Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Pursuances and Challenges for State Aid in the Time of Crisis

100%
Wrońska E. M., Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej; Wydział Ekonomiczny; Instytut Ekonomii i Finansów
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
|
2010
|
vol. 241
PL
Pomoc publiczna stanowi jeden z instrumentów polityki państwa w gospodarce rynkowej. Pomocą publiczną jest przysporzenie korzyści finansowych ze środków publicznych, w sposób, który mógłby naruszać konkurencję. Założenia Strategii Lizbońskiej i zalecenia określone przez Radę Europy wskazują na konieczność zredukowania rozmiarów pomocy, ze szczególnym uwzględnieniem pomocy zniekształcającej konkurencję, oraz prowadzenie bardziej przejrzystego systemu jej przyznawania. W latach 2000–2007 łączna wartość pomocy publicznej w Polsce wyniosła 20,2 mld euro, co daje wartość przeciętną na poziomie 2,5 mld euro rocznie. Łączna wartość pomocy publicznej w okresie 2000–2007 dla 15 krajów Unii Europejskiej wynosiła 477,2 mld euro, co w przeliczeniu na kraj oznacza średnią na poziomie 3,9 mld euro rocznie. Łączna wartość pomocy publicznej dla 27 krajów Unii Europejskiej wyniosła 535,9 mld euro, co w przeliczeniu na jeden kraj oznacza średnią roczną na poziomie 2,5 mld euro. Z powyższego wynika, że łączna wartość pomocy publicznej dla UE 27 stanowi 112% wartości pomocy publicznej UE 27. Oznacza to, że kraje nowe w UE oddziałują w niewielkim stopniu na pomoc publiczną ogółem. Należy też zwrócić uwagę, że kraje UE-15 dokonały restrukturyzacji swoich gospodarek w latach 80 i 90tych XX wieku. Polska i inne kraje postkomunistyczne włączone w struktury UE są wciąż na początku drogi restrukturyzacji gospodarki, podczas gdy „stare” kraje Unii Europejskiej proces ten zakończyły. Zauważyć należy, że kraje UE-15, będąc aktualnie w dużo lepszej sytuacji niż pozostałe kraje, wymagają od pozostałych krajów, które znajdują się w gorszej sytuacji niż ta, w której się znajdowały one kilkanaście lat temu, stosowania zasad jakie same aktualnie stosują. Analizując problematykę pomocy publicznej zwrócić należy uwagę na specyfikę uwarunkowań Polski w porównaniu do krajów Europy Zachodniej. Polskę charakteryzuje relatywnie wysoka stopa bezrobocia, niedokończony proces restrukturyzacji, słabość strukturalna sektora małych i średnich przedsiębiorstw. Wydaje się, że kryzys finansowy lat 2007–2008 i wiążące się z tym spowolnienie gospodarcze w 2008 stawiają nowe wyzwania dla polityki Unii Europejskiej w zakresie pomocy publicznej, szczególnie tej przeznaczonej na ratowanie i restrukturyzację. Jednak dotychczasowe doświadczenia wskazują, że pomoc w związku z kryzysem została udzielona wyłącznie starym krajom UE. Należy zwrócić uwagę, że o ile w Polsce dotychczas nie było znaczących potrzeb pomocy w związku z kryzysem finansowym, jednak występują innego rodzaju potrzeby.
2
Publication available in full text mode
Content available

Asymetria informacyjna. Potrzeba i znaczenie budowania relacji z inwestorami w procesie tworzenia wartości dla akcjonariuszy

100%
Wrońska E. M., Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej; Wydział Ekonomiczny; Instytut Ekonomii i Finansów
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
|
2012
|
vol. 262
EN
Information asymmetry means that investors know less than managers. There are known many different remedies in order to minimize these differences in knowledge. Some of them are enacted by law regulations. It is worth noting that public companies have special information duties. They have to announce every crucial information about company. Their financial statements are the object of thorough scrutiny made by auditors. Even though, there are many known cases that public companies use information announcing duties to convey only good news about themselves. Their aim is to bring about positive investor reactions and feelings. Many companies believe that creating shareholder value means increasing stock price. This way of thinking mixed with investors behavior proved to lead nowhere. Companies focused on shareholders value concentrated their efforts on short-term results even with harm to their future prospects. Gaining increase of stock prices doesn’t mean increase of shareholder wealth. Because this increase in stock price might be easily corrected to their real (intrinsic) value.
3
Publication available in full text mode
Content available

