Search results

1

The Unearned Mark: The History of the Child Stigma

100%

Szubert M.

Literatura Ludowa

|

2020

|

issue 1

EN

The aim of the article is to shed light on cases of stigma among the youngest victims ofthe AIDS epidemic, a topic that Polish readers may not be familiar with. Since the verybeginning of the AIDS epidemic, hemophiliacs have been classified as belonging to theso-called highest risk group, next to homosexuals, drug addicts, and prostitutes. In the ageof hysterical anxiety centered around HIV, young hemophiliacs quickly became the subjectof social repression and persecution.An extremely valuable material that shows the strength of the social stigma, as seen andexperienced from the perspective of a young patient, is Ryan White’s diary documenting hisillness. Ryan’s autobiography illustrates perfectly the development of a negative mythologyconcerning the disease and reveals its destructive potential. The portrayal of the young hemophiliacis a compendium of knowledge about the social mechanisms of stigmatisation,and in particular of strategies aimed to control fear.

PL

Celem artykułu jest przybliżenie mało znanych polskiemu czytelnikowi przypadków stygmatyzacji najmłodszych ofiar epidemii AIDS. Hemofilicy od samego początku epidemii AIDS znaleźli się w tzw. najwyższej grupie ryzyka, obok homoseksualistów, narkomanów i prostytutek. W dobie histerycznego lęku budowanego wokół HIV, młodzi hemofilicy szybko stali się przedmiotem społecznych represji i prześladowań.Niezwykle cennym materiałem, ukazującym siłę społecznej stygmatyzacji, widzianej i doświadczanej z perspektywy młodego pacjenta, jest dziennik z czasu choroby Ryana White’a (My Own Story). Autobiografia Ryana ilustruje doskonale proces budowania negatywnej mitologii choroby, obnażając jednocześnie jej destrukcyjny potencjał. Wystąpienie młodego hemofilika to prawdziwe kompendium wiedzy na temat społecznych mechanizmów stygmatyzacji, w tym przede wszystkim dotyczących strategii zarządzania strachem.

2

Narracyjność choroby i nadejście medycyny jutra

100%

Szubert M.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2019

|

vol. 107

|

issue 4

76-92

EN

The aim of this article is to take a multifaceted approach to an illness as a biocultural phenomenon. Putting emphasis on the enormous potential that lies in narratives of one’s physical and mental condition may lead to breaking the monopoly of natural sciences in this respect. Subjective perceptions of deterioration, defects and human fragility are combined with practices leading to the textualisation of illness and building new meanings around it. In humanistic medicine, the suffering person is placed at the centre of therapeutic activities. The article offers also some reflection on the current biotechnological revolution – a great project to improve the present version of humans in an attempt to move our species to another level.

3

Apokalipsa spełniona. Casus epidemii AIDS

100%

Szubert M.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2020

|

vol. 109

|

issue 2

188-203

EN

Disasters are hardly ever unequivocal. Any attempt to sort them out remains a forever open task. A natural part of everyday life in the past, disasters have been reinvented by the modern world as a challenge that essentially needs to be eliminated from public life. Due to the dramatic expansion of humans and human activity, one can hardly call them ‘natural’ anymore. This article focuses on disasters and their significant culture-forming potential, discussing it primarily on the example of the AIDS epidemic. With this new epidemic, the catastrophic vision of history was rekindled and a specific (post-)apocalyptic social climate was created. AIDS, called the plague of the 20th century, revived the language and symbolism characteristic of many earlier epidemics. The impact of the HIV/AIDS pandemic was extremely powerful, ‘infecting’ the social iconosphere with a specific malady-oriented aesthetics. This process can be particularly seen in popular culture texts and in the space of participatory culture.

4

Wychowanie seksualne młodzieży w świetle XIX-wiecznych poradników parenetycznych

100%

Szubert M.

