Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Kłamstwo medyczne pozostaje kłamstwem

100%
Szewczyk K.
Diametros
|
2005
|
issue 4
120-131
PL
Głos w debacie: Prawdomówność w medycynie
EN
A voice in the debate: Truthfulness in medicine
2
Content available remote

Debatujmy, poszukujmy, uprawiajmy (uwagi do wypowiedzi prof. Barbary Chyrowicz „Bioetyka a metafizyka”)

100%
Szewczyk K.
Diametros
|
2004
|
issue 2
184-195
PL
Głos w debacie: Bioetyka a metafizyka
EN
A voice in the debate: Bioethics and Metaphysics
3
Content available remote

Edukacja bioetyczna w Polsce - analiza problemu, opis trudności i propozycja zadań na najbliższą przyszłość

100%
Szewczyk K.
Diametros
|
2009
|
issue 22
198-226
PL
Edukacja bioetyczna w Polsce - analiza problemu, opis trudności i propozycja zadań na najbliższą przyszłość
EN
Bioethical Education in Poland - analysis of the problem, description of difficulties, and proposed tasks for the upcoming future
4
Content available remote

Parentocentryzm Davida Heyda i epos (pro)kreacyjny

100%
Szewczyk K.
Diametros
|
2014
|
issue 42
178-203
PL
W pierwszej części artykułu, odwołując się do prac Davida Heyda, uzasadniam tezę o kluczowej roli autonomii decyzyjnej kobiet (partnerów) w wyborach prokreacyjnych oraz przedstawiam pogląd, że w relacji pracownik systemu opieki zdrowotnej – pacjentka brzemienna lub planująca ciążę, zasadniczym etycznym obowiązkiem lekarzy jest pomaganie podopiecznym w dokonywaniu takich wyborów. Powinny być one zgodne z koncepcjami moralnie dobrego człowieka afirmowanymi przez kobiety (partnerów). W drugiej części pracy korzystam z koncepcji świętości ludzkiego życia rozwijanej przez Ronalda Dworkina, w celu minimalizacji skłonności do zrównywania płodu z innymi narządami w kompleksowym medycznym modelu relacji kobieta brzemienna – dziecko nienarodzone. Posługuję się nią również w konstruowaniu „eposu prokreacyjnego” jako światopoglądowej ramy polityki zdrowotnej i profesjonalnej pomocy udzielanej w sferze reprodukcyjnej. Zakładam, że jest to rama właściwa dla demokratycznych społeczeństw prawnych.
EN
In the first part of my paper, drawing on the works by David Heyd, I argue that, in the choices related to procreation, an autonomous decision of the woman (or of partners) involved should play the key role. In the relation between a healthcare professional, on the one hand, and a pregnant patient, or a patient who intends to become pregnant, on the other – the former is ethically obliged to provide proper help in the decision-making process that should nevertheless be founded on the ethical ideal of a morally good person. The decision should also be informed by the conception of a morally good person endorsed by the woman (or by partners). In the second part of my paper, I refer to the conception of the sanctity of human life, developed by Ronald Dworkin, to claim that, in a complex medical model, the tendency to equate the fetus with bodily organs should be curtailed as far as the relation between the pregnant woman and the fetus is concerned. The idea of the sanctity of life also serves as the ground on which what I call a ‘procreation epic’ is based. The suggested epic, viewed as a general philosophical framework for the healthcare and reproductive medicine policy, is considered relevant to democratic societies.
5
Content available remote

