W niniejszym artykule zbadano związek między erozją władzy ustawodawczej w Rosji a naruszeniami praw człowieka popełnianymi przez Kreml w jego „bliskiej zagranicy”. W artykule stwierdza się, że osłabienie Dumy – rosyjskiego parlamentu, od czasu dojścia do władzy Władimira Putina w 2000 r., ośmieliło władzę wykonawczą do nadmiernych działań w zakresie praw człowieka. W artykule została zaprezentowana analiza dwóch podstawowych studiów przypadków: 1) wojny czeczeńskie i inne: w tej części przeanalizowano, w jaki sposób niepowodzenie Dumy w działaniach kontrolnych władzy wykonawczej podczas drugiej wojny czeczeńskiej (1999‑ 2009) ustanowiło precedens dla przyszłych naruszeń praw człowieka w regionie; 2) aneksja Krymu i trudna sytuacja Tatarów Krymskich: zbadano, w jaki sposób aneksja Krymu w 2014 r. i późniejsze prześladowania Tatarów Krymskich stanowią przykład lekceważenia przez Rosję międzynarodowych norm praw człowieka i współudziału Dumy w takich naruszeniach. Analizując wskazane przypadki, w artykule pokazano, w jaki sposób osłabiona władza ustawodawcza ułatwiła Kremlowi wykorzystywanie „zamrożonych konfliktów” na terytoriach byłego Związku Radzieckiego do podważania praw człowieka i realizacji programów geopolitycznych. W artykule krótko wspomniano o koncepcji „zamrożonych konfliktów” i ich znaczeniu dla polityki zagranicznej Rosji. Podkreślono również szersze implikacje rosyjskiego przestrzegania praw człowieka dla porządku międzynarodowego.
EN
This chapter explores the link between the erosion of legislative power in Russia and human rights violations perpetrated by the Kremlin in its „near abroad”. It argues that the weakening of the Duma, Russia’s Parliament, since Vladimir Putin’s rise to power in 2000, has emboldened executive overreach on human rights issues. The chapter examines two fundamental case studies: 1) The Chechen Wars and Beyond: This section analyzes how the Duma’s failure to act as a check on the executive during the Second Chechen War (1999‑ 2009) set a precedent for future human rights abuses in the region. 2) The Annexation of Crimea and the Plight of the Crimean Tatars: This section investigates how the 2014 annexation of Crimea and subsequent persecution of the Crimean Tatars exemplifies Russia’s disregard for international human rights norms and the Duma’s complicity in such violations. By analyzing these cases, the chapter demonstrates how a weakened legislature has facilitated the Kremlin’s exploitation of „frozen conflicts” in former Soviet territories to undermine human rights and pursue geopolitical agendas. The chapter briefly mentions the concept of „frozen conflicts” and their significance for Russia’s foreign policy. It also highlights the broader implications of Russia’s human rights record for the international order.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.