Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Trudności ucznia nieśmiałego

100%
EN
This study concerns the issue of shy students. This problem and its consequences are often played down by school authorities, including teachers. The article focuses on showing shyness as one of the manifestations of educational difficulties.  The concept of shyness has been defined and attention has been paid to the specifics of this phenomenon and the problems faced by shy students. A shy student is described as polite, tactful, and even worth imitating, meanwhile shyness can have a very negative impact on a young person's life. Therefore, it is necessary to sensitize teachers and educators to the needs of a shy student and the need to take special educational actions towards him / her.
PL
Niniejsze opracowanie jest poświęcone problematyce nieśmiałości wśród uczniów. Problem nieśmiałości i konsekwencje, jakie za sobą niesie, są w dużej mierze bagatelizowane przez środowisko szkolne i pomijane przez nauczycieli. W artykule skoncentrowano się na ukazaniu nieśmiałości w kategorii jednego z przejawów trudności wychowawczych. Zdefiniowano pojęcie nieśmiałość i zwrócono uwagę na specyfikę tego zjawiska oraz problemy, z jakimi borykają się uczniowie nieśmiali. Uczeń nieśmiały określany jest jako grzeczny, taktowny, a nawet godny naśladowania, tymczasem nieśmiałość może mieć bardzo niekorzystny wpływ na życie młodego człowieka. Konieczne jest zatem uwrażliwienie nauczycieli i wychowawców na potrzeby ucznia nieśmiałego i konieczność podjęcia wobec niego specjalnych oddziaływań wychowawczych.
Horyzonty Wychowania
|
2020
|
vol. 19
|
issue 52
93-104
EN
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this paper is to recognise students’ views on the phenomenon of loneliness among young people.THE RESEARCH PROBLEMS AND METHODS: The problem addressed in the text is contained in the question: What are the views on loneliness in young people held by the surveyed students?The diagnostic survey method (the questionnaire technique), as well as an analysis and synthesis of the literature on the subject, were used.THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The first part of the paper presents theoretical considerations on the problem of loneliness, while the second part analyses the opinions of the surveyed students concerning, among other things, their understanding of loneliness, the reasons for this problem, and ways of dealing with loneliness.RESEARCH RESULTS: Loneliness is most often perceived as an unpleasant condition, an oppressive state of emptiness, negatively affecting human life. The development of new technologies, dysfunctions in the family environment and specific personality dispositions in the individual, were identified as the causes of loneliness among young people. Among the possibilities for coping with loneliness, the respondents indicated ways beneficial for both individual and social development and unfavourable ones.CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The research shows that the loneliness experienced by young people is becoming the norm today, and requires them to take up special stratagems aimed at filling the void. Therefore, it is necessary to take responsible actions to prevent young people’s being “lonely in a crowd.” It is important to make parents aware of the importance of their genuine presence with their offspring, to show support for their children, and to build a proper bond. The influence and attitudes of teachers are important in counteracting the loneliness of young people. Their role is to support the development of their pupils, and creating a climate of mutual acceptance and help.
PL
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest poznanie opinii studentów na temat zjawiska samotności wśród młodzieży. PROBLEMY I METODY BADAWCZE: Poruszany w tekście problem zawiera się w pytaniu: jakie opinie na temat samotności młodych ludzi mają badani studenci? Wykorzystana została metoda sondażu diagnostycznego (technika ankiety) oraz analiza i synteza literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: W pierwszej części artykułu przedstawiono teoretyczne rozważania nad problematyką samotności, zaś w części drugiej poddano analizie opinie badanych studentów dotyczące m.in.: rozumienia samotności, przyczyn występowania tego problemu oraz sposobów radzenia sobie z samotnością. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Samotność postrzegana jest najczęściej jako stan nieprzyjemny, uciążliwy stan pustki negatywnie oddziałujący na życie człowieka. Za przyczyny samotności młodzieży uznano: rozwój nowych technologii, dysfunkcje w środowisku rodzinnym oraz specyficzne dyspozycje osobowościowe jednostki. Wśród możliwości radzenia sobie z samotnością badani wskazywali sposoby zarówno korzystne dla rozwoju indywidualnego i społecznego, jak też niekorzystne. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Z badań wynika, że samotność odczuwana przez młodych ludzi staje się dziś normą i wymaga od nich podejmowania swoistej gry ukierunkowanej na wypełnienie pustki. W związku z powyższym konieczne jest podejmowanie odpowiedzialnych działań na rzecz profilaktyki samotności młodych ludzi w tłumie. Ważne jest uświadomienie rodzicom znaczenia ich autentycznej obecności przy dzieciach, okazywanie wsparcia dzieciom i budowanie właściwej więzi. Istotne znaczenie w przeciwdziałaniu samotności młodzieży mają oddziaływania i postawy nauczycieli. Ich rolą jest wspieranie rozwoju wychowanków oraz tworzenie klimatu wzajemnej akceptacji i pomocy.
