Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Zagadnienie konstrukcji romantycznego cyklu lirycznego. Przypadek Mickiewicza (Sonety krymskie), Norwida (Vade-mecum) i Baudelaire’a (Kwiaty zła)

100%
Igliński G.
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
|
2019
|
vol. 7
94-122
EN
The subject of the article is the comparison of three poetic cycles, in order to highlight the similarities and differences in the structure of the poems. The rules applicable to the structures of that type were analysed. In addition to the Polish works, Crimean Sonnets by Adam Mickiewicz and Vade-mecum by Cyprian Norwid, the volume The Flowers of Evil by Charles Baudelaire was included (because of its frequent comparisons with Norwid’s cycle). The factors determining the cohesion of poems with each other (within each of those cycles) and architectonic ideas, proposed by researchers, are discussed, leading to the conclusion that through different options of linking texts and creating smaller groups of poems (sub-cycles or mini-cycles), poetic cycles are generally characterised by “ambiguity” of composition. Different formal and thematic relations between the individual texts can be seen in them, which depends – to a certain extent – on the interpretation of each link, as well as the whole cycle.
PL
Przedmiotem artykułu jest konfrontacja trzech cykli poetyckich w celu wydobycia podobieństw i różnic dotyczących układu wierszy. Podjęto kwestię reguł obowiązujących w tego typu konstrukcjach. Obok tak reprezentatywnych tytułów, jak Sonety krymskie Adama Mickiewicza i Vade-mecum Cypriana Norwida, uwzględniono tom Charles’a Baudelaire’a Kwiaty zła (z powodu częstego zestawiania go z cyklem Norwidowskim). Omawiane są czynniki stanowiące o spójności wierszy ze sobą (w ramach każdego z tych zbiorów) oraz proponowane przez badaczy idee architektoniczne, które decydują o porządku danego cyklu. Rozważania prowadzą do wniosku, że dopuszczalne są różne możliwości łączenia tekstów ze sobą i tworzenia mniejszych grup wierszy (podcykli czy minicykli) w zestawie autorskim. Cykle poetyckie z reguły charakteryzują się bowiem „wieloznacznością” kompozycyjną i można dopatrywać się w nich rozmaitych związków formalnych lub tematycznych między pojedynczymi tekstami. Zależy to poniekąd od interpretacji każdego z ogniw, jak i całości zbioru.
2
Publication available in full text mode
Content available

Ślady robactwa. Drobiazgi zoomorficzne w twórczości Stefana Witwickiego

100%
Igliński G.
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
|
2022
|
vol. 8
235-254
EN
This text examines the literary works by Stefan Witwicki using subject criticism and a micrological perspective. The considerations are largely cataloguing-document in nature. Their purpose is to look at the intensity of the occurrence of terms related to insects and bugs, their functions and meanings. The text considers the context of cultural tradition and symbolism established by such usage. The conducted review indicates that insects and vermin are referred to infrequently. They may be encountered in different genres of texts, but they do not form a particular dominating component in the imagery. The vermin have two meanings in the poet’s works, representing the poverty of human existence and death. The spider is also linked to death. The butterfly and bee are traditionally associated with spring, meaning hope, rebirth, beauty, joy and happiness. The conventional term “chase (catch) the butterflies” functions in both positive (when it applies to high-flight dreams) and negative meanings (when it indicates reckless dealings with follies). In both cases, it stresses the volatility of experiences. The words “ant”, the Polish diminutive of ant “mróweczka”, and “anthill” do not diverge from the meanings associated with them. They express respectively: laboriousness, mediocrity or an agitated crowd of people. Locusts and flies served Witwicki in criticising human behaviour. He compares Russian soldiers devastating Poland to locusts. On the other hand, flies represent the mentality of then-contemporary tradesmen. Witwicki also presents human behaviours using the glow-worm (coupled with a child) and the grasshopper (associated with a poet). Both those parallels highlight either feelings of sympathy towards or enchantment with somebody. The analysed zoomorphic details participate in creating the metamorphic language of Witwicki. They appear in figurative structures and, on several occasions, in the function of comparison.
PL
W pracy, korzystającej z doświadczeń krytyki tematycznej i perspektywy mikrologicznej, uczyniono przedmiotem badań twórczość literacką Stefana Witwickiego. Rozważania mają w dużym stopniu charakter katalogowo-dokumentacyjny. Ich celem jest przyjrzenie się intensywności występowania określeń związanych z owadami i robakami, ich funkcji i znaczeniom. Uwzględniono kontekst tradycji kulturowej i utrwalonej przez nią symboliki. Z dokonanego przeglądu wynika, że owady i robaki przywoływane są rzadko. Spotkać je można co prawda w tekstach pod względem gatunkowym rozmaitych, ale nie tworzą jakiejś specjalnej dominanty w obrazowaniu. Robak miewa u poety dwa znaczenia: wyobraża nędzę ludzkiej egzystencji oraz śmierć. Ze śmiercią wiąże się również pająk. Motyla i pszczołę tradycyjnie powiązano z wiosną, a więc z nadzieją, odrodzeniem, pięknem, rozkoszą, szczęściem, miłością. Konwencjonalne sformułowanie „gonić (łapać) motyle” funkcjonuje zarówno w sensie pozytywnym (gdy dotyczy górnolotnych marzeń), jak i negatywnym (gdy sygnalizuje beztroskie zajmowanie się głupstwami). W obu przypadkach akcentuje się ulotność przeżyć. Nazwy „mrówka”, „mróweczka”, „mrowisko” wyrażają odpowiednio: pracowitość, przeciętność, zaaferowany tłum ludzi. Szarańcza i muchy posłużyły Witwickiemu do krytyki ludzkiego postępowania. Z szarańczą porównuje się wojska niemieckie i rosyjskie żołdactwo pustoszące Polskę. Muchy zaś ilustrują współczesną kupiecką mentalność. Ludzkie zachowania przedstawia Witwicki, wprowadzając także robaczka świętojańskiego (zestawionego z dzieckiem) i konika polnego (zestawionego z poetą). Obie te paralele podkreślają uczucia sympatii żywionej wobec kogoś lub zachwytu nad kimś. Analizowane „drobiazgi” zoomorficzne współtworzą metaforyczny język Witwickiego. Pojawiają się w konstrukcjach przenośnych, a kilkakrotnie jako porównania.
3
Publication available in full text mode
Content available

