Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Russia in the process of constructing regional structures in Southeast Asia

100%
Pietrasiak M.
Eastern Review
|
2021
|
vol. 10
9-24
EN
The article aims to show the integration processes in Southeast Asia, with regard to the participation of Russia, and to determine the reason why Russia takes part in them. Based on the demonstration of the international process, two theses have been proven: (1) The project of establishing a Greater Eurasia with the participation of the Eurasian Economic Union (EAEU), the Shanghai Cooperation Organisation (SCO) and ASEAN is a grandiose and strategic goal for Russia. The project is supposed to recall the traditional policy conducted by Russia, consisting of it playing the role of a bridge between Asia and Europe drawing China’s attention to this alternative proposal to the Chinese concept of the Belt and Road Initiative. (2) Russia is a player in the geopolitical game in Southeast Asia, even though it is perceived as the closest ally of China. Under the circumstances, where the relations with the EU have been destabilised, it is in the interest of Russia to further the integration and stabilisation of the region with its more active participation. Russia’s more active participation in regional integration is hampered by its low level of economic cooperation with countries in the region and its image: the activities of Russia are still perceived through the prism of the actions and interests of China, its strategic ally both on a regional as well as global scale.
2
Publication available in full text mode
Content available

Dyplomacja wietnamska wobec Stanów Zjednoczonych na przełomie lat 70. i 80. XX w.

100%
Pietrasiak M.
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
|
2018
|
vol. 58
235-250
EN
After signing Paris agreements (January 27th, 1973) and the suppression of the Thieu regime (1975) and unification of the state (1976), Vietnam took the diplomatic efforts to the purpose of normalization of mutual relationships. Eventually, the conversations ended in a fiasco, for a number of reasons. Conflict among Zbigniew Brzeziński and Cyrus Vance did not support the effectiveness of conversations. Zbigniew Brzeziński was an opponent of any compromise in talks with Vietnam and thought that at first the US should normalize relationships with China and only then with Vietnam. At the time of tension with the USSR during the Afghan intervention, China could have been an ally for some diplomatic shares. Vietnam also made a few mistakes. Vietnamese intervention in Cambodia was a big mistake. In consequence of this, Vietnam was isolated in the world area and became dependent on the USSR. The politics of Vietnam in this period was not very flexible. Vietnam sought compensation for war losses, what was questioned by the American negotiators. They assumed that the military takeover exempts the US from these obligations. Vietnam decided to withdraw the requests, modified its position and even communicated valuable information about MIA, but the American acknowledged that it was too late, putting off the mutual recognition and the reference for twenty years establishing diplomatic relations.
PL
Po podpisaniu Porozumień Paryskich (27.01. 1973 r.), a następnie zlikwidowaniu reżimu Thieu (1975) i zjednoczeniu państwa (1976 r.) Wietnam podjął wysiłek dyplomatyczny w celu normalizacji stosunków wzajemnych. Prowadzone na ten temat rozmowy ostatecznie zakończyły się fiaskiem. Złożyło się na to wiele przyczyn. Konflikt między Zbigniewem Brzezińskim i Cyrusem Vancem nie sprzyjał efektywności rozmów. Zbigniew Brzeziński był przeciwnikiem jakiegokolwiek kompromisu w rozmowach z Wietnamem i uważał, że najpierw należy unormować stosunki z Chinami, a dopiero potem z Wietnamem. Chiny w okresie napiętych stosunków z ZSRR, w czasie afgańskiej interwencji, mogły być sojusznikiem dla niektórych dyplomatycznych akcji. Wietnam też zrobił kilka błędów. Błędem było wkroczenie wojsk do Kambodży, co spowodowało izolację Wietnamu i w konsekwencji uzależnienie się od ZSRR. Polityka Wietnamu w tym okresie była mało elastyczna. Wietnam dążył do uzyskania rekompensaty za straty wojenne, co kwestionowali amerykańscy negocjatorzy, wychodząc z założenia, że siłowe przejęcie władzy zwalnia stronę amerykańską z tych zobowiązań. Wietnam wycofał się z żądań, zmodyfikował swoją pozycję i nawet przekazywał cenne informacje o MIA, ale administracja amerykańska uznała, że to za późno, odkładając na dwadzieścia lat wzajemne uznanie i nawiązanie stosunków dyplomatycznych.
3
Publication available in full text mode
Content available

