Search results

1

Tautologie konceptualistyczne

100%

Sztabiński G.

Sztuka i Dokumentacja

|

2012

|

issue 6

89-95

EN

The text is an attempt to consider the character of tautological activities undertaken in conceptual art. There are two ways the issue can be approached. The first refers to the texts of Joseph Kosuth, who wrote that an artwork is a tautology because it refers to the term ‘art’. The author develops the sense of Kosuth’s statement “a work of art is a definition of art” and states, that a part of the tautological system that makes a proposed definiens of ‘art” is available for direct perception, but the other part, which is the term ‘art’ must be recalled intellectually by the recipient. After taking into account the conceptual reference, the sense of a conceptual project with a meta-artistic character becomes noticeable. Polish examples of such works are projects by Roman Opalka, Jaroslaw Kozlowski, Jan Chwalczyk and Wanda Golkowska. The second part of the article considers conceptual projects, in which both parts of equal tautology are directly given. Conceptual works of this structure may either state what is “unquestionable and universally important” (as Alicja Kepińska wrote) or make a kind of sense “at the same time suggested and reversed” (Umberto Eco). The possibilities are considered in reference to tautological works of Zdzislaw Jurkiewicz, Jaroslaw Kozlowski, Zbigniew Dlubak and Jerzy Trelinski.

2

Przestrzenie Stefana Krygiera: re-konstruowana, konstruowana ustawicznie, w stanie ekspansji

100%

Sztabiński G.

Powidoki

|

2020

|

issue 3

8-17

EN

The article is an attempt to look at the work by Stefan Krygier from the point of view of the rules of space construction in his works. The work by Władysław Strzemiński, which the artist referred to significantly modifying its assumptions, is a point of reference. The author of the article emphasises that the originator of Unism rejected actions consisting in re-constructing, multiple constructing and free expansion of a part of the construction in a specific space. However, all these forms of practice can be observed in Krygier's works. The article concludes with remarks on exhibitions of the artist's artwork organized after his death by his daughter, Monika Krygier. They indicate the relations between the paintings created by her father and the issues inherent in contemporary installation art.

3

The margins of transcendence in contemporary art

100%

Sztabiński G.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2014

|

vol. XVI (XXV)

58-85

EN

According to the widespread opinion, contemporary art does not seek to express transcendent reality. Questioning this view, the author of the article examines two aspects of the problem. The first concerns the use of Christian iconography in contemporary works. The artists employ it a non-traditional way, usually in the contexts related to everyday life, which leads to an impression of secularization. Sometimes such actions provoke protests from viewers due to alleged blasphemy. Sztabiński sees the root of the problem in the formation of a new sensibility bent on emphasizing the “earthly” dimension of existence, and treating transcendence only as a more or less tangible prospect. This situation is defined here as an interest in the “skin of transcendence”, in reference to the title of the article by S. Brent Plate. Artistic examples enabling the author to clarify the meaning of this metaphor include the works of Robert Gober, Kiki Smith, Teresa Murak and Wolfgang Laib. The second type of references to transcendence in contemporary art will be discussed here in the context of the iconoclastic tradition. The author examines twentieth-century non-representational art in the light of the book by Alain Besançon devoted to the intellectual history of iconoclasm. Besançon described this kind of art as an expression of the desire to convey “a truly worthy image” of the divine, as it is liberated from all earthly concerns. In view of that, can postmodern artistic practice, involving the reduction of the geometric forms believed to express transcendence (such as Malevich’s “black square”) to their banal practical uses, be considered to create simulacra of transcendence? The author also reflects on the quest for an extra-metaphysical path towards transcendence in contemporary art, as the artists try to find it in “abnormal language” and private epiphanies. The article concludes with some comments on the necessity of treating what appears to be marginal in contemporary art as a valid area of research. The author argues that not only the margins of transcendence, but all other artistic margins should be subjected to broader scholarly reflection.

PL

Według powszechnie przyjmowanej opinii, sztuce współczesnej obce jest dążenie do wyraża-nia rzeczywistości transcendentnej. Autor artykułu, kwestionując ten pogląd, bierze pod uwagę dwa aspekty zagadnienia. Pierwszy związany jest ze stosowaniem przez współczesnych arty-stów motywów pochodzących z ikonografii chrześcijańskiej, jednak używanych w sposób od-biegający od tradycji. Różnica polega przede wszystkim na włączeniu ich w konteksty zwią-zane z życiem codziennym, co prowadzi do wrażenia ich sekularyzacji. Czasami działania ta-kie wywołują protesty odbiorców ze względu na domniemaną profanację. Autor widzi przyczynę problemu w kształtowaniu się nowej wrażliwości polegającej na zaakcentowaniu „ziemskich wymiarów”, w stosunku do których transcendencja pojawia się jedynie jako mniej lub bardziej uchwytna perspektywa. Sytuację tę, w nawiązaniu do tytułu artykułu S. Brenta Plate’a, określa jako zainteresowanie „skórą transcendencji”. Przykładami artystycznymi po-zwalającymi sprecyzować sens tej metafory są prace Roberta Gobera, Kiki Smith, Teresy Murak i Wolfganga Laiba. Drugi aspekt odniesień do transcendencji występujących w sztuce współczesnej rozwa-żany jest na tle tradycji ikonoklastycznej. Autor nawiązuje do książki Alaina Besançona doty-czącej historii intelektualnej ikonoklazmu. Z tego punktu widzenia interpretowane są przejawy dwudziestowiecznej sztuki nieprzedstawiającej. Besançon określił je jako wyraz pragnienia dania boskości „jej obrazu naprawdę godnego”, gdyż uwolnionego od tego, co ziemskie. Czy w związku z tym postmodernistyczne praktyki artystyczne, polegające na sprowadzaniu form geometrycznych uważanych za wyraz transcendencji (np. Malewiczowskiego „czarnego kwa-dratu”) do banalnego sensu praktycznego, uznać można za tworzenie symulakrów transcen-dencji? Autor rozważa też poszukiwanie poza-metafizycznej drogi ku transcendencji w sztuce współczesnej poprzez operowanie „nienormalnym językiem” i prywatne epifanie. Artykuł kończą uwagi dotyczące uwzględnienia w badaniach tego, co wydaje się margi-nalne w sztuce współczesnej. Biorąc pod uwagę swe rozważania dotyczące marginesów trans-cendencji, autor wyraża przekonanie, że także inne marginesy artystyczne powinny stać się przedmiotem szerszej refleksji badawczej.