„Twardego snu pieczęcie”. Świat dziwów w „Zaklętym mieście” Edwarda Leszczyńskiego

100%
Igliński G.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2016
|
vol. 33
|
issue 3
225-241
EN
The article offers an analysis and interpretation of the poem Zaklęte miasto [Enchanted city] from the volume Ballady i pieśni [Ballads and songs] by the Young Poland poet Edward Leszczyński. The poem is first analysed based on the oneiric convention. For this purpose the author refers to the philosophy of Arthur Schopenhauer and explains the symbolism of the wheel, which indicates the sense of entrapment in the world, a situation with no way out. The dreaming-wandering from Leszczyński’s poem, the gaining and losing of faith, is then examined in the context of August Strindberg’s A Dream Play. The two works, ostensibly so different, address with a similar kind of poetic “dreaming.” In both cases, the life in question is inauthentic, asleep, affected by a curse, kept under a spell. The last stanza of the poem indicates the Dionysian tradition, and therefore makes it necessary to refer to the philosophy of Friedrich Nietzsche and his idea of eternal return. The examination lead to the conclusion that Leszczyński’s work refers to the dual meaning of circularity, or rather two attitudes towards life. In the first case Schopenhauerian determinism is revealed, according to which life is a monotonous, enchaining, ominous dream. In the second case we are dealing with the worship life of Nietzschean provenance – one may, therefore, conclude that a curse can be a blessing and being asleep can be being awake, if we accept the eternal return.
4
Content available remote

MAGICZNE WIDZENIE ŚWIATA Spotkanie tradycji śródziemnomorskiej ze wschodnioeuropejską w Narodzinach wiosny Kazimierza Przerwy-Tetmajera i malarskie realizacje tematu odrodzenia przyrody

100%
Igliński G.
Przegląd Wschodnioeuropejski
|
2010
|
vol. 1
351-360
EN
The work is devoted to the analysis and the interpretation of the verse of Kazimierz Przerwa-Tetmajer The Birth of Spring. Immortal spirit of life (sun) wakes up the god of water, the goddess of odorous herbs and the god of forests from lethargy. The spring is arising thanks to those nameless deities of nature. The attempt of mythological identification of these forms was taken up in the context of the ancient and Slavonic tradition. It leads to the conclusion that Tetmajer wished to give the universal measurement to his vision, to point at the universality of experience or the significant experience of nature’s rebirth, which resembles the power and strength of love. The poet’s gods are nameless because they occur everywhere, but with various first names. Representation applied to the line resembles works by Arnold Böcklin who, similarly to Tetmajer (maybe still more), liked presenting the spring. It is possible to link these realizations to the subject of “saint spring” which appeared in an European work around 1900. The relationship of the work with the image Primavera (Spring) by Sandro Botticelli remains debatable, although this artist’s painting was not unknown for Tetmajer.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.