Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Wyjaśnienie dogmatu chalcedońskiego w VI wieku. Interpretacja osoby i natury przez teologów „neochalcedonizmu” według Aloisa Grillmeiera

100%
Calore G.
Polonia Sacra
|
2022
|
vol. 26
|
issue 1
119-138
PL
At the Council of Chalcedon (451), the Fathers introduced a clear and previously unknown distinction between the Christological concepts of person and nature. This contributed to various problems, the most important of which was the lack of a new definition of person. For this reason, the council became the subject of sharp criticism primarily from “moderate” Monophysites. In this article, with the help of Alois Grillmeier’s analysis in his work Jesus der Christus, the author presents the efforts of the two most influential theologians who defended and deepened the teaching of the Council within the framework of the so called “Neochalcedonism” in the sixth century, Leontius of Byzantium and Leontius of Jerusalem. Theses theologians developed the concept of person as the source of the nature’s existence, thus giving it an existential and primary meaning in relation to phýsis. The author explains how, based on this, they were able to fill in all the questionable deficiencies in the Chalcedonian definition.
2
Publication available in full text mode
Content available

Tra filosofia e teologia: l’aspetto “negativo” del concetto di persona alla luce della definizione di calcedonia e alcune sue ricadute antropologiche

100%
Calore G.
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
|
2022
|
vol. 29
71-85
PL
Konstytucja soborowa Gaudium et spes naucza wyraźnie, gdzie należy poszukiwać odpowiedzi na wszystkie pytania o człowieka: w Słowie wcielonym, w Jezusie Chrystusie, „nowym Adamie” (nr 22). Ta sama Konstytucja odnosi się w tym punkcie do soborów, które właśnie zgłębiły tajemnicę Chrystusa, w tym i do Soboru Chalcedońskiego (451 r.), wskazując tym samym na antropologiczne znaczenie jego słynnej definicji wiary. Na podstawie analizy Aloisa Grillmeiera oraz Adriana Măgdici niniejszy artykuł omawia dzisiejsze trudności filozoficzne w definicji osoby, i w odpowiedzi na to przedstawia jej chrystologiczne odróżnienie od pojęcia natury, wprowadzone w Chalcedonie (osoba nie jest naturą: ontologia dwupozio¬mowa), aby wyciągać z jej „negatywnego” pojmowania niektóre antropologiczne wnioski ważne dla naszej dzisiejszej cywilizacji zachodniej. Ona to cieszy się mianem „antropocentrycznej”, właśnie dlatego że przyswoiła osobę i jej centralne znaczenie od chrześcijaństwa.
EN
The Gaudium et spes constitution teaches where the answer to all the questions about man is to be sought: in the Incarnate Word, in Jesus Christ, “the new Adam” (No. 22). The Constitution relates here to the councils which explored the mystery of Christ, including the Council of Chalcedon (451), thus indicating anthropological meaning of its definition of faith. This article, based on analyses of Alois Grillmeier and Adrian Măgdici, discusses modern philosophical issues in the definition of person and, as a solution, proposes its Christological distinction from the concept of nature introduced by the Chalcedon (person is not nature: two-level ontology) to draw from its “negative” approach certain anthropological conclusions, important for our modern Western civilization called “anthropocentric” precisely because it incorporated person and its key status from Christianity.
IT
La Costituzione conciliare Gaudium et spes indica chiaramente dove si devono ricercare le risposte a tutte le domande sull’uomo: nella Parola incarnata, in Gesù Cristo, “nuovo Adamo” (n. 22). La stessa Costituzione rimanda in questo punto ai concili che approfondirono proprio il mistero di Cristo, tra cui il Concilio di Calcedonia (451), mettendo così in risalto il signi¬ficato antropologico della sua famosa definizione di fede. Sulla base quindi delle analisi in particolare di Alois Grillmeier e di Adrian Magdici, l’articolo affronta l’odierna difficoltà della filosofia nella definizione di persona e in risposta presenta la sua distinzione cristologica dal concetto di natura introdotta a Calcedonia (persona non è natura: ontologia a due livelli), per trarre da questa sua “negativa” concezione alcune conseguenze antropologiche importanti per la nostra odierna civiltà occidentale – chiamata “antropocentrica” proprio per aver assimilato la centralità della persona dal cristianesimo.
3
Publication available in full text mode
Content available

Niewyjaśnione aspekty dogmatu chalcedońskiego i reakcja „umiarkowanego” monofizytyzmu w VI wieku według Aloisa Grillmeiera

