Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

STARA KOLEKCJA – NOWA ARCHITEKTURA. MUZEUM ISABELLI STEWART GARDNER W BOSTONIE

100%
Jasińska A., Jasiński A.
Muzealnictwo
|
2015
|
vol. 56
20-31
EN
The cycle of articles entitled ”Old Collections – New Architecture” focuses on contemporary extensions, conversions and modernisations of famous collectors’ museums that were established in the United States at the turn of the 20th century. This article presents the history of Isabella Stewart Gardner’s collection, for which she built a special, private museum on the outskirts of Boston, which was modelled on the Renaissance palaces of Venice. In 2005-2012 the New Wing was added, designed by the well-known Italian architect Renzo Piano. Although the project has been controversial from the very beginning, the final result has been received favourably, and is seen as a respectful complement to the historical Museum building, which may serve as an example for similar ventures.
PL
Cykl artykułów „Stare kolekcje – nowa architektura” poświęcony jest współczesnym dobudowom, rozbudowom i modernizacjom słynnych kolekcjonerskich muzeów, które powstały w Stanach Zjednoczonych na przełomie XIX i XX wieku. Niniejszy artykuł przedstawia historię kolekcji Isabelli Stewart Gardner, która dla zebranych dzieł sztuki zbudowała na przedmieściach Bostonu specjalne muzeum, o architekturze wzorowanej na renesansowych pałacach weneckich. Muzeum to zostało w latach 2005-2012 rozbudowane na podstawie projektu znanego włoskiego architekta – Renzo Piano. Projekt ten na początku budził liczne kontrowersje, lecz w rezultacie oceniany jest przychylnie, jako właściwe i pełne umiaru uzupełnienie starego historycznego budynku Muzeum, mogące stanowić wzór dla podobnych przedsięwzięć.
2
Publication available in full text mode
Content available

STARA KOLEKCJA – NOWA ARCHITEKTURA DULWICH PICTURE GALLERY W LONDYNIE

100%
Jasińska A., Jasiński A.
Muzealnictwo
|
2016
|
vol. 57
3-16
PL
The article presents the history of the Dulwich Picture Collection in London. The gallery building, erected in 1813 and designed by the prominent British architect Sir John Soane, is regarded as an archetype of a picture gallery building. The many additions and extensions to the structure of the building have not spoiled the original edifice; on the contrary, they have boosted its attractiveness and provided it with new functions required in modern museums.
3
Publication available in full text mode
Content available

TRZY MUZEA SZTUKI Z REJONU PACYFIKU I DALEKIEJ AZJI – POSTKOLONIALNE, WIELOKULTUROWE, PROSPOŁECZNE

100%
Jasiński A., Jasińska A.
Muzealnictwo
|
2019
|
vol. 60
16-32
PL
W artykule opisane zostały 3 muzea sztuki z rejonu Pacyfiku i Dalekiej Azji: National Gallery w Singapurze, australijska Art Gallery of South Wales w Sydney i Auckland Art Gallery Toi o Tāmaki w Nowej Zelandii. Instytucje te łączy wiele wspólnych cech. Wszystkie mieszczą się w klasycystycznych budynkach powstałych w czasach kolonialnych, które niedawno zostały rozbudowane, zmodernizowane i przystosowane do nowych zadań. Każde z nich, oprócz eksponowania dzieł sztuki zachodniej, intensywnie promuje sztukę narodów rodzimych: Malajów, Aborygenów i Maorysów. Powstałe w czasach kolonialnych jako odłam kultury brytyjskiej, przekształciły się obecnie w otwarte, wielokulturowe instytucje, które łączą główne nurty występujące w światowym muzealnictwie: modernizację infrastruktury, digitalizację zbiorów, realizowanie dużych wystaw czasowych, otwarcie na młodzież i zróżnicowane grupy społeczne, ze zjawiskami lokalnymi, charakterystycznymi dla regionu Pacyfiku. Ich funkcje polityczne i społeczne są niepodważalne, mają ambicję aby stać się instytucjami kulturotwórczymi istotnymi w skali globalnej, a także narzędziami budowy nowego typu regionalnej tożsamości o postkolonialnym, wielokulturowym charakterze.
4
Publication available in full text mode
Content available

NOWA SIEDZIBA MUZEUM SZTUKI AMERYKAŃSKIEJ WHITNEY W NOWYM JORKU

100%
Jasińska A., Jasiński A.
Muzealnictwo
|
2018
|
vol. 59
19-27
PL
1 maja 2015 r., w zaułku zachodniego Manhattanu zwanym Meatpacking, otwarta została nowa siedziba Whitney Museum of American Art. Jest to już czwarta lokalizacja tego znanego nowojorskiego muzeum, założonego w 1930 r. przez rzeźbiarkę Gertrude Vanderbilt Whitney. Muzeum posiada największą na świecie kolekcję amerykańskiej sztuki współczesnej. Jego działalność koncentruje się na promocji twórczości artystów żyjących. Oryginalna, industrialna w wyrazie architektura, autorstwa pracowni Renzo Piano, wzbudziła mieszane uczucia. Pomimo, że budynek jest funkcjonalny i znakomicie powiązany z miejscowym poprzemysłowym kontekstem, nie wszystkim przypadł do gustu. Podobna sytuacja miała już miejsce 40 lat temu w Paryżu, kiedy krytykowano nowatorskie Centrum Pompidou, wspólne dzieło architektów Renzo Piano i Richarda Rogersa, pionierów stylu współczesnej architektury nazwanego high-tech. Dopiero wielka popularność i sukces frekwencyjny słynnej paryskiej „rafinerii” spowodował zmianę ocen tego obiektu. Czy tak się też stanie w wypadku nowej siedziby Muzeum Whitney w Nowym Jorku – czas pokaże.
5
Publication available in full text mode
Content available

