The art and techniques of siege warfare were among the most important aspects of medieval military theatres. Tools for capturing cities and destroying enemy fortifications had been developed since ancient times. Unfortunately, due to the scarcity of sources, both written and unwritten, the state of knowledge is insufficient, affecting both source-critical research and experimental archaeology. The objective of this article is to systematize the available knowledge about medieval siege engines and then to explore its utility in the Piast army based on the available literature and sources, which for the early Piast era include: the Polish Chronicle by Anonymous called Gallus and Thietmar's Chronicle.
PL
Sztuka i technika oblężnicza były jednymi z ważniejszych aspektów średniowiecznych teatrów wojennych. Już od starożytności opracowywano narzędzia służące zdobywaniu miast i niszczeniu umocnień przeciwnika. Niestety, ze względu na niewielką ilość źródeł, zarówno tych pisanych, jak i niepisanych, stan wiedzy jest niewystarczający i dotyczy to tak badań źródłoznawczych, jak i tych z zakresu archeologii eksperymentalnej. Rolą tego artykułu jest usystematyzowanie dostępnej wiedzy na temat przyrządów oblężniczych epoki średniowiecza, a następnie przybliżenie jej użyteczności w wojsku piastowskim w oparciu o dostępną literaturę i źródła, którymi dla epoki wczesnopiastowskiej są: Kronika Polska Anonima zwanego Gallem oraz Kronika Thietmara.