Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Geneza brytyjskiej docusoap i polskiej telenoweli dokumentalnej w kontekście produkcyjno-nadawczym

100%
Kosińska-Krippner B.
Kwartalnik Filmowy
|
2019
|
issue 108 Produkcja i dystrybucja filmowa
293-314
PL
Pod koniec XX w. europejskie publiczne stacje telewizyjne musiały zawalczyć o publiczność z coraz liczniejszymi stacjami komercyjnymi. Rozwiązaniem miały być prawdziwe historie z życia ludzi, które zapożyczały styl i środki dramaturgiczne od seriali fikcyjnych, jak np. docusoap – telewizyjny gatunek hybrydowy łączący właściwości dokumentalizmu obserwacyjnego z cechami opery mydlanej. Realizatorzy docusoap wykorzystali warunki, jakie pojawiły się w produkcji i strukturę ramówki tak, by nowy gatunek dostarczał stacjom jak największej liczby widzów, czyli odpowiednich wskaźników oglądalności i wysokich ocen, od których zależało zainteresowanie reklamodawców kupowaniem czasu antenowego. W europejskich stacjach telewizyjnych nastąpiła moda na docusoap, która nie ominęła także Polski. Autorka opisuje okoliczności powstania, rozkwit oraz kres docusoap w Wielkiej Brytanii i Niemczech oraz telenoweli dokumentalnej w Polsce. Porównuje sytuację produkcyjno-nadawczą, znaczenie i rolę tych gatunków oraz wskazuje narodowe różnice w tym zakresie.
EN
At the end of the 20th century, European public television stations had to fight for an audience with a growing number of commercial stations. The solution was to be found in true stories from the lives of people, which borrow style and dramaturgy from fictional series, such as docusoap – a hybrid television genre that combines the properties of observational documentalism with the features of the soap opera. The makers of docusoap took advantage of the conditions that appeared in television production and the structure of the TV schedule, so that the new genre would provide stations with the largest number of viewers, i.e. appropriate viewership rates and high ratings, which determined advertisers’ interest in buying airtime. In European television stations there was a fashion for docusoap, which did not bypass Poland. The author describes the circumstances of the creation, the flourishing and the end of docusoap in Great Britain and Germany and documentary soap opera in Poland. She compares the production and broadcasting situation, as well as the significance and role of docusoap and docu-drama, pointing to national differences in this area.
2

Andrzej Kondratiuk. Metafizyka

100%
Kosińska-Krippner B.
Kwartalnik Filmowy
|
2016
|
issue 96 Film i metafizyka
114-120
PL
Tekst jest swoistym pożegnaniem ze zmarłym 22 czerwca 2016 roku reżyserem Andrzejem Kondratiukiem, który w większości swoich filmów dotykał spraw ostatecznych, choć często czynił to w kuglarski sposób. Autorka zauważa, że pierwiastki metafizyczne, które widzowie odnajdują w filmach, są najczęściej efektem zamierzonych działań twórców, czasem nadinterpretacji odbiorczej. Zdarza się jednak, że to, co irracjonalne, trudne do wyjaśnienia, pojawia się w kontekście danego dzieła filmowego zaskakująco i zupełnie niespodziewanie. Przykładem takiej sytuacji jest nakręcony w 1997 roku „Słoneczny zegar”, do którego metafizyczny kontekst dopisało życie. W końcowej scenie filmu grany przez Kondratiuka bohater, Andrzej, rozstaje się ze światem, podkreślając, że jest rok 2016.
EN
The article is a farewell to Andrzej Kondratiuk, the film director who died on June 22nd, 2016. Most of his films dealt with ultimate questions, though sometimes in a tongue-in-cheek manner. The author notes that metaphysical elements that viewers may find in films are usually the result of the intentions of the director and sometimes of an over-interpretation on part of the viewer. Sometimes that which is irrational and difficult to interpret, appears in a given film in an unexpected and surprising manner. An example of such a case is the “Sundial”, made in 1997, where the metaphysical aspect was given by the real life. In the last scene of the film, Andrzej, the character played by Kondratiuk, bids farewell to the world, stressing that the year is 2016.
3