Etyczna strona prób klinicznych fazy I w onkologii

100%
Szewczyk K.
Diametros
|
2009
|
issue 19
185-207
PL
Artykuł rozpoczyna podanie przyczyn dominacji w biomedycznych badaniach naukowych prac prowadzących do produkcji i wdrożenia do praktyki nowych leków. Opis tych determinant służy jako wprowadzenie do zasadniczej części pracy omawiającej specyficzne cechy prób klinicznych fazy I w onkologii. Należą do nich przede wszystkim takie wyróżniki, jak: wybór probantów spośród terminalnie chorych pacjentów i nieterapeutyczny charakter badań z towarzyszącym mu jednak niewielkim statystycznym tłem terapeutycznie liczących się efektów. Wymienione cechy są podstawowym źródłem dylematów etycznych wiążących się próbami fazy I. W pracy zanalizowano cztery najważniejsze: 1. praktyczną niemożność uzyskania świadomej zgody probanta na uczestnictwo w badaniu, 2. zacieranie różnicy między leczeniem a badaniem naukowym, prowadzące do traktowania prób fazy I w onkologii jako szczególnie cennych choć deficytowych procedur leczniczych, 3. zamazywanie odmienności między lekarzem-terapeutą i lekarzem-badaczem, 4. skłonność do korzystania przez lekarzy i chorych z prób fazy I jak z „magicznej karty” służącej im do wspólnej gry pozwalającej unikać trudnych rozmów i decyzji po wyczerpaniu się wszystkich opcji leczniczych.
EN
The article begins by giving explaining the domination in biomedical experimentation of research leading to the production and implementation of new medicines. The description of these factors serves as an introduction to the fundamental section of the article that discusses the specific features of clinical tests during phase I of oncological therapy. They include above all such elements as the choice of human subjects from among the terminally ill and the non-therapeutic character of the experiments with an accompanying small statistical background of significant effects. The above features are the basic source of ethical dilemmas connected with phase I tests. In the article the following four most important factors have been analyzed: 1. the practical impossibility of obtaining an informed consent of the human subject for participating in the test, 2. the blurring of the border between therapy and experiment, leading to the treatment of phase I experiments as especially valuable though non-cost-effective therapeutic procedures, 3. the blurring of the distinction between a physician-therapist and a physician-researcher, 4. the tendency on the part of physicians and patients to treat phase I experiments as a way to avoid difficult conversations and decisions after all therapeutic options have been exhausted.
6
Content available remote

O René Dubosie, jego nowej medycynie hipokratesowej i teologii Ziemi

100%
Szewczyk K.
Diametros
|
2006
|
issue 9
173-193
PL
W artykule, po przedstawieniu naukowego biogramu Dubosa, rekonstruuję jego filozofię medycyny, oraz przedstawiam założenia ekologizmu autora, owej teologii Ziemi. Pokazuję, że na filozofię medycyny proponowaną przez Dubosa składają się: 1. dynamiczno-adaptacyjna koncepcja zdrowia i choroby, zgodnie z którą zdrowie jest zdolnością jednostki do działania w zmienionym otoczeniu, a choroba – stanowiąc zaburzenie systemowej równowagi – jest zarazem początkiem zdrowienia, czyli budowaniem nowej homeostazy. 2. Model natury ludzkiej traktowanej jaki wytwór genetycznego i kulturowego przystosowania się do otoczenia łączący w sobie dynamiczny pierwiastek prometejski z podatnością na zranienie. 3. Antyredukcjonistyczny model systemu opieki zdrowotnej odpowiadający naturze człowieka i dynamiczno-adaptacyjnej wizji zdrowia, zazwyczaj nazywany przez Dubosa nową medycyną hipokratesową. W ostatniej części artykułu uzasadniam tezę, że teologia Ziemi stanowi rozszerzenie nowej medycyny hipokratesowej na całość supersytemu żywego naszej planety.
EN
In the article I first present a sketch of René Dubos’ academic career. Then I reconstruct his philosophy of medicine and present the foundations of his ecologism, his theology of the Earth. I show that Dubos’ philosophy of medicine includes the following elements: 1. A dynamic and adaptational notion of health and illness, according to which health is the ability of an individual to act in a modified environment, and illness, which is a disturbance of systemic equilibrium, is the beginning of a return to health, that is, the establishment of a new homeostasis. 2. A model of human nature treated as a product of genetic and cultural adaptation to the environment, which combines a dynamic Promethean element with a proneness to injury. 3. An anti-reductionist model of health care that is adapted to man’s nature and to the dynamic and adaptational vision of health, which Dubos usually calls new Hippocratic medicine. In the last part of the article I justify the thesis that the theology of the Earth constitutes an extension of the new Hippocratic medicine to the whole living supersystem of our planet.
7
Content available remote

Medycyna i finanse. Czy ekonomiczne racjonowanie świadczeń zdrowotnych jest sprawiedliwe?

