Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
In order to understand the significance of the Tractarian Movement in Oxford, one has to examine the political and religious context of Europe after the French Revolution. Particularly, the author of the article outlines the situation in Great Britain in the first half of the 19th century and the meaning of its parliamentary reforms. Then, one can understand the Tractarian Movement as a conservative reaction against liberal changes within the Church and State. The leaders of the Movement (R.H. Froude, J. Keble, J.H. Newman, E.B. Pusey) tried to oppose the admission of dissenters into the English parliament, the State’s Erastian polity and decrease of the Church of England’s authority. Their publications lead to unexpected conclusions about the position of the Church of England and its authority. Some of these conclusions undermined the constitution of the English established Church, as they looked in favour of the doctrines of the Church of Rome: one of these doctrines was institutional separation of Church and State.
Horyzonty Polityki
|
2016
|
vol. 7
|
issue 19
101-207
PL
Monografia Kai Gadowskiej podejmuje istotne we współczesnych naukach politycznych, prawnych i administracyjnych zagadnienie służby cywilnej. Samą służbę cywilną określić można jako najmłodszą działkę polskiej administracji, gdyby bowiem nie liczyć okresu dwudziestolecia międzywojennego (początków budowy służby cywilnej) i Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (w którym służbę cywilną likwidowano), należałoby stwierdzić, że pierwsza w III Rzeczpospolitej Polskiej ustawa o służbie cywilnej (1996 r.) i część wprowadzanych przez nią rozwiązań i instytucji liczą dopiero dwadzieścia lat...
PL
Artykuł jest próbą podjęcia refleksji nad miejscem zwyczaju i tradycji w brytyjskiej konserwatywnej tradycji myślenia o polityce. Postawiony zostaje problem, na ile wartości te są dla konserwatystów autonomiczne, a na ile zależne od konkretnych idei i treści porządku politycznego. Wyodrębniono cztery zasadnicze podejścia do zwyczaju i tradycji ze względu na ich funkcje oraz wartość: trzy pozytywne i jedno, co ciekawe, negatywne. Rozważania prowadzone są na podstawie koncepcji: Johna Fortescue, Richarda Hookera, Edmunda Burke'a, Thomasa Carlyle'a oraz Gilberta Keith Chestertona.
Horyzonty Polityki
|
2014
|
vol. 5
|
issue 13
113-127
PL
The nineteenth century Oxford Movement, formed mostly by Anglican clergymen, is known to have produced the Anglo-Catholic wing in the Church of England; nonetheless, it also had an important political dimension, ignored by scholars for a long time. One of its core political ideas was a conviction about the necessity of a certain type of union of Church and State. I shall focus on seven of the arguments that the Oxford Movement presented for such a model, which have been reconstructed after examining its writings. The first argument shows the Movement’s adherence to historical English patterns of the union of Church and State. The second presents some of the criticism of a model of separation. The third and fourth outline two important theories of the Oxford Movement: the incorporation of the Church into the State and the theological superiority of the Church over the State. The fifth is in fact a set of arguments for assessing various historical political models and events. The next argument refers to Richard Hooker’s conditions for the union of Church and State, while the last reconstructs the Oxford Movement’s way of thinking on relations between morality, religion and politics, and therefore the philosophical justification of their political idea.   Ruch oksfordzki, utworzony w XIX wieku głównie przez anglikańskich duchownych, zaowocował nie tylko powstaniem w Kościele anglikańskim stronnictwa anglokatolickiego, ale i, czego niemal nie dostrzegają jego badacze, interesującą spuścizną w zakresie idei politycznych. W centrum namysłu politycznego członków ruchu znajdowała się refleksja nad określeniem właściwego modelu związku państwa z Kościołem, związku będącego, ich zdaniem, koniecznym. W niniejszym artykule rekonstruuję siedem argumentów stosowanych przez ruch oksfordzki dla wykazania tej konieczności. Pierwszy odwołuje się do historycznych, angielskich wzorców związku Kościoła i państwa. Drugi zarysowuje krytykę modelu rozdziału Kościoła od państwa. Trzeci i czwarty to prezentacja teorii inkorporacji państwa do Kościoła i teologicznej supremacji Kościoła nad państwem. Argument piąty to zbiór odwołań do historycznych modeli relacji Kościół – państwo i ich ocen. Argument szósty powołuje się na przemyślenia Richarda Hookera dotyczące relacji Kościół – państwo, a siódmy rekonstruuje relacje między moralnością, religią a polityką stanowiące również uzasadnienie dla proponowanego przez ruch oksfordzki modelu.
