The article is an analysis of Germany’s role in the eurozone crisis. It consists of three parts that subsequently present: 1) the concept and the reasons of eurozone crisis from the German point of view; 2) premises of the Germany’s role and challenges for Germany in the crisis mentioned above as well as 3) conclusion resulting from the crisis for new role of Germany in the EU. The timeframe of the analysis encompasses years 2010-13. The basic thesis of the article is: Christian democrat and liberal government led by chancellor Angela Merkel due to a giant economic and financial potential of Germany took a key role in actions for overcoming problems of indebtedness, saving and stabilization of the eurozone. Germany pushing forward with strategy of rigorous austerity within the frames of so-called fiscal pact from March 1st, 2012 did not gain a common approval in the eurozone, exposing itself for serious criticism on the part of indebted states, especially Greece. For its part Germany as a biggest creditor and guarantor of established financial instruments bear extraordinary risk in case of a default of the most heavily indebted southern eurozone states. The above mentioned situation gives birth to many domestic German fears and controversies signaled in the article in spite of the fact that since the end of 2013 some slight displays of improvement in the economic situation and in partial stabilization of the eurozone appeared.
Artykuł podejmuje analizę wybranych aspektów polityczno-prawnych kryzysu strefy euro Unii Europejskiej w latach 2010-2012. Składa się on z trzech części, w których autor przedstawia kolejno: przyczyny i istotę kryzysu strefy euro, główne kierunki działań na rzecz przezwyciężenia zadłużenia strefy euro oraz implikacje polityczne paktu fiskalnego z 1 marca 2012 r. dla dalszego funkcjonowania UE. Z asadnicza teza artykułu brzmi: kryzys zadłużenia strefy euro, zwłaszcza zaś Grecji, od początku 2010 r., uwidocznił niedoskonałość Unii Gospodarczo-Walutowej (UGW) UE. Okazało się bowiem, iż wprowadzeniu w 2002 r. wspólnej waluty euro nie towarzyszyły ani konsekwentne przestrzeganie ustanowionych kryteriów konwergencji, ani też koordynacja polityki budżetowej między poszczególnymi państwami członkowskimi. Spowodowało to obniżenie wiarygodności gospodarczej Grecji i innych krajów południowych strefy euro. W tej sytuacji Niemcy i Francja podjęły działania zmierzające do stabilizacji strefy euro, poprzez udzielenie od 2010 r. doraźnych gwarancji kredytowych dla Grecji, Portugalii i Irlandii, a następnie ustanowienia w latach 2010-2011 dodatkowo instrumentów stabilności finansowej - Europejskiego Funduszu Stabilności Finansowej (EFSF) i Europejskiego Mechanizmu Stabilizacyjnego (ESM). Ukoronowaniem powyższych działań było podpisanie 2 marca 2012 r. paktu fiskalnego zarówno przez 17 krajów strefy euro, jak i pozostałe państwa członkowskie UE poza Wielką Brytanią i Czechami, który po ratyfikacji przez 12 z 17 sygnatariuszy stref euro winien wejść w życie na początku 2013 r. Utrzymujący się kryzys strefy euro doprowadził do zmiany układu sił oraz funkcjonowania mechanizmu decyzyjnego UE, w którym kluczową rolę przejęły Niemcy i Francja. Wokół tych dwóch czołowych państw w ramach strefy euro może się w najbliższych latach ukształtować podział na „ twardy rdzeń” i pozostałe państwa członkowskie. Układ powyższy będzie w decydującym stopniu oddziaływał na funkcjonowanie i dalszy rozwój całej UE
The article addresses an important and complex problem concerning the analysis of the implications of shaping a new international order for Germany’s policy towards Russia. It consists of three parts: General tendencies of German research on changes in the international order, The essence of the new German policy strategy vis-à-vis Russia, Challenges for the implementation of Germany’s policy towards Russia. As the leading EU country with extensive global interests, Germany – being the fourth global economy – in the 21st century benefited largely from the achievements of globalization and the international neoliberal order with the dominant role of the United States. In this context, cooperation with Russia as a strategic partner was of key importance to Germany. It was curtailed after Russia’s transition to a policy of explicit aggression against Ukraine in 2014 (annexation of Crimea and support for separatists in Donbas), thus undermining the existing international order. As a consequence of imposing sanctions on Russia – by the USA, NATO countries and the EU – the Kremlin’s leadership team headed by W. Putin made a shift towards deepening cooperation with China, aiming at weakening US influence and building a competitive multilateral order. Tensions and difficulties in transatlantic relations against the background of “America first” policy of the new US president D. Trump from the beginning of 2017 prompted Germany to maintain relations with Russia and China in a bilateral and multilateral dimension.
PL
Artykuł podejmuje ważny oraz złożony problem, związany z analizą wpływu kształtowania nowego porządku międzynarodowego dla polityki Niemiec wobec Rosji. Składa się on z trzech części: 1) ogólne tendencje niemieckich badań nad przemianami porządku międzynarodowego; 2) istota nowej strategii polityki Niemiec wobec Rosji; 3) wyzwania realizacji polityki Niemiec wobec Rosji. Jako czołowe państwo UE o rozbudowanych interesach globalnych Niemcy będące czwartą gospodarką światową korzystały w XXI w. w dużym stopniu ze zdobyczy globalizacji oraz dominującego w skali całego świata – międzynarodowego porządku neoliberalnego. W tym kontekście pierwszoplanowe znaczenie dla Niemiec miała współpraca z Rosją jako partnerem strategicznym. Uległa ona ograniczeniu po przejściu Rosji do polityki jawnej agresji przeciw Ukrainie w 2014 r. (aneksja Krymu oraz wsparcia dla Separatystów w Donbasie), podważając tym samym istniejący porządek międzynarodowy. W konsekwencji nałożenia na Rosję sankcji – przez USA, kraje NATO i UE – ekipa rządząca na Kremlu na czele z W. Putinem dokonała zwrotu w kierunku pogłębienia współpracy z Chinami, zmierzając zarazem do osłabienia wpływów USA i budowy konkurencyjnego porządku multilateralnego. Napięcia i trudności w relacjach transatlantyckich na tle polityki „America first” nowego prezydenta USA D. Trumpa od początku 2017 skłoniła Niemcy do podtrzymania relacji z Rosją oraz Chinami w wymiarze bilateralnym i wielostronnym.
The paper focuses on synthetic and comprehensive presentation of the implications of the increasing international role of Germany for cooperation between Poland and Russia, in times of globalization and EU’s crises. The first part of the paper showcases the theoretical and practical aspects of the concept formation of Germany’s new international role, the so-called design concept (Gestaltungskonzept) of the foreign and security policies. The second part provides an overall assessment of Germany’s role in the attempts to resolve chosen EU’s crises – the European debt crisis of 2010, the Russian-Ukrainian conflict of 2014 as well as the large influx of illegal immigrants to the EU ever since the turn of August and September 2015. The third part concentrates on the analysis of the implications of the new role in the international arena assumed by Germany for the Polish and Russian cooperation. The conclusion of the paper is following: the growing international role of Germany in the second decade of the 21st century has had both positive and negative impact on the cooperation between Poland and Russia.
PL
Artykuł koncentruje się w ujęciu syntetycznym oraz problemowym na ukazaniu implikacji wzrostu międzynarodowej roli Niemiec dla współpracy z Rosją i Polską w dobie globalizacji oraz kryzysów UE. W pierwszej części przedstawia teoretyczne i praktyczne aspekty kształtowania koncepcji nowej roli międzynarodowej Niemiec, tzw. koncepcji współkształtowania (Gestaltungskonzept) polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. Druga część podejmuje ogólną ocenę roli Niemiec w próbach rozwiązywania wybranych kryzysów UE – zadłużenia strefy euro od 2010 r., konfliktu rosyjsko-ukraińskioego od 2014 r. oraz masowego napływu nielegalnych migrantów do UE od przełomu sierpnia/września 2015 r. Trzecia część koncentruje się na analizie implikacji nowej roli międzynarodowej Niemiec dla współpracy z Rosją i Polską. Konkluzja artykułu brzmi – wzrost roli międzynarodowej Niemiec od początku od drugiej dekady XXI w. miał pozytywne i negatywne następstwa dla współpracy Niemiec z Rosją i Polską.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.