MUZEUM FUNDACJI BARNESA W FILADELFII

100%
Jasińska A., Jasiński A.
Muzealnictwo
|
2014
|
vol. 55
204-211
EN
This article presents the history of Albert. C. Barnes collection. Its major part consists of the extraordinary set of Impressionist and Postimpressionist paintings. Because of the quality of paintings, as well as their original arrangement, there is no other collection like this in the whole world. Barnes compiled paintings, furniture and different types of craft arts in characteristic sets, so called ensembles. Since 1925 his collection was at the public display in custom designed classicist building, located in Merion, at the outskirts of Philadelphia. In 2012 Barnes collection was removed, against the collector's will and terms of endowment, into new building, designed by the pair of American architects: Tod Williams and Billie Tsien. The New Barnes Museum is situated in the Museum Quarter, in the Philadelphia downtown. This location provides better access to the public and secures higher number of visitors, it also strengthens tourist offer of the city. The move of Barnes Foundation to the City Center was highly disputable, it included a two-year legal battle. The controversy was marked by the fact, that collector himself, once derided and rejected by Philadelphia elites, despised them, and in his will he made sure, that his collection would be kept intact, invariable and in original place.
PL
Niniejszy artykuł przedstawia losy kolekcji Alberta C. Barnesa, w skład której wchodzi jeden z najwybitniejszych na świecie zbiorów malarstwa impresjonistycznego i postimpresjonistycznego. Ze względu na jakość dzieł i sposób ich przedstawienia kolekcja ta jest niepowtarzalna: Barnes zestawiał obrazy, meble i przedmioty rzemiosła artystycznego – głównie metaloplastykę – w charakterystyczne zestawy, tzw. ansamble. Jego zbiory, które od 1925 r. mieściły się w specjalnie dla nich zaprojektowanym klasycystycznym budynku, położonym w Merion, przedmieściu Filadelfii, zostały wbrew woli fundatora przeniesione w 2012 r. do nowego gmachu, zaprojektowanego przez parę amerykańskich architektów: Toda Williamsa i Billie Tsien. Nowe Muzeum Fundacji Barnesa zlokalizowane zostało w kwartale muzeów, w śródmieściu Filadelfii, co z jednej strony zapewnia popularyzację, łatwiejszy dostęp i lepszą frekwencję, z drugiej wzbogaca ofertę turystyczną miasta. Przeprowadzce kolekcji Barnesa towarzyszyła batalia sądowa i liczne kontrowersje, wzmacniane faktem, że sam kolekcjoner, kiedyś wyśmiany i odrzucony przez elity miasta Filadelfia, wzgardził nimi, a zapisy poczynione przez niego w akcie fundacyjnym i testamencie miały zabezpieczać zbiory przed rozproszeniem, zmianami układu ekspozycji dzieł i przed przeniesieniem w inne miejsce.
6
Publication available in full text mode
Content available

THREE MUSEUMS OF THE ART OF THE PACIFIC AND THE FAR EAST – POSTCOLONIAL, MULTICULTURAL AND PROSOCIAL

100%
Jasiński A., Jasińska A.
Muzealnictwo
|
2019
|
vol. 60
16-32
EN
Three museums of the art of the Pacific and the Far East are described in the paper: Singapore National Gallery, Australian Art Gallery of South Wales in Sydney, and New Zealand’s Auckland Art Gallery Toi o Tāmaki. The institutions have a lot in common: they are all housed in Neo-Classical buildings, raised in the colonial times, and have recently been extended, modernized, as well as adjusted to fulfill new tasks. Apart from displaying Western art, each of them focuses on promoting the art of the native peoples: the Malay, Aborigines, and the Maori. Having been created already in the colonial period as a branch of British culture, they have been transformed into open multicultural institutions which combine the main trends in international museology: infrastructure modernization, collection digitizing, putting up big temporary exhibitions, opening to young people and different social groups, featuring local phenomena, characteristic of the Pacific Region. The museums’ political and social functions cannot be overestimated; their ambition is to become culturally active institutions on a global scale, as well as tools serving to establish a new type of regional identity of postcolonial multicultural character.
7
Publication available in full text mode
Content available

