Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Dowód z opinii biegłego ma z reguły kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia toczącej się sprawy w każdym rodzaju postępowania. W niektórych wypadkach rola biegłego jest bliższa roli sędziego niż roli świadka, gdyż sędzia, niedysponujący wiadomościami specjalnymi, wydając wyrok, często musi posiłkować się dowodem z opinii biegłego. Z tego też powodu wydanie przez biegłego nieprawdziwej opinii stwarza bardzo duże ryzyko wydania błędnego i niesprawiedliwego rozstrzygnięcia danej sprawy, co z kolei negatywnie wpływa na społeczny odbiór funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości. W polskim kodeksie karnym odpowiedzialność karna za wydanie fałszywej opinii jest stypizowana w art. 233 § 4 i § 4a. Jednocześnie pomimo bardzo dużej liczby zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez biegłych, jedynie znikoma liczba prowadzonych śledztw kończy się aktem oskarżenia i wyrokiem skazującym, co powoduje faktyczną bezkarność sprawców przestępstw i negatywnie wpływa na funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości. Z powodu zdiagnozowanej w tym zakresie luki badawczej stwierdzono potrzebę zbadania i opisania zjawiska wydawania fałszywych opinii przez biegłych, zarówno w ujęciu normatywnym, jak i kryminologicznym, na podstawie przeprowadzonych badań empirycznych. Głównym celem prac badawczych była wielopłaszczyznowa charakterystyka zjawiska wydawania nieprawdziwych opinii przez biegłych i określenie jego rozmiarów, a także jego etiologii i symptomatologii. Dodatkowym celem badań była weryfi kacja hipotez badawczych i diagnostyka sfery normatywnej statusu biegłego, dowodu z opinii biegłego oraz zasad odpowiedzialności za wydanie nieprawdziwej opinii. Rezultatem prac badawczych są propozycje rozwiązań mających na celu zarówno ograniczenie zjawiska wydawania nieprawdziwych opinii, jak i skuteczniejsze ściganie sprawców przestępstw z art. 233 § 4 k.k., co z kolei może wymiernie przełożyć się na sprawniejsze funkcjonowanie całego wymiaru sprawiedliwości, gdyż biegli i ich praca są jego niezmiernie istotną sferą. Przeprowadzone badania w pełni potwierdziły postawione hipotezy badawcze i precyzyjnie wskazały wadliwe obszary funkcjonowania dowodu z opinii biegłych i tym samym potrzebę wprowadzenia niezwłocznych zmian legislacyjnych. Część wypracowanych wniosków badawczych i postulatów de lege ferenda doczekała się implementacji do znowelizowanych przepisów kodeksu karnego w 2016 r., co w pełni potwierdza ich zasadność. W dalszym ciągu niestety nie powstał akt prawny rangi ustawowej, który kompleksowo regulowałby status biegłych i dowodu z opinii biegłego.
EN
Evidence in the form of an expert opinion is usually of key importance for settling a pending case in any type of proceedings. In some cases, the role of the expert witness is closer to that of a judge rather than that of a witness, since a judge who does not have special knowledge often has to use evidence given by an expert to render a judgement. For this reason, issuing a false expert opinion results in a very high risk of delivering a wrong and unfair decision in a given case, which in turn has a negative impact on the social perception of the functioning of the justice system. In the Polish Criminal Code, criminal responsibility for issuing a false opinion is stipulated in Article 233 (4) and (4a) of the Penal Code. At the same time, despite a very large number of reports of suspicion that a crime has been committed by an expert witness, only a negligible number of investigations result in a bill of indictment and a conviction, which causes virtual impunity of perpetrators and has a negative impact on the functioning of criminal justice. Due to the diagnosed research gap in this area, the need to investigate and describe the phenomenon of issuing false opinions by expert witnesses, both in normative and criminological terms, on the basis of empirical research, has been clearly seen. The main objective of the research has been to characterise the phenomenon in question on many levels and to determine its real extent, its etiology and symptomatology. An additional aim of the research has been the verifi cation of research hypotheses and recognition of the normative sphere of the expert witness’s status, expert evidence, and principles of responsibility for issuing false opinions. The research fi ndings have resulted in proposals of solutions aimed both at limiting the phenomenon of issuing false opinions and more effective prosecution of perpetrators of crimes under Article 233 (4) of the Penal Code, which in turn may translate into more effi cient functioning of the entire justice system, as expert witnesses and their work are an extremely important aspect of thereof. The conducted research has fully confi rmed the research hypotheses and precisely indicated defective areas of expert evidence, and consequently the need to introduce immediate legislative changes. Some of the research conclusions and de lege ferenda postulates were implemented into the amended provisions of the Penal Code in 2016, which fully confi rms their legitimacy. Unfortunately, there is still no legal act of statutory rank which would comprehensively regulate the status of expert witnesses and expert evidence.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.