Results found: 1

Search results

Sort By:

Limit search:

Giuseppe De Lorenzo and his 'Buddhist' reading of Shakespeare

100%

Salvati A.

In Gremium. Studia nad Historią, Kulturą i Polityką

2020

vol. 14

193-205

Giuseppe De Lorenzo (1871-1957) was a geologist, a translator of Buddhist texts and Schopenhauer, a great reader of Shakespeare and senator of the Italian Kingdom since 1913. His multifaceted figure has been discussed and criticised over the years, but it keeps arousing great interest both in respect to the history of European culture in the early twentieth century and the history of Buddhism in Italy. Shakespeare e il dolore del mondo (published in 1921), can be considered De Lorenzo’s first specific attempt to read into the works of major western poets and philosophers an idea of pain that is actualized as a constant dimension. The works of the English poet and playwright are subjected to an innovative and unorthodox analysis which has as objective “di cercare e mostrare come nell’opera di Shakespeare esista, in nuce, quella visione del dolore del mondo, che è alla base della dottrina di Buddho e di Schopenhauer” (“To seek and show how in Shakespeare’s work there exists, in the beginning, that vision of the pain of the world, which was the basis of the doctrine of Buddho and Schopenhauer”, op. cit., p. 14). The research is devoted not only to the identification of a Buddhist seed in Shakespeare’s tragedies, but primarily to the analysis of the idea of pain in the world as well as finding an ethical way to eliminate suffering - a vision that is diametrically opposed to the Greek and Jewish-Christian worldview.

Giuseppe De Lorenzo (1871-1957) był geologiem, tłumaczem tekstów buddyjskich i Schopenhauera, wybitnym znawcą Szekspira i senatorem Królestwa Włoch od 1913 roku. Jego złożona postać przez lata była przedmiotem dyskusji i krytyki, mimo to ciągle wzbudza duże zainteresowanie zarówno w zakresie historii kultury europejskiej początków XX wieku, jak i historii buddyzmu we Włoszech. Shakespeare e il dolore del mondo (książka opublikowana w 1921 roku) może być uznawana za pierwszą szczegółową próbę poszukiwań w dziełach wielkich zachodnich poetów i filozofów idei bólu, który jest urzeczywistniany jako stały wymiar. Dzieła angielskiego poety i dramaturga poddane są nowatorskiej i nieszablonowej analizie, która ma za cel „di cercare e mostrare come nell’opera di Shakespeare esista, in nuce, quella visione del dolore del mondo, che è alla base della dottrina di Buddho e di Schopenhauer” („odszukać i pokazać, w jaki sposób w dziele Szekspira istnieje, na początku, ta wizja bólu świata, która była podstawą doktryny Buddy i Schopenhauera”, op. cit., s. 14). Badanie poświęcone jest nie tyko identyfikacji buddyjskiego pierwiastka w tragediach Szekspira, lecz raczej ukierunkowane jest na analizę idei bólu na świecie, jak również odnalezienie etycznego sposobu eliminacji cierpienia. Wizja, która jest diametralnie różna od greckiego i judeochrześcijańskiego światopoglądu.

Refine search results

1 In Gremium. Studia nad Historią, Kulturą i Polityką

1 Salvati A.

1 2020

Search results

Giuseppe De Lorenzo and his 'Buddhist' reading of Shakespeare