Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Wykorzystanie quasi-państw w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej

100%
Legucka A.
Roczniki Nauk Społecznych
|
2016
|
vol. 8(44)
|
issue 1
11-29
PL
Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na pytanie, w jakim celu Rosja wykorzystuje quasi-państwa w swojej polityce zagranicznej. W teorii polityki zagranicznej państwa dążą do realizacji czterech podstawowych celów: 1. wzrostu bezpieczeństwa państwa, 2. wzrostu prestiżu i pozycji międzynarodowej, 3. wzrostu siły państwa, 4. optymalizacji reguł funkcjonowania środowiska międzynarodowego. Rosja pomaga przetrwać quasi-państwom takim, jak: Abchazja, Osetia Południowa, Naddniestrze i (za pośrednictwem Armenii) Górskiego Karabachu, gdyż dzięki nim kontroluje strefę swoich wpływów w regionie b. ZSRR. Od 2014 r. w Doniecku i Ługańsku na Ukrainie budowane są nowe quasi-państwa, co potwierdza tezę o efektywności tego instrumentu w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej.
EN
The aim of this article is to address the question: how is Russia using the quasi-states in its Foreign Policy? Generally, country’s foreign policy is focused to achieve four main goals 1) to increase its security; 2) to increase its international position and prestige; 3) to enhance its strength; and 4) to optimize the rules in the international environment. Russia helps to survive such quasi-states as Abkhazia, South Ossetia, Transnistria and (through Armenia) also the Nagorno-Karabakh because thanks to them Russia controls its sphere of influence in the post-Soviet area. Since 2014 in Donetsk and Lugansk (Ukraine) Russia is creating another quasi-states, what confirms the effectiveness of the quasi-states as an instrument in the Russia’s foreign policy.
2

Miejsce Ukrainy w stosunkach rosyjsko-amerykańskich po 2014 roku

100%
Legucka A.
Roczniki Nauk Społecznych
|
2019
|
vol. 11(47)
|
issue 1
37-51
PL
Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na pytanie, jakie miejsce zajmuje Ukraina w stosunkach między Rosją i USA. W pierwszej części podjęto w nim kwestię znaczenia Ukrainy dla interesów narodowych obu międzynarodowych rywali. Przyjęto perspektywę czasową po 2014 r. (od aneksji Krymu) do 2017 r. (wyborów prezydenckich w USA). W drugiej części ukazano ewolucję amerykańskiego podejścia do bezpieczeństwa Europy Wschodniej, w tym kwestię dozbrajania państwa ukraińskiego walczącego z rosyjskimi oddziałami. Trzecią część poświęcono konsekwencjom wydarzeń w Ukrainie, zarówno Euromajdanu, jak i wojny na wschodzie Ukrainy dla relacji USA i Rosji. W konkluzjach stwierdzono więc, że Ukraina stała się wyznacznikiem relacji między USA i Rosją, a rok 2014 stał się punktem zwrotnym w strategii USA wobec NATO. Doszło do wzmocnieniu wschodniej flanki sojuszu, a także nałożenia amerykańskich sankcji na Rosję.
EN
Russia and the US are the international rivals. The aim of the article is to examine at which conditions Ukraine is becoming an object or the subject of Russian-American rivalry? What interests does Russia and the US have in this country? Analyzing those questions, it will be used the comparable method to understand foreign policy of the US and Russia towards Ukraine. Russian-Ukrainian war in 2014 brought to the agenda the question of West’s ability to react in such crises and to assist partners in spheres other than security sector reform. Americans tried to help Ukraine through the NATO, which approved the establishment of a common fund for long-term modernization of the Ukrainian armed forces, but this did not fulfill the Ukrainian aspirations towards NATO. At the same time Trump-Putin relations are still important factor in case of Ukraine.
3
Content available remote

New Geopolitics – What Is Actually “New”?

