Search results

1

The Libertarian Argumentation Ethics, the Tranascendental Pragmatics of Language, and the Conflict-Freedom Principle

100%

Slenzok N.

Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

|

2022

|

vol. 58

35-64

PL

Celem prezentowanego artykułu jest wskazanie związków zachodzących pomiędzy Hansa-Hermanna Hoppego libertariańską etyką argumentacyjną a transcendentalną pragmatyką Karla-Otto Apla ze szczególnym uwzględnieniem zaproponowanej przez tego ostatniego myśliciela konsensualnej teorii prawdy. Dokładniej rzecz ujmując, zdaniem autora teoria Hoppego jest logicznie zależna od Apla poglądów na kwestię prawdy. Oryginalne argumenty Apla wypełniają bowiem kluczowe luki w dokonanym przez Hoppego ugruntowaniu tzw. "a priori komunikacji i argumentacji". Dodatkowo, artykuł zawiera argumentację na rzecz interpretowania etyki Hoppego jako teorii racjonalnej wolności od konfliktów, czemu najlepiej odpowiada właśnie podejście transcendentalno-pragmatyczne. Wreszcie, autor wysuwa kilka uwag odnośnie do najpopularniejszych obiekcji przeciwko teorii Hoppego, które przezwyciężyć można na bazie transcendentalnej pragmatyki i zasady wolności od konfliktów.

EN

The purpose of the presented paper is to showcase the links between Hans-Hermann Hoppe’s libertarian argumentation ethics and Karl-Otto Apel’s transcendental pragmatics with a special reference to the consensus theory of truth proposed by the latter thinker. More specifically, the author contends that Hoppe’s theory is logically contingent on Apel’s views on truth in that some crucial gaps in Hoppe’s grounding of the so-called “a priori of communication and argumentation” are filled by Apel’s original arguments. Additionally, the paper provides a case for interpreting Hoppe's ethics as a theory of rational conflict-freedom, which seems to cohere best with the transcendental-pragmatist approach. Finally, the author offers a few remarks on how the most common objections against Hoppe's theory can be overcome on the basis of the transcendental pragmatics and the conflict-freedom principle.

2

Ludwig von Mises as a Philosopher of Science. Towards Epistemological Foundations of Praxeology

100%

Slenzok N.

Konteksty Społeczne

|

2014

|

vol. 2

|

issue 1

EN

Presented paper highlights the methodological approach towards economic science elaborated by one of the most influential proponents of the Austrian School of Economics, Ludwig von Mises. Since author's main attempt was to consider Mises as a philosopher, his contributions to methodology are described with a special regard to their philosophical, particularly epistemologicalfoundations. An image ofMises that emergesfrom the article is the one of a profound thinker who came up with a truly wide-ranging thought, covering issues such as the proper method of economics, methodological monism and pluralism, an autonomy of the humane sciences as well as their epistemological status, and - finally - classical problems of western philosophy, namely the questions of the sources and limits of human knowledge, realism and idealism, determinism and indeterminism, the existence of a free will, and the body-mind problem. Even though Mises declared himself to be just an economist and many philosophical remarks are given in his works merely as hints, it seems as if he was fully aware of the complex matters which the economic science relies upon. In terms of the methodology of humane sciences, primarily economics, Mises invented a new understanding of the a priori method: the system of claims logically derived from the self-evident action axiom that has become a starting point of the contemporary Austrian School of economic analysis ever since. Having taken the position of a methodological dualism, he introduced the distinction between the realms of natural and humane sciences, which was the reason for his sharply critical assessment of the neopositivist ideal of an unified science. In the field offundamental questions ofphilosophy, Mises appears to be supportivefor Kantian trancscendentalism, nonetheless authorfinds his standpoint modified around a couple ofinnovationsfollowingfrom the Misesian praxeology, for instance a theory of a priori forms as tools of action or the hypothesis of their evolutionary genesis. In author's opinion, it makes Mises a so called "activist kantian".

