Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Praktyczne zastosowanie instytucji safe haven przez dyrektorów muzeów oraz kuratorów

100%
Lasik P.
Santander Art and Culture Law Review
|
2019
|
vol. 5
|
issue 1
131-148
EN
Safe haven as a remedy for affected monuments not only challenges museum directors when managing the safeguarded monuments, but also curators, who engage in monument displays. This article shows the risks and work needed to be done by both directors and regular museum workers to provide the required help for all of the received objects. This is also an opportunity for the museums to overcome financial and governance crises in cultural institutions, and to involve themselves in international heritage matters. Curators as well are responsible for properly managing the monuments, by using the instruments at their disposal to tell a story beyond the objects, involve the audience, and make them aware of the importance of protecting cultural heritage. 
PL
Zastosowanie instytucji safe haven jako pomocy dla zagrożonych zabytków stanowi realne wyzwanie dla muzealników w zakresie zarządzania obiektami oraz kuratorów w przedmiocie prezentowania dzieł. Artykuł ukazuje pracę, jaką muszą wykonać dyrektorzy i pracownicy muzeów, by zapewnić ochronę wszystkim przyjętym obiektom, oraz niebezpieczeństwa, jakie z tym się wiążą. Jest to także szansa dla muzeów na przezwyciężenie kryzysu organizacyjnego i finansowego panującego w instytucjach kultury oraz zaangażowanie się w sprawy dotyczące światowego dziedzictwa. Również kuratorzy są odpowiedzialni za właściwe zarządzanie zabytkami. Mają odpowiednią wiedzę na temat obiektów, potrafią zaangażować i uwrażliwić zwiedzających na kwestie związane z ochroną dziedzictwa kulturowego.
2
Publication available in full text mode
Content available

Zabytki na uchodźstwie – safe haven jako narzędzie wielopoziomowej współpracy międzynarodowej na rzecz ochrony dóbr kultury

100%
Lasik P.
Santander Art and Culture Law Review
|
2018
|
vol. 4
|
issue 1
189-214
EN
This article aims to demonstrate the necessity of creating collaboration between cultural institutions,  which serves to provide the safeguarding of monuments originating in territories affected by armed conflicts and terrorist attacks. A solution proposed in the past is that of safe haven, which has now  been recognized by the international community. In this article, in addition to presenting historical perspectives of this idea, the concept of safe haven is analised from the lawyer’s perspective in national and international legislation and soft law, consisting of documents by the International Law Association, Association of Art Museum Directors, United Nations, and UNESCO. This analysis shows the advantages and disadvantages of practical application of safe haven in relation to United Nations Security Council  Resolution 2347 (2017).
PL
Celem artykułu jest ukazanie konieczności stworzenia sieci instytucji kultury, które mogą służyć  zabezpieczeniu zabytków pochodzących z terenów zagrożonych konfliktami zbrojnymi i aktami terroru. Rozwiązaniem zaproponowanym w przeszłości i realizowanym aktualnie przez społeczność międzynarodową jest instytucja safe haven. W artykule opisano jej zastosowanie w historii. Została ona także poddana analizie teoretycznej w kontekście legislacji krajowej i na poziomie międzynarodowym, m.in. dokumentów International Law Association, Association of Art Museum Directors, Organizacji Narodów Zjednoczonych i UNESCO. Dzięki temu przedstawiono zarówno wady, jak i zalety praktycznego zastosowania tej instytucji jako realizacji rezolucji 2347 (2017) Rady Bezpieczeństwa ONZ.
3
Publication available in full text mode
Content available

Prawo ochrony dziedzictwa kulturowego. Quo vadis?

63%
Szafrański W., Lasik P.
Santander Art and Culture Law Review
|
2021
|
vol. 7
|
issue 1
195-220
EN
Heritage protection law is one of the youngest branches of law. It is still developing, like a child on its way to adulthood. By using the parallel narrative between the chosen literary works for children (The Snow Queen by Ch. Andersen, The Chronicles of Narnia by C.S. Lewis, The Wonderful Wizard of Oz by L.F. Baume and Pippi Longstocking by A. Lindgren) and future challenges for heritage law, the authors aim to present different directions of development relating to heritage identity, extending the field of protection by law (by encompassing intangible heritage and other areas), valuation of heritage, and the problem of bringing heritage to the public domain and the reverse process.
PL
Prawo ochrony dziedzictwa kulturowego jest jedną z najmłodszych gałęzi prawa. Wciąż się rozwija, przechodząc z wieku dziecięcego w wiek dorosłości. Stosując rodzaj paraleli między narracją wybranych utworów literackich dla dzieci (Królowa Śniegu Ch. Andersena, Opowieści z Narnii C.S. Lewisa, Czarnoksiężnik z krainy Oz L.F. Bauma, Pippi Pończoszanka A. Lindgren) a wyzwaniami stojącymi w przyszłości przed prawem ochrony dziedzictwa, starano się ukazać różne możliwe drogi rozwoju tego prawa, dotyczące tożsamości dziedzictwa, poszerzania pola ochrony (o dziedzictwa niematerialne i dalsze obszary), wartościowania w dziedzictwie, „publicyzacji” czy „depublicyzacji” dziedzictwa.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.