Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The presented considerations do not propose to explicate another theory, but aim at examining the problem of isolation in both spatial (isolated space), interpersonal (isolated calls) and personal (escape from isolation) aspects. The phenomenon of isolation can be seen as a stable point of reference for the characterisation of an organisation, and for an analysis of human behaviour. The inspiration to undertake this subject came from the works of Hopper, in particular his painting Nighthawks, capturing the phenomenon of glass isolation. ‘Isolation in a firm’ is discussed on the basis of two dramatic plays: Top Dogs by Urs Widmer and After the Rain by Sergi Belbel. The notion of isolation in glass buildings is considered according to the approach of Mieczysław Ciosek, concerning the system of relations between man and his surroundings, which are closed in some way.
PL
Poetycka wrażliwość wizualna Juliana Tuwima ukazuje rzeczywistość między widzialnym a niewidzialnym. Transformacja różnych obrazów w wierszu Kobiece zależy nie tylko od skierowania wzroku fizycznego czy ukierunkowaniu spostrzeżenia, ale także od odczytania intencji samego twórcy w doświadczeniu wizualnym potencjalnego odbiorcy. Od obrazu nie sposób uciec. Obok obrazów zewnętrznych istnieją także wewnętrzne – jak definiuje Maria Poprzęcka – wewnętrzne, widziane zamkniętymi oczyma. Obraz zewnętrzny lub wewnętrzny jest zawsze formą wyrażenia działań artystycznych. Widzenie obrazów to podwójne spotkanie: z malowaną słowem frazą wiersza i malującym owe poetyckie impresje poetą. W wierszu Kobiece pojawiają się różne wizerunki kobiet ukazane z motywem wodnej kąpieli na wielu obrazach w dziejach historii sztuki, a mianowicie od Narodzin Wenus Sandro Botticellego, Wenus z lustrem Diego Velázqueza, Kąpiącej się Jeana Augusta Dominiqua Ingresa do Wielkich kąpiących się Paula Cézanne`a, Kobiety z miednicą Edgara Degasa, Modelek Georgesa Seurata i Pochylającej się kobiety Pierre`a Bonnarda. Wizerunek kobiety w utworze Tuwima podlega ciągle zmianie i przemianie, to obraz niedokończony i nieodgadniony podobnie jak natura kobieca.
EN
The poetic visual sensibility of Julian Tuwim shows the reality between the vis- ible and the invisible. Transformation of different images in the poem The Feminine depends not only on the physical sight or direction of gaze, but also on reading the intentions of the artist in the visual experience of the potential recipient. It is impossible to escape image. Apart from external images, there are also internal ones – as defined by Maria Poprzęcka – seen through the closed eyes. In - ternal or external image is always a form of expression of artistic activities. Seeing images is a double encounter: with the poetic phrase painted with a word, and the poet painting those poetic impressions. In the poem The Feminine, there are different images of women shown with the theme of water bath in many paintings in the history of art, namely The Birth of Venus by Sandro Botticelli, Venus with a Mirror, Diego Velázquez, The Bathing Woman by Jean August Dominique Ingres, Bathers by Paul Cézanne, Woman in the Bath by Edgar Degas, Models by Georges Seurat and Woman Leaning on Her Elbow by Pierre Bonnard. The image of a woman in Tuwim’s poem is still subject to change and transformation, it is an image unfinished and inscrutable as feminine nature.
RU
В данной статье исследуются некоторые типы использования в контексте эллипсиса односторонне аккомодированных дополнений предиката и представлены методы аналитических приемов с целью выявления и заполнения „пустых” мест синтаксической схемы предложения. В качестве текстуального материала в работе используются современные польские новеллы. В зависимости от количества нагроможденных предикатом аргументов и от заполнения или незанолнения их позиций выделено эллипсис второго аргумента двуаргументного предиката, эллипсис второго или третьего аргумента трехаргументного предиката. Четвертую группу создают предложения с эллипсисом, в котором предикат дополняется инфинитивом Высказывание, из которого элимииируется определенный компонент, необходимо сопоставлять с основой отнесения. Грамматическую форму недостающего элемента всегда можно определить, исходя из формально-синтаксической модели предиката. В свою очередь, интерпретация значения недостающего элемента зависит от основы отнесения. Предложение с эллипсисом, в котором предикат дополняется инфинитивом, чаще всего выполняет функцию подтверждения или отрицания содержании заданного раньше вопроса, или функцию согласия или запрета осуществления действия, о котором повествуется в основе отнесения. Контекстный эллипсис рассматривается в статье как нулевой показатель связи между предложениями, как норма и закономерность текстового единства. В связи с конденсацией содержания u эллиптических высказываниях, которая усиливает их языковую экспрессию, данного типа показатели связности характерны преимущественно для диалогической речи и для повествования от первого лица.
4
100%
RU
Употребление личного местоимения „я, ты, он...” в польском языке излишнее; личная флексия глагола является однозначным показателем категории лица. Только лишь, когда личное местоимение выполняет роль сигнализатора логического акцента, можно считать его применение нормированным и обоснованным. В устной речи введение в высказывание местоимения „я” в роли субъекта не всегда связано с сознательным намерением подчеркнуть и экспонировать это выражение. Авторы текстов часто не производят перемещение акцента в предложении, не подчеркивают особо местоимение. Местоимение становится тогда редундантным элементом. Кажется, что такого рода введение „я” в предложение, вытекает из межанического заполнения места субъекта. „Я ”, - это элемент, который очень легко воссоздать, это единственная форма, способная появиться в этом месте и поэтому автор во время формирования определенного высказывания может, без какиж-либо умственных усилий, ввести местоимение в предложение. Местоимение „я” злоупотребляется особенно часто в тех партиах неупорядоченного, хаотичного текста, когда говорящее лицо подготавливается к высказыванию самого существенного содержания, ищет для него лучших определений, а также в конструкциях, выражающих отношения знакомства, чаще всего, имеющих характер вставленных в текст высказываний.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.