Wychowanie w Rodzinie

|

2015

|

vol. XII

|

issue (2/2015)

341-357

EN

The objective of the paper is to describe the cultural changes in the customs in the 19th century. The analysis of moralistic treaties and parental guidebooks, perceived as important cultural texts, allows investigation of the process of changes taking place in – what is called – the sexual pedagogy. The turn of the 18th and the 19th centuries can be interpreted as a visible increase in the interest in human sexuality at the level of a paraenetic narrative. Thus, a moral discourse is combined with the discourse of hygiene. From the perspective of cultural history, special attention should be paid to the increased popularity of the category of shame understood as a regulator of social bonds (including family bonds). The transformation of intimacy in the culture of the 19th century seems to be important and interesting evidence of the formation of double morality (overt and covert) as well as of the functioning of conflicting tendencies for tabooing and, at the same time, speaking about sexual experiences. The fear of social condemnation effectively shaped everyday life. Scandals and social embarrassment were avoided almost as much as a detriment to one’s health or a risk of sudden death. The second half of the 19th century was the time of a rapid increase in the popularity of educational and social guides. Emotions and spontaneous behaviour become inappropriate, and the social life became dominated by mechanisms and self-disciplinary tendencies. Social life was under heavy peer pressure and – by the same token – individual gestures and tendencies were eradicated. The culture of the 19th century is a particularly interesting reservoir of matrimonial and parental models. The education of children and teenagers focuses on teaching one how to play desired social roles: of virtuous misses from good families or, a little less restrictive, of model bachelors, potential ideal husbands and fathers. The theatricalisation of everyday life reached its peak in the 19th century culture. At the same time, it must be emphasised that society was heavily diversified (divided into particular classes); savoir-vivre and courtesy in daily relations applied only to the privileged social groups, as nobody expected the knowledge of etiquette in the lower classes.

PL

Celem artykułu jest opis przemian obyczajów w kulturze XIX wieku. Analiza traktatów moralizatorskich i poradników wychowawczych, rozumianych jako ważne teksty kultury, pozwala prześledzić proces zmian zachodzących w tzw. pedagogice płciowej. Przełom XVIII i XIX wieku odczytać można jako wyraźny wzrost zainteresowań ludzką seksualnością na poziomie narracji parenetycznych. Dyskurs moralny sprzężony zostaje wówczas z dyskursem higienicznym. Z perspektywy historii kultury na szczególną uwagę zasługuje wzmożona popularność kategorii wstydu, rozumianego jako regulatora więzi społecznych (w tym rodzinnych). Przemiany intymności w kulturze XIX wieku to ważne i ciekawe świadectwo kształtowania się podwójnej moralności (jawnej i ukrytej) oraz funkcjonowania sprzecznych tendencji do tabuizowania i wypowiadania jednocześnie doświadczeń seksualnych. Strach przed społeczną dezaprobatą skutecznie organizował rytm życia codziennego. Skandalu i towarzyskiej kompromitacji obawiano się niemal na równi z utratą zdrowia czy groźbą nagłej śmierci. Druga połowa XIX wieku to właśnie okres gwałtownego wzrostu popularności poradników wychowawczych i towarzyskich. Wszelkie afekty i zachowania spontaniczne zaczynają uchodzić za niestosowne, w życiu społecznym zwyciężają bowiem mechanizmy i tendencje (samo)dyscyplinujące. Zwyczaje towarzyskie zostają poddane silnej presji otoczenia, eliminując tym samym z ich pejzażu indywidualne gesty i skłonności. Kultura XIX wieku stanowi niezwykle ciekawy rezerwuar wzorców małżeńskich i rodzicielskich. Edukacja dzieci i młodzieży ukierunkowana jest na naukę umiejętności odgrywania pożądanych ról społecznych: cnotliwych panien z dobrych domów czy, już mniej restrykcyjnie, wzorowych kawalerów, kandydatów na idealnych mężów i ojców. Teatralizacja życia codziennego w kulturze XIX wieku osiągnęła swoje apogeum. Jednocześnie trzeba podkreślić, że wciąż obowiązywało olbrzymie zróżnicowanie społeczne (stanowe); zasady dobrego wychowania, okazywanie kurtuazji w codziennych kontaktach dotyczyły tylko grup uprzywilejowanych, od pozostałych bowiem nikt nie oczekiwał znajomości etykiety.

Refine search results

2 Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

1 Literatura Ludowa

1 Wychowanie w Rodzinie

4 Szubert M.

2 2020

1 2019

1 2015

The Unearned Mark: The History of the Child Stigma

Narracyjność choroby i nadejście medycyny jutra

Apokalipsa spełniona. Casus epidemii AIDS

Wychowanie seksualne młodzieży w świetle XIX-wiecznych poradników parenetycznych