SUSCH MUSEUM

100%
Jasińska A., Jasiński A.
Muzealnictwo
|
2020
|
vol. 61
27-38
EN
Opened in January 2019, the Museum Susch crowned the collecting efforts of Grażyna Kulczyk, who, following her failed attempts at establishing a contemporary art Museum in Poznan and Warsaw, finally found home for her collection in a small Swiss village located between two Alps resorts: Sankt Moritz and Davos. The combination of both spectacular mountainous landscape and the edifices of an old convent into which the display has been built, as well as the purposefully created art pieces, contribute to creating a peculiar atmosphere of the place. Nature, architecture, and art have all merged into one total work here, namely into a contemporary Gesamtkunstwerk. Poland is echoed in the Museum: e.g. the genuine name of the institution: ‘Muzeum Susch’ is a combination of Polish and German words; furthermore, the pieces presented in the collection are to a great extent made up of works by contemporary Polish artists; wooden walls of the Museum Café are decorated with prints showing the Zakopane ‘Under Fir Trees’ (Pod Jedlami) Villa. The question whether Grażyna Kulczyk’s collection has found its final home here, or whether it is still possible for it to return to Poland, continues open. The collector herself does not provide an unambiguous answer to this.
8
Publication available in full text mode
Content available

MUZEUM SUSCH

100%
Jasińska A., Jasiński A.
Muzealnictwo
|
2020
|
vol. 61
27-38
PL
Muzeum Susch, otwarte w styczniu 2019 r., jest ukoronowaniem kariery kolekcjonerskiej Grażyny Kulczyk, która po nieudanych próbach stworzenia muzeum sztuki współczesnej w Poznaniu i Warszawie, ulokowała część swojej kolekcji w niewielkiej szwajcarskiej wiosce położonej pomiędzy dwoma alpejskimi kurortami: Sankt Moritz i Davos. Zarówno spektakularne wysokogórskie krajobrazy, zabytkowe zabudowania starego klasztoru, w które wbudowana została ekspozycja, jak i powstałe specjalnie dla niej dzieła sztuki składają się na szczególną atmosferę tego miejsca. Natura, architektura i sztuka zespoliły się tu w dzieło totalne, współczesne Gesamtkunstwerk. Nie brak odniesień do Polski – oryginalna pisownia nazwy „Muzeum Susch” jest polsko-niemiecką zbitką językową; prezentowana w nim kolekcja składa się w dużej części z dzieł współczesnych artystów polskich; na drewnianych ścianach muzealnej kawiarenki rozwieszone są sztychy prezentujące zakopiańską Willę pod Jedlami. Pytania, czy kolekcja Grażyny Kulczyk znalazła tu swoją docelową siedzibę, czy możliwy jest jeszcze jej powrót do Polski, nadal pozostają otwarte. Kolekcjonerka udziela na nie wymijających odpowiedzi.
9
Publication available in full text mode
Content available

NEW BUILDING OF THE WHITNEY MUSEUM OF AMERICAN ART IN NEW YORK

100%
Jasińska A., Jasiński A.
Muzealnictwo
|
2018
|
vol. 59
19-27
EN
On the 1st of. May 2015, in Meatpacking District of West Manhattan, the new building of the Whitney Museum of American Art was opened. It is the fourth location of this well-known New York museum, which was established in 1930, by Gertrude Vanderbilt Whitney. The Whitney possesses the world’s largest collection of American art and focuses on exhibiting living artists. Spectacular, industrial in character architecture signed by Renzo Piano has met with mixed reactions. The building is functional and well connected with the post-industrial site, however, not appreciated by everyone. Similar situation happened forty years ago, when Centre of Georges Pompidou, designed by Renzo Piano and Richard Rogers, pioneers of high-tech architecture, was widely criticised. Only popularity, high attendance and commercial success of famous Paris facility changed that negative opinion. Is the New Whitney following the same path – time will tell.
10
Publication available in full text mode
Content available

MUZEUM KALUSTA GULBENKIANA W LIZBONIE

100%
Jasińska A., Jasiński A.
Muzealnictwo
|
2017
|
vol. 58
24-37
EN
The Calouste Gulbenkian Museum is located off the tourist paths, on the outskirts of Europe, and far away from the centre of Lisbon, in the serenity of the Santa Gertrudes Park. Its austere concrete buildings hide treasures from the collection of an extraordinary man, a millionaire of Armenian origin, an oil magnate, and an art and garden lover. The article presents the collector, the history of his collection and the museum buildings which now form an original park and museum complex run by the Calouste Gulbenkian Foundation. In 2010, the complex was entered into the register of national monuments of Portugal, thus being the first masterpiece of the 20th-century architecture to feature in this register.
PL
Z dala od utartych tras turystycznych, na uboczu Europy i na uboczu Lizbony, w zacisznym parku Santa Gertrudes mieści się Muzeum Kalusta Gulbenkiana. W surowych betonowych gmachach ukryte zostały skarby należące do kolekcji niezwykłego człowieka, ormiańskiego milionera, magnata naftowego, wielbiciela sztuki i miłośnika ogrodów. W artykule omówiona została sylwetka kolekcjonera, losy powstania kolekcji i historia budynków, które tworzą dziś oryginalny kompleks parkowo-muzealny, zarządzany przez Fundację Kalusta Gulbenkiana, który w 2010 r. został wpisany do rejestru zabytków, jako pierwsze arcydzieło XXwiecznej sztuki muzealnej.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.