EN
The problem of shyness seems to have been overlooked in the broad discussion of the issue of upbringing. The knowledge of educators on this issue determines to some extent the effectiveness of the educational activities undertaken. The aim of the research was to discern the teachers’ opinions on the difficulties in working with a shy child. Empirical material was collected using a self-created questionnaire containing semi-open-ended and open-ended questions.
PL
Problem nieśmiałości wydaje się być pomijany w szerokiej dyskusji dotyczącej problematyki wychowania. Wiedza wychowawców dotycząca tej tematyki warunkuje w pewnym zakresie efektywność podejmowanych działań edukacyjnych. Celem badań było poznanie opinii nauczycieli na temat trudności w pracy z dzieckiem nieśmiałym. Materiał empiryczny zebrano wykorzystując kwestionariusz ankiety własnej konstrukcji zawierający pytania z kafeterią półotwartą oraz otwartą.
PL
Wprowadzenie: Narastające w zawrotnym tempie poczucie samotności należy traktować jako jedno z kluczowych wyzwań współczesności, wobec którego nie możemy przechodzić obojętnie. To, w jaki sposób młodzi ludzie radzą sobie z doświadczaniem samotności, jak ją przeżywają i postrzegają, zależy w dużej mierze od ich subiektywnego postrzegania i oceny własnej osoby oraz przekonania o własnej wartości. Cel badań: W niniejszej pracy zaprezentowano badania własne, których celem było przedstawienie analizy związku samooceny i poczucia samotności młodych dorosłych. Badaniami objęto 314 osób w przedziale wiekowym 18–33 lata. Metoda badań: Posłużono się metodą sondażu diagnostycznego. W badaniu zastosowano następujące narzędzia badawcze: Rosenberg Self-Esteem Scale (SES) oraz Zrewidowaną Skalę Samotności R-UCLA. Wyniki: Średnia wyniku samooceny globalnej wyniosła M = 27,7 na 40 możliwych, przy minimalnym rezultacie wynoszącym 10 punktów. Wyniki badań wskazują, że blisko 50% badanych odznacza się bardzo niską i niską samooceną (154 respondentów). Ponad 20% respondentów (69 osób) reprezentuje przeciętny poziom samooceny, a wysoki i bardzo wysoki poziom samooceny wykazuje blisko 30% badanych (91 osób). Średnia wyniku ogólnego w zakresie analiz dotyczących poczucia samotności młodych dorosłych wyniosła M = 41 na 80 możliwych, przy minimalnym rezultacie wynoszącym 20 punktów. W poszczególnych aspektach poczucia samotności wyniki uplasowały się na poziomie niskim i przeciętnym. Analizy badań ujawniły, że zachodzi korelacja ujemna między analizowanymi zmiennymi, co oznacza, że wyższemu poziomowi samooceny towarzyszy niższe poczucie samotności młodych dorosłych. Wnioski: Zaprezentowane wyniki badań stanowią istotną przesłankę do podejmowania działań profilaktycznych i terapeutycznych, mających na celu zapobieganie oraz niwelowanie poziomu odczuwanej samotności, skierowanych do młodych dorosłych.
EN
Introduction: The rapidly-growing sense of loneliness should be regarded as one of the key challenges of the modern world, which we cannot approach with negligence. How young people cope with loneliness, and how they experience and perceive it, strongly depends on their subjective perception of themselves, their self-esteem and self-concept. Research Aim: This paper presents the author’s own study which was aimed at analysing the relationship between self-esteem and the sense of loneliness among young adults. The study involved 314 people aged between 18 and 33. Method: The diagnostic survey method was used along with the following research tools: the Rosenberg Self-Esteem Scale (SES), and the Revised R-Scale ‒ UCLA. Results: The average global self-esteem score was M = 27.7, out of 40 points possible, with the minimum score of 10 points. The results of the study reveal that nearly 50% of the respondents are characterised by very low or low self-esteem (154 respondents). More than 20% of the respondents (69 people) represent an average level of self-esteem, while high and very high levels of self-esteem are reported by nearly 30% of the respondents (91 people). The average overall score for the analyses of the sense of loneliness among young adults was M = 41, out of 80 points possible, with the minimum score of 20 points. As regards individual aspects of the sense of loneliness, the scores ranked low or average. The analyses performed in the study reveal that there is a negative correlation between the variables analysed, meaning that higher levels of self-esteem are accompanied by a lower sense of loneliness among young adults. Conclusion: The results of this study provide an important premise for undertaking preventive and therapeutic interventions aimed at young adults, to prevent and reduce their levels of perceived loneliness.
