The Polish Museum and Library in Rapperswil has existed in various legal and organizational forms since 1870. From the moment it was established until Poland regained independence in 1918, the museum was funded by fees paid by Poles and foreigners who supported Poland’s struggle for independence. One significant group of donors (both regular and occasional) were residents of Greater Poland of all backgrounds. The most notable ones were: August Cieszkowski, Wawrzyniec Engeström, Witold Leitgeber, Karol Libelt, Maksymilian Jackowski, Stanisław Motty, Jadwiga Zamoyska, Władysław Zamoyski, Jan Konstanty Żupański, Juliusz Au, and Erazm Józef Jerzmanowski, whose short profiles are featured in the article. The compiled table lists the names of 54 occasional donors from Greater Poland, as well as the amount of their donation in the currency of the time, and an arbitrary estimate of its value according to the gold parity at the time.
PL
Muzeum Polskie i Biblioteka w Rapperswilu istnieją nieprzerwanie w różnych formach prawno-organizacyjnych od 1870 r. Od początku swego istnienia aż do odzyskania niepodległości przez Polskę w roku 1918 muzeum utrzymywane było ze składek Polaków oraz cudzoziemców sympatyzujących ze sprawą niepodległości Polski. Wśród stałych i okazjonalnych darczyńców muzeum poważne miejsce zajmowali liczni Wielkopolanie wszystkich stanów społecznych. Szczególną rolę odegrali: August Cieszkowski, Wawrzyniec Engeström, Witold Leitgeber, Karol Libelt, Maksymilian Jackowski, Stanisław Motty, Jadwiga Zamoyska, Władysław Zamoyski, Jan Konstanty Żupański, Juliusz Au i Erazm Józef Jerzmanowski, których biogramy przedstawiono w artykule. W tabeli zbiorczej zestawiono nazwiska 54 Wielkopolan - darczyńców okazjonalnych - wraz z kwotami wpłat w walucie z epoki i arbitralnym przeliczeniem szacunkowym ich wartości według ówczesnego parytetu złota.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.