100%
Legucka A., Kopcewicz G., Olszanecka N., Urbański D., Piechowiak-Lamparska J., Bryc A., Bojarczyk B., Jorgensen F. A. E., Niedziołka D., Pacześniak A., Potorski R., Wincławska M., Włodkowska-Bagan A., Jeran A., Mol A., Solsbery A., Dąbrowska I., Głodkowski M., Kopcewicz G., Olszanecka N., Piechowiak-Lamparska J.
The Copernicus Journal of Political Studies
|
2013
|
issue 2 (5)
PL
The aim of the article is to show the differences between classical and contemporary geopolitics. Geopolitics was always considering the territory as a main determinant of states development but globalization began to offer a world structured in a very different way. In the “global village” the territory is less important as it used to be. That is why modern geopoliticians have been changing the meaning of the geographical factor. About geopolitics scholars started to write, again 1. They show it in a wider perspective, as a space/place (for example “virtual space”) or imagined space/place (for example “lost homeland”) or just people’s perception (meta-geography) of the world order, different countries, politics and culture. The question raised in the article is: Can we identify a new geopolitics as new scientific approach to explore world politics or is it just derivation of the classical geopolitical concepts? Full text: http://bazhum.muzhp.pl/czasopismo/589/?idno=14760
4
Publication available in full text mode
Content available

Polityka zagraniczna Polski wobec Rosji po aneksji Krymu

100%
Legucka A.
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
|
2019
|
vol. 5
|
issue 1
EN
The aim of this study is to broaden knowledge about the conditions/factors, priorities and effectiveness of Polish foreign policy towards the Russian Federation. After 2014, this policy is characterized by a classic security dilemma, in which the continuation of Russia's aggressive policy in Ukraine caused the need to increase the defense potential of the Polish state. The annexation of Crimea by the Russian Federation in March 2014 contributed to changes in Polish security policy, economic policy (including energy) and social contacts aimed at limiting relations with Russia.
PL
Celem niniejszego opracowania jest poszerzenie wiedzy na temat uwarunkowań, priorytetów i efektywności polskiej polityki zagranicznej prowadzonej wobec Federacji Rosyjskiej. Po 2014 r. politykę tę charakteryzuje klasyczny dylemat bezpieczeństwa, w którym kontynuacja agresywnej polityki Rosji na Ukrainie wywoływała potrzebę zwiększenia potencjału obronnego państwa polskiego. Aneksja Krymu przez Federację Rosyjską w marcu 2014 r. przyczyniła się do zmian w polskiej polityce bezpieczeństwa, polityce gospodarczej (w tym w energetyce) oraz w zakresie kontaktów społecznych ukierunkowanych na ograniczenie relacji z Rosją.
RU
Целью данного исследования является расширение знаний об условиях / факторах, приоритетах и эффективности польской внешней политики в отношении Российской Федерации. После 2014 года эта характеризуется она классической дилеммой безопасности, в которой продолжение агрессивной политики России в Украине вызвало необходимость увеличения оборонного потенциала польского государства. Аннексия Крыма Российской Федерацией в марте 2014 года способствовала изменениям в политике безопасности Польши, а также экономической политике (включая энергетику) и социальных контактах, направленным на ограничение отношений с Россией.
5
Publication available in full text mode
Content available

Dylemat bezpieczeństwa w stosunkach polsko-rosyjskich po 2014 roku

100%
Legucka A.
Studia Politologiczne
|
2018
|
vol. 49
94-108
EN
The current security dilemma refers not only to a military rivalry and an arms race but also to political, economic, and socio-cultural dimensions. Therefore, the aim of the article results from a general research problem, which is as follows: in what dimensions and how is the security dilemma changing between Poland and Russia after 2014? Using case study method, the article shows in which areas the “spiral model” is occurring. The security dilemma provides these two countries, instead of heightening their security, increased the risk of international and regional destabilization.
6

Bezpieczeństwo w stosunkach transatlantyckich

88%
Legucka A.
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
|
2008
|
vol. 3
244-247
7
Publication available in full text mode
Content available

The Eastern Partnership as a Contested Neighbourhood: The Role of External Actors - The EU and Russia

63%
Legucka A., Włodkowska A.
Studia Europejskie-Studies in European Affairs
|
2021
|
vol. 25
|
issue 4
37-50
EN
Contestation remains a significant factor in the EU neighbourhood. The aim of this article is to elaborate on the role of external actors - namely the European Union and the Russian Federation - in managing local and regional contestation. The latter is defined as incompatibilities between two or more competing views about how political, economic, social, and territorial order should be established and/or sustained. Competing interests between the EU and Russia concern many issues; the model of political system in the neighbourhood (democracy vs. authoritarianism), the model and direction of the economic integration of these countries (European or Eurasia integration), and the infrastructure and availability of gas and oil (energy disputes). The common neighbourhood, which concerns EU Eastern Partnership (EaP) countries (Armenia, Azerbaijan, Belarus, Georgia, Moldova, and Ukraine), has become an area of rivalry rather than cooperation between the EU and Russia. The first seeks to stabilise the post-Soviet area, while Russia exploits local destabilisations and conflicts to maintain its influence there.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.