Horyzonty Polityki
|
2015
|
vol. 6
|
issue 16
109-124
PL
W artykule analizie poddano realizowanie standardu politycznej neutralności służby cywilnej u początków jej budowy w III Rzeczypospolitej Polskiej. Standard ten po raz pierwszy został wpisany do polskiego prawa wraz z ustawą o służbie cywilnej z 1996 roku, będącą pierwszą ustawą w tym temacie od 1922 roku. Znalazł się następnie w polskiej Konstytucji z 1997 roku oraz w kolejnych ustawach o służbie cywilnej. Główne pytanie badawcze brzmi: czy u początków budowy polskiej służby cywilnej był on faktycznie przestrzegany? Poszukując odpowiedzi na to pytanie, analizie zostaje poddana sama ustawa z 1996 roku, jak i dokonana na jej podstawie rekrutacja na stanowiska pracy w służbie cywilnej.Wydaje się bowiem, że autentyczne zachowanie standardu politycznej neutralności przy rekrutacji do służby cywilnej pozwoliłoby na stwierdzenie jej faktycznej neutralności politycznej. Szczegółowemu badaniu poddano zwłaszcza trzy aspekty rekrutacji. Pierwszy dotyczy samej listy i profili osób, któredopuszczono do postępowania kwalifikacyjnego. Drugi – formy przeprowadzanych egzaminów kwalifikacyjnych oraz ich niejasnych, zmiennych kryteriów. Trzecito przyglądnięcie się profilom osób, które pozytywnie przeszły przez egzaminy kwalifikacyjne i zajęły stanowiska w wyższej służbie cywilnej, przede wszystkim jako dyrektorzy generalni urzędów. Wnioski z przeprowadzonych badań, zaprezentowane na końcu artykułu, wskazują, że w procesie rekrutacji – a zatem i w procesie budowy polskiej służby cywilnej w latach 1996-1997 – nie znalazła zastosowania deklarowana prawnie zasada politycznej neutralności służby cywilnej.
6
100%
EN
This essay outlines the religious and political situation in England during the eight years of Edward’s reign. First, we will indicate the main points of conflict during the Reformation, the position of the secular ruler and changes in confession of faith made by Edward’s predecessor – Henry VIII (1509 -1547). The main part of the essay will show the group of English protestants gathered around the juvenile king – with arcbishop of Canterbury Thomas Cranmer as the leader of this group. They will be indicating some interesting justifications for the dominance of the secular ruler over the Church. We will also present certain laws supporting the king’s and parliament’s powers. That strong position of English ruler allowed him to force religious reforms in the protestant spirit: we are also to describe the doctrinal and liturgical changes made by Edward, his tutors and counsellors. In the protestant group of that time we can see two fractions, differing themselves in the method of advancing protestant reforms. Finally, we are to mention the character of religious reforms made by Edward’s successors in the sixteenth century: this comparison should help us perceive the originality and radicalism of Edwardian protestant order.