100%
Szewczyk K.
Diametros
|
2005
|
issue 5
83-97
PL
Pracę otwierają uściślenia terminologiczne dotyczące przede wszystkim samego racjonowania i jego najważniejszych modyfikacji: racjonowania ekonomicznego rynkowego i nierynkowego oraz racjonowania nieekonomicznego. Racjonowanie ujmuję szeroko jako budowanie jawnych i niejawnych mechanizmów pozwalającym ludziom obejść się bez dobroczynnych dla nich usług. Rynkowe rozdzielnictwo świadczeń zdrowotnych podlega regułom wolnego rynku z prawem popytu i podaży na czele. Ekonomiczne racjonowanie nierynkowe stanowi alokację procedur finansowanych z pieniędzy publicznych i polega na odmowie procedur dobroczynnych dla jednostki (lub grupy) w celu poczynienia oszczędności dla kogoś innego niż dany pacjent (lub ich grupa). Rozdzielnictwo nieekonomiczne jest to alokacja świadczeń usprawiedliwiana interesem indywidualnym pacjenta lub nieekonomicznym dobrem wspólnym. Racjonowanie może być jawne i wtedy kierują nim jawne reguły alokacji, lub jest niejawne. Nie ma wówczas społecznie akceptowanych reguł rozdziału. Najczęściej dokonuje go lekarz przy łóżku pacjenta. W dalszych częściach pracy zajmuje się jawnym nierynkowym racjonowaniem ekonomicznym i uzasadniam tezę, że jest ono koniecznością wynikająca z nieredukowalnego rozziewu między popytem i podażą świadczeń zdrowotnych. Ponadto próbuję wykazać, że racjonowanie jest moralnie pożądane i sprawiedliwe, a zgoda na jego wprowadzenie jest decyzją moralną wymagającą konsensusu społecznego. W artykule bronię poglądu o moralnej przewadze jednostopniowego systemu opieki zdrowotnej nad mieszanymi, wielostopniowymi jej modelami.
EN
The article begins by clarifying the terms that are related above all to rationing itself and its most important forms: market and non-market economic rationing and non-economic rationing. Subsequent parts of the article deal with open non-market economic rationing; I argue that such rationing is necessary due to the irreducible divergence between supply and demand for health services. Moreover, I attempt to show that rationing is morally desirable and just, and that the decision to implement it requires social consensus. I maintain that a one-level system of health services is morally superior to mixed, multi-level models.
8
Content available remote

Czy rodzice powinni mieć prawo do decydowania o życiu i śmierci krytycznie chorych noworodków?

100%
Szewczyk K.
Diametros
|
2012
|
issue 34
154-178
PL
Tekst nawiązuje do internetowej dyskusji pt. „O racjonalne decyzje w opiece neonatalnej”, odbytej w dniach 15. 09.-15. 10. 2012 r. na stronie Polskiego Towarzystwa Bioetycznego. Uzasadniam w nim trzy postulaty: (I) propozycję zdefiniowania grupy noworodków krytycznie chorych jako pacjentów, u których niepodjęcie lub zaprzestanie leczenia przedłużającego życie będzie działaniem etycznie usprawiedliwionym, (II) objęcia tą kategorią wszystkich pięciu sytuacji wymienionych w dokumencie Royal College of Pediatrics and Child Health Withholding or Withdrawing Life Sustaining Treatment in Children. A Framework for Practice z 2004 r., (III) postulat zagwarantowania rodzicom noworodków krytycznie chorych nie tylko moralnej, ale także prawnej możliwość niezgody na leczenie przedłużające życie tych dzieci.
EN
The article is a follow-up to an online debate, “On Rational Decision Making in Neonatal Care”, which was held within between 15th September and 15th October 2012 on the website of the Polish Bioethics Society. In it I provide justifications for the following three proposals: (I) the creation of a category for critically ill infants as patients in whose case withholding or withdrawing life-sustaining treatment would be a morally justified action, (II) that this category subsume all the five cases mentioned in the document of the Royal College of Pediatrics and Child Health, entitled Withholding or Withdrawing Life-Sustaining Treatment in Children. A Framework for Practice (2004), and (III) that parents of critically ill infants be provided not only the moral, but also the legal possibility of refusing life-sustaining treatment.
9
Content available remote