Znaczenie namiotu w życiu mieszkańców Górnej Austrii, czyli mockdokumentalne „Święto kurczaka”

100%
Kosińska-Krippner B.
Kwartalnik Filmowy
|
2017
|
issue 100 O świętowaniu
156-166
PL
Autorka analizuje austriacki mockdokument Waltera Wippersberga zatytułowany „Święto kurczaka” („Das Fest des Huhnes”) z 1992 r., będący parodią podróżniczych filmów o charakterze antropologicznym i satyrą na Austriaków, ich kulturę oraz zachowania białych w relacjach z „obcymi”. Autorka śledzi m.in. sposoby ewokowania humoru w „Święcie kurczaka” oraz proces kreowania w mockdokumencie z elementów rzeczywistości nieistniejącego święta związanego z nieistniejący
EN
The author points to the mock-documental potential of travel films and evokes examples of manipulation, staging and “pressing” reality into shape in this type of films. She analyses in this context the Austrian mock document by Walter Wippersberg entitled “Chicken Festival” (“Das Fest des Huhnes”, 1992), which is a parody of travel films of an anthropological nature and a satire on Austrians and their culture and behaviour of white people in general in their relations with “strangers”. The author follows, among others, the ways of evoking humour in the “Chicken Festival” and the process of creating in the mock-document a non-existent celebration, associated with a non-existent cult, out of elements of reality.
4

Saturn – wstydliwe (?) początki austriackiego filmu fabularnego

100%
Kosińska-Krippner B.
Kwartalnik Filmowy
|
2022
|
issue 117 Kino nieznane/ukryte
124-142
PL
Johann Schwarzer (1880-1914) założył w Wiedniu pierwszą austriacką wytwórnię filmową, Saturn-Film, w której w latach 1906-1910 powstawały wyłącznie filmy erotyczne, dzisiaj uznane za pierwsze filmy fabularne zrealizowane w Austrii przez Austriaków. Dzięki intensywnym międzynarodowym poszukiwaniom pracownikom Österreichische Filmarchiv udało się odnaleźć w sumie ponad 30 produkcji z tej wytwórni, przez lata uznawanych za zaginione. W tek- ście została naszkicowana krótka historia Saturna i charakterystyka wybranych filmów Schwarzera. Autorka wskazała też na problemy z zaakceptowaniem przez niektórych austriackich badaczy erotycznych początków rodzimej kinematografii, czego skutkiem było zniekształcanie historycznej rekonstrukcji filmografii austriackiej.
EN
Johann Schwarzer (1880-1914) founded in Vienna the first Austrian film company, Saturn-Film, which in 1906-1910 produced only erotic films, today considered the first feature films made in Austria by Austrians. Thanks to an intense international search, the employees of Österreichische Filmarchiv managed to find a total of over 30 films from this studio, which for years had been considered lost. The text outlines a short history of Saturn and the characteristics of selected films by Schwarzer. The author of the article also points out the reluctance of, inter alia, some Austrian film historians, in accepting the erotic origins of their native cinematography, which resulted in a distortion of the historical reconstruction of Austrian filmography.
5

Avi Mograbi. Gonzo-dokumenty

100%
Kosińska-Krippner B.
Kwartalnik Filmowy
|
2021
|
issue 115 Film formy, film treści
102-126
PL
Urodzony w 1956 r. Avi Mograbi uchodzi za jednego z najważniejszych, ale też najbardziej kontrowersyjnych izraelskich filmowców swojego pokolenia. Realizuje filmy polityczne, w których konsekwentnie krytycznie ocenia kondycję społeczeństwa Izraela i politykę tego kraju, zwłaszcza wobec Palestyny. Realizując filmy na pograniczu fikcji i faktu, twórca ten wypracował wyrazistą poetykę autorską; jego filmy funkcjonują głównie jako dokumenty i do tej normy stylistycznej on sam się odnosi, ale robi to na własnych zasadach. Mograbi eksperymentuje z językiem filmowym w kontekście rozwiązań narracyjnych i warsztatowo-stylistycznych. Ze względu na specyfikę wykorzystywania dokumentalności w dziełach Mograbiego autorka skojarzyła metodę twórczą reżysera z gonzo-dziennikarstwem i na przykładzie wybranych filmów przeanalizowała konkretne jej realizacje. Szczególna strategia reżysera rzuca światło na naturę „rzeczywistości” w filmach dokumentalnych i ujawnia sposób, w jaki rzeczywistość determinuje zarówno tworzenie filmów, jak i samego filmowca.
EN
Born in 1956, Avi Mograbi is considered to be one of the most important, but also most controversial Israeli filmmakers of his generation. He makes specific political films, consistently criticizing the condition of the Israeli society and the state’s policy, especially towards Palestine. Making films at the intersection of fiction and facts, he developed his own, distinct poetics; his films function mainly as documents, and he himself refers to this stylistic norm, but he does it on his own terms. Mograbi experiments with both narrative and stylistic solutions. Due to the specificity of his use of the documentary, the author of the article associated the director’s creative method with gonzo-journalism. The specific implementations of his strategy are analyzed on the example of selected films, sheding light on the nature of “reality” in documentaries and the way in which reality determines the creation of films and the filmmaker himself.
6