4

Editorial

63%

Sztabiński G., Sztabińska-Kałowska P.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2020

|

vol. 22

9-10

PL

NARRACJE SZTUKI – NARRACJE O SZTUCE Gdyby kierować się zasadą aktualności, problematyka tegorocznego numeru Narracje sztuki – Narracje o sztuce może sprawiać wrażenie mocno spóźnionej. Początki „zwrotu narracyjnego” w sztuce miały miejsce w latach siedemdziesiątych XX wieku, a jego podsumowania zaczęto pisać na początku bieżącego stulecia. Ponieważ jednak zjawisko to od początku było traktowane jako typowo postmodernistyczne, trudno wobec niego zastosować zasadę aktualności. Z jednej strony trwa ono nie ulegając ewolucji, która pozwoliłaby wyodrębniać jego kolejne fazy, z drugiej zaś ulega mutacjom, co powoduje, że pojawia się w innych odmianach. Już sama ta sytuacja wydaje się być godna uwagi. Jednocześnie zaś można zaobserwować, że narracyjność, będąca wcześniej hasłem bojowym, w coraz większym stopniu okazuje się problematyczna i łączy ze zjawiskami, którym wcześniej była przeciwstawiana. Tytuł tegorocznego tomu jest dwuczęściowy. Pierwsza jego część sugeruje koncentrację na dziełach sztuki. Obok konfrontacji dawnych odmian narracji (występującej np. w malarstwie) z tymi, które pojawiły się w ciągu ostatnich lat, można oczekiwać prześledzenia kwestii stosunku awangardy do nadawania utworom formy opowieści. Istotną rolę pełnią również kwestie płynności dzieła sztuki (floating work of art), eksperymentalnej strategii networking związanej z odejściem od odtwarzania procesów w kierunku ich generowania, a także kwestie narracyjności trasmedialnej i performatywnej. Druga część tegorocznego tytułu sugeruje koncentrację na badaniu sztuki. Oczywiście wymienione przed chwilą zagadnienia stanowią wyzwanie badawcze i wymagają refleksji nad sposobem ich analizy. Zakładamy jednak również, że proponowana tematyka może zainspirować do zajęcia się zagadnieniami ogólniejszymi, takimi jak odejście od wielkich narracji w refleksji nad sztuką i porzucenie tendencji totalizujących i uniwersalizujących, na rzecz narracji małych, fragmentarycznych, niesystemowych. Tendencje takie można dostrzec także w badaniach nad sztuką dawną. Podejście narracyjne do badania zjawisk artystycznych przybiera wówczas postać krytyczną. Była ona akcentowana w początkowej fazie zwrotu narracyjnego. Czy obecnie ta funkcja pozostaje aktualna? Zapraszamy więc Państwa do refleksji nad problemami mającymi już swoją historię, ale jednocześnie w pełni aktualnymi.

EN

ART NARRATIVES – NARRATIVES ON ART If one were guided by the principle of topicality, the subject matter of this year’s issue, namely Art Narratives – Narratives on Art, may seem rather belated. The beginnings of the “narrative turn” in art took place in the 1970s, and first attempts at summarizing it were made at the beginning of the 21st century. How-ever, given that this phenomenon has been treated as typically postmodern from the very onset, it is difficult to apply the principle of topicality to it. On the one hand, it continues without evolving, which would make it possible to distinguish its successive phases, while on the other, it undergoes mutations and as such appears in other varieties. This situation itself seems noteworthy. At the same time, it can be observed that the narrativity, which used to serve as a battlefield motto, becomes increasingly problematic and is linked to the phenomena with which it was previously contrasted. The title of this year’s volume is twofold. The first part suggests focus on works of art. Apart from confronting old narrative variations (present, for example, in painting) with those that have emerged in recent years, one can expect to observe the avant-garde attitude to lending artworks the form of a story. Another important factor is the floating work of art, an experimental networking strategy related to the departure from the recreating processes and generating them instead, as well as issues linked to trasmedia and performative narrativity. The second part of this year’s title suggests a focus on art research. Ob-viously, the above-mentioned issues represent a challenge for researchers and require reflection on how to analyze them. However, we also assume that the proposed subjects may inspire us to address more general issues, such as mov-ing away from great narratives in reflection on art and abandoning totalizing and universalizing trends in favor of small, fragmented, non-systemic narratives. Such trends can also be seen in research on art of earlier eras. Then, the narrative approach to studying artistic phenomena takes on a critical form. It was emphasized in the initial phase of the narrative turn. Does this function remain valid today? Therefore, we invite you to reflect on the problems that already have developed their history yet still are fully topical.

Refine search results

2 Art Inquiry. Recherches sur les arts

1 Powidoki

1 Sztuka i Dokumentacja

4 Sztabiński G.

1 Sztabińska-Kałowska P.

2 2020

1 2014

1 2012

Tautologie konceptualistyczne

Przestrzenie Stefana Krygiera: re-konstruowana, konstruowana ustawicznie, w stanie ekspansji

The margins of transcendence in contemporary art

Editorial