Zgoda i sprzeciw

100%
Szewczyk K.
Diametros
|
2005
|
issue 5
239-248
PL
Tekst jest polemiką Autora z wypowiedzią Jacka Hołówki pt. Racjonowanie świadczeń medycznych, czy profilowanie oferty?, zamieszczoną w 5 numerze Diametros w wyborze głosow z debaty Medycyna i finanse, a także na jego Drugi głos w tej sprawie, dostępny w naszym Archiwum dyskusji.
10
Content available remote

Czy płód jest pacjentem? Medyczne modele relacji kobieta brzemienna – dziecko nienarodzone

100%
Szewczyk K.
Diametros
|
2012
|
issue 32
110-130
PL
W artykule szkicuję czynniki sprzyjające przemianie kompleksowego ujęcia relacji kobieta ciężarna – płód, w dualny model tego odniesienia. W pierwszym modelu kobieta i płód są traktowani przez lekarzy jak jeden pacjent, natomiast w drugim także fazom prenatalnym ludzkiego życia przyznaje się moralny status samodzielnego pacjenta. Dualne podejście ma negatywne następstwa dla kobiet brzemiennych, sygnalizowane w tekście w polemice z Susan Mattingly. W drugiej części pracy analizuję podjętą przez Franka Chervenaka i Laurence McCullougha, teoretyczną próbę uzasadnienia statusu płodu jako pacjenta, przy jednoczesnym zachowaniu elementów kompleksowego modelu relacji kobieta ciężarna – płód. Analizy ukazują jej fiasko.
EN
The paper traces the factors which promote a change in the relationship model between a pregnant woman and a fetus, from a complex one-patient medical model into a two-patient model. In the second model, as its name suggests, the prenatal phases of human life gain the moral status of an independent patient. Such an approach has adverse effects on a pregnant woman; these effects are mentioned in my polemic with Susan Mattingly. In the second part of the paper I analyze the attempt to offer a theoretical justification of the status of fetus as a patient taken up by Frank Chervenak and Laurence McCullough, in which the elements of the complex one-patient medical model of a pregnant woman and a fetus are preserved. My analysis shows the failure of such an approach.
11
Content available remote

Decyzje krytyczne w neonatologii i standardy ich podejmowania

100%
Szewczyk K.
Diametros
|
2010
|
issue 26
96-135
PL
W pracy, po podaniu niezbędnych ustaleń terminologicznych, omawiam: 1. zapoczątkowany w latach 70. ubiegłego wieku proces upodmiotowienia noworodków, 2. strategie postępowania terapeutycznego stosowane wobec tych pacjentów, 3. trudności w kwalifikacji noworodków do grupy pacjentów krytycznie chorych, 4. problemy związane z odpowiedzią na pytanie o pełnomocnika decyzji podejmowanych w ich imieniu oraz 5. kryteria takich postanowień, proponując podział tych standardów na zasady separujące i integrujące. Pierwsze służą transferowi mocy decyzyjnych do centrów wyizolowanych z całości systemu opieki zdrowotnej i spełniających wobec niej funkcje dyrektywno-kontrolne, drugie – łączą w procesie decyzyjnym wszystkie składniki systemu kluczowe dla jego prowadzenia; do nich należy kryterium najlepiej pojętego interesu pacjenta.
EN
In the paper, after defining the necessary terms, I consider the following issues: 1. the process of bestowing the status of moral subjects on infants that started in the 1970s; 2. therapeutic strategies applied to these patients; 3. difficulties in classifying infants as critically ill patients; 4. problems in establishing a proxy to make decisions on their behalf; and 5. the criteria for such decisions, proposing a division of these guidelines into separative and integrative. The former serve to transfer the decision-making power to entities that are distinct from the whole health care system and fulfill directive and supervisory functions with respect to it; the latter combine in the decision process all of the components that are necessary to its operation - they decide what is in the best interests of the patient.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.