Wykorzystanie funduszy inwestycyjnych w zarządzaniu grupą kapitałową

100%
Wrońska E. M., UMCS Lublin W. E.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
|
2013
|
vol. 278
EN
In the last five years it has been growing number of closed-end investment funds. It is the effect of their usefulness in the tax optimization. It is especially true for individual investors and for capital group of companies (holdings). Putting all assets and stocks into one investment fund gives an investor an opportunity to defer paying income taxes. Income taxes are paid after investor sells participation certificate or after liquidation of investment fund. All incomes gain by investment fund during existence of investment fund are free of taxes.
4
Content available remote

Wybrane zagadnienia transferu zysków przedsiębiorstwa na rzecz akcjonariuszy w formie dywidendy rzeczowe

100%
Wrońska E. M.
Zarządzanie i Finanse
|
2013
|
vol. 1
|
issue 2
521-532
PL
Przedmiotem niniejszego opracowania były zagadnienia dotyczące wypłaty dywidendy w formie rzeczowej. Celem artykułu było przybliżenie uwarunkowań, aspektów podatkowych oraz możliwości zastosowania tej formy wypłaty dywidendy. Postawiona we wstępie artykułu teza odnosiła się do stwierdzenia, że dywidenda rzeczowa może stanowić istotny instrument zarządzania finansami. W wyniku przeprowadzonych badań możliwe jest stwierdzenie, że wypłata dywidendy rzeczowej może wiązać się z wieloma korzyściami zarówno dla spółki jak i dla właścicieli. Z punktu widzenia spółki korzyści wiążą się w szczególności z uproszczeniem dystrybucji zysku, czy też z przeprowadzeniem procesów restrukturyzacji własnościowej wybranej grupy aktywów. Z punktu widzenia akcjonariuszy taka forma partycypacji w zysku oznacza możliwość nabycia atrakcyjnych aktywów oraz zmiany w portfelu posiadanych zasobów. Dokonując wypłaty dywidendy rzeczowej warto zwrócić uwagę na kwestie formalne oraz podatkowe, które mogą być później istotnym obszarem zainteresowań instytucji kontrolujących (np. urzędów skarbowych). Bowiem ewentualne konsekwencje niedopełnienia podstawowych formalności mogą być dla spółki czy dla akcjonariusza niezwykle dotkliwe.
5
Publication available in full text mode
Content available