Horyzonty Polityki
|
2018
|
vol. 9
|
issue 27
101-123
PL
CEL NAUKOWY: Celem niniejszego artykułu jest prezentacja wyników badań nad nową ewangelizacją (oraz ewangelizacją), a zwłaszcza zweryfikowanie, czy, a jeśli tak, na jakie sposoby nowa ewangelizacja przezwycięża lub może przezwyciężyć sekularyzację Kościoła. PROBLEM I METODY BADAWCZE: W artykule zastosowano przegląd materiałów źródłowych oraz opracowań, a zwłaszcza analizę dokumentów Kościoła (głównie Soboru Watykańskiego II oraz papieży), a także literatury przedmiotu będącej spisanym doświadczeniem katolickich praktyków nowej ewangelizacji zdolnych do oddania swojej refleksji w sposób poważny i naukowy. PROCES WYWODU: W procesie wywodu wykorzystana została analiza materiałów źródłowych oraz wtórnych. Rozpoczyna się on omówieniem terminów przywołanych w tytule, a kończy wysnuciem wniosków. W jego trakcie nakreślone zostały niektóre z najważniejszych aspektów związanych z nową ewangelizacją. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Proces argumentacji kończy się stwierdzeniem, że nowa ewangelizacja jest sposobem na przezwyciężenie sekularyzacji Kościoła. Rzeczywistość niesiona przez nową ewangelizację – nowe życie, osobista relacja z Bogiem przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym – wraz z towarzyszącymi jej aspektami, posiada wielką moc i wywiera na wiele sposobów znaczący wpływ na współczesną umysłowość świecką, przemieniając jej myślenie i działanie w kategorie nie-sekularne. Realizacja wizji nowej ewangelizacji stanowi jednak dla Kościoła niebagatelne wyzwanie. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Zaprezentowane wyniki badań można nazwać innowacyjnym spojrzeniem na rolę Kościoła – podkreślającym jego rolę misyjną. Nakreślona wizja nowej ewangelizacji jest jednak mocno osadzona w dokumentach Kościoła i nauczaniu papieży po Soborze Watykańskim II. Z uwagi na ograniczenia wielkościowe nie omówiono w artykule wszystkich aspektów nowej ewangelizacji, a niektóre z przedstawionych znacząco skrócono – z tego powodu jedne i drugie domagają się dalszych badań (szczegółowe rekomendacje zawarto na końcu artykułu).
PL
Głównym celem artykułu jest przedstawienie relacji między sekularyzacją a posoborowymi wezwaniami Kościoła katolickiego do ewangelizacji, w tym w nowym etapie ewangelizacji, a także przedstawienie relacji między ideą uniwersytetu kościelnego papieża Franciszka a nowym etapem ewangelizacji. Dla realizacji tego celu zdefiniowano i zaprezentowano znaczenia sekularyzacji, nowego etapu ewangelizacji oraz idei uniwersytetu kościelnego, co też może wypełniać – w pewnym stopniu – lukę badawczą nad nowym etapem ewangelizacji (pokazanym tutaj w odniesieniu do ewangelizacji i nowej ewangelizacji) oraz Franciszkowej idei uniwersytetu kościelnego. W artykule ukazuje się, że wezwania do ewangelizacji są spowodowane dostrzeżeniem przez Kościół katolicki trendu sekularyzacyjnego, oraz że uniwersytet kościelny w nowym etapie ewangelizacji otrzymał jasne zadanie ewangelizacyjne.
EN
The main goal of this article is to present the relationship between secularization and the Catholic Church’s post-conciliar call for evangelization, including the new phase of evangelization, as well as to present the relationship between Pope Francis’ idea of an ecclesiastical university and the new phase of evangelization. To realize this aim, meanings of secularization, the new phase of evangelization and the idea of an ecclesiastical university are defined and presented, which in itself fills – to some extent – a research gap on the new phase of evangelization (shown here concerning evangelization and the new evangelization) and Francis’ idea of an ecclesiastical university. The paper argues that the call for evangelization is due to recognizing the secularization trend by the Catholic Church and that every ecclesiastical university receives the clear task of evangelization in the new phase of evangelization.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.