EN
Obesity is called an epidemic of the 21st century; we can observe a global rise in obesity among people regardless of their age. Both doctors and the media alert that the phenomenon of obesityis particularly dangerous for pre‑school children and young students because it increases the risk of physical and emotional problems. Many researchers point that obese children become obese adultswhich results in a stronger probability of diet‑related diseases such as cardiovascular diseases, diabetes, osteoporosis, excessive body weight, cancer of the gastrointestinal tract, anemia due to a lack of iron, tooth decay, etc. Fast pace of life, a wide variety of ready‑made foods and the decrease in physical activity lead to unhealthy lifestyle (unhealthy eating habits and passive ways of spending free time). Eating habits which were solidified in childhood lead to the creation of detrimental patterns of eatingwhich are copied in adulthood. Since we do not have the possibility of modifying the genetic factor, which is one of the causes of obesity, teachers, doctors and specialists dealing with obesity among children concentrate on prevention in health education, and in particular on shaping the awarenessof healthy eating habits and lifestyle.
PL
Otyłość nazywana jest epidemią XXI wieku, obserwuje się globalny wzrost otyłości u ludzi bez względu na ich wiek. Zarówno lekarze jak i media alarmują, że zjawisko otyłości jest szczególnie niebezpieczne dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, gdyż zwiększa ryzyko występowania problemów fizycznych i emocjonalnych. Wiele badań wskazuje na to, że otyłe dzieci wyrastają na otyłych dorosłych, czego konsekwencją jest większe prawdopodobieństwo wystąpienia chorób dietozależnych,jak choroby układu krążenia, cukrzyca, osteoporoza, nadmiar masy ciała, nowotwory przewodu pokarmowego, niedokrwistość żywieniowa z niedoboru żelaza, próchnica zębów itp. Szybkie tempo życia, bogata oferta gotowych dań oraz spadek aktywności fizycznej kształtują niezdrowy styl życia (złe nawyki żywieniowe i bierne formy spędzania wolnego czasu). Utrwalone w dzieciństwie wadliwe nawyki żywieniowe powodują kształtowanie niekorzystnych modeli żywienia u dzieci, które kontynuowane są w dorosłym życiu. Ponieważ nie mamy możliwości manipulowania czynnikiem genetycznym (jednym z przyczyn otyłości), pedagodzy, lekarze, specjaliści zajmujący się otyłością dzieci koncertują się na profilaktyce w zakresie edukacji zdrowotnej. W szczególności budowaniu świadomości właściwych nawyków żywieniowych i zdrowego stylu życia.
EN
Students pursuing a degree in pedagogy are expected to present high communication competence that is often correlated with self-esteem. While deliberating on their sources, the authors decided to focus on family and dimensions of family communication. The aim of the presented paper was to identify communication skills and self-esteem presented by students pursuing a degree in pedagogy and to check whether dimensions of family communication act as their mediators. A diagnostic survey and the following measures were used to collect data: Self-Esteem Scale (SES), The Self-Perceived Communication Competence Scale (SPCC) and Kwestionariusz wzorców komunikacji rodzinnej (Family Communication Patterns Questionnaire, Polish acronym: KWKR). The study group was found to present low self-esteem and average communication competence, and the obtained results additionally pointed to the modifying role of dimensions of family communication, primarily in the context of self-esteem and to its restricted scope in the context of communication competence. The results revealed a significant role of family and family communication patterns in human development and functioning, in particular with reference to individuals planning to pursue a career resting on relations with other people.
PL
Od studentów kierunków pedagogicznych oczekiwane jest, aby prezentowali wysoki poziom kompetencji komunikacyjnych, który często współgra z samooceną. Zastanawiając się nad ich źródłami postanowiono skoncentrować się na rodzinie i występujących w niej wymiarach komunikacji.  Celem przedstawionego tekstu było rozeznanie się jaki poziom kompetencji komunikacyjnych i samooceny prezentują studenci kierunków pedagogicznych oraz sprawdzenie czy wymiary komunikacji rodzinnej pełnią funkcję ich mediatorów. Zastosowano sondaż diagnostyczny oraz następujące narzędzia: Skala Samooceny SES, Skala Kompetencji Komunikacyjnych (SPCC) oraz Kwestionariusz wzorców komunikacji rodzinnej (KWKR). Uzyskane wyniki scharakteryzowały badaną grupę jako prezentujących niski poziom samooceny, przeciętny poziom kompetencji komunikacyjnych oraz modyfikującą rolę wymiarów komunikacji rodzinnej, przede wszystkim w kontekście samooceny i jej ograniczony zasięg w kontekście kompetencji komunikacyjnych. Uzyskane wyniki pokazują istotną rolę rodziny i stosowanych w niej sposobów komunikowania się dla rozwoju i funkcjonowania człowieka, szczególnie w odniesieniu dla osób wiążących swoją przyszłość z zawodami opierającymi się na relacji z drugim człowiekiem.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.