State Aid for Rescue and Restructuring in Poland and in the European Union

100%
Wrońska E. M., Maria Curie Sklodowska University of Lublin
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
|
2008
|
vol. 224
EN
The State aid constitutes one of the instruments of the state policy in the economic market. The State aid means winning financial benefits from the state resources in the way which might distort competition. Depending on the object it is earmarked, the State aid can be distinguished as horizontal, sectoral, regional. The Agenda in respect of State aid assumes phasing out this aid for enterprises, let alone aid distorting competition, and its closer scrutiny. In the period 2000-2005 the total value of State aid in Poland amounted to € 14.8 billion (79 billion PLN), which gives an average at the level of € 2.5 billion (13.2 billion PLN) per annum. The value of State aid granted for rescue and restructuring in the period 2000-2005 in Poland accounted for € 35.8 billion PLN which means 45.3% of the total value of State aid. State aid for rescue and restructuring achieved the annual average level of 5.9 billion PLN, which means € 670 million. The overall value of State aid in the period 2000-2005 for the 15 states of the European Union accounted for € 348.3 billion, which means an average at the level of € 3.9 billion per year. The value of state aid granted for rescue and restructuring in the period 2000-2005 for the EU-15 accounted for € 15 548 million. It indicates that the annual average level per one state was € 172.7 million. In 15 UE states 4.5% the overall value of aid granted in this period was intended to rescue and restructure. While analyzing the problem of restructuring State aid it is necessary to underline the specificity of Polish conditions compared with the states of Western Europe. Poland can be distinguished by a relatively high unemployment rate, the uncompleted process of restructuring, the weaknesses of small and medium-sized firms. Moreover, the fact of the matter is that Poland is still at the beginning of its way to restructuring economy, while the "old" states of the European Union have already completed this process. It is proved by the high value of State aid in the UE by the end of the eighties, when it amounted to 2% of GDP (currently it accounts for 0.6% of GDP). It is also worth noting that the states of the EU-15, currently being in much more favourable situation than the remaining states, require these other states being in a worse position now than the EU-15 were several years ago, comply with the same rules they presently observe.
PL
Pomoc publiczna stanowi jeden z instrumentów polityki państwa w gospodarce tynkowej. Pomocą publiczną jest przysporzenie korzyści finansowych ze środków publicznych, w sposób, który mógłby naruszać konkurencję. W zależności od przeznaczenia, rozróżnia się pomoc publiczną horyzontalną, sektorową i regionalną. Założenia Strategii Lizbońskiej i zalecenia określonych przez Radę Europy wskazują na konieczność zredukowania rozmiarów pomocy, ze szczególnym uwzględnieniem pomocy zniekształcającej konkurencję, oraz prowadzenie bardziej przejrzystego systemu jej przyznawania. W latach 2000-2005 łączna wartość pomocy publicznej w Polsce wyniosła 14,8 mld euro (79 mld zł), co daje wartość przeciętną na poziomie 2,5 mld euro (13,2 mld zł) rocznie. Wartość pomocy przeznaczonej na ratowanie i restrukturyzację wyniosła 35,8 mld zł, co stanowi 45,3% łącznej wartości pomocy udzielonej w Polsce w tym okresie. Przeciętna wartość pomocy przeznaczonej na ratowanie i restrukturyzację wyniosła więc ok. 5,9 mld zł, tj. ok. 670 mln euro. Łączna wartość pomocy publicznej w okresie 2000-2005 dla 15 krajów Unii Europejskiej wynosiła 348,3 mld euro, co w przeliczeniu na kraj oznacza to średnią na poziomic 3,9 mld euro rocznie. Dla UE - 15 łączna wartość pomocy na ratowanie i restrukturyzację wyniosła 15.548 min euro. Oznacza to średnioroczny poziom przypadający na 1 kraj na poziomie 172,7 min euro. Pomoc restrukturyzacyjna w 15 krajach UE stanowiła 4,5% łącznej wartości pomocy udzielonej w tym okresie. Analizując problematykę restrukturyzacyjnej pomocy publicznej zwrócić należy uwagę na specyfikę uwarunkowań Polski w porównaniu do krajów Europy Zachodniej. Polskę charakteryzuje relatywnie wysoka stopa bezrobocia, niedokończony proces restrukturyzacji, słabość strukturalna sektora małych i średnich przedsiębiorstw. Dodatkowo podkreślić należy fakt, ze Polska jest na początku drogi restrukturyzacji gospodarki, podczas gdy „stare' kraje Unii Europejskiej proces ten zakończyły. Odzwierciedlane jest to wysoką wartością pomocy publicznej w UE w końcu lat 80-tych, kiedy to sięgała ona 2% PKB (aktualnie stanowi 0,6% PKB). Zauważyć należy, że kraje UE-15, będąc aktualnie w dużo lepszej sytuacji niż pozostałe kraje, wymagają od pozostałych krajów, które znajdują się w gorszej sytuacji niż ta, w której się znajdowały one kilkanaście lat temu, wymagają stosowania zasad jakie same aktualnie stosują.
6
Publication available in full text mode
Content available

The Competitive Strength of Polish Business in the Context of Integration with the European Union