100%
Calore G.
Polonia Sacra
|
2022
|
vol. 26
|
issue 3
133-154
EN
The Council of Chalcedon proclaimed that Jesus Christ is one (divine) Person in two natures thus differentiating concepts of person and nature (two-level ontology). This differentiation was quite new in Christology. This resulted in opposition against the Council by “moderate” Monophysites - followers of Cyril, the “master” of orthodoxy, who rejected two-level ontology in favour of his controversial Christological formula, mía phýsis. In this article, the Author, based mainly on Jesus der Christus by Alois Grillmeier, will discuss the lacks of the Chalcedonian differentiation of person and nature and the unsatisfactory alternative developed by the prominent representative of Monophysites, Severus of Antioch. His teaching will allow to show that the real reason for their persistent defense of mía phýsis was not the weakness of the Chalcedonian definition or Cyril’s authority by rather the very bases of lógos-sárx Christology.
PL
Sobór Chalcedonśki orzekł, że Jezus Chrystus jest jedną Osobą (boską) w dwóch naturach, wprowadzając w ten sposób różnicę między pojęciami osoby i natury (ontologia dwupoziomowa). Odróżnienie to było jednak dosyć nowe w chrystologii. To wzbudziło sprzeciw wobec soboru u „umiarkowanych” monofizytów - zwolenników Cyryla, „mistrza” ortodoksji, którzy odrzucili ontologię dwupoziomową na rzecz kontrowersyjnej formuły chrystologicznej Aleksandryjczyka mía phýsis. W tym artykule, na podstawie głównie dzieła Aloisa Grillmeiera Jesus der Christus, autor omawia luki chalcedońskiego odróżnienia osoby od natury oraz niesatysfakcjonującą alternatywę opracowaną przez czołowego przedstawiciela monofizytów, Sewera z Antiochii. Jego nauczanie pozwoli wykazać, że prawdziwa przyczyna ich upartej obrony mía phýsis tkwi nie tyle w słabości definicji soborowej czy w autorytecie Cyryla, ile raczej leży u samych podstaw chrystologii lógos-sárx.
4
Publication available in full text mode
Content available

„Spotkały się, aby utworzyć jedną osobę i jedną hipostazę”: krytyka polskiego przekładu fragmentu wyznania chalcedońskiego w "Dokumentach Soborów Powszechnych" oraz propozycja alternatywnego tłumaczenia

100%
Calore G.
Vox Patrum
|
2024
|
vol. 91
83-112
EN
In this article, the author addresses the problem of the translation of a passage from the Chalcedonian Creed as found in the Dokumenty Soborów Powszechnych. The author's thesis is that it does not correspond to the theological thought of the Council Fathers behind this part of the definition. The aim of the article is to justify this thesis and to propose an alternative translation. The method used is complex. Firstly, the author reconstructs the genesis of the passage through a study of the historical and philosophical-theological context of its origin and a literary analysis. Then, based on the results of this research, the author carries out an analysis of the Fathers’ Christology contained in the passages, which allows the initial translation to be called into question. The article is therefore divided as follows: a grammatical analysis of the passage; the wide and the narrow context of the origin of the text of the creed; a literary analysis; a theological analysis and the presentation of the new translation. In addition to the text of the Confession, the main sources studied are Cyril of Alexandria’s Epistula Altera ad Nestorium and Pope Leo’s Tomus ad Flavianum. The conclusions of the research highlight well the difference between the heretics and the Church Fathers in the use of ancient philosophy to express the faith. They furthermore reveal a metaphysical novum of the concepts of person and nature arising from the content of the Creed and the patristic reflection of the time, an issue which is still relevant today and which the translation discussed above unfortunately somewhat overshadows.
PL
W niniejszym artykule autor podejmuje problem tłumaczenia fragmentu z chalcedońskiego wyznania wiary na język polski, który znajduje się w Dokumentach Soborów Powszechnych. Autor przedstawia tezę, że nie odpowiada ono teologicznej myśli Ojców soborowych stojącej za tą częścią definicji. Celem artykułu jest uzasadnienie tej tezy oraz propozycja alternatywnego przekładu. Stosowana metoda jest złożona: po pierwsze, rekonstrukcja genezy fragmentu poprzez badanie kontekstu historycznego i filozoficzno-teologicznego jego powstania oraz analizę literacką; następnie, na podstawie wyników tych badań, analiza chrystologii Ojców zawartej w tym passusie, która pozwoli poddać w wątpliwość wyjściowe tłumaczenie. Artykuł został zatem podzielony w następujący sposób: analiza gramatyczna fragmentu; kontekst dalszy i bliższy powstania tekstu wyznania; analiza literacka; analiza teologiczna i przedstawienie nowego tłumaczenia. Oprócz tekstu wyznania, główne źródła, będące przedmiotem badań, to Epistula Altera ad Nestorium Cyryla Aleksandryjskiego i Tomus ad Flavianum papieża Leona. Wnioski badań, dobrze uwydatniają różnicę między heretykami a Ojcami Kościoła w posługiwaniu się starożytną filozofią dla wyrażenia wiary. Wykazują ponadto metafizyczne novumna temat pojęć osoby i natury wynikające z treści wyznania i ówczesnej patrystycznej refleksji, które stanowi zagadnienie nadal aktualne, a które przedyskutowane tłumaczenie niestety niejako przyćmiewa.
5
Publication available in full text mode
Content available

Teologiczne znaczenie osoby i natury w świetle chrystologii Soboru Chalcedońskiego

100%
Calore G.
|
2018
|
vol. 31
|
issue 4
146-165
PL
Council of Chalcedon is an actual closing point for Christology and a starting point for anthropology. Behind the teachings of the Council of Chalcedon,together with later clarifications added by the Second and the Third Councils of Constantinople, there were centuries of dispute between the School of Alexandria and the School of Antioch about the person and natures of Christ (4th/5th – 7th centuries). Therefore the light shed on the man by patristic Christology concerns understanding of his being a person and his nature. The analysis of the Council’s teachings of faith shows that these two concepts belong to two different areas which means that every man, following the man Jesus, is a person whose dignity is on a different level than his natural features (mind, will, consciousness, etc.) – in other words, it originates from transcendence. Simultaneously, person is a relational reality because it puts a man in a relation with God in which the nature can be improved, the nature whose essence – since it was adopted by Logos – is to be capax Dei, or ability to grow in following Christ.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.