was renamed Pŭtōnghuà — ‘common speech.’ Its pronunciation is based on the dialect of Beijing, the Mandarin dialects have been the source of lexicon, and grammar has been founded on “model works in báihuà.” But how exactly did the work on creating the new standard look like? This paper intends to show the process of codification of the pronunciation of what we now know as Pŭtōnghuà. How it was decided to choose the speech of Beijing as the starting point, how the work was carried out, and also how the standard is changing.
PL
Proces tworzenia nowoczesnego języka narodowego dla całych Chin był długi. Zaczął się na początku XX wieku, kiedy stało się jasne, że potrzebny jest wspólny język, by zjednoczyć Chińczyków. W ten sposób powstała koncepcja Guóyǔ — „języka narodowego”. Po założeniu Chińskiej Republiki Ludowej prace zostały wznowione, standard został przemianowany na Pǔtōnghuà — „wspólną mowę”. Jego wymowa opiera się na dialekcie Pekinu, dialekty mandaryńskie były źródłem leksyki, a gramatykę oparto na „modelowych pracach w báihuà”. Jak jednak dokładnie wyglądały prace nad stworzeniem nowego standardu? Ten artykuł ma na celu pokazanie procesu kodyfikacji wymowy tego, co obecnie znamy jako Pǔtōnghuà. Dlaczego postanowiono wybrać mowę Pekinu jako punkt wyjścia, jak przebiegały prace, a także jak zmieniał się sam standard?
2
Publication available in full text mode
Content available

The effects of language policy in China A

100%
Kurpaska M.
Język. Komunikacja. Informacja
|
2017
|
issue 12
14-24
PL
Ludność Chin składa się z 56 oficjalnie uznanych grup etnicznych, które posługują się (w zależności od zastosowanych kryteriów) od 135 do prawie 300 językami. Około 90% populacji deklaruje przynależność do narodowości Han. Język używany przez tę większość nie jest bynajmniej jednolity; odmiany chińskiego są tak zróżnicowane, że większość z nich jest wzajemnie niezrozumiała, a niektórzy lingwiści nazywają je nawet odrębnymi językami. Pozostałe 10% mówi językami, które są podzielone na pięć rodzin językowych. Czy jest możliwe wprowadzenie jednego wspólnego języka w kraju o największej populacji na Ziemi? Chiny prowadzą taką politykę językową od lat pięćdziesiątych. Celem jest rozpowszechnienie krajowego standardu – mandaryńskiego (putonghua) w całym kraju, tak, aby wszyscy mieszkańcy mogli swobodnie się komunikować. To idealistyczne dzieło jest już bardzo zaawansowane i spowodowało ogromne zmiany w językowym krajobrazie Chin. Nie wszystkie zawarte w konstytucji prawa języków mniejszości są respektowane. Również nie-mandaryńskie odmiany chińskie podlegają unifikacji, a w lokalnych językach zachodzą zauważalne zmiany. W niniejszym artykule przedstawiono różne aspekty chińskiej polityki językowej; pozytywne i negatywne skutki, jakie ma ona dla języków używanych w Chinach.
EN
The population of China consists of 56 officially recognised ethnic groups, which speak (depending on the criteria used) from 135 to nearly 300 languages. About 90% of the population declare themselves as belonging to the Han-Chinese nationality. The language spoken by this majority is by no means uniform, the varieties of Chinese are so diversified, that most of them are mutually unintelligible, and some linguists even call them separate languages. The remaining 10% speak languages that are classified into five language families. Is it possible to introduce one common language in a country with the largest population on Earth? China has been carrying out such a language policy since the 1950s. The goal is to spread the national standard – Mandarin, or Putonghua, all over the country, so that all inhabitants could communicate freely. This idealistic work is already very advanced and it has caused vast changes in the linguistic landscape of China. Not all the rights of minority languages declared in the constitution are respected. Also the non-Mandarin varieties of Chinese are subject to unification and noticeable changes are ongoing in the local tongues. This paper shows the various aspects of Chinese language policy, the positive and negative effects it has on the languages spoken in China.
3
Publication available in full text mode
Content available

A short biography of Witold Maciejewski

75%
Kurpaska M.
Folia Scandinavica Posnaniensia
|
2011
|
vol. 12
13-15
4
Publication available in full text mode
Content available

Biogram Witolda Maciejewskiego

63%
Kurpaska M.
Folia Scandinavica Posnaniensia
|
2011
|
vol. 12
11-12
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.