Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
XX
Sytuacje traumatyczne niemal u każdego człowieka powodują wyraźną, często bardzo gwałtowną reakcję psychiczną. Natychmiastowa reakcja większości osób w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia lub bycia świadkiem takiego zdarzenia, stanowi mieszankę reakcji odrętwienia, zagubienia, szoku czy wycofania. Możliwe reakcje fizyczne (m. in. dreszcze, bóle mięśniowe, palpitacje serca, płytki oddech, zawroty głowy) stanowią oznaki lęku, napięcia emocjonalnego lub silnego stresu. Objawy ostrej reakcji na stres są naturalnym wyrazem radzenia sobie człowieka z przeciążeniem psychicznym następującym po konfrontacji z zagrożeniem zdrowia i / lub życia. Rozwinięcie się ostrego zaburzenia stresowego wskazuje na nieadekwatnie zwiększoną intensywność tych objawów. Wczesne praktyczne i społeczne wsparcie oraz opieka psychospołeczna mają charakter profilaktyczny, a ich celem jest zapobieganie rozwojowi długoterminowych problemów natury psychologicznej. Ich zakres uzależniony jest od intensywności objawów, stopnia, w jakim one zakłócają funkcjonowanie psychospołeczne pacjenta oraz czasu ich trwania od wydarzenia traumatycznego.
XX
Zespół stresu pourazowego (PTSD) to zespół charakterystycznych objawów pojawiających się wskutek przeżycia wydarzenia traumatycznego. Zwraca się uwagę na poznawcze zaburzenia obserwowane u pacjentów z rozpoznaniem PTSD, między innymi intruzywne wspomnienia, które pojawiają się niezależnie od woli i intencji danej osoby oraz trudności związane z efektywnością wydobycia informacji z pamięci długotrwałej. Z perspektywy neurobiologicznej PTSD rozpatrywane jest, jako specyficzny rodzaj zaburzeń pamięci, w których intruzywnemu odtwarzaniu traumatycznych wydarzeń towarzyszy podwyższony poziom adrenaliny, co może prowadzić do wzmacniania śladów pamięciowych. Mechanizm ten wyjaśnia występowanie u ofiar traumatycznych wydarzeń intensywnych i plastycznych wspomnień. Proces powstawania PTSD może wyjaśniać również model, który zakłada, że istotna w tym mechanizmie jest tak zwana pamięć emocjonalna, zależna od ciała migdałowatego. Zaburzenia pamięci o podłożu psychogennym omawia się również w kontekście tak zwanej amnezji dysocjacyjnej. Podobne dysfunkcje poznawcze stwierdza się także u chorych po urazie czaszkowo-mózgowym.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.