Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The ways post-communist countries develop are fundamentally different. The democratic transition that began in these countries almost simultaneously resulted in the formation of various political regimes in the post-communist space after more than 25 years of transformation – from consolidated democracies in Central and Eastern Europe and the Baltics, to openly autocratic political regimes in Asian republics, Belarus and Russia. Some authors believe that it is the ”distance to Brussels” that determines the level of democracy development in post-communist countries. But the “distance to Moscow” determines political transition too. That is, the depth of integration with Brussels, on the one hand, and Moscow, on the other, determines the quality of a political regime. All this gives grounds for the hypothesis that convergence can both stimulate democratization processes and cause their regression. So, my research sought to addresses such questions: What impact did external factors in their politics? Why convergence processes are so important for democratic transition post-communist countries of East Europe? What factors explain patterns and differences? The author pays attention to the nature of exogenous influences in the East Europe countries, which are located between two centers of power – big geopolitical players – the EU and Russia. Also, author analyzes the impact of convergence process on political transition in Ukraine as very specific case of political transition.
PL
Trajektorie rozwoju krajów postkomunistycznych są zasadniczo różne. Demokratyczny okres przejściowy, który rozpoczął się niemal równocześnie, po ponad 25 latach transformacji w przestrzeni postkomunistycznej doprowadził do sformowania różnych systemów politycznych – od skonsolidowanych demokracji w Europie Środkowej i Wschodniej i krajach bałtyckich po wyraźnie autorytarne reżimy polityczne w azjatyckich republikach, na Białorusi i w Rosji. Niektórzy autorzy uważa ją, że to właśnie „odległość od Brukseli” definiuje poziom rozwoju demokracji w krajach postkomunistycznych. Zdaniem autora „odległość od Moskwy” także określa jakość tranzytu politycznego. Innymi słowy, głębokość integracji z Brukselą z jednej strony oraz z Moskwą z drugiej – w sposób zasadniczy determinuje jakość reżimu politycznego. Wszystko to stanowi podstawę do hipotezy, że konwergencja może zarówno stymulować procesy demokratyzacji, jak i powodować ich regresję. Dlatego moje badania skupiały się na takich pytaniach: w jaki sposób czynniki zewnętrzne wpłynęły na politykę poszczególnych państw?; dlaczego procesy konwergencji są tak ważne dla demokratycznych postkomunistycznych krajów Europy Wschodniej podczas okresu przejściowego?; jakie czynniki wyjaśniają wzory i różnice? Autor zwrócił uwagę na naturę wpływów egzogenicznych w krajach Europy Wschodniej, położonych pomiędzy dwoma centrum siły, głównymi graczami geopolitycznymi – UE a Rosją. Autor podjął się również analizy wpływu procesu konwergencji na przemiany polityczne w Ukrainie jako bardzo specyficzny przypadek transformacji politycznej.
RU
Траектории развития посткоммунистических стран принципиально различные. Демократический переход, начавшийся почти одновременно, привел к формированию различных политических режимов на посткоммунистическом пространстве после более чем 25-летней трансформации – от консолидированных демократий в Центральной и Восточной Европе и странах Балтии до явно авторитарных политических режимов в Азиатских республиках, Беларуси и России. Некоторые авторы считают, что именно «расстояние до Брюсселя» определяет уровень развития демократии в посткоммунистических странах. Но «расстояние до Москвы», по мнению автора, также определяет качество политического транзита. То есть глубина интеграции с Брюсселем, с одной стороны, и Москвой, с другой, существенно определяет качество политического режима. Все это дает основания для гипотезы о том, что конвергенция может как стимулировать процессы демократизации, так и вызывать их регресс. Итак, мое исследование было направлено на такие вопросы: какое влияние оказали внешние факторы на их политику? Почему процессы конвергенции так важны для демократических переходных посткоммунистических стран Восточной Европы? Какие факторы объясняют закономерности и различия? Автор обращает внимание на природу экзогенных влияний в странах Восточной Европы, которые расположены между двумя центрами силы – крупными геополитическими игроками – ЕС и Россией. Также автор анализирует влияние процесса конвергенции на политический переход в Украине как очень специфический случай политического перехода.
EN
A voice in the discussion that took place in the panel "Democracy vs. dictatorship in the context of Russia's war against Ukraine" organized by the UMCS Center for Eastern Europe as part of the International Scientific Conference "Democracy in the process of change on January 13, 2023." at the Faculty of Political Science and Journalism of Maria Curie-Skłodowska University.
PL
Głos w dyskusji która odbyła się w panelu „Demokracja vs dyktatura w kontekście wojny Rosji przeciwko Ukrainie” organizowanej przez Centrum Europy Wschodniej UMCS w ramach Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Demokracja w procesie przemian w dniu 13 stycznia 2023 r.” na Wydziale Politologii i Dziennikarstwa UMCS.
EN
The full-scale Russian-Ukrainian war consolidated Ukrainian society. The choice of the absolute majority in favor of the European and Euro-Atlantic future allows us to conclude that the Ukrainians have completed the formation of a political nation. At the same time, the war created grounds for the Ukrainians to overcome the existing rifts in the socio-cultural sphere, but did not remove them completely. The main task of the authorities, scientists and civil society in these conditions is to concentrate on the development and implementation of such policies that will help to avoid the deepening of existing rifts to the extent of toxic polarization and prevent Ukrainians from finally overcoming the dichotomy in the issue of national and cultural identity.
PL
Pełnowymiarowa wojna rosyjsko-ukraińska skonsolidowała społeczeństwo ukraińskie. Wybór absolutnej większości na rzecz przyszłości europejskiej i euroatlantyckiej pozwala stwierdzić, że Ukraińcy zakończyli formowanie się narodu politycznego. Jednocześnie konflikt stworzył obywatelom zaatakowanego państwa podstawy do przezwyciężenia istniejących rozłamów w sferze społeczno-kulturalnej, ale nie zlikwidował ich całkowicie. Głównym zadaniem władz, naukowców i społeczeństwa obywatelskiego w tych warunkach jest skoncentrowanie się na opracowaniu i realizacji takiej polityki, która pomoże uniknąć pogłębiania się istniejących podziałów aż do toksycznej polaryzacji i uniemożliwi Ukraińcom ostateczne przezwyciężenie dychotomii w kwestia tożsamości narodowej i kulturowej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.