Od 2013 r. w północnej części Nigerii obserwuje się bezprecedensową mobilizację Cywilnych Połączonych Oddziałów Operacyjnych (CJTF) Milicji w celu pomocy w zwalczaniu islamskiego fundamentalistycznego Boko Haram. Uważa się że udział milicji pomaga w kierowaniu rebeliantami. Przed CJTF Boko Haram sprzeciwiał się większości spośród przeciwdziałających rebelii środków rządu, w tym podejściom wojskowym i politycznym. Jednak mimo sukcesów CJTF strategia wpływająca na te sukcesy nie została odpowiednio rozpoznana. Dlatego w niniejszym artykule podjęto próbę zbadania strategii CJTF, która wpływa na jej sukcesy. Badanie przeprowadzono metodą jakościową zaprojektowaną w studium przypadku. Dane zostały zebrane od trzynastu informatorów poprzez szczegółowe wywiady poparte obserwacjami. Artykuł pokazuje, że CJTF jest rodzajem nieformalnej grupy samoobrony, która powstała w odpowiedzi na niewystarczającą ochronę ze strony państwa. Na sukcesy grupy w zwalczaniu wpłynęła strategia skupiona na informacjach. Staranne gromadzenie danych wywiadowczych, powiązanie społeczno-kulturowe uczestników oraz pogłębiona wiedza na temat fizycznego terenu okazały się mieć wpływ na walkę grup. W artykule zalecono rządowi Nigerii zmianę strategii dotychczasowego konwencjonalnego podejścia do przeciwdziałania rebelii. Zdaniem autora badanego problemu, rząd powinien również przyjąć skuteczne środki w celu trwałej walki z rebelią, które powinny koncentrować się na włączającym rządzeniu, rozliczalności, a przede wszystkim rozwiązywaniu problemów społeczno-ekonomicznych związanych z ubóstwem i bezrobociem na wszystkich poziomach, zamiast trzymać się kampanii wyłącznie na rzecz bezpieczeństwa. Boko Haram, cywilne połączone oddziały operacyjne, CJTF, kontrinsurgencja, bezpieczeństwo
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.