Rosja–ASEAN: nowe koncepcje współpracy i stare ograniczenia

100%
Pietrasiak M.
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
|
2019
|
vol. 61
207-224
EN
The article examines the evolution of political ties between Russia and the Association of Southeast Asian Nations (ASEAN) with the special regard to contemporary relations. In the 2nd decade of the 21st century Russia intensified the “Asian direction” of its foreign policy. A lot of political pundits claim that this strategy has an impact on relations with China, and can lead to the growing reliance on Beijing. Therefore Russia, which may be perceived as a dependent regional player, takes actions to diversify political partners. Southeast Asia is one of the most prospective but difficult regions to establish a network of alliances. Prospective – because of its dynamic development, and participation in regional and transregional initiatives. Difficult, cause despite many declarations, improvement of the relations between the ASEAN and Russia has been advancing at a slow pace. The concept of Great Euroasia, which is a typical trend of “new regionalism”, can revive cooperation, making Russia independent regional player.
PL
W artykule została przedstawiona ewolucja stosunków Rosji ze Stowarzyszeniem Narodów Azji Południowo-Wschodniej ASEAN, ze szczególnym uwzględnieniem relacji współczesnych. W drugiej dekadzie XXI w. Rosja zintensyfikowała kierunek azjatycki swojej polityki zagranicznej. W opinii wielu ekspertów ta polityka przekłada się w zbyt oczywisty sposób na relacje z Chinami, przez co Rosja może uzależnić się od tego mocarstwa i być postrzegana jako niesamodzielny gracz regionalny. Podejmowane są zatem działania, aby zdywersyfikować partnerów. ASEAN jest jednym z bardziej perspektywicznych, choć jednocześnie trudnych kierunków. Perspektywicznych ze względu na dynamikę rozwoju oraz aktywne uczestnictwo w regionalnych, jak również transregionalnych działaniach, trudnych, bowiem mimo deklaracji rozwój stosunków między ASEAN i Rosją postępuje powoli. Nową koncepcją rosyjską, która ma ożywić współpracę a jednocześnie pokazać, że Rosja może być niezależnym graczem regionalnym, jest projekt Wielkiej Euroazji, który jest zgodny z aktualnymi trendami „nowego regionalizmu”.
4
Publication available in full text mode
Content available

Vietnam Game Between USA and China

100%
Pietrasiak M.
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal
|
2018
|
vol. 22
|
issue 1
51-64
EN
Vietnam tries to respond to changing international situations, while attempting to stay in accordance with its own ambitions. China and the USA, the two superpowers, are the most important partners of Vietnamese strategy, which is determined by these two countries. The most important economic partner and ideological ally is China. But both sides have some serious problems to resolve such as maritime disputes. The situation imposes the need to seek counterbalance, a reliable ally who provides protection for its own interests. So Vietnam looks to balance improved relations with China while seeking deeper and multidimensional relations with the USA. The United States offers many advantages that are attractive to Vietnam. Inevitably, economic ties and new projects e.g. TPP, political, cultural and scientific cooperation make up these advantages. However, the United States can only provide support for the Spratly and Paracel Islands’ dispute and improving cooperative measures in the South China Sea with the presence of U.S. naval vessels and dialogue that assists Vietnam defense. Vietnam has again become an element in the American strategy of pivoting to Asia.
5
Publication available in full text mode
Content available

The ASEAN’s Attitude to the South China Sea Dispute after the Verdict of the Permanent Court of Arbitration in the Hague

