Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Jedną z dominujących form tak zwanego oporu podatkowego jest unikanie opodatkowania polegające na wykorzystywaniu legalnych metod minimalizacji obciążenia podatkowego. Z punktu widzenia podatnika działaniem racjonalnym jest zachowanie, które prowadzi do minimalizacji obciążenia podatkowego. W konsekwencji uwaga ustawodawców skupia się na przeciwdziałaniu opisanym tendencjom poprzez wykorzystywanie uregulowań międzynarodowego prawa podatkowego, jak również w drodze wprowadzania wewnętrznych przepisów mających na celu przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie regulacji dotyczących dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług oraz w Ordynacji podatkowej określanych jako sankcje podatkowe, których podstawowym celem jest zapobieżenie unikaniu opodatkowania.
EN
One of the dominant forms of so-called tax resistance is tax avoidance, involving the use of legal methods to minimise the tax burden. From the taxpayer’s point of view, rational behaviour is behaviour that minimises the tax burden. As a consequence, the attention of the legislators focuses on counteracting the above described trends by using the regulations of international tax law, as well as by introducing internal regulations aimed at counteracting tax avoidance. The purpose of the article is to present the regulations regarding additional tax liability in value added tax and in Tax Ordinance known as tax sanctions, whose primary purpose is to prevent tax avoidance.
EN
The paper therefore explores the analysis of selected changes which have been implemented and which are commonly referred to as “the tightening of the tax system.” This is the reaction to those behaviors within legal and commercial exchanges which could be classified as a misuse of the tax system. The paper collates the most important, in the author’s opinion, possible legal responses to exchange situations having as their consequence an impairment or threat to the financial interest of the state, including, in particular, the phenomenon for which the standard term in criminal law dogma is the tax loss. In the paper, possible methods of countering tax losses in the tax system will be addressed, while identifying mechanisms which are relevant for the legal construction and specificities of the tax on goods and services. The existing legal regulations are not sufficient for preventing fiscal fraud; the structure of the tax itself and the rules on setting the tax rates are the source of the threats encountered, while the expectations placed upon the valued added tax by the EU and the Member States are not met.
PL
Przedmiotem rozważań jest analiza dokonanych wybranych zmian, które zwykło się powszechnie nazywać „uszczelnianiem systemu podatkowego”. Jest to reakcja na te zachowania obrotu prawno gospodarczego, które można kwalifikować jako nadużycia systemu podatkowego. Artykuł stanowi zestawienie najistotniejszych w ocenie autora możliwych środków reakcji prawnej na zaistnienie w obrocie zdarzeń, których konsekwencją jest naruszenie lub zagrożenie naruszenia interesów finansowych państwa, w tym w szczególności wystąpienie zjawiska określanego normatywnie w dogmatyce prawa karnego jako uszczuplenie podatków. W artykule poruszona zostanie problematyka możliwych sposobów przeciwdziałania „nieszczelności” w systemie podatkowym, ze wskazaniem mechanizmów właściwych dla konstrukcji prawnej i specyfiki podatku od towarów i usług. Istniejące regulacje prawne nie są wystarczające, aby uniknąć występowania nadużyć fiskalnych, konstrukcja samego podatku i zasady ustalania stawek są źródłem występujących zagrożeń, oczekiwania jakie UE i państwa członkowskie pokładają w podatku od wartości dodanej nie są spełnione.
UK
5 жовтня 2018 року набув чинності Закон від 20 липня 2018 року про перетворення права безстрокового користування земельною ділянкою, забудованою для житла, у право власності на цю земельну ділянку. Відповідно до Закону з 01 січня 2019 р. в т.ч. громади  перестали бути власниками земель, забудовуваних для житлових потреб, які залишалися у безстроковому користуванні, а існуючі постійні користувачі стали за законом власниками цієї землі. У зв’язку з перетворенням нові власники майна були зобов’язані нести т. зв «Оплати за перетворення», що сплачується до 31 березня кожного року протягом 20 років від дати конвертації, або у вигляді окремої одноразової плати. З огляду на змінене правове регулювання виникло принципове питання, чи є перетворення права безстрокового користування нерухомим майном у право власності на нерухоме майно в силу закону, як, наприклад, у даному випадку, постачанням товарів у розумінні ст. 14 абзац. 2 літ. а) у зв'язку зі ст. 2 абзац.1 літ. а) Директиви 2006/112.
RU
5 октября 2018 года вступил в силу Закон от 20 июля 2018 года о преобразовании права вечного пользования землей, застроенной для жилищного строительства, в право собственности на такую землю. В соответствии с этим законом с 1 января 2019 года, в частности, муниципалитеты перестают быть собственниками земли, застроенной для жилищного строительства, которая оставалась в вечном пользовании, а предыдущие владельцы вечного пользования становятся собственниками данной земли по закону. В связи с преобразованием новые владельцы недвижимости обязаны уплатить так называемый «преобразовательный сбор», подлежащий уплате до 31 марта каждого года в течение 20 лет, начиная с даты преобразования, или в виде определенного единоразового сбора. На фоне измененного таким образом правового регулирования возник фундаментальный вопрос о том, является ли преобразование права вечного пользования в право собственности на недвижимое имущество по закону (как в обстоятельствах данного дела) реализацией товаров в понимании Статьи 14(2)(a) в сочетании со Статьей 2(1)(a) Директивы 2006/112.
EN
On 5 October 2018, the Act of 20 July 2018 on the transformation of the right of perpetual usufruct of land developed for housing purposes into the ownership right to this land entered into force. Pursuant to the Act, as of 1 January 2019, the commune and other entities ceased to be the owners of land developed for residential purposes, which remained in perpetual usufruct, and the existing perpetual usufructuaries became, by operation of law, the owners of the land in question. Due to the transformation, the new property owners were obliged to pay the so-called “conversion fee”, payable by 31 March of each year for a period of 20 years from the date of conversion or as a specific one-off fee. In view of the amended legal regulation, a fundamental question. arose whether the conversion of the right of perpetual usufruct into the right of ownership of real estate by operation of law, such as in the circumstances of the case at hand, constitutes a supply of goods within the meaning of Article 14 (2) (a) in conjunction with Article 2 (1) (a) of Directive 2006/112/WE.  
PL
W dniu 5 października 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów. Na mocy powołanej ustawy z dniem 1 stycznia 2019 r. m.in. gminy przestały być właścicielami gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe, które pozostawały w użytkowaniu wieczystym, a dotychczasowi użytkownicy wieczyści stali się z mocy prawa właścicielami przedmiotowych gruntów. Z tytułu przekształcenia, nowi właściciele nieruchomości zobowiązani zostali do ponoszenia tzw. „opłaty przekształceniowej”, wnoszonej do 31 marca każdego roku przez okres 20 lat, licząc od dnia przekształcenia, lub w postaci określonej opłaty jednorazowej. Na tle tak zmienionej regulacji prawnej pojawiło się zasadnicze pytanie, czy przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości z mocy prawa, takie jak w okolicznościach przedmiotowej sprawy, stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 14 ust. 2 lit. a w zw. z art. 2 ust. 1 lit. a dyrektywy 2006/112/WE.  
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.