100%
Wrońska E. M., Maria Curie-Sklodowska University in Lublin
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
|
2007
|
vol. 212
PL
Konkurencyjność może być rozumiana jako zdolność do sprawnego realizowania założonych celów. Składa się ona z następujących elementów: potencjału konkurencyjnego, przewagi konkurencyjnej, narzędzi konkurowania, pozycji konkurencyjnej. Wszystkie te elementy charakteryzują się współzależnością, tzn. posiadany potencjał pozwala osiągnąć przewagę konkurencyjną. Ta z kolei umożliwia zastosowanie odpowiednio dobranych instrumentów, które pozwalają na osiągnięcie pozycji na rynku. Osiągnięta pozycja na rynku wpływa natomiast na możliwości tworzenia potencjału konkurencyjnego. Pozycję konkurencyjną traktuje się jako wynik konkurowania. Wśród miar pozycji konkurencyjnej powinna znaleźć się, obok osiągniętej pozycji rynkowej, ocena sytuacji finansowej. Ocena ta jest istotna, gdyż sytuacja finansowa determinuje potencjał konkurencyjny, czyli zdolność do pozyskiwania istotnych zasobów (potencjału konkurencyjnego) umożliwiających osiągnięcie przewagi konkurencyjnej. Zastosowanie oceny finansowej umożliwia także porównanie konkurencyjności osiąganej przez różne przedsiębiorstwa czy kraje. Obok tradycyjnych miar oceny sytuacji finansowej, takich jak analiza rentowności i płynności, wykorzystuje się także kategorie wartości przedsiębiorstwa. Miary te traktuje się jako lepsze w stosunku do dotychczas stosowanych, gdyż ujmują w sobie aspekt płynności i rentowności jednocześnie. Przeprowadzone analizy na potrzeby niniejszego artykułu odnoszą się do oceny sytuacji finansowej, a więc pośrednio pozycji konkurencyjnej, ogółu przedsiębiorstw gospodarki polskiej w okresie 2000-2003. Ocena sytuacji finansowej - pozycji konkurencyjnej pozwoli ocenić siłę przetargową i potencjał konkurencyjny oraz zdolności do pozyskiwania przewagi konkurencyjnej przez przedsiębiorstwa polskie w przededniu integracji z Unią Europejską. Wyniki analizy sytuacji ekonomiczno-finansowej pozwalają także wskazać obszary wymagające niezbędnych działań w celu osiągnięcia przewagi konkurencyjnej w świetle globalizacji gospodarki światowej czy chociażby europejskiej. Wyniki badań wskazują na wysoką nieefektywność analizowanych podmiotów w okresie 2000-2003. Ten brak efektywności potwierdzany jest ujemnymi wartościami zastosowanych różnych kategorii nadwyżki finansowej (ekonomicznej wartości dodanej, przepływów pieniężnych dla przedsiębiorstwa oraz dla akcjonariuszy, a także wyniku finansowego netto). Istnienie i rozwój przedsiębiorstw gospodarki ogółem dokonywał się za sprawą środków pochodzących z amortyzacji oraz środków angażowanych nieodpłatnie przez właścicieli. Tylko dzięki takiemu układowi możliwe jest z jednej strony finansowanie działań inwestycyjnych, gdyż wyniki przedsiębiorstw pozwalają na pokrycie wyłącznie kosztów operacyjnych oraz kosztów obsługi kapitału obcego. Powyższe wyniki analizy wskazują także na nieopłacalność angażowania się w działalność przez właścicieli - nie tylko nie odzyskują oni kosztu zaangażowanego kapitału (bardziej atrakcyjna byłaby lokata bankowa), ale też konieczne jest ciągłe zwiększanie zaangażowanych środków przez właścicieli. Na podstawie przeprowadzonych w niniejszym artykule analiz stwierdzić można, że podmioty gospodarki polskiej osiągnęły niską pozycję konkurencyjną w kontekście aspektu efektywnościowego, co skutkować może niskimi zdolnościami do pozyskiwania potencjału konkurencyjności. Może to oznaczać, że przedsiębiorstwa polskie na unijnym rynku nie będą w stanie konkurować z podmiotami tam funkcjonującymi. Autorka niniejszego artykułu pozwala sobie jednak wyrazić nadzieję, że ocena uzyskiwanych wyników przedsiębiorstw w okresie po przystąpieniu do Unii Europejskiej i poszerzeniu rynków zbytu okaże się znacznie bardziej optymistyczna.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.