Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Emancypacyjny projekt pierwszej polskiej awangardy

100%

Pfeifer K.

Pamiętnik Literacki

2021

vol. 112

issue 1

5-20

Autor bada dyskursy emancypacyjne w tekstach programowych polskiego futuryzmu, skupiając się na kwestiach równouprawnienia klas i płci, postulatach uspołecznienia sztuki oraz roli, jaką w rozumianym w ten sposób projekcie miał odgrywać język. Artykuł dotyka również problemu stosunku polskich futurystów do przeszłości i tradycji, przekonując, że ich gest mający na celu pogrzebanie tradycji więcej miał wspólnego z budowaniem „nowego” niż burzeniem za wszelką cenę tego, co przeszłe. Zgodnie z tezą, że futuryzm trafił na podatną glebę w regionach peryferyjnych lub półperyferyjnych, „futuryzacja” miałaby tu pełnić funkcję dyskursu modernizacyjnego. Metodologia wywodu została ufundowana na pojęciach zakorzenionych w filozofii Jacques’a Rancière’a, Michela Foucaulta, w teorii systemów-światów Immanuela Wallersteina oraz w ustaleniach badaczek i badaczy wywodzących się z krytyki feministycznej.

The author of the paper examines the emancipatory discourses in the programmatic texts of the Polish Futurism, focusing on the issues of class and sex equalities, on postulates of art socialising, and on the role that language might perform in the project conceived in the aforementioned dimension. The article also touches the problem of the Polish Futurists’ attitude to past and tradition, convincing that their stance that aimed at burying tradition proved to have more in common with building the “new” than with destroying everything which belonged to past at all costs. In line with the thesis that Futurism met with favourable conditions in peripheral and semi-peripheral regions, “futurisation” was to have performed the function of modernisatory discourse. The paper’s line of reasoning is set in the terms rooted the philosophy by Jacques Rancière, by Michel Foucault, in Immanuel Wallerstein’s world-systems theory, and in settlements by female and male feminist criticism researchers.

„Męstwo” Brunona Jasieńskiego. Polityka płciowa w ZSRR a proza socrealistyczna

100%

Pfeifer K.

Zagadnienia Rodzajów Literackich

2018

vol. 61

issue 2(126)

9-21

This article is devoted to the strategies of creations of masculinity used in the novel Bravery (pol. Męstwo) written by Bruno Jasieński. The article analyzes the ways in which patriarchate is presented in post-revolutionary social and gender relations as well as the strategies used for the creation of gender identity along with the social consequences of the revolutionary project of emancipation, which was abandoned in the USSR in the early 1930s. An important assumption of the study is also an attempt to establish the relation of this short prose to dominant fiction preserved by the poetics of socialist realism.

Refine search results

1 Pamiętnik Literacki

1 Zagadnienia Rodzajów Literackich

2 Pfeifer K.

1 2021

1 2018

Search results

Emancypacyjny projekt pierwszej polskiej awangardy

„Męstwo” Brunona Jasieńskiego. Polityka płciowa w ZSRR a proza socrealistyczna