PL

Prezentowany artykuł naświetla metodologiczne podejście do nauki ekonomii rozwinięte przez jednego z najbardziej wpływowych przedstawicieli austriackiej szkoły ekonomicznej Ludwiga von Misesa. Ponieważ głównym zamysłem autora było dokonanie charakterystyki Misesa jako filozofa, jego wkład w dziedzinę metodologii zostały opisany ze szczególnym uwzględnieniem fundamentów filozoficznych (w szczególności: epistemologicznych), z których wyrasta. Z artykułu wyłania się obraz głębokiego myśliciela, który pozostawił po sobie myśl autentycznie wielowątkową, obejmującą zagadnienia takie jak: właściwa metoda ekonomii, metodologiczny monizm i pluralizm, autonomia nauk o człowieku oraz ich epistemologiczny status i wreszcie - klasyczne problemy filozofii Zachodu, a mianowicie pytania o źródła i granice ludzkiej wiedzy, realizm i idealizm, determinizm i indeterminizm, istnienie wolnej woli czy problem ciało-umysł. Mimo że sam Mises uważał się jedynie za ekonomistę i wiele spośród sformułowanych przezeń uwag filozoficznych przybiera w jego dziełach postać zaledwie sugestii, wydaje się on w pełni świadom skomplikowanej filozoficznie materii, na której wspiera się nauka ekonomii. W zakresie metodologii nauk humanistycznych, w szczególności ekonomii, Mises wypracował nowe rozumienie metody apriorycznej jako systemu twierdzeń logicznie wyprowadzanych z oczywistego aksjomatu działania, który stał się odtąd punktem wyjścia dla analizy ekonomicznej prowadzonej w ramach szkoły austriackiej. Zająwszy stanowisko metodologicznego dualizmu, Mises wprowadził wyraźne rozróżnienie pomiędzy domenami nauk przyrodniczych i ekonomicznych, z czym wiązała się jego ostro krytyczna recepcja neopozytywistycznego ideału nauki zunifikowanej. W odniesieniu do fundamentalnych problemów filozofii, Mises prezentuje się jako zwolennik kantowskiego transcendentalizmu. Niemniej jednak autor artykułu uznaje jego stanowisko za zmodyfikowane w oparciu o kilka innowacji wywodzących się z prakseologii. Na przykład rozumienie apriorycznych form jako narzędzi działania czy też hipoteza o ich ewolucyjnej genezie. W opinii autora daje to podstawę do scharakteryzowania Misesa jako „aktywistycznego kantysty".

3

Problem demokracji totalitarnej w filozofii politycznej libertarianizmu

100%

Slenzok N.

Studia nad Autorytaryzmem i Totalitaryzmem

|

2018

|

vol. 40

|

issue 2

5-25

EN

The aim of the paper involves presentation and evaluation of the concept of totalitarian democracy, which is to be found in the works of the libertarian political philosophy proponents: Murray N. Rothbard and Hans-Hermann Hoppe. In the course of our analysis, the author formulates following tenets. Firstly, although libertarian thinkers do not employ the expression „totalitarian democracy” themselves, that notion can be successfully identified in their writings. To Rothbard and Hoppe democracy — including the liberal one — is a totalitarian system by nature. It is supposed to stem from democratic regime’s lust for taking control over all aspects of individual’s life (in libertarian terms: all aspects of the use of private property), as well as from the inherent fallacies of liberal safeguards, designed in order to protect democracy from degradation to mere tyranny of majority, such as the rule of law, constitutionalism, and checks and balances principles. Secondly, in author’s judgement, however Rothbard’s and — in particular — Hoppe’s critique of democracy should be considered consistent with libertarian ideals, it appears to a certain extent exaggerated also in their light.

Refine search results

1 Analiza i Egzystencja. Czasopismo Filozoficzne

1 Konteksty Społeczne

1 Studia nad Autorytaryzmem i Totalitaryzmem

3 Slenzok N.

1 2022

1 2018

1 2014

The Libertarian Argumentation Ethics, the Tranascendental Pragmatics of Language, and the Conflict-Freedom Principle

Ludwig von Mises as a Philosopher of Science. Towards Epistemological Foundations of Praxeology

Problem demokracji totalitarnej w filozofii politycznej libertarianizmu