Niniejszy esej analizuje trzy fazy rozwoju religijnego Edith Stein w kontekście debaty toczonej w latach 20. i 30. XX wieku na temat relacji pomiędzy religią a filozofią. Debata ta koncentrowała się na kwestii, czy filozofię chrześcijańską należy uznać za oksymoron. Stein, po przejściu na rzymski katolicyzm w 1922 roku, określiła się jako filozofka chrześcijańska. Uważała, że chrześcijaństwo i filozofia nie są dla siebie wzajemnie antagonistami, a partnerami w poszukiwaniu podstawowych prawd o życiu i śmierci. Trzy przemiany duchowe Stein, które esej ten bada pod względem historycznym i biograficznym, odnoszą się do jej decyzji o zastosowaniu fenomenologicznych metod i spostrzeżeń filozoficznych do sfery religii, przeniesienia zainteresowania filozofki na perspektywę chrześcijańską i wreszcie wyboru katolicyzmu jako systemu wiary.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.