Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

UNIVERSALS AND PLATONIC REALISM IN BOETHIUS' 'THE CONSOLATION OF PHILOSOPHY'

100%

Tiuryn T.

Przegląd Filozoficzno-Literacki

2008

vol. 6

issue 1(19)

155-174

The paper presents the theory of universals in Boethius' 'The Consolation of Philosophy', especially, the problem of a species existing in matter and a form beyond matter, from the fifth book of the work (V.4.24-39). The main conclusion is that species in matter are individual beings. Boethius' theory shows an interesting and innovative unity of Platonic and Aristotelian plots.

Problem oddzielenia i Platoński argument z natury narzędzi

100%

Tiuryn T.

Edukacja Filozoficzna

2021

issue 72

89-123

Pojęcie oddzielenia jest jednym z najważniejszych i zarazem najbardziej spornych pojęć opisujących Platońską teorię idei. Arystoteles wskazuje na oddzielenie jako tę cechę idei, która odróżnia je od immanentnych powszechników. Pomimo wagi tego pojęcia, nie ma wśród współczesnych badaczy zgody co do tego, jak je rozumieć: dwie główne propozycje to niezależność ontologiczna oraz odrębność. Spór toczy się również wokół pytania, czy tego rodzaju cecha idei w dialogach Platona faktycznie występuje. W swoim artykule opisuję niektóre stanowiska występujące współcześnie w sporze o oddzielenie idei, a następnie przedstawiam własną interpretację oddzielenia i jego obecności w dialogach Platona. W szczególności punktem odniesienia jest dla mnie stanowisko Gail Fine. W moim ujęciu oddzielenie idei rzeczywiście jest związane z niezależnością ontologiczną, ale ta cecha idei wynika z faktu, że mają one specyficzny sposób istnienia, a mianowicie są doskonałymi wzorami, które nigdy nie są w sposób pełny zrealizowane w świecie zmysłowym. W dalszej części artykułu pokazuję, że interesującym argumentem na rzecz oddzielonego istnienia idei w dialogach Platona jest zwykle pomijany argument z natury narzędzi zawarty w Kratylosie. W końcowych sekcjach tekstu staram się pokazać, że ten argument możemy rozszerzyć również na pozostałe idee, jeśli weźmiemy pod uwagę, że u Platona idee są przyczynami celowymi, które wyznaczają kierunek rozwoju rzeczy zmysłowych.

The notion of separation is one of the most important and yet most contested notions describing Plato’s theory of ideas. Aristotle points to separation as the feature of ideas that distinguishes them from immanent universals. Despite the importance of this notion, there is little consensus among contemporary scholars on how to understand it: the two main proposals are ontological independence and numerical distinctness. There is also disagreement about whether separation of ideas can actually be found in Plato’s dialogues. In my paper, I describe some of the contemporary positions in the debate about the separation of ideas, and then I offer my own account of separation and its presence in Plato’s dialogues. In particular, Gail Fine’s position on separation is a point of reference for my reading. On my account, separation is indeed associated with ontological independence, but this feature of ideas is due to the fact that they have a specific mode of existence, namely, they are perfect paradigms that are never fully realized in the world of sensible objects. In the paper I show that an interesting argument in Plato’s dialogues for a separate existence of ideas is the usually overlooked argument from the nature of tools in the Cratylus. In the final sections of my paper, I try to show that we can extend this argument to other ideas if we take into account the fact that in Plato’s theory ideas are final causes that determine the goal and direction of the development of sensible objects.

Refine search results

1 Edukacja Filozoficzna

1 Przegląd Filozoficzno-Literacki

2 Tiuryn T.

1 2021

1 2008

Search results

UNIVERSALS AND PLATONIC REALISM IN BOETHIUS' 'THE CONSOLATION OF PHILOSOPHY'

Problem oddzielenia i Platoński argument z natury narzędzi