Problemy genologiczne z pejzażem telewizyjnym. Propozycja klasyfikacji faktualnych gatunków hybrydowych i gatunków „reality TV”

100%
Kosińska-Krippner B.
Kwartalnik Filmowy
|
2020
|
issue 112 Polski dokument, polska animacja
38-64
PL
3 8 K w a r t a l n i k F i l m o w y 1 1 2 ( 2 0 2 0 ) s . 3 8 - 6 4 „Kwartalnik Filmowy” nr 112 (2020) ISSN: 0452-9502 (Print) ISSN: 2719-2725 (Online) h ttps://doi.org/10.36744/kf.556 © Creative Commons BY-NC-ND 4.0 Beata Kosińska-Krippner Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk https://orcid.org/0000-0001-8096-9708 Problemy genologiczne z pejzażem telewizyjnym. Propozycja klasyfikacji faktualnych gatunków hybry- dowych i gatunków r e a l i t y T V Abstrakt Synkretyzm i hybrydyzacja wpisane w definicję gatunku fil- mowego dla licznych form telewizyjnych, które pojawiły się w czasach neotelewizji, stały się wyróżnikami gatunkowymi. Fala docusoap w połowie lat 90. XX w. i dynamiczne roz- przestrzenianie się innych gatunków hybrydowych sprawiły, że wielu widzów i komentatorów czuło się zagubionych w te- lewizyjnym pejzażu genologicznym. W Polsce historia powtó- rzyła się na fali kolejnej proliferacji nowych gatunków telewizyjnych i pojawienia się scripted-docu . Ponowny chaos pojęciowy dotknął jednak tym razem także prac naukowych. Autorka odnotowuje zjawisko wtórnego rozmywania poję- ciowego nazw gatunkowych z obszaru genologii telewizyjnej w drugiej dekadzie XXI w. Opisuje zmagania badaczy z kla- syfikowaniem i nazywaniem telewizyjnych gatunków hybry- dowych oraz konsekwencje problemów genologicznych. Przedstawia także propozycję klasyfikacji telewizyjnych ga- tunków granicznych mającą pomóc w częściowym zapano- waniu nad pojęciowym chaosem na tym obszarze. Autorka oddziela grupę hybryd faktualnych od hybryd reality TV.
EN
S yncretism and hybridization, inscribed in the definition of the film genre, have become a genre distinguishing feature for many television forms that appeared in the times of neo- television. The docusoap wave in the mid-1990s and the dy- namic proliferation of other hybrid genres made many viewers and commentators feel lost in the TV genre land- scape. In Poland, history repeated itself with another wave of proliferation of new TV genres and the emergence of scripted-docu. However, this time the conceptual chaos also affected scientific works. The author identifies the phe- nomenon of secondary conceptual blurring of genre names from the area of television genology in the second decade of the 21st century. Using a few selected examples, she des- cribes the struggle of researchers with classifying, and above all naming, television hybrid genres, and the conse- quences of genological problems. She also presents a pro- posal for the classification of borderline television genres, which is to help partially control the conceptual chaos in this area. In her classification, the author separates the group of factual hybrids from reality TV hybr
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.