Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Zur Homonymie der Rede vom Gewissen

100%

Wolbert W.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

2020

vol. 40

issue 1

27-53

W publikacjach na temat „sumienia” często za mało uwzględnia się wieloznaczność tego terminu. W sensie rozumu praktycznego osąd sumienia dotyczy wszystkich ludzi według tej samej miary, jako wewnętrzny prawodawca i sędzia dotyczy on jedynie konkretnych osób, przy czym dla etyki powstaje pytanie o to, jak należy rozumieć to wewnętrzne prawodawstwo (autonomia). Czasami „sumienie” oznacza także podmiot moralności, czyli adresata osądu sumienia.

In publications on the subject of “conscience”, too little attention is usually paid to the ambiguity of this term. As a practical reason, for example, the judgement of conscience affects all people according to the same standard, as internal legislator and judge it affects only the respective person. Here the question arises for the ethicist as to how such internal legislation (autonomy) is to be understood. Sometimes “conscience” also refers to the moral subject, the addressee of the verdict of conscience.

In Publikationen zum Thema „Gewissen“ wird meist zu wenig die Mehrdeutigkeit dieses Terminus beachtet. Im Sinne von praktischer Vernunft etwa betrifft das Urteil des Gewissens alle Menschen nach dem gleichen Maßstab, als innerer Gesetzgeber und Richter nur die jeweilige Person, wobei sich für die Ethik die Frage stellt, wie solche innere Gesetzgebung (Autonomie) zu verstehen ist. Bisweilen bezeichnet „Gewissen“ auch das sittliche Subjekt, den Adressaten des Gewissensspruchs.

What Kind of “Ethics” is New Testament Ethics?

100%

Wolbert W.

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

2019

vol. 39

issue 2

27-41

Kiedy mówi się o etyce Nowego Testamentu albo pisze się o niej książkę, często nie zostaje wyjaśnione, co to oznacza i czego należy spodziewać się po takim projekcie. Od współczesnej etyki oczekuje się głównie odpowiedzi na praktyczne pytania oraz weryfikacji argumentów etycznych i języka, jakim się posługuje. Etyka nowotestamentalna jest przede wszystkim napomnieniem, parenezą; chodzi w niej o czynienie tego, co zostało uznane za słuszne i o wzrost w dobru. Pod tym względem etyka Nowego Testamentu jest podobna do starożytnego rozumienia etyki, przykładowo w stoicyzmie.

Wo man von einer Ethik des Neuen Testaments spricht oder ein entsprechendes Buch schreibt, ist oft nicht geklärt, was das beinhaltet und was von einem solchen Projekt zu erwarten ist. Von heutiger Ethik erwartet man vor allem die Beantwortung praktischer Fragen und die Prüfung ethischer Argumente und ethischer Sprache. Neutestamentliche Ethik ist vor allem Ermahnung, Paränese; ihr geht es um das Tun des bereits als richtig Erkannten und um das Wachstum im Guten. Insofern ähnelt sie dem antiken Verständnis von Ethik, etwa der Stoa.

When we speak on New Testament Ethics or somebody writes a book on that subject we often wrongly presuppose what that means and what we can legitimately expect from such a project. From the Ethics of today we expect answers on practical questions, studies on ethical arguments and on moral language. New Testament Ethics, however, is primarily exhortation, parenesis which aims at acting according to what is recognized as morally right and at moral growth. Insofar it is similar to how Ancient Ethics, especially the Stoa, understands itself.

Refine search results

2 Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

2 Wolbert W.

1 2020

1 2019

Search results

Zur Homonymie der Rede vom Gewissen

What Kind of “Ethics” is New Testament Ethics?