100%
Pietrasiak M.
Przegląd Strategiczny
|
2020
|
issue 13
215-227
PL
Morze Południowochińskie jest najbardziej zapalnym obszarem w regionie Azji Południowo-Wschodniej, ze względu na jego zasoby naturalne, znaczenie handlowe i polityczne. Państwa ASEAN, bezpośrednio zaangażowane w spór mają sprzeczne interesy, związane głównie z ich relacjami z Chinami, pretendentem do całego tego obszaru. Dlatego też podejmowane próby uregulowania sporu nie przynoszą rezultatów. W dniu 12 lipca 2016 r. Trybunał Arbitrażowy w Hadze przyznał rację Filipinom w sporze z Chinami w oparciu o Prawo Morza i odrzucił racje historyczne Chin. Chiny nie brały udziału w postępowaniu i nie uznały wyroku, ale jednocześnie podjęły dialog z ASEAN nad Kodeksem Postępowania Stron na Morzu Południowochińskim. W artykule przybliżone są powody, dla których te rozmowy przedłużają się. Obecnie najbardziej zdeterminowanym członkiem ASEAN, który wszelkimi dyplomatycznymi metodami dąży do uregulowania sporu jest Wietnam. Celem artykułu jest omówienie w jaki sposób strony są zaangażowane w konflikt, jakie są postępy dotyczące podpisania kodeksu postępowania stron na Morzu Południowochińskim oraz postaw członków ASEAN wobec konfliktu. Ze względu na stopień uzależnienia gospodarek od wpływów chińskich oraz relacji z innymi mocarstwami, głównie USA zachowania poszczególnych państw są różne. Stąd problem ze spójnością organizacji i niemożnością przełamania impasu w tej sprawie. Podstawową hipotezą badawczą, która zostanie zweryfikowana jest utrzymanie status quo na Morzu Południowochińskim w perspektywie długoterminowej. Jednocześnie odnotowano, że Wietnam jest przygotowany na długofalowe działania, z zastosowaniem środków dyplomatycznych w połączeniu z twardą postawą. ASEAN będzie musiał stawić czoła tym problemom w sposób bardziej konsekwentny, wykorzystując w większym stopniu cichą dyplomację. Teoretyczną podstawą artykułu jest teoria neorealizmu Hurrella, który analizuje między innymi zasady i cele działania organizacji regionalnych w środowisku międzynarodowym. Hurrell zakłada, że wszystkie organizacje regionalne nie mogą być rozumiane inaczej niż przez pryzmat równowagi sił i polityki sił dominujących i postawa ASEAN udowadnia ten punkt widzenia.
EN
The South China Sea is the most inflammable area in the region of Southeast Asia due to its natural resources, commercial and political importance. The ASEAN countries directly involved in the dispute have conflicting interests, mainly related to their relationship with China, a pretender for the whole area. Therefore, attemps to settle the dispute are not successful. On July 12, 2016, the Permanent Court of Arbitration in The Hague issued a verdict taking into account the Law of the Sea, in which it accepted the Philippines’s arguments and rejected China’s claims based on historical arguments against the islands in the South China Sea. China did not take part in the trial and found its sentences non-binding but at the same time it has entered into a dialogue with ASEAN on the code of conduct (COC) in the South China Sea. The purpose of the article is to discuss how the parties are involved in the conflict, progress towards signing the Code of Conduct for the Parties in the South China Sea and the attitude of ASEAN countries to this conflict. Due to the degree of dependence of economies on Chinese influence, and relations with other powers, mainly the US, the behavior of individual countries is different. Hence the problem with the organization’s cohesion and attempts to break the deadlock, which have been unsuccessful so far. The basic research hypothesis that will be verified is to maintain the status quo in the South China Sea in the long run. At the same time, it was noted that Vietnam is prepared for long-term actions, based on diplomatic tools combined with a tough attitude, to solve problems related to the sovereignty of disputed areas. ASEAN will have to face up with the issues more consistently, by making greater use of quiet diplomacy. The theoretical basis of the article is Hurrell’s theory of neorealism, which analyzes, among other things, the principles and objectives of regional organizations in the international environment. Hurrell assumes that all regional organizations cannot be understood differently from their regional balance of power and regional dominant forces policy and ASEAN’s attitude proves this point of view.
6
Publication available in full text mode
Content available

Polacy-katolicy w Harbinie. W trosce o zachowanie tożsamości narodowej

63%
Pietrasiak M., Rodionova K.
Eastern Review
|
2022
|
vol. 11
|
issue 1
107-124
EN
The primary purpose of the article is to add to the knowledge of the activities of the Polish colony in Harbin (Manchuria) by analyzing unpublished archival documents on the subject. The documents supplement already existing publications on the role of Poles in the process of planning and construction of the East China Railway (KWZD) and the operation of this trade route using the most important railroad junction, whose architects were Poles of Harbin. The period covered by the analysis is the late 19th–mid-20th centuries. Particular attention was paid to the care of the Harbin Polish community to preserve its national identity. The Catholic Church and the Polish schools established in Manchuria played a major role in this. The values that accompanied the functioning of educational and religious institutions based on the principles of tolerance and acceptance of diversity, as well as the involvement of Poles in the economic development of Manchuria can be an important element of Polish soft power towards China and building the image of Poland.
PL
Podstawowym celem artykułu jest uzupełnienie wiedzy o działalności kolonii polskiej w Harbinie (Mandżuria) poprzez analizę niepublikowanych dokumentów archiwalnych dotyczących tego tematu. Dokumenty uzupełniają już istniejące publikacje, dotyczące roli Polaków w procesie planowania i budowy Kolei Wschodniochińskiej (KWŻD) oraz eksploatacji tej drogi handlowej z wykorzystaniem najważniejszego węzła kolejowego, którego architektami byli Polacy, Harbinu. Okres, którego dotyczy analiza, to koniec XIX – połowa XX w. Szczególna uwaga została zwrócona na dbałość Polonii harbińskiej o zachowanie tożsamości narodowej. Dużą rolę odgrywał przy tym Kościół katolicki oraz szkoły polskie założone w Mandżurii. Wartości, które towarzyszyły funkcjonowaniu instytucji edukacyjnych oraz religijnych oparte na zasadach tolerancji i akceptacji różnorodności oraz zaangażowanie Polaków w rozwój gospodarczy Mandżurii, mogą być ważnym elementem polskiego soft power wobec Chin